Αναρτήσεις

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2020

Αποχαιρετισμός στα "όπλα"...

 




Αποφάσισα να τακτοποιήσω την ντουλάπα μου.

Ήταν μια γενναία πράξη που συνεχώς έπαιρνε αναβολή αλλά ήρθε η στιγμή που έπρεπε να αντιμετωπίσω κατάματα την πραγματικότητα της ντουλάπας μου.

Η ντουλάπα μου έχει και πατάρι. Στο πατάρι είχα να ανέβω προ αμνημονεύτων ετών δηλαδή από τότε που μετακόμισα στο σπίτι που μένω μέχρι σήμερα.

Υποσχέθηκα στον εαυτό μου, αυτή τη φορά να το πάρει στα σοβαρά το εγχείρημα του ξεκαθαρίσματος της ντουλάπας, χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς και άλλα χαζά που δε συνάδουν με την ηλικία μου.

 Έτσι, πρωί-πρωί, μάζεψα τις δυνάμεις μου, έφερα τη σκάλα από την αποθήκη και έβαλα ένα cd με τον αγαπημένο Einaudi για να με ηρεμήσει και να ετοιμάσει το νευρικό μου σύστημα για την καταιγίδα που ερχόταν. Έβγαλα τη γάτα στο μπαλκόνι γιατί, όταν συμβαίνει στο σπίτι κάτι διαφορετικό απ’ τη συνηθισμένη της ρουτίνα, τρελαίνεται και αρχίζει να πηδάει δεξιά και αριστερά σαν το κατσίκι. Είναι ικανή ακόμα και να ανέβει μαζί μου στη σκάλα και να πηδήξει στο πατάρι. Άντε μετά να την κατεβάσω από κει πάνω.

 Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ, σαν έτοιμη από καιρό σαν θαρραλέα, άνοιξα την ντουλάπα και υποδέχτηκα το χάος της με χαμόγελο.

Ό,τι είχα χάσει, ή νόμισα κάποια στιγμή πως το έχασα, ήταν χωμένο κάτω από κουτιά. Υπόλοιπα υφασμάτων από παλιά ραψίματα, ρυζόχαρτα, ντοσιέ με συνταγές και αποκόμματα εφημερίδων, κουτιά με παιδικά βιβλία και παζλ, αναμνηστικά από περασμένες διακοπές, κουτιά με παλιές φωτογραφίες, μισο-τελειωμένα μπλοκ ζωγραφικής. Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω;

 Με μισή καρδιά, που έπρεπε οπωσδήποτε – δεν πήγαινε άλλο - να αποχωριστώ δια παντός τα πράγματα του παρελθόντος μου, που τόσο αγάπησα και μου χάριζαν μια εικονική συνέχεια της ζωής μου... την βρήκα!

Κλεισμένη στο μαύρο κουτί της, στον πάτο του παταριού, στο βάθος, περίμενε η δόλια την ανάσταση, είκοσι πέντε χρόνια. Δεν τα λες και λίγα.

 Την τράβηξα με δυσκολία έξω, στο φως, και την ακούμπησα στο γραφείο. Την σκούπισα σχολαστικά μ’ ένα υγρό πανάκι και απομάκρυνα όλα τα υπολείμματα μιας νάιλον σακούλας που είχε διαλυθεί απ’ τον χρόνο και τα μικρά κομματάκια της πετούσαν γύρω μου σαν χιονονιφάδες. Μετά την άνοιξα. Την πιο παλιά κι αγαπημένη φιλενάδα μου, την πολύτιμη συνεργάτιδά μου. Την γραφομηχανή μου.

 Πριν 47 χρόνια, την αγόρασα με δόσεις. Αυτή, και τη ραπτομηχανή μου, που την έχω ακόμα.

Το χερούλι της έλειπε, σίγουρα το έχω κι αυτό σε κάποιο συρτάρι. Η δεξιά παρένθεση μου έκλεινε το μάτι και η αριστερή μου έσκαγε ένα χαμόγελο. Η ταινία της ήταν  αλλοιωμένη. Το “A” το “K” και η μπάρα διαστήματος είχαν κάπως ξεθωριάσει από τη χρήση, το μικρό "α" ήταν εντελώς νεκρό αλλά τα υπόλοιπα, εντάξει. 

 Σ’ αυτήν αναμετρήθηκα με το «τρομερό» τυφλό σύστημα. Σ’ αυτήν έγραψα τις πρώτες μου ιστορίες αλλά η βασική δουλειά της ήταν να γράφω τα έγγραφα της δουλειάς μου. Έγινε το δεξί μου χέρι. Έχει ταξιδέψει μαζί μου με όλα τα μέσα: τραίνα, αεροπλάνα, λεωφορεία, πλοία... Tην έχω πάει διακοπές, έχω κλάψει κι έχω γευματίσει  πάνω της. Κι αυτή η δόλια, εκεί. Πιστό σκυλί. Σκυλί στην κυριολεξία αφού άντεξε τόσα χρόνια τα βάρβαρα χτυπήματα των δαχτύλων μου και τα απρόβλεπτα νεύρα μου. Άντεξε τα γράψε-σβήσε μου και τα “γαλλικά” μου, κάθε φορά που γέμιζαν μελάνι τα χέρια μου προσπαθώντας ν' αλλάξω την αποσωμένη ταινία της.

 Κάθισα, την κοίταζα και δεν ήξερα τι να κάνω μαζί της. Η καρδιά μου έλιωνε στη σκέψη του αποχωρισμού μας.

Θυμήθηκα ξαφνικά, που σ’ ένα ταξίδι στην εξοχή, είδα παρατημένη στο πουθενά, μέσα στην ερημιά, μια παλιά ηλεκτρική κουζίνα, απ’ τα πρώτα μοντέλα της αγοράς. Πόσα γεύματα ετοίμασε, πόσους κουρασμένους ανθρώπους ετάισε, πόσα παιδιά μεγάλωσε άραγε για να καταλήξει σ’ ένα ξεροχώραφο στην άκρη του χωματόδρομου; Και τώρα τι; Εγώ θα κάνω το ίδιο; Θα πετάξω το πιο χρήσιμο και υπομονετικό συνεργάτη που είχα ποτέ; 

Για 30 χρόνια ήμασταν η μία, προέκταση της άλλης. Η μια, συμβουλάτορας της άλλης. Έγραφα και μου ψιθύριζε τρυφερά τα λάθη μου. Μετάνιωνε πικρά όταν άφηνε να ξεγλιστρούν από τη θέση τους οι κόλλες των αντιγράφων με τα καρμπόν ανάμεσα. Πόσες κόλλες! Πόσα καρμπόν!. Και τα λάθη; Ο εφιάλτης! Τα έσβηνα ένα-ένα με μπλάνκο. Κι εκείνη με περίμενε καρτερικά να συνεχίσω πάνω της το σφυροκόπημα.

 Δε διαμαρτυρήθηκε ποτέ που την ξεχνούσα ανοιχτή στις διακοπές και γέμιζε σκόνη. Ούτε, όταν την διέλυα για να της λαδώσω τα πλήκτρα από μέσα, ούτε όταν τη ζόριζα να συνεχίσει μέχρι να τελειώσει ολόκληρη η στοίβα των χειρογράφων, δίπλα μου. Δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ για τις λευκές νύχτες μας, την κούραση και τους καφέδες που έχυνα πάνω της, απ’ τη νύστα.

Πώς να στερηθώ τα γλυκά χαμόγελα των παρενθέσεών της, τις αδυσώπητες τελείες της που τόσο με πλήγωναν, τα τρυφερά της κόμματα με τις παραπλανητικές τους υποσχέσεις, τα θαυμαστικά της που με ανύψωναν και τις παύλες της που μου θύμιζαν με σκληρότητα το τέλος των πάντων; Πώς ν’ αποχωριστώ τη γραφομηχανή μου;

 Την έβαλα πάλι στο κουτί και της υποσχέθηκα πως σύντομα θα αποκαταστήσω τη βλάβη στον μοχλό της, θα αλλάξω την ταινία της, και θα γράψω το τελευταίο... τελευταίο... τελευταίο μου κείμενο, μαζί της.

Κι έτσι ησύχασα…

 

 

Nights in White Satin - Μάριος Φραγκούλης, Justin Hayward








48 σχόλια:

  1. Εγώ, αν είχα ένα τέτοιο εύρημα, τόσο στενά συνδεδεμένο με μένα, θα την στόλιζα στην πιο περίοπτη θέση στο σπίτι μου, έστω στο γραφείο μου :)
    Την Καλημέρα μου, Μαρία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Βασίλη!
    Της αξίζει μια τέτοια θέση, χωρίς αμφιβολία.
    Την έχει κερδίσει με το σπαθί της άλλωστε :)
    Καλό Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι λες τώρα! Μιλάμε για ανακάλυψη θησαυρό! Γραφομηχανή. Πόσα και πόσα χρόνια ήταν αχώριστος σύντροφός μου. Στη δουλειά και στο σπίτι. Ακόμα και στο στρατό για λίγο. Και ειλικρινά μετανιώνω που δεν τις έχω πια. Τουλάχιστον μια μικρή έπρεπε να την είχα κρατήσει. Ας είναι, δεν πειράζει.
    Μαρία μου, καλό Σαββατοκύριακο καλή μου φίλη και να περάσεις όμορφα και δημιουργικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσες είχες εσύ παιδί μου;
      Ε ναι, μια έστω, καλό θα ήταν να την είχες κρατήσεις.
      Άλλωστε το να γράφεις σε γραφομηχανή είναι αξέχαστη εμπειρία. Βασικά δεν πλήττεις ποτέ μαζί της. Κάτι θα κάνει και σου ανάψει τα αίματα. Κι αυτό το κροτάλισμα των πλήκτρων της...Πανδαισία! Χαχα
      Να είσαι καλά και να περάσεις όμορφα την Κυριακή σου :)
      Καλημέρα Γιάννη μου!5

