Ο Ταρίκ

Τον Ταρίκ δουλευταρά δεν τον λες. 

Έχει όμως το κατιτίς του. Η ευγένεια, το επίχρυσο μυωπικό γυαλί του, οι τρόποι του, το στήσιμο του κορμιού του όταν σου κόβει τον κιμά ή σου δίνει να δοκιμάσεις τη γραβιέρα Κρήτης, όλα αυτά ή τίποτα από όλα αυτά μα κάτι άλλο που πάντα σου διαφεύγει, τον κάνει να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους υπαλλήλους.

Έπειτα είναι και εκείνη η ευκολία να πιάνει κουβέντα με τους πελάτες. Διαπερνά με τόση άνεση και φυσικότητα τον αδιαφανή τοίχο των λογισμών σου που δεν ξέρεις αν θέλεις να του θυμώσεις ή να του χαμογελάσεις.

Δουλευταρά πάντως δεν τον λες.

Ουρά κάνουν οι πελάτες στο δικό του πόστο όσο εκείνος φλυαρεί με την άνεσή του. Θέματα για φλυαρία άπειρα. Ο καιρός το πιο προσφιλές. Μετά ακολουθεί η κρίση, τα παιδιά του, η αγάπη του για την Ελλάδα και την ελληνική γλώσσα που ομολογουμένως μιλάει άπταιστα.

Τα χρόνια που πέρασαν και η συνήθεια να ψωνίζω συχνά από το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς, μας έφεραν πιο κοντά.

Έτσι, μια μέρα, βρήκε το θάρρος να με καλέσει στο σπίτι του.

"Θα χαρώ πολύ να έρθετε από το σπίτι, να σας προσφέρουμε ένα καφέ, να γνωρίσετε και την οικογένεια…"

Δεν πέταξα τη σκούφια μου. Η φύση όμως που με προίκισε με τη δυσκολία του συγχρωτισμού, δεν φρόντισε να με απαλλάξει από τους καλούς τρόπους. Η δυσκολία του συγχρωτισμού και οι καλοί τρόποι δεν πάνε μαζί και όταν πάνε, προκαλούν ολέθριες εσωτερικές συγκρούσεις που σου χαλάνε την ησυχία :)

Δεν υπήρχε καμία δικαιολογία για να αρπαχτώ και να "σωθώ". Τα σπίτια μας βρίσκονταν στο ίδιο τετράγωνο και η συχνή επαφή μας στο σούπερ μάρκετ έκαναν κάθε προσπάθεια υπεκφυγής μου εντελώς προσβλητική και για τους δυο μας.

Έτσι, κανονίσαμε να τον επισκεφθώ το απόγευμα της επόμενης μέρας.

Το διαμέρισμα του Ταρίκ βρίσκεται στον πάνω όροφο μιας παλιάς διώροφης οικοδομής που βλέπει σε πεζόδρομο. Χτύπησα το κουδούνι του με βαριά καρδιά ελπίζοντας πως η επίσκεