Μέσα από το φάσμα της επιδημίας που μπορεί να μας φοβίζει και να μας παραμορφώνει αλλά τελικά μας εξυψώνει σε κάτι πιο ουσιαστικό από μια καθημερινότητα,
ένας ύμνος ευγνωμοσύνης στη Γη που μας φιλοξενεί, στον Θεό που έδωσε την ευκαιρία να υπάρχουμε. Γιατί η ζωή δεν χρειάζεται προϋποθέσεις για να τη ζούμε.
Υπάρχει γύρω μας και μας καλεί να μπούμε στα χρώματά της, στους ήχους της, στη μουσική της, στην αιώνια πάλη της με το θάνατο.
Δεν ξέρω αν θα καταφέρω τελικά να εκφράσω τα αισθήματα που μου προξένησε αυτή η ταινία. Τις λέξεις τις βρίσκεις αλλά κι αυτές έχουν όρια όταν η ψυχή και το πνεύμα ξεμακραίνουν από τον κόσμο.
Ασύλληπτης ομορφιάς τοπία, ανθρώπινα πρόσωπα που λένε ολόκληρες ιστορίες, μουσική θεϊκή, σαν μονοπάτι ανάμεσα στα σύννεφα, βλέμματα καρφωμένα πάνω μου, επικοινωνία μυσταγωγική.
Πόση συγκίνηση να νιώθεις μέρος αυτού του κόσμου!
"Υπερβολές! Είναι απλά η καθημερινότητα", μου ψιθύρισε η Άλλη.
Όχι, δεν είναι απλά η καθημερινότητα. Είναι ένα θαύμα και εμείς όλοι είμαστε συμμέτοχοι σ' αυτό. Ζούμε πάνω σ' ένα αστέρι με τόση ομορφιά τόση πολυπλοκότητα! Συμμετέχουμε σ' ένα θαύμα. Κι εκείνοι που έζησαν πριν από εμάς και εμείς που ζούμε τώρα κι όσοι θα ζήσουν στο μέλλον.
Ένα μικρό θαύμα είναι και η τανία, για το θαύμα της Γης και της Ανθρωπότητας, πάνω σ' αυτόν τον λαμπερό, πολύχρωμο βόλο που περιστρέφεται μέσα στο σκοτάδι του Σύμπαντος και που εμείς έχουμε την αφέλεια να θεωρούμε αλώβητο και δεδομένο.
Μια ταινία που μας ενώνει σ' ένα μωσαϊκο βλεμμάτων, προσώπων, γεωποικιλότητας, χρωμάτων.
Σ' ένα μωσαϊκό ζωής.
Μιας οικουμενικής ομορφιάς, όπως φαίνεται από ψηλά, μακριά από τις μικρότητες και την ανοησία, την αρρώστια και τον πόνο.
Κι όλα αυτά, ενωμένα με τη χρυσή λεπτοφυή κλωστή της μουσικής.
(Αρμάντ Αμάρ, συνθέτης της ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ μουσικής. Βραβείο Cesar 2010) |
"...Μου αρέσει πολύ η παραδοσιακή μουσική, σε συγκινεί, σε συνδέει με το συναίσθημα. Η ιδέα με τον ΑΝΘΡΩΠΟ ήταν να δημιουργήσει τραγούδια που θα αντανακλούν το ίδιο συναίσθημα που δημιουργούν οι συνεντεύξεις. Ήθελα να ανοίξουν τα πράγματα, να ανοίξω την καρδιά κάποιου,να αφήσω τη θλίψη να είναι χωρίς περιορισμό.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ήταν μια απ' αυτές τις σπάνιες στιγμές της ζωής μου, ως συνθέτης ταινιών, κατά την διάρκεια της οποίας θα μπορούσα να εκφράσω όλους αυτούς τους διαφορετικούς πολιτισμούς ταυτόχρονα είτε δουλεύοντας σε μινιμαλιστικά τραγούδια είτε συναντώντας αυτούς τους μουσικούς και τραγουδιστές που προέρχονται απ' όλο τον κόσμο. Είχα ένα παγκόσμιο όραμα στο μυαλό μου, μια ατμόσφαιρα που θα συγχωνευόταν με την ταινία και θα έφερνε τους ανθρώπους μαζί. Αυτό το όραμα ήταν η αφετηρία μου για την σύνθεση της μουσικής στο Human.
Με τον Γιαν μας συνδέει μια ισχυρή φιλία, μια στενή σχέση."
HUMANs' Musics - Μια ταινία του Yann Arthus Bertrand - Σύνθεση μουσικής Armand Amar,