Αναρτήσεις

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018

Ένα μικρό θαύμα Ζωής μέσα στην Παγωνιά του χειμώνα.









Καταχείμωνο. 
Σάββατο μεσημέρι, γύρισα από τη λαϊκή και άρχισα να πλένω μπρόκολο για το μεσημεριανό μας.
Άνοιξα σχολαστικά τα καταπράσινα βελουδένια μπουκετάκια του για να τρέξει το νερό άφθονο, να ξεπλυθεί καλά. Συγκεντρωμένη σ' αυτή τη δουλειά, άργησα να προσέξω πως στο γείσο του νεροχύτη ένα μικρό μακρόστενο φυλλαράκι, πιο πράσινο και πιο βελούδινο από τα άλλα, έκανε περίεργες κινήσεις, ικανές, να μου τραβήξουν τελικά την προσοχή.
Δεν πέρασαν πολλά δεύτερα για να καταλάβω πως είχα μπροστά μου την πιο πράσινη, γλυκιά, τρυφερή κάμπια που είχα δει ποτέ.
Χαμένη μέσα στο απέραντο - γι' αυτήν - άσπρο του νεροχύτη μου, αποπροσανατολισμένη εντελώς, είχε πάρει λάθος δρόμο και αντί να τραβήξει προς τα πάνω, προς την ελευθερία κατευθυνόταν προς το σκοτάδι του σιφονιού. 
 Μια κάμπια είναι απλά μια κάμπια. ΟΚ.
Γιατί όμως εμένα μου φάνηκε αλλιώς;.
Γιατί ειδικά αυτή η κάμπια του μπρόκολου με γοήτευσε τόσο πολύ;
Θέλεις το λαμπερό πράσινό της, θέλεις η αποπροσανατολισμένη πορεία της, μ' έκαναν τελικά να την σπρώξω - με τη βοήθεια μιας οδοντογλυφίδας - πάνω σ' ένα κομμάτι χαρτί και να την πάω στην κόρη μου, στο διπλανό δωμάτιο. 
Έδειξε και εκείνη τον ίδιο ενθουσιασμό και με ρώτησε τι σκόπευα να την κάνω. Απάντησα το αυτονόητο, πως θα την άφηνα έξω πάνω σ' ένα φυτό του μπαλκονιού.
« Και τι θα τρώει έξω με τέτοιο καιρό; Θα ψοφήσει. Άσε, θα την κρατήσω εγώ.» μου απάντησε.
 Στην αρχή με ξένισε η ιδέα.  Να την κρατήσουμε στο σπίτι; Να την κάνουμε τι;
 Ακολούθησαν διαπραγματεύσεις, πληροφορίες από το διαδίκτυο σχετικά με την τροφή της κάμπιας, τις συνθήκες συντήρησης της κάμπιας και καλύψαμε τα κενά με λίγη φαντασία. Στο τέλος, καταλήξαμε πως το καλύτερο γι' αυτήν, ήταν  να την κρατήσουμε μέσα σ' ένα γυάλινο βαζάκι με φύλλα μπρόκολου και λίγες σταγόνες νερού. 
 Κλείσαμε το στόμιο μ' ένα κομμάτι τούλι για να μην φύγει και για να παίρνει αέρα και την τοποθετήσαμε κοντά στο παράθυρο για περισσότερο φως.
 Η μικρή κάμπια, μετά το αρχικό σοκ, προσαρμόστηκε μια χαρά μέσα στο καινούργιο της σπίτι. Άρχισε να τρώει, να πίνει νερό και μετά να το ρίχνει στον ύπνο.
Μέχρι και τα κακά της μας χάρισε (καταπράσινες μπαλίτσες) που η κόρη μου ανελλιπώς φρόντιζε να καθαρίζει.
 Οι μέρες περνούσαν και μας έγινε (όλης της οικογένειας) συνήθεια, να παρακολουθούμε τις κινήσεις της κάμπιας.
Την παρατηρούσαμε να καταβροχθίζει με απίστευτη ταχύτητα το φύλλο, να κόβει βόλτες πάνω κάτω, να σκαρφαλώνει στο τούλι, να μαζεύει και ν' απλώνει το σώμα της ώσπου μια μέρα, άρχισαν να βγαίνουν από το δέρμα της μικρές, λεπτές σχεδόν αόρατες ίνες. Οι ίνες πλήθυναν, μεγάλωσαν και δεν άργησε να σχηματιστεί γύρω της ένα άχαρο καφέ κουκούλι.
 Αμέσως τέθηκε επόμενο ερώτημα: τι κάνουμε με το κουκούλι;
 Μία άποψη ήταν να το βγάλουμε έξω για να έχει θερμοκρασία φυσική, αλλά με τόσο κρύο;
Επικράτησε η δεύτερη άποψη: να το βάλουμε στο πιο κρύο δωμάτιο του σπιτιού. Οι χώροι που θερμαίνονταν μπορεί να την παραπλανούσαν, να το πέρναγε για πρόωρη άνοιξη και να έβγαινε πεταλούδα πριν την ώρα της. 
Την τοποθετήσαμε λοιπόν στο πιο κρύο δωμάτιο του σπιτιού και με τον καιρό σχεδόν την ξεχάσαμε.
 Η ζωή μας ξαναμπήκε στον παλιό της ρυθμό.
Περνούσαν οι μέρες με την καθημερινή ρουτίνα και τα προβλήματα.
Η αλήθεια ήταν πως δεν πιστεύαμε πραγματικά πως θα έβγαινε κάποια στιγμή πεταλούδα.
 Όμως η φύση έκανε σιωπηλά τη δουλειά της και έτσι, ένα απόγευμα, μπαίνοντας στο κρύο δωμάτιο για μια δουλειά, είδα με την άκρη του ματιού μου κάτι απροσδιόριστα κίτρινο μέσα στο γυάλινο βάζο.
Μια κίτρινη βρεγμένη μάζα κολλημένη πάνω στο γυαλί!
 Έτρεξα τρελή από χαρά να το ανακοινώσω στους υπόλοιπους πως το "θαύμα" έγινε!
Ναι, η κάμπια μας είχε γίνει τελικά πεταλούδα!

Μια ώρα της πήρε για να στεγνώσουν τα φτερά της και να αρχίσει να φτεροκοπάει  χαρούμενη μέσα στο βάζο.
 Ήταν μικρή και χαριτωμένη γεμάτη ενέργεια και όρεξη για περιπέτειες. Το μόνο εμπόδιο στα σχέδιά της ...το τούλι που της έκλεινε το δρόμο προς την ελευθερία.
 Τότε τέθηκε το τρίτο ερώτημα: τι θα κάνουμε με την πεταλούδα;
Γιατί ,όπως είναι γνωστό, μια πεταλούδα ζει κατά μέσο όρο λιγότερο από μια εβδομάδα και μερικές πεθαίνουν σε δέκα μόλις ώρες. Άλλες πάλι ζουν μέχρι και οκτώ μήνες, ανάλογα πάντα με το κλίμα.
Εφ' όσον λοιπόν θα ζούσε τόσο λίγο, ήταν άδικο να μην χαρεί την ελευθερία της.
Έτσι, την πήραμε και κάναμε μαζί ένα μικρό ταξίδι έξω από την πόλη. Βρήκαμε το πιο φιλόξενο μέρος -με πολλά φυτά και λίγα χαμολούλουδα και βγάλαμε το τούλι.
Χωρίς κανένα δισταγμό η πεταλούδα πέταξε έξω από το βάζο. Προσγειώθηκε άτσαλα πάνω στα χόρτα. Δοκίμασε δυο-τρεις φορές τα φτερά  της και  τελικά πέταξε προς  τους κοντινούς θάμνους.
Και βέβαια, η ταπεινή αυτή ιστορία δεν θα είχε καμιά αξία 
αν δεν είχαμε τόσο μεγάλη ανάγκη 
από ένα μικρό θαύμα Ζωής 
μέσα στην  Παγωνιά του Χειμώνα ...




