Αποφάσισα να τακτοποιήσω την ντουλάπα μου.
Ήταν μια γενναία πράξη που συνεχώς έπαιρνε αναβολή αλλά ήρθε η στιγμή που έπρεπε να αντιμετωπίσω κατάματα την πραγματικότητα της ντουλάπας μου.
Η ντουλάπα μου έχει και πατάρι. Στο πατάρι είχα να ανέβω προ αμνημονεύτων ετών δηλαδή από τότε που μετακόμισα στο σπίτι που μένω μέχρι σήμερα.
Υποσχέθηκα στον εαυτό μου, αυτή τη φορά να το πάρει στα σοβαρά το εγχείρημα του ξεκαθαρίσματος της ντουλάπας, χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς και άλλα χαζά που δε συνάδουν με την ηλικία μου.
Ό,τι είχα χάσει, ή νόμισα κάποια στιγμή πως το έχασα, ήταν χωμένο κάτω από κουτιά. Υπόλοιπα υφασμάτων από παλιά ραψίματα, ρυζόχαρτα, ντοσιέ με συνταγές και αποκόμματα εφημερίδων, κουτιά με παιδικά βιβλία και παζλ, αναμνηστικά από περασμένες διακοπές, κουτιά με παλιές φωτογραφίες, μισο-τελειωμένα μπλοκ ζωγραφικής. Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω;
Κλεισμένη στο μαύρο κουτί της, στον πάτο του παταριού, στο βάθος, περίμενε η δόλια την ανάσταση, είκοσι πέντε χρόνια. Δεν τα λες και λίγα.
Το χερούλι της έλειπε, σίγουρα το έχω κι αυτό σε κάποιο συρτάρι. Η δεξιά παρένθεση μου έκλεινε το μάτι και η αριστερή μου έσκαγε ένα χαμόγελο. Η ταινία της ήταν αλλοιωμένη. Το “A” το “K” και η μπάρα διαστήματος είχαν κάπως ξεθωριάσει από τη χρήση, το μικρό "α" ήταν εντελώς νεκρό αλλά τα υπόλοιπα, εντάξει.
Κάθισα, την κοίταζα και δεν ήξερα τι να κάνω μαζί της. Η καρδιά μου έλιωνε στη σκέψη του αποχωρισμού μας.
Θυμήθηκα ξαφνικά, που σ’ ένα ταξίδι στην εξοχή, είδα παρατημένη στο πουθενά, μέσα στην ερημιά, μια παλιά ηλεκτρική κουζίνα, απ’ τα πρώτα μοντέλα της αγοράς. Πόσα γεύματα ετοίμασε, πόσους κουρασμένους ανθρώπους ετάισε, πόσα παιδιά μεγάλωσε άραγε για να καταλήξει σ’ ένα ξεροχώραφο στην άκρη του χωματόδρομου; Και τώρα τι; Εγώ θα κάνω το ίδιο; Θα πετάξω το πιο χρήσιμο και υπομονετικό συνεργάτη που είχα ποτέ;
Για 30 χρόνια ήμασταν η μία, προέκταση της άλλης. Η μια, συμβουλάτορας της άλλης. Έγραφα και μου ψιθύριζε τρυφερά τα λάθη μου. Μετάνιωνε πικρά όταν άφηνε να ξεγλιστρούν από τη θέση τους οι κόλλες των αντιγράφων με τα καρμπόν ανάμεσα. Πόσες κόλλες! Πόσα καρμπόν!. Και τα λάθη; Ο εφιάλτης! Τα έσβηνα ένα-ένα με μπλάνκο. Κι εκείνη με περίμενε καρτερικά να συνεχίσω πάνω της το σφυροκόπημα.
Πώς να στερηθώ τα γλυκά χαμόγελα των παρενθέσεών της, τις αδυσώπητες τελείες της που τόσο με πλήγωναν, τα τρυφερά της κόμματα με τις παραπλανητικές τους υποσχέσεις, τα θαυμαστικά της που με ανύψωναν και τις παύλες της που μου θύμιζαν με σκληρότητα το τέλος των πάντων; Πώς ν’ αποχωριστώ τη γραφομηχανή μου;
Κι έτσι ησύχασα…
Εγώ, αν είχα ένα τέτοιο εύρημα, τόσο στενά συνδεδεμένο με μένα, θα την στόλιζα στην πιο περίοπτη θέση στο σπίτι μου, έστω στο γραφείο μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου, Μαρία!!!
Καλημέρα Βασίλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤης αξίζει μια τέτοια θέση, χωρίς αμφιβολία.
Την έχει κερδίσει με το σπαθί της άλλωστε :)
Καλό Σαββατοκύριακο
Τι λες τώρα! Μιλάμε για ανακάλυψη θησαυρό! Γραφομηχανή. Πόσα και πόσα χρόνια ήταν αχώριστος σύντροφός μου. Στη δουλειά και στο σπίτι. Ακόμα και στο στρατό για λίγο. Και ειλικρινά μετανιώνω που δεν τις έχω πια. Τουλάχιστον μια μικρή έπρεπε να την είχα κρατήσει. Ας είναι, δεν πειράζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου, καλό Σαββατοκύριακο καλή μου φίλη και να περάσεις όμορφα και δημιουργικά.
Πόσες είχες εσύ παιδί μου;
ΔιαγραφήΕ ναι, μια έστω, καλό θα ήταν να την είχες κρατήσεις.
Άλλωστε το να γράφεις σε γραφομηχανή είναι αξέχαστη εμπειρία. Βασικά δεν πλήττεις ποτέ μαζί της. Κάτι θα κάνει και σου ανάψει τα αίματα. Κι αυτό το κροτάλισμα των πλήκτρων της...Πανδαισία! Χαχα
Να είσαι καλά και να περάσεις όμορφα την Κυριακή σου :)
Καλημέρα Γιάννη μου!5
Ααααα θα πρέπει να τη φτιάξεις και να τη βάλεις σε θέση περίοπτη! Όπως της αξίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια, θα έχεις ακόμα ένα αντικείμενο να ξεσκονίζεις, αλλά χαλάλι της.
Καλό Σαββατοκύριακο Μαρία Γ.!
Θα την βάλω Αρτίστα μου.
ΔιαγραφήΘα ξεσκονίζω ε;
Αυτό δεν το σκέφτηκα. Καλά, Θα ρίξω από πάνω ένα σεμεδάκι με φτερωτό έρωτα και δυο πιτσούνια που μου έδωσε προίκα η γιαγιά μου.
Να είσαι καλά Αρτίστα του βωβού (Ακόμα του βωβού; Πρέπει κάποια στιγμή να ανέβεις λέβελ. Φτάσαμε πια στην Εποχή του Κορονοιού, μάνα μου).
Καλημέρα σου και γλυκό φιλί από μένα :)
Εχω και εγώ μία πολύ, πολύ παλιά αλλά δεν μου κάνει καρδιά να την πετάξω αν και δεν έχουμε περάσει πολλά μαζί γιατί δέθηκα για τα καλά με τις ραπτομηχανές, παρ' όλα αυτά την έχω στο γραφείο του μαγαζιού και όλο ακούω την γκρίνια του γιού μου που θέλει να την πάει στα σκουπίδια χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ φιλενάδα μου σε φιλώ.
Ξέρεις εσύ τι κάνεις Βιργινία μου. Η νεολαία δεν ξέρει :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το πρόβλημα είναι η θέση, δε σε φοβάμαι. Σίγουρα κάποια άλλη θα βρεις.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν ταινίες ακόμη. Έχω μια κλειστή. Τόσα χρόνια όμως σίγουρα θα έχει στεγνώσει το μελάνι της.
Καλημέρα Βιργινία μου και καλό Φθινόπωρο :)
Πολλά φιλιά!
Πολύ μου άρεσε το 'Ό,τι είχα χάσει, ή νόμισα κάποια στιγμή πως το έχασα, ήταν χωμένο κάτω από κουτιά'. Τι μπορεί να ανακαλύψουμε κάτω από κουτιά γεμάτα αναμνήσεις και συναισθήματα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με την παρέα. Η γραφομηχανή δικαιούται τη δική της θέση στο φως.
Καλό υπόλοιπο του Σ/Κ
Κι εμένα μου αρέσει πολύ ο τρόπος που σκέφτεσαι By Joanna IK :)
ΔιαγραφήΑφού έχει θέση στην καρδιά μου, θα βρει θέση και στο σπίτι μου.
Πολλά φιλιά και να έχεις μια πανέμορφη φθινοπωρινή μέρα Joanna μου!
Να της δώσεις την θέση που της αξίζει μέσα στο σπίτι..εγώ έχω την ραπτομηχανή της μαμάς μου.σαραντα χρόνων κ βαλε singer.εχει πάρει την θέση της στο νέο σπίτι που μετακομησα κ είμαι ευτυχής που την έχω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι Μαρίνα Μαρία. Πολύ καλά έκανες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παρελθόν είναι η αφετηρία του παρόντος και πρέπει να το τιμάμε γιατί χωρίς αυτό, παρόν και μέλλον δεν υπάρχουν. Τα αντικείμενα, μάλιστα, του παρελθόντος λειτουργούν και συμβολικά στις καρδιές μας.
Ανήκουν στις ρίζες μας. Ποιος κόβει τις ρίζες του και μετά περιμένει να συνεχίζει να υπάρχει; Δέντρο χωρίς ρίζες δε γίνεται.
Πολύ το φιλοσόφησα όμως :)
Σε καλωσορίσω στο σπίτι μου και σ' ευχαριστήσω θερμά για το όμορφο σχόλιό σου.
Καλό απόγευμα Μαρίνα Μαρία!
Αααα είχα και εγώ μια δική μου.Εκεί εμαθα και εγώ τυφλό σύστημα, εκεί δακτυλογραφούσα για ώρες και την είχα φυλάξει πλάι στο πικαπ, που πια δεν έβρισκα βελόνα για αντικατάσταση. Και σιγά σιγά κατέβηκε απο το πατάρι δηλ και τα δυο κατέβηκαν. Και σιγά σιγά βρήκαν τη θέση τους στο σπίτι. Και σιγά σιγά βρέθηκαν στον παλιατζή γιατί παραγέμιζε το σπίτι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπεις ξετρελάθηκα με τον υπολογιστή που γράφεις τόσο γρήγορα και υπέροχα. Ναι ναι ξέρω συναισθήματα και αναμνήσεις πάνε χαμένα αλλά όχι δεν πάνε. Μένουν μέσα μας, και τα πράγματα αντικαθίστανται. Εδώ οι άνθρωποι ''παλιώνουν'' και φεύγουν στα πράγματα θα κολλήσουμε;
Παραείμαι ψυχρή και ρεαλίστρια σ'αυτά τα θέματα ε;;
Αλλαξα βλέπεις μετά το σεισμό του... '99 ήταν; Της Πάρνηθας; Που μου έσπασαν πράγματα παλιά ανεκτίμητης συναισθηματικής αξίας. Ως εκεί ήταν. Μετά αλλαγή άρδην του τι θέση έχουν τα αντικείμενα στη ζωή μου. Τη δικιά σου άσε την εκεί που είναι αν θέλεις να ζήσει. Γιατί πού ξέρεις αν σιγά σιγά βρει τη θέση της στον παλιατζή;
Φιλάκια Μαρία μου
Αν έπαθες τέτοιο χουνέρι, με το δίκιο σου να αποφεύγεις να δένεσαι πλέον με τα πράγματα. Εγώ είμαι δεμένη ακόμα και με τον αέρα που αναπνέω. Λέω, αυτός μυρίζει νυχτολούλουδο, ααα...τότε που..Καταλαβαίνεις. Είμαι εντελώς καμένη. Κατασκευαστικό το λάθος.
ΔιαγραφήΜετά, έχω και το σιγόντο της κόρης μου που τη θέλει οπωσδήποτε γιατί της θυμίζει λέει τα παιδικά της χρόνια που χτύπαγε τα πλήκτρα και έγραφε τα δικά της (ποιανού θα μοιάσει το παιδί;) όποτε την άφηνα εγώ. Καταλαβαίνεις και πάλι τι έχει περάσει στα χέρια μάνας και κόρης το δόλιο το εργαλείο.
Τιμή και δόξα στους πεσόντες μαχητές στη μάχη!
Και κάπως έτσι αποφάσισα να τη σενιάρω και να τη βάλω δίπλα στον υπολογιστή (που κι εγώ λατρεύω) για να μην ζηλεύει.
Αυτά.
Καλό ξημέρωμα Άννα μου :)
Σε φιλώ γλυκά!
Πωπω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δενομαι συναισθηματικά και με τα αντικείμενα, Μαρία μου.
Δεν θα την πετούσα ποτέ.
Ελπίζω να την βάλεις σε περίοπτη θέση.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.
Είσαι δική μου εσύ Ρένα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην έβαλα ήδη, έστω και σακατεμένη.
Κι εσύ να είσαι καλά καλή μου.
Καλό ξημέρωμα να έχουμε!
Μαρία μου αχ αυτά τα ξεκαθαρίσματα... τι μου θύμησες τώρα με την γραφομηχανή σου... είχα και εγώ μία και έγραφα τα δικά μου εκεί..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγαπούσα όμως όπως και εσύ την φύλαξα γιατί μετά δεν την χρειαζόμουν όπως και εσύ..
Ουτε λόγος για να την πετάξω αλλά και δεν είχα μέρος να την στολίσω που λένε..
Όσπου μεγάλωσε η πρώτη εγγονή μου, έγινε σεναριογράφος, άσχετο που δεν εξασκεί το επάγγελμα αυτό όπως όλα τα παιδιά που τελειώνουν τις σπουδές τους!!
Την είδε μια μέρα στην αποθήκη και μου την ζήτησε, να την βάλει στο σπίτι της αντίκα...μου λέει το ξέρεις γιαγιά ότι αυτές οι γραφομηχανές κάποτε θα βρίσκονται στα μουσεία;
Και εννοείται ότι χάρηκα με την τροπή αυτή...και εγώ αλλά νομίζω ότι και η γραφομηχανή το ίδιο 😊😊Κράτησε τη λοιπόν΄και που ξέρεις την τύχη της καμιά φορά...όπως και η δική σου που σε περιμείνει στο μπλοκ μου 😁
Καλό σου ξημέρωμα σου εύχομαι και καλό Φθινόπωρο... 🤗
Τί ωραία που είναι να γράφουμε η καθεμία και ο καθένας μας τη μικρή ιστορία της δικής μας γραφομηχανής ή οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου που έχει γράψει μια σημαντική πορεία, μαζί μας. Και τί ωραία επίσης που έχω εδώ τη δική σας ιστορία Σμαραγδάκι μου. Είμαι σίγουρη πως θα προσθέτατε πολλά περισσότερα, αν είχατε το χώρο.
ΔιαγραφήΠιστεύω πως τα πράγματα μας μιλάνε, όπως τα φυτά, τα δέντρα, και όχι μόνον οι άνθρωποι και τα ζώα. Χρειάζεται βέβαια να αναπτύξουμε μιαν επιπλέον αίσθηση, μια υπερ-αίσθηση, για να τα ακούσουμε :)
Οκ, δεν έχω παρανοήσει ακόμα αλλά μπορεί και να έχω. Δεν ξέρω Σμαραγδάκι μου.
Χαίρομαι πάρα πολύ που η πρώτη εγγονή σου διαθέτει αυτή την αντιληπτική ικανότητα. Μα διάλεξε να γίνει σεναριογράφος θα μου πεις. Αυτή δεν είναι τυχαία επιλογή.
Ας κρατήσουμε ζωντανούς τους εαυτούς μας ακόμα και μέσα από τ' αγαπημένα αντικείμενα που "στόλισαν" κάποια στιγμή το χαρακτήρα μας, ακόμα και ολόκληρη τη ζωή μας.
Επίσης καλό Φθινόπωρο με όλα τα ζεστά του χρώματα στη σκέψη και την καρδιά σου Σμαραγδάκι μου :)
Σε φιλώ γλυκά!
Καλημέρα Μαρία μου έλα από μένα μια βόλτα σε περιμένει εκπληξούλα 😉
ΔιαγραφήΦάγαμε τα νιάτα μας με δαύτες. Τάκα τούκα και γρρρρ για αλλαγή σειράς. Εκείνα τα καρμπόν όταν στράβωναν ,τα νεύρα μου. Ασε αν έκανες λάθος, ολόκληρη ιστορία κι αν ήθελες να προσθέσεις η να αφαιρέσεις κάτι, φτου κ απ την αρχή. Τι ωραία εφεύρεση ο υπολογιστής, τι άνεση. Ασε για το ξεκαθάρισμα που λες, όποτε πήρα απόφαση και πέταξα μετά το μετάνιωσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχα..τα νιάτα μας. Ναι. Καλά το λες χελωνίτσα μου.
ΔιαγραφήΩραίους ήχους έβγαζε πάντως, δεν μπορείς να πεις. Σε κρατούσε σε διέγερση. Ό,τι πρέπει για να είναι κανείς παραγωγικός :)
Xαίρομαι πολύ που μπήκες στα παπούτσια μου. Έτσι δε λένε;
Το ξεκαθάρισμα είναι ρίσκο από μόνο του. Σε οτιδήποτε κι αν αναφέρεται. Πιστεύω πως πρέπει να γίνεται για να μένει κενός χώρος για το νέο αλλά..αλλά.. πάντα στο βάθος της καρδιάς θα υποβόσκει ένα παράπονο για την απώλεια. Έτσι δεν είναι η ζωή;
Καλό απόγευμα Χελωνίτσα!
Καλημέρα μετά από αρκετό καιρό.Πιστεύω ότι τα παλιά πράγματα που έχουν "γράψει' με την παρουσία τους μέρος της ζωής μας είναι δύσκολο να τα πετάξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή μου αρέσει πολύ η τεχνολογία και προσπαθώ να την ακολουθώ πάντα ,όσο μπορώ βέβαια θα σου πω οτι έχω κρατήσει παλιό ραδιόφωνο που είχε η μητέρα μου που είχε και εκείνη απο παιδί στο σπίτι της.
Επειδή όπως θα γνωρίζεις έχω έρωτα με την μουσική μου άρεσε αυτό που έβαλες να ακούσεις ( Einaudi )όπως και οι επιλογές που κάνεις σε κάθε σου κείμενο.
Θα ήθελα να σου-σας προτείνω ένα ραδιόφωνο web που ακούω τον τελευταίο καιρό με "ψαγμένες" μουσικές επιλογές και το βασικότερο χωρίς σχόλια.
http://www.e-radio.gr/AK-Radio-Internet-Radio-i1975/live
ΑΞΙΖΕΙ !!!
Καλό φθινόπωρο !!! ( Dj.Marios)
Γεια σου Μάριε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που βρίσκω το σχόλιό σου. Εύχομαι να είσαι καλά. Eπίσης χαίρομαι πολύ που συμφωνούμε. Η επιλογή του τι θα κρατήσουμε και τι θα πετάξουμε απ' το περιβάλλον μας δεν έχει -τις περισσότερες φορές - σχέση με το τι κρατάμε στην ψυχή μας. Έχει περισσότερο σχέση με τις ασφάλειές μας. Η ασφάλεια του καθενός μας, είναι μια πολύ προσωπική του υπόθεση που διαμορφώνεται μέσα στο χρόνο και κάτω από την επίδραση πολλών παραγόντων.
Στην προκειμένη περίπτωση, τα πράγματα είναι απλά και η συνθήκη διαμορφώνεται μέσα από την συγκίνηση και τις αναμνήσεις. Εμένα μου αρέσει να κρατώ τις αναμνήσεις μου ζωντανές γιατί με τροφοδοτούν συνεχώς με ψυχική δύναμη και φαντασία. Αυτό, όπως τονίζεις κι εσύ για τον εαυτό σου, δεν σημαίνει πως εμποδίζομαι να ακολουθήσω το καινούργιο.
Σ' ευχαριστώ πολύ για το link του ραδιοφώνου. Έχω εμπιστοσύνη στο μουσικό γούστο σου και θα το επισκεφθώ αμέσως. Και, Μάριε, χαίρομαι που μου το γράφεις, αυτό: πως σου αρέσουν οι μουσικές επιλογές μου.
Nα είσαι καλά και να περάσεις ένα πεντάγλυκο Φθινόπωρο!!
Καλημέρα.
ΔιαγραφήΞέχασα εχθές να σου στείλω ένα αγαπημένο μουσικό θέμα μου του Einaudi.
https://www.youtube.com/watch?v=HZcaZcxqlI4
Είναι πολύ ωραίο και το video.Εαν μεγαλώσεις την εικόνα και το δείς με χαμηλό φωτισμό το βράδυ ταξιδεύεις...
Σ' ευχαριστώ πολύ Ανώνυμε.
ΔιαγραφήΚαλημέρα :)
Επειδή ψάχνεις και έχεις πολύ ωραίες μουσικές επιλογές σου στέλνω ένα μουσικό θέμα που ταιριάζει με το φθινοπωρινό τοπίο.
Διαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=hlepGVzm9bw (Μ)
Καλησπέρα Μάριε, είδα το βίντεο και μου άρεσε πολύ. Το "Walk" ήταν το πρώτο κομμάτι του Einaudi που άκουσα πριν χρόνια και μαγεύτηκα. Το συγκεκριμένο βίντεο δεν το είχα δει όμως.
ΔιαγραφήΕπίσης έχω ξεχωρίσει ιδιαίτερα το "Run" και το άλμπουμ "Seven days walking".
L'Hymne A L'Amour!!
Ωωω..Ό,τι πρέπει για Φθινοπωρινά απογεύματα, με παρέα ή χωρίς.
Σ' ευχαριστώ πολύ Μάριε.
Καλό βράδυ :)
Μα τι μας διηγείσαι Μαρία μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις πόσο με άγγιξε η "ξανά-ανακάλυψη" σου;
Τους δυο τελευταίους μήνες λόγω μετακόμισης άνοιξα πέντε πατάρια, μια και πέντε ήταν τα υπνοδωμάτια στο σπίτι που έπρεπε ν' αφήσω. Τις πρώτες μέρες οι ανακαλύψεις- αποκαλύψεις, με είχαν συγκλονίσει, μετά σκλήρυνα και απλά άδειαζα- μάζευα- πετούσα- έδινα- χάριζα, ήταν φαίνεται μια ευκαιρία να αποσυνδεθώ από αντικείμενα(και όχι μόνο!) του παρελθόντος!
Δεν έχω χρησιμοποιήσει γραφομηχανή και το πρώτο πληκτρολόγιο μου, ήταν το στο λαπ-τοπ μου, πάντως σίγουρα αν είχα μια παλιά γραφομηχανή θα έβρισκα ένα μέρος στο σπίτι μου και θα την έκανα στολίδι!
ΑΦιλάκια με ευχές για ένα όμορφο και αποταυτισμένο Φθινόπωρο!
Πέντε πατάρια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαράς το κουράγιο σου Στεφανία μου. Όχι μόνο για την κούραση και την προσπάθεια -άσε το χρόνο_ που κατέβαλες αλλά και για την ψυχική φόρτιση που είχες.
Τί να κρατήσεις και τί να αφήσεις.. Λογικό να σκληρύνεις. Πώς αλλιώς να τελειώσεις αυτόν τον άθλο. Αυτό δεν ήταν απλά ξεκαθάρισμα παταριών. Ξεκαθάρισμα ολόκληρης ζωής ήταν!
Αλήθεια γιατί, κατά κανόνα, το κάνουμε μόνον εμείς οι γυναίκες αυτό; Ρητορική η ερώτηση. Στην δική μου περίπτωση ξέρω. Αν το άφηνα στον σύζυγό μου, θα έμεναν όλα στην θέση τους χαχα.
Καλή ξεκούραση, απομένει να σου ευχηθώ και με το καλό η εγκατάστασή σου στον νέο σου σπίτι.
Να είναι η διαμονή σου εκεί η ωραιότερη της ζωής σου :)
Καλό ξημέρωμα και να έχεις από εδώ και πέρα ένα φθινόπωρο μόνο με ξάπλες. Πολλά φιλιά κι από μένα.
Μα τι ωραία ανακάλυψη; Φαντάζομαι τη χαρά σου! Μου αρέσουν τα αναμνηστικά του παρελθόντος. Μας θυμίζουν την ιστορία μας, που ήμασταν και πού φτάσαμε! Τα εκτιμώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ λατρεύω τα ξεκαθαρίσματα και την οργάνωση του χαμού που αφήνει η κάθε ξεκαθάριση!
Νιώθω αναζωογονημένη μετά!
Σε φιλώ γλυκά Μαρία μου! Φθινοπωρινή ισημερία σήμερα, ας υποδεχτούμε με χαμόγελο το φθινόπωρο!
Σίγουρα το "μετά" είναι απόλαυση Μαρίνα μου :)
ΔιαγραφήMέχρι να φθάσουμε εκεί είναι το ζόρι (ψυχικό και σωματικό) για εμάς τις κάπως μεγαλύτερες :)
Έτσι να είσαι πάντα, αποφασιστική και ορμητική.
Να έχεις ένα γλυκό Φθινόπωρο. Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου
Πολλά φιλιά κι από μένα!
Αντικείμενα-εποχές-συναιθήματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίκοι ΖΩΗΣ.
Πλήκτρο και καημός Ιχνηλάτη μου :) αλλά ήταν τόσο ωραία εποχή!!
ΔιαγραφήΚαλό βραδάκι.
Σε φιλώ!