      Διαγραφή
  4. Ααααα θα πρέπει να τη φτιάξεις και να τη βάλεις σε θέση περίοπτη! Όπως της αξίζει.
    Βέβαια, θα έχεις ακόμα ένα αντικείμενο να ξεσκονίζεις, αλλά χαλάλι της.
    Καλό Σαββατοκύριακο Μαρία Γ.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα την βάλω Αρτίστα μου.
      Θα ξεσκονίζω ε;
      Αυτό δεν το σκέφτηκα. Καλά, Θα ρίξω από πάνω ένα σεμεδάκι με φτερωτό έρωτα και δυο πιτσούνια που μου έδωσε προίκα η γιαγιά μου.
      Να είσαι καλά Αρτίστα του βωβού (Ακόμα του βωβού; Πρέπει κάποια στιγμή να ανέβεις λέβελ. Φτάσαμε πια στην Εποχή του Κορονοιού, μάνα μου).
      Καλημέρα σου και γλυκό φιλί από μένα :)

      Διαγραφή
  5. Εχω και εγώ μία πολύ, πολύ παλιά αλλά δεν μου κάνει καρδιά να την πετάξω αν και δεν έχουμε περάσει πολλά μαζί γιατί δέθηκα για τα καλά με τις ραπτομηχανές, παρ' όλα αυτά την έχω στο γραφείο του μαγαζιού και όλο ακούω την γκρίνια του γιού μου που θέλει να την πάει στα σκουπίδια χαχαχα
    Καλό βράδυ φιλενάδα μου σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ξέρεις εσύ τι κάνεις Βιργινία μου. Η νεολαία δεν ξέρει :))
    Αν το πρόβλημα είναι η θέση, δε σε φοβάμαι. Σίγουρα κάποια άλλη θα βρεις.
    Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν ταινίες ακόμη. Έχω μια κλειστή. Τόσα χρόνια όμως σίγουρα θα έχει στεγνώσει το μελάνι της.
    Καλημέρα Βιργινία μου και καλό Φθινόπωρο :)
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πολύ μου άρεσε το 'Ό,τι είχα χάσει, ή νόμισα κάποια στιγμή πως το έχασα, ήταν χωμένο κάτω από κουτιά'. Τι μπορεί να ανακαλύψουμε κάτω από κουτιά γεμάτα αναμνήσεις και συναισθήματα..
    Συμφωνώ με την παρέα. Η γραφομηχανή δικαιούται τη δική της θέση στο φως.
    Καλό υπόλοιπο του Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμένα μου αρέσει πολύ ο τρόπος που σκέφτεσαι By Joanna IK :)
      Αφού έχει θέση στην καρδιά μου, θα βρει θέση και στο σπίτι μου.
      Πολλά φιλιά και να έχεις μια πανέμορφη φθινοπωρινή μέρα Joanna μου!