28 σχόλια:

  1. καλημέρα Μαρία !! καλοτάξιδη στο νέο σου ιστότοπο , ανοίχτηκες σε άλλη θάλασσα . Εύχομαι η γαλήνη να είναι πάντα κοντά σου .Καλή δύναμη !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανυπομονώ να σε διαβάσω Κυριακή μου. Σ' ευχαριστώ πολύ. Να είσαι καλά και γρήγορα να μας χαρίσεις μια ανάρτησή σου. Σε φιλώ

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα! :)

    Χρειάζεται να δραπετεύουμε με ό,τι απλό αλλά όμορφο μας προκύπτει να διαβάσουμε ή να ζήσουμε...

    Έτσι για να έχουμε αντοχές...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως το λες όμορφα Λυγερή μου.Στα απλά είναι τα σπουδαία.
      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  3. Έχει μεγάλη αξία πιστεύω γιατί είναι εντυπωσιακό να μην εμποδίσεις το ταπεινό αυτό πλάσμα-την κάμπια- να συνεχίσει τη ζωή που η φύση της όρισε. Θαυμαστή μεταμόρφωση και συγκινητική η αντιμετώπιση της πεταλούδας απο σας. Μπράβο σας
    Καλή σου μέρα Μαρία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να πω και κάτι Μαρία μου για το μπλογκ; Επειδή βλέπω ότι οι φώτο σου βγαίνουν έξω από την κυρίως ανάρτηση γιατί δεν μεγαλώνεις το πλάτος της ανάρτησης; Να βάζεις και μεγάλες φωτογραφίες; Αν δεν θέλεις είναι εντάξει, αν όμως θέλεις και δεν ξέρεις πώς γίνεται εδώ,πες μου να σου πω πώς οκ;

      Διαγραφή
    2. Πρόθυμο κορίτσι μου, όλα τα φώτα σας μου είναι χρήσιμα! έφτιαξα κάποια πράγματα και για άλλα τεμπέλιασα και για κάποια υπόλοιπα δεν βρίσκω άκρη. Σκόπευα να μπω στο youtube μήπως βρω κάποιο κατατοπιστικό βίντεο. Προσφέρθηκε και ο καλός μας ο Γιάννης να δώσει ένα χέρι βοήθειας να το καλλωπίσω κάπως. Σ' ευχαριστώ πολύ Άννα μου και σίγουρα θα χρειαστώ βοήθεια όταν το πιάσω ξανά.

      Διαγραφή
    3. Εκτός από τη γάτα τη Μιμή, το χρυσόψαρο τον Πόση (εκ του Ποσειδώνας χαχα΄), την Κλειώ τη σκυλίτσα, το Μπιρμπίλη το καναρίνι[που έκαναν τον κύκλο της ζωής τους, τώρα έχουμε τη Νάλα την καινούργια γάτα μας (αδέσποτο που πήραμε από το πάρκο), τον Ηρακλή, το χαμστερ. Και μαζί με όλα τα παραπάνω και την πεταλούδα που πέταξε αβάπτιστη χαχα.

      Διαγραφή
    4. Λοιπόν δεν είναι τίποτε να μεγαλώσεις το εύρος της ανάρτησης. Μπαίνεις στο μπλογκ σου πατάς σχεδίαση. Η σελίδα σου δείχνει μια στήλα αριστερά που γράφει αναρτήσεις, στατιστικά, σχόλια κλπ και δεξιά σου δείχνει εικόνα με το πώς είναι το μπλογκ σου. Από κάτω από την εικόνα λέει προσαρμογή. Πάτα το αυτό. Σου ανοίγει το εργαλείο σχεδίασης Βρες το '' προσαρμογή εύρους'' Εχει διάστημα με μπάρα που εσύ το πας όπου σ'αρέσει. Μεγαλώνοντας το εύρος της ανάρτησης μικραίνει η δεξιά σου στήλη. Το βλέπεις απο κάτω. Όπου σ'αρέσει το αφήνεις εκεί και πατάς επάνω δεξιά ''εφαρμογή στο ιστολόγιο'' και είσαι ετοιμη.
      Έχει και άλλα εκεί το ξέρεις μάλλον αφού έφτιαξες και το φόντο εδώ οποτε βάζεις ό,τι θες το βλέπεις πώς δείχνει και μετά πατάς εφαρμογή.
      Ό,τι θες ρώτα...
      ΥΓ όταν υπάρχουν παλιές γειτονοπούλες και γειτονόπουλα σαν και σας τόσο αγαπητά φυσικά θα είμαι πρόθυμη, εξυπακούεται. Να σαι καλά Μαρία μου

      Διαγραφή
    5. Αν θες να μεγαλώσεις και την εικόνα τηςκεφαλής σου πες μου να σου πω Δηλ θα σου πω τώρα καλύτερα και αν θες το κάνεις. Τώρα που ξέρεις το εύρος διάβασε τι αριθμό τι πιξελ δείχνει και κράτα το νούμερο
      Πάρε την εικόνα σου και επεξεργάσου την(στην επιφάνεια εργασίας ξέρεις δεξί κλικ επεξεργασία) και βάλτην σ'αυτό το μέγεθος Θα γίνει όση το μπλογκ σου μεγάλη φαρδιά βέβαια θα δεις αν σ'αρέσει τη βάζεις έτσι για τίτλο οκ;

      Διαγραφή
    6. Σ' ευχαριστώ πολύ Άννα μου.
      Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Ουφ... :)
      Σε φιλώ

      Διαγραφή
    7. Μια χαρά είναι και η ανάρτηση είναι άνετη!! Ουφ;;; Κουραστικό ε;;
      Καλή σου νύχτα

      Διαγραφή
  4. Μαρία μου είναι τόσο όμορφο να παρακολουθεις την μετάλλαξη της φύσης!! Υπέροχη εμπειρία!!Καλή σου μέρα σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πράγματι υπέροχη Βιργινία μου.
      Καλό σου βράδυ με όνειρα ήρεμα και γλυκά. Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  5. Εκπληκτικό αυτό που περιγράφεις πραγματικά Μαρία μου....! Τι βίωμα ε ; αυτή η μικρογραφία ζωής τι μπορεί να αναδείξει ; ένα πολύχρωμο θαύμα.
    Τώρα τι να πω για σας. Εξαιρετικά σπάνια συμπεριφορά και στάση ζωής. Σεβασμός στο έπακρο δηλαδή.
    Με συγκινεί.
    Καλή συνέχεια Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χίλια ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου Γιάννη μου.
      Κι εσύ με συγκινείς. Να' σαι καλά.
      Καλό σου βράδυ σε φιλώ.

      Διαγραφή
  6. Τα θαύματα της ζωής , τα θαύματα που γίνονται μέσα μας όταν μπορούμε να ανοίξουμε το κουκούλι μας έστω και αν ξέρουμε πως θα αντιμετωπίσουμε το τέλος κατάματα. Υπέροχο Μαρία μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί όμορφη παρατήρηση και υπέροχα διατυπωμένη από μια νεραϊδούλα. Αλλά κάτι παραπάνω ξέρεις εσύ. Τί τα έχεις τα φτερά σου άλλωστε!
      Κι εσύ είσαι υπέροχη!
      Καληνύχτα Έλενά μου, σε φιλώ.

      Διαγραφή
  7. Καταπληκτικό! το θαύμα της φύσης, το θαύμα του Θεού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ναι Κώστα μου, η δημιουργία σε όλο της το μεγαλείο!
    Χαίρομαι πολύ που σε εδώ.
    Καλή συνέχεια στη νέα γειτονιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ολόκληρη η διαδικασία της ζωής σε ένα βάζο. Για φαντάσου τι υπέροχο συναίσθημα! Πανέμορφο μια ζωή είναι κι αυτή και ποιος ορίζει πως αξίζει λιγότερο; Όχι εμείς πάντως! Φιλιά Μαρία μου μου άρεσε που διάβασα αυτήν την αναρτηση σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σ'ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου Mary Pertax! Ναι, το συναίσθημα είναι μοναδικό και η εμπειρία σπάνια.Φιλιά και από μένα και καλό Σαββατοκύριακο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όπως όλα τα θαύματα!
    Καλό ξημέρωμα Γιάννη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πως έλλειψα εγώ από το δικό σου Θαύμα ????
    Εξέλαβα τον τίτλο ως λεζάντα στο νέο σου ιστολόγιο και δεν μου πήγε το μυαλό να κλικάρω για να ανακαλύψω ότι πρόκειται για λογοτεχνογράφημα πέρα από κάθε προσδοκία, εκτός συναγωνισμού και σύγκρισης καμίας.

    Τι να σου πω Μαρία μου; 'Άγγιξες με το νου αλλά και τις κεραίες της Ψυχής σου τον Δημιουργό σε μεγάλες Του στιγμές και τόλμησες μάλιστα να το βιώσεις ( αν είναι δυνατό)επι του πρακτέου.
    Πάνω σε στιγμές Του που και η πιο επιστημονικά τεκμηριωμένη Απιστία κι Αμφισβήτηση συντρίβεται κυριολεκτικά .Κι ας έλθει ο διακριτός Έλληνας συμπαθέστατος κατά τα άλλα κύριος Νανόπουλος να αντιπαραθέσει τις θεωρίες του στην δική μου ΠΙΣΤΗ .Μια Πίστη που καμιά σχέση δεν έχει με θρησκοληψία, Αδυναμία ,η Φόβο. Είναι γεννημένη μέσα από το "Δημιουργικό γίγνεσθαι " των Ορατών τε Αοράτων " που ονομάζομε Θαύματα εν τη αδυναμία μας να τα περιγράψουμε αλλιώς πως . Επί της ουσίας και εκ των πραγμάτων δεν είναι παρά η απτή Ανάγνωση της Φύσης που λειτουργεί κάτω από ασύλληπτα συγκεκριμένους, σταθερούς , αιώνιους όσο κι αυστηρούς κανόνες Ύψίστης Δύναμης που κρατά την Ισορροπία στο σύμπαν.

    Το τόσοδούλικο σαλιγκαράκι σου στάθηκε ικανό να ξεσηκώσει την ψυχή μου και να διεγείρει τον κοινό μου ανθρώπινο νου . ¨ωρα να σωπάσω.
    Εδώ δένει η ρήση του λαού μας " Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλημέρα Λυγερή μου!
      Εμείς που δεν είμαστε φυσικοί επιστήμονες, ζούμε τα αποτελέσματα της Σοφίας της Φύσης ως απλά γεγονότα, καθημερινά και θαυμαστά.
      Σ'ευχαριστώ πολύ για το τόσο εμπεριστατωμένο σου σχόλιο!
      Έκανες μια υπέροχη -σε γραφή και ουσία- παρουσίαση αυτού του μικρού θαύματος της Ζωής.
      Να είσαι καλά
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  13. Υποκλίνομαι στην επεξεργασία εκ μέρους σας αυτού του "απλού" στην μεγαλειότητα του θαύματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Βέρα μου και Χριστός Ανέστη!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιό σου. Χαίρομαι πραγματικά που σου άρεσε.
      Ναι, το ζήσαμε το "θαύμα" και ήταν συγκινητικό.
      Σε φιλώ :)

      Διαγραφή