Καλημέρα Μαρία !;) Πόσο ωραίο είναι να ανακαλύπτεις πράγματα στο πατάρι , που ζωντανεύουν τη μνήμη .Στιγμές που ζήσαμε τόσα συναισθήματα , ενέργεια που ξοδεύτηκε για διάβασμα , εργασία , αθλητισμό , παιχνίδια και διασκέδαση . Χαίρομαι που ανακάλυψες τη γραφομηχανή σου και θα έχει θέση στη καρδιά και στη ψυχή σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις μια όμορφη ζεστή φθινοπωρινή ημέρα και ένα υπέροχο σ-κ !!
Φιλιά ;)
Καλημέρα Κυριακή μου!
ΔιαγραφήΝαι, ναι είναι πράγματι αναζωογονητικές αυτές οι τυχαίες βουτιές στο μακρινό παρελθόν.
Εκεί πίσω, κρύβονται πολλά διαμαντάκια της ζωής μας.
Σ' ευχαριστώ πολύ, κι εσύ να περάσεις ένα πανέμορφο φθινοπωρινό Σαββατοκύριακο
Πολλά φιλιά :)
Γραφομηχανή;! Πωωπωω... Ισα που πρόλαβα να μάθω κι εγώ τυφλό σύστημα σε μια τέτοια, και θυμάμαι το 'μάγκωμα' των δακτύλων στα πολύ ακριανά πλήκτρα! :D --Μα ευτυχώς για τα δάκτυλά μου, την θέση της πήρε πολύ γρήγορα το (πολύ απαλότερο) πληκτρολόγιο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, να σου πω:
όντας (υπερβολικά μερικές φορές) συναισθηματικός άνθρωπος, παίζει να είχα ρίξει το κλάμα της ζωής άμα ήμουν στην θέση σου, την στιγμή που την ανακάλυπτα στα βάθη του κόσμου της Ντουλάπας..
Και ήδη τώρα στο μυαλό μου, την έχεις γυαλίσει, χαϊδέψει, καλοπιάσει και την μοστράρεις, ντεκόρ, μέσα σε μια μεγάλη, γυάλινη θήκη, σε μια vintage γωνιά του σπιτιού..
Κι έτσι, από σκληρός, μάχιμος και πιστός συνεργάτης για δεκαετίες, στέκει εκεί, σε μια γλυκιά, δικιά της γωνιά, ήρεμος πια παρατηρητής της σημερινής σου, μιλένιουμ-καθημερινότητας, απολαμβάνοντας τα ρετρό-χαζέματα των άλλων και τις μικρές-και-μεγάλες θύμησες τις δικές σου...
Ναι, μ' αρέσει αυτή η σκέψη..
Κι έτσι, με ένα χαμόγελο ικανοποίησης, σε καληνυχτώ.. :)
Aχ...κι εγώ το έριξα Σμαραγδούλα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι την διόρθωσα και την γυάλισα και έχει τη θέση της δίπλα στον υπολογιστή. Εκεί πιστεύω πως πρέπει να σταθεί. Να ενώσουμε το παρελθόν με το παρόν για να διατηρήσουμε την ισορροπία μέσα μας.
Η ζωή συνεχίζεται και η προσαρμογή μας στις τεχνολογικές εξελίξεις είναι μονόδρομος αν θέλουμε να παραμένουμε ενεργοί κι αποτελεσματικοί σε ό,τι κάνουμε. Καλώς ή κακώς.
Να έχεις ένα γλυκό Σαββατοκύριακο, όπως ακριβώς το επιθυμείς.
Πολλά φιλιά!
Σήμερα που βρισκόμαστε στην άλλη άκρη του χρόνου βλέπουμε πιο καθαρά αυτά που μας σημάδεψαν κάποτε, αυτά που κρατήσαμε στην καρδιά μας ιερά μια ζωή μετρημένη σε στιγμές ανεπίστρεπτες. Άπειρες ώρες γραφής που ωστόσο δεν ήταν χαμένος χρόνος. «Χρόνος χαμένος και κερδισμένος μαζί» λέει ο Έλιοτ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε ήταν όνειρο, αγώνας, στόχος. Όλα αυτά γραμμένα στα πλήκτρα μιας γραφομηχανής που γέμιζε την ψυχή και τη σκέψη.
Οι αποχωρισμοί είναι δύσκολοι και η ανάγκη να υπάρχει κάπου ένα κομμάτι της καρδιάς σου είναι ότι πιο όμορφο, έστω και σαν απλός παρατηρητής.
Μαρία μου να είσαι καλά!
Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο σου εύχομαι!
Έτσι είναι, όπως το λες Αννίκα μου.
ΔιαγραφήΔε θα μπορούσα να το πω καλύτερα από σένα. Και όνειρο ήταν και αγώνας και στόχος και η καρδιά ολόκληρη. Τι όμορφα που είναι να το ζει κανείς. Να έχει την ευκαιρία στη ζωή του να γράφει μικρές ημιτελείς ιστορίες που όμως όλες μαζί αν τις ενώσεις, δίνουν το δικό σου όραμα.
Το όραμα είναι ο προσωπικός ήλιος του καθενός μας που σβήνει μόνον όταν σβήνουμε εμείς.
Σ'ευχαριστώ πολύ Αννίκα μου.
Κι εσύ να είσαι καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου.
Καλό ξημέρωμα!
Καλημέρα και καλό μήνα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο το κόκκινο χρώμα που έχεις επιλέξει.
Θα ήθελα εαν μπορείς να μου πεις την γνώμη σου για τον
http://www.e-radio.gr/AK-Radio-Internet-Radio-i1975/live
(Μ)
Σ'ευχαριστώ πολύ Μάριε.
ΔιαγραφήΚαλό μήνα να έχεις.
Θα το παρακολουθήσω μια-δυο μέρες συνεχόμενα και θα σου πω ευχαρίστως.
Μου αρέσει πολύ Μάριε. Ποιοτική μουσική που πολλές φορές με ξεσηκώνει κυριολεκτικά. Άλλες τόσες με εμπνέει. Πολύ καλός ήχος και συνεχή ροή προγράμματος. Μια ζεστή αγαπησιάρικη παρέα για όλες τις ώρες :)
ΔιαγραφήΚαλησπέρα.Καλή εβδομάδα και καλό μήνα !!!!!!!
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.facebook.com/AKRadio.gr/
Μεγάλη έκπληξη για μένα!
ΔιαγραφήΜε τιμάς ιδιαίτερα.
Σ'ευχαριστώ πολύ Μάριε!
Καλημέρα Μαρία.
ΔιαγραφήΔεν έχω facebook.Και εμένα μου το είπε μια φίλη που μου είχε συστήσει τον συγκεκριμένο σταθμό και έχει FB.
Δεν ξέρω εάν σου αρέσει και αν ακούς όποτε μπορείς.Έχει πραγματικά πολύ καλές επιλογές.
Και εαν του ζητήσεις κάτι που θέλεις να ακούσεις και το έχει το επιλέγει και το ακούς.
Όσες ώρες είμαι στο γραφείο ακούω συνέχεια.Κάθε μέρα έχει διαφορετικά τραγούδια.
Όχι όπως τα ραδιόφωνα των Fm που επιλέγουν όλο τα ίδια και τα ίδια.
Καλό Σαββατοκύριακο.!!!
Τα παμε να συμφωνήσαμε ! Θα την επισκευάσεις και όλο και κάτι θα της γράφεις για να κελαΪδά. αχμμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκίνα από χριστουγεννιάτικες κάρτες :)
σε φιλώ
Μανιούσκα
ααα η πρώτη και τελευταία ήταν η γραφούλα, μια πλαστική παιδική και μάλιστα στα αγγλικά μόνο χαχα
Τα άλλα τα πέταξες ή με αυτά και αυτά δεν καθάρισες τελικά την ντουλάπα??? χαχαχα
σε ματαφιλώ :)
Ναι, αυτό θα κάνω! Τι ωραία ιδέα μου έδωσες Μανιούσκα μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σου στείλω Χριστουγεννιάτικη κάρτα γραμμένη στη γραφομηχανή και θα σου τη ζωγραφίσω όπως μπορώ :)
Καλή σχολική χρονιά διαδικτυακή εύχομαι να έχεις με τα σποράκια σε επίσημη πρώτη μέσα από τις οθόνες τους. Εντάξει το προηγούμενο Σάββατο ήταν η πρεμιέρα αλλά εγώ θα κάνω πως δεν το ξέρω και έτσι δεν πιάνεται για λάθος ευχή.
Την άδειασα από τα περιττά. Το ορκίζομαι πως το έκανα αλλά ακόμα γεμάτη είναι. Δεν ξέρω τί λάθος έκανα πάλι!
Τη γραφούλα είχε και η κόρη μου. Μήπως προσθέτεις χρόνια Μανιούσκα; Έτσι για να πας κόντρα; Σε έχω ικανή.
Φιλί, ευχή και αγκαλιά σφιχτή...