      Διαγραφή
  8. Να της δώσεις την θέση που της αξίζει μέσα στο σπίτι..εγώ έχω την ραπτομηχανή της μαμάς μου.σαραντα χρόνων κ βαλε singer.εχει πάρει την θέση της στο νέο σπίτι που μετακομησα κ είμαι ευτυχής που την έχω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έτσι Μαρίνα Μαρία. Πολύ καλά έκανες.
    Το παρελθόν είναι η αφετηρία του παρόντος και πρέπει να το τιμάμε γιατί χωρίς αυτό, παρόν και μέλλον δεν υπάρχουν. Τα αντικείμενα, μάλιστα, του παρελθόντος λειτουργούν και συμβολικά στις καρδιές μας.
    Ανήκουν στις ρίζες μας. Ποιος κόβει τις ρίζες του και μετά περιμένει να συνεχίζει να υπάρχει; Δέντρο χωρίς ρίζες δε γίνεται.
    Πολύ το φιλοσόφησα όμως :)
    Σε καλωσορίσω στο σπίτι μου και σ' ευχαριστήσω θερμά για το όμορφο σχόλιό σου.
    Καλό απόγευμα Μαρίνα Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αααα είχα και εγώ μια δική μου.Εκεί εμαθα και εγώ τυφλό σύστημα, εκεί δακτυλογραφούσα για ώρες και την είχα φυλάξει πλάι στο πικαπ, που πια δεν έβρισκα βελόνα για αντικατάσταση. Και σιγά σιγά κατέβηκε απο το πατάρι δηλ και τα δυο κατέβηκαν. Και σιγά σιγά βρήκαν τη θέση τους στο σπίτι. Και σιγά σιγά βρέθηκαν στον παλιατζή γιατί παραγέμιζε το σπίτι...
    Βλέπεις ξετρελάθηκα με τον υπολογιστή που γράφεις τόσο γρήγορα και υπέροχα. Ναι ναι ξέρω συναισθήματα και αναμνήσεις πάνε χαμένα αλλά όχι δεν πάνε. Μένουν μέσα μας, και τα πράγματα αντικαθίστανται. Εδώ οι άνθρωποι ''παλιώνουν'' και φεύγουν στα πράγματα θα κολλήσουμε;
    Παραείμαι ψυχρή και ρεαλίστρια σ'αυτά τα θέματα ε;;
    Αλλαξα βλέπεις μετά το σεισμό του... '99 ήταν; Της Πάρνηθας; Που μου έσπασαν πράγματα παλιά ανεκτίμητης συναισθηματικής αξίας. Ως εκεί ήταν. Μετά αλλαγή άρδην του τι θέση έχουν τα αντικείμενα στη ζωή μου. Τη δικιά σου άσε την εκεί που είναι αν θέλεις να ζήσει. Γιατί πού ξέρεις αν σιγά σιγά βρει τη θέση της στον παλιατζή;
    Φιλάκια Μαρία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν έπαθες τέτοιο χουνέρι, με το δίκιο σου να αποφεύγεις να δένεσαι πλέον με τα πράγματα. Εγώ είμαι δεμένη ακόμα και με τον αέρα που αναπνέω. Λέω, αυτός μυρίζει νυχτολούλουδο, ααα...τότε που..Καταλαβαίνεις. Είμαι εντελώς καμένη. Κατασκευαστικό το λάθος.
      Μετά, έχω και το σιγόντο της κόρης μου που τη θέλει οπωσδήποτε γιατί της θυμίζει λέει τα παιδικά της χρόνια που χτύπαγε τα πλήκτρα και έγραφε τα δικά της (ποιανού θα μοιάσει το παιδί;) όποτε την άφηνα εγώ. Καταλαβαίνεις και πάλι τι έχει περάσει στα χέρια μάνας και κόρης το δόλιο το εργαλείο.
      Τιμή και δόξα στους πεσόντες μαχητές στη μάχη!
      Και κάπως έτσι αποφάσισα να τη σενιάρω και να τη βάλω δίπλα στον υπολογιστή (που κι εγώ λατρεύω) για να μην ζηλεύει.
      Αυτά.
      Καλό ξημέρωμα Άννα μου :)
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
  11. Πωπω!
    Εγώ δενομαι συναισθηματικά και με τα αντικείμενα, Μαρία μου.
    Δεν θα την πετούσα ποτέ.
    Ελπίζω να την βάλεις σε περίοπτη θέση.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είσαι δική μου εσύ Ρένα :)
    Την έβαλα ήδη, έστω και σακατεμένη.
    Κι εσύ να είσαι καλά καλή μου.
    Καλό ξημέρωμα να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαρία μου αχ αυτά τα ξεκαθαρίσματα... τι μου θύμησες τώρα με την γραφομηχανή σου... είχα και εγώ μία και έγραφα τα δικά μου εκεί..
    Την αγαπούσα όμως όπως και εσύ την φύλαξα γιατί μετά δεν την χρειαζόμουν όπως και εσύ..
    Ουτε λόγος για να την πετάξω αλλά και δεν είχα μέρος να την στολίσω που λένε..
    Όσπου μεγάλωσε η πρώτη εγγονή μου, έγινε σεναριογράφος, άσχετο που δεν εξασκεί το επάγγελμα αυτό όπως όλα τα παιδιά που τελειώνουν τις σπουδές τους!!
    Την είδε μια μέρα στην αποθήκη και μου την ζήτησε, να την βάλει στο σπίτι της αντίκα...μου λέει το ξέρεις γιαγιά ότι αυτές οι γραφομηχανές κάποτε θα βρίσκονται στα μουσεία;
    Και εννοείται ότι χάρηκα με την τροπή αυτή...και εγώ αλλά νομίζω ότι και η γραφομηχανή το ίδιο 😊😊Κράτησε τη λοιπόν΄και που ξέρεις την τύχη της καμιά φορά...όπως και η δική σου που σε περιμείνει στο μπλοκ μου 😁
    Καλό σου ξημέρωμα σου εύχομαι και καλό Φθινόπωρο... 🤗

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί ωραία που είναι να γράφουμε η καθεμία και ο καθένας μας τη μικρή ιστορία της δικής μας γραφομηχανής ή οποιουδήποτε άλλου αντικειμένου που έχει γράψει μια σημαντική πορεία, μαζί μας. Και τί ωραία επίσης που έχω εδώ τη δική σας ιστορία Σμαραγδάκι μου. Είμαι σίγουρη πως θα προσθέτατε πολλά περισσότερα, αν είχατε το χώρο.
      Πιστεύω πως τα πράγματα μας μιλάνε, όπως τα φυτά, τα δέντρα, και όχι μόνον οι άνθρωποι και τα ζώα. Χρειάζεται βέβαια να αναπτύξουμε μιαν επιπλέον αίσθηση, μια υπερ-αίσθηση, για να τα ακούσουμε :)
      Οκ, δεν έχω παρανοήσει ακόμα αλλά μπορεί και να έχω. Δεν ξέρω Σμαραγδάκι μου.
      Χαίρομαι πάρα πολύ που η πρώτη εγγονή σου διαθέτει αυτή την αντιληπτική ικανότητα. Μα διάλεξε να γίνει σεναριογράφος θα μου πεις. Αυτή δεν είναι τυχαία επιλογή.
      Ας κρατήσουμε ζωντανούς τους εαυτούς μας ακόμα και μέσα από τ' αγαπημένα αντικείμενα που "στόλισαν" κάποια στιγμή το χαρακτήρα μας, ακόμα και ολόκληρη τη ζωή μας.
      Επίσης καλό Φθινόπωρο με όλα τα ζεστά του χρώματα στη σκέψη και την καρδιά σου Σμαραγδάκι μου :)
      Σε φιλώ γλυκά!

      Διαγραφή
    2. Καλημέρα Μαρία μου έλα από μένα μια βόλτα σε περιμένει εκπληξούλα 😉

      Διαγραφή
  14. Φάγαμε τα νιάτα μας με δαύτες. Τάκα τούκα και γρρρρ για αλλαγή σειράς. Εκείνα τα καρμπόν όταν στράβωναν ,τα νεύρα μου. Ασε αν έκανες λάθος, ολόκληρη ιστορία κι αν ήθελες να προσθέσεις η να αφαιρέσεις κάτι, φτου κ απ την αρχή. Τι ωραία εφεύρεση ο υπολογιστής, τι άνεση. Ασε για το ξεκαθάρισμα που λες, όποτε πήρα απόφαση και πέταξα μετά το μετάνιωσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα..τα νιάτα μας. Ναι. Καλά το λες χελωνίτσα μου.
      Ωραίους ήχους έβγαζε πάντως, δεν μπορείς να πεις. Σε κρατούσε σε διέγερση. Ό,τι πρέπει για να είναι κανείς παραγωγικός :)
      Xαίρομαι πολύ που μπήκες στα παπούτσια μου. Έτσι δε λένε;
      Το ξεκαθάρισμα είναι ρίσκο από μόνο του. Σε οτιδήποτε κι αν αναφέρεται. Πιστεύω πως πρέπει να γίνεται για να μένει κενός χώρος για το νέο αλλά..αλλά.. πάντα στο βάθος της καρδιάς θα υποβόσκει ένα παράπονο για την απώλεια. Έτσι δεν είναι η ζωή;
      Καλό απόγευμα Χελωνίτσα!

      Διαγραφή
  15. Καλημέρα μετά από αρκετό καιρό.Πιστεύω ότι τα παλιά πράγματα που έχουν "γράψει' με την παρουσία τους μέρος της ζωής μας είναι δύσκολο να τα πετάξεις.
    Επειδή μου αρέσει πολύ η τεχνολογία και προσπαθώ να την ακολουθώ πάντα ,όσο μπορώ βέβαια θα σου πω οτι έχω κρατήσει παλιό ραδιόφωνο που είχε η μητέρα μου που είχε και εκείνη απο παιδί στο σπίτι της.

    Επειδή όπως θα γνωρίζεις έχω έρωτα με την μουσική μου άρεσε αυτό που έβαλες να ακούσεις ( Einaudi )όπως και οι επιλογές που κάνεις σε κάθε σου κείμενο.
    Θα ήθελα να σου-σας προτείνω ένα ραδιόφωνο web που ακούω τον τελευταίο καιρό με "ψαγμένες" μουσικές επιλογές και το βασικότερο χωρίς σχόλια.
    http://www.e-radio.gr/AK-Radio-Internet-Radio-i1975/live
    ΑΞΙΖΕΙ !!!
    Καλό φθινόπωρο !!! ( Dj.Marios)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Γεια σου Μάριε,
    Χαίρομαι που βρίσκω το σχόλιό σου. Εύχομαι να είσαι καλά. Eπίσης χαίρομαι πολύ που συμφωνούμε. Η επιλογή του τι θα κρατήσουμε και τι θα πετάξουμε απ' το περιβάλλον μας δεν έχει -τις περισσότερες φορές - σχέση με το τι κρατάμε στην ψυχή μας. Έχει περισσότερο σχέση με τις ασφάλειές μας. Η ασφάλεια του καθενός μας, είναι μια πολύ προσωπική του υπόθεση που διαμορφώνεται μέσα στο χρόνο και κάτω από την επίδραση πολλών παραγόντων.
    Στην προκειμένη περίπτωση, τα πράγματα είναι απλά και η συνθήκη διαμορφώνεται μέσα από την συγκίνηση και τις αναμνήσεις. Εμένα μου αρέσει να κρατώ τις αναμνήσεις μου ζωντανές γιατί με τροφοδοτούν συνεχώς με ψυχική δύναμη και φαντασία. Αυτό, όπως τονίζεις κι εσύ για τον εαυτό σου, δεν σημαίνει πως εμποδίζομαι να ακολουθήσω το καινούργιο.

    Σ' ευχαριστώ πολύ για το link του ραδιοφώνου. Έχω εμπιστοσύνη στο μουσικό γούστο σου και θα το επισκεφθώ αμέσως. Και, Μάριε, χαίρομαι που μου το γράφεις, αυτό: πως σου αρέσουν οι μουσικές επιλογές μου.
    Nα είσαι καλά και να περάσεις ένα πεντάγλυκο Φθινόπωρο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα.
      Ξέχασα εχθές να σου στείλω ένα αγαπημένο μουσικό θέμα μου του Einaudi.
      https://www.youtube.com/watch?v=HZcaZcxqlI4
      Είναι πολύ ωραίο και το video.Εαν μεγαλώσεις την εικόνα και το δείς με χαμηλό φωτισμό το βράδυ ταξιδεύεις...

      Διαγραφή
    2. Σ' ευχαριστώ πολύ Ανώνυμε.
      Καλημέρα :)

      Διαγραφή
    3. Επειδή ψάχνεις και έχεις πολύ ωραίες μουσικές επιλογές σου στέλνω ένα μουσικό θέμα που ταιριάζει με το φθινοπωρινό τοπίο.
      https://www.youtube.com/watch?v=hlepGVzm9bw (Μ)

      Διαγραφή
    4. Καλησπέρα Μάριε, είδα το βίντεο και μου άρεσε πολύ. Το "Walk" ήταν το πρώτο κομμάτι του Einaudi που άκουσα πριν χρόνια και μαγεύτηκα. Το συγκεκριμένο βίντεο δεν το είχα δει όμως.
      Επίσης έχω ξεχωρίσει ιδιαίτερα το "Run" και το άλμπουμ "Seven days walking".

      L'Hymne A L'Amour!!
      Ωωω..Ό,τι πρέπει για Φθινοπωρινά απογεύματα, με παρέα ή χωρίς.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Μάριε.
      Καλό βράδυ :)

      Διαγραφή
  17. Μα τι μας διηγείσαι Μαρία μου;
    Ξέρεις πόσο με άγγιξε η "ξανά-ανακάλυψη" σου;
    Τους δυο τελευταίους μήνες λόγω μετακόμισης άνοιξα πέντε πατάρια, μια και πέντε ήταν τα υπνοδωμάτια στο σπίτι που έπρεπε ν' αφήσω. Τις πρώτες μέρες οι ανακαλύψεις- αποκαλύψεις, με είχαν συγκλονίσει, μετά σκλήρυνα και απλά άδειαζα- μάζευα- πετούσα- έδινα- χάριζα, ήταν φαίνεται μια ευκαιρία να αποσυνδεθώ από αντικείμενα(και όχι μόνο!) του παρελθόντος!
    Δεν έχω χρησιμοποιήσει γραφομηχανή και το πρώτο πληκτρολόγιο μου, ήταν το στο λαπ-τοπ μου, πάντως σίγουρα αν είχα μια παλιά γραφομηχανή θα έβρισκα ένα μέρος στο σπίτι μου και θα την έκανα στολίδι!

    ΑΦιλάκια με ευχές για ένα όμορφο και αποταυτισμένο Φθινόπωρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πέντε πατάρια!!!
    Χαράς το κουράγιο σου Στεφανία μου. Όχι μόνο για την κούραση και την προσπάθεια -άσε το χρόνο_ που κατέβαλες αλλά και για την ψυχική φόρτιση που είχες.
    Τί να κρατήσεις και τί να αφήσεις.. Λογικό να σκληρύνεις. Πώς αλλιώς να τελειώσεις αυτόν τον άθλο. Αυτό δεν ήταν απλά ξεκαθάρισμα παταριών. Ξεκαθάρισμα ολόκληρης ζωής ήταν!
    Αλήθεια γιατί, κατά κανόνα, το κάνουμε μόνον εμείς οι γυναίκες αυτό; Ρητορική η ερώτηση. Στην δική μου περίπτωση ξέρω. Αν το άφηνα στον σύζυγό μου, θα έμεναν όλα στην θέση τους χαχα.
    Καλή ξεκούραση, απομένει να σου ευχηθώ και με το καλό η εγκατάστασή σου στον νέο σου σπίτι.
    Να είναι η διαμονή σου εκεί η ωραιότερη της ζωής σου :)
    Καλό ξημέρωμα και να έχεις από εδώ και πέρα ένα φθινόπωρο μόνο με ξάπλες. Πολλά φιλιά κι από μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μα τι ωραία ανακάλυψη; Φαντάζομαι τη χαρά σου! Μου αρέσουν τα αναμνηστικά του παρελθόντος. Μας θυμίζουν την ιστορία μας, που ήμασταν και πού φτάσαμε! Τα εκτιμώ πολύ!
    Εγώ λατρεύω τα ξεκαθαρίσματα και την οργάνωση του χαμού που αφήνει η κάθε ξεκαθάριση!
    Νιώθω αναζωογονημένη μετά!
    Σε φιλώ γλυκά Μαρία μου! Φθινοπωρινή ισημερία σήμερα, ας υποδεχτούμε με χαμόγελο το φθινόπωρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα το "μετά" είναι απόλαυση Μαρίνα μου :)
      Mέχρι να φθάσουμε εκεί είναι το ζόρι (ψυχικό και σωματικό) για εμάς τις κάπως μεγαλύτερες :)
      Έτσι να είσαι πάντα, αποφασιστική και ορμητική.
      Να έχεις ένα γλυκό Φθινόπωρο. Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου
      Πολλά φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  20. Αντικείμενα-εποχές-συναιθήματα...
    Κρίκοι ΖΩΗΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πλήκτρο και καημός Ιχνηλάτη μου :) αλλά ήταν τόσο ωραία εποχή!!
      Καλό βραδάκι.
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  21. Καλημέρα Μαρία !;) Πόσο ωραίο είναι να ανακαλύπτεις πράγματα στο πατάρι , που ζωντανεύουν τη μνήμη .Στιγμές που ζήσαμε τόσα συναισθήματα , ενέργεια που ξοδεύτηκε για διάβασμα , εργασία , αθλητισμό , παιχνίδια και διασκέδαση . Χαίρομαι που ανακάλυψες τη γραφομηχανή σου και θα έχει θέση στη καρδιά και στη ψυχή σου..
    Να έχεις μια όμορφη ζεστή φθινοπωρινή ημέρα και ένα υπέροχο σ-κ !!
    Φιλιά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Κυριακή μου!
      Ναι, ναι είναι πράγματι αναζωογονητικές αυτές οι τυχαίες βουτιές στο μακρινό παρελθόν.
      Εκεί πίσω, κρύβονται πολλά διαμαντάκια της ζωής μας.
      Σ' ευχαριστώ πολύ, κι εσύ να περάσεις ένα πανέμορφο φθινοπωρινό Σαββατοκύριακο
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  22. Γραφομηχανή;! Πωωπωω... Ισα που πρόλαβα να μάθω κι εγώ τυφλό σύστημα σε μια τέτοια, και θυμάμαι το 'μάγκωμα' των δακτύλων στα πολύ ακριανά πλήκτρα! :D --Μα ευτυχώς για τα δάκτυλά μου, την θέση της πήρε πολύ γρήγορα το (πολύ απαλότερο) πληκτρολόγιο..

    Πάντως, να σου πω:
    όντας (υπερβολικά μερικές φορές) συναισθηματικός άνθρωπος, παίζει να είχα ρίξει το κλάμα της ζωής άμα ήμουν στην θέση σου, την στιγμή που την ανακάλυπτα στα βάθη του κόσμου της Ντουλάπας..
    Και ήδη τώρα στο μυαλό μου, την έχεις γυαλίσει, χαϊδέψει, καλοπιάσει και την μοστράρεις, ντεκόρ, μέσα σε μια μεγάλη, γυάλινη θήκη, σε μια vintage γωνιά του σπιτιού..
    Κι έτσι, από σκληρός, μάχιμος και πιστός συνεργάτης για δεκαετίες, στέκει εκεί, σε μια γλυκιά, δικιά της γωνιά, ήρεμος πια παρατηρητής της σημερινής σου, μιλένιουμ-καθημερινότητας, απολαμβάνοντας τα ρετρό-χαζέματα των άλλων και τις μικρές-και-μεγάλες θύμησες τις δικές σου...

    Ναι, μ' αρέσει αυτή η σκέψη..
    Κι έτσι, με ένα χαμόγελο ικανοποίησης, σε καληνυχτώ.. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Aχ...κι εγώ το έριξα Σμαραγδούλα μου.
    Και την διόρθωσα και την γυάλισα και έχει τη θέση της δίπλα στον υπολογιστή. Εκεί πιστεύω πως πρέπει να σταθεί. Να ενώσουμε το παρελθόν με το παρόν για να διατηρήσουμε την ισορροπία μέσα μας.
    Η ζωή συνεχίζεται και η προσαρμογή μας στις τεχνολογικές εξελίξεις είναι μονόδρομος αν θέλουμε να παραμένουμε ενεργοί κι αποτελεσματικοί σε ό,τι κάνουμε. Καλώς ή κακώς.
    Να έχεις ένα γλυκό Σαββατοκύριακο, όπως ακριβώς το επιθυμείς.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σήμερα που βρισκόμαστε στην άλλη άκρη του χρόνου βλέπουμε πιο καθαρά αυτά που μας σημάδεψαν κάποτε, αυτά που κρατήσαμε στην καρδιά μας ιερά μια ζωή μετρημένη σε στιγμές ανεπίστρεπτες. Άπειρες ώρες γραφής που ωστόσο δεν ήταν χαμένος χρόνος. «Χρόνος χαμένος και κερδισμένος μαζί» λέει ο Έλιοτ
    Κάποτε ήταν όνειρο, αγώνας, στόχος. Όλα αυτά γραμμένα στα πλήκτρα μιας γραφομηχανής που γέμιζε την ψυχή και τη σκέψη.
    Οι αποχωρισμοί είναι δύσκολοι και η ανάγκη να υπάρχει κάπου ένα κομμάτι της καρδιάς σου είναι ότι πιο όμορφο, έστω και σαν απλός παρατηρητής.
    Μαρία μου να είσαι καλά!
    Ένα όμορφο Σαββατοκύριακο σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι, όπως το λες Αννίκα μου.
      Δε θα μπορούσα να το πω καλύτερα από σένα. Και όνειρο ήταν και αγώνας και στόχος και η καρδιά ολόκληρη. Τι όμορφα που είναι να το ζει κανείς. Να έχει την ευκαιρία στη ζωή του να γράφει μικρές ημιτελείς ιστορίες που όμως όλες μαζί αν τις ενώσεις, δίνουν το δικό σου όραμα.
      Το όραμα είναι ο προσωπικός ήλιος του καθενός μας που σβήνει μόνον όταν σβήνουμε εμείς.
      Σ'ευχαριστώ πολύ Αννίκα μου.
      Κι εσύ να είσαι καλά και να προσέχεις τον εαυτό σου.
      Καλό ξημέρωμα!

      Διαγραφή
  25. Καλημέρα και καλό μήνα!!!
    Πολύ ωραίο το κόκκινο χρώμα που έχεις επιλέξει.
    Θα ήθελα εαν μπορείς να μου πεις την γνώμη σου για τον
    http://www.e-radio.gr/AK-Radio-Internet-Radio-i1975/live
    (Μ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Μάριε.
      Καλό μήνα να έχεις.
      Θα το παρακολουθήσω μια-δυο μέρες συνεχόμενα και θα σου πω ευχαρίστως.

      Διαγραφή
    2. Μου αρέσει πολύ Μάριε. Ποιοτική μουσική που πολλές φορές με ξεσηκώνει κυριολεκτικά. Άλλες τόσες με εμπνέει. Πολύ καλός ήχος και συνεχή ροή προγράμματος. Μια ζεστή αγαπησιάρικη παρέα για όλες τις ώρες :)

      Διαγραφή
    3. Καλησπέρα.Καλή εβδομάδα και καλό μήνα !!!!!!!
      Σ'ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.

      Διαγραφή
  26. Καλησπέρα.
    https://www.facebook.com/AKRadio.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη έκπληξη για μένα!
      Με τιμάς ιδιαίτερα.
      Σ'ευχαριστώ πολύ Μάριε!

      Διαγραφή
    2. Καλημέρα Μαρία.
      Δεν έχω facebook.Και εμένα μου το είπε μια φίλη που μου είχε συστήσει τον συγκεκριμένο σταθμό και έχει FB.
      Δεν ξέρω εάν σου αρέσει και αν ακούς όποτε μπορείς.Έχει πραγματικά πολύ καλές επιλογές.
      Και εαν του ζητήσεις κάτι που θέλεις να ακούσεις και το έχει το επιλέγει και το ακούς.
      Όσες ώρες είμαι στο γραφείο ακούω συνέχεια.Κάθε μέρα έχει διαφορετικά τραγούδια.
      Όχι όπως τα ραδιόφωνα των Fm που επιλέγουν όλο τα ίδια και τα ίδια.
      Καλό Σαββατοκύριακο.!!!

      Διαγραφή
  27. Τα παμε να συμφωνήσαμε ! Θα την επισκευάσεις και όλο και κάτι θα της γράφεις για να κελαΪδά. αχμμ
    Ξεκίνα από χριστουγεννιάτικες κάρτες :)
    σε φιλώ
    Μανιούσκα
    ααα η πρώτη και τελευταία ήταν η γραφούλα, μια πλαστική παιδική και μάλιστα στα αγγλικά μόνο χαχα
    Τα άλλα τα πέταξες ή με αυτά και αυτά δεν καθάρισες τελικά την ντουλάπα??? χαχαχα
    σε ματαφιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ναι, αυτό θα κάνω! Τι ωραία ιδέα μου έδωσες Μανιούσκα μου :)
    Θα σου στείλω Χριστουγεννιάτικη κάρτα γραμμένη στη γραφομηχανή και θα σου τη ζωγραφίσω όπως μπορώ :)

    Καλή σχολική χρονιά διαδικτυακή εύχομαι να έχεις με τα σποράκια σε επίσημη πρώτη μέσα από τις οθόνες τους. Εντάξει το προηγούμενο Σάββατο ήταν η πρεμιέρα αλλά εγώ θα κάνω πως δεν το ξέρω και έτσι δεν πιάνεται για λάθος ευχή.

    Την άδειασα από τα περιττά. Το ορκίζομαι πως το έκανα αλλά ακόμα γεμάτη είναι. Δεν ξέρω τί λάθος έκανα πάλι!
    Τη γραφούλα είχε και η κόρη μου. Μήπως προσθέτεις χρόνια Μανιούσκα; Έτσι για να πας κόντρα; Σε έχω ικανή.
    Φιλί, ευχή και αγκαλιά σφιχτή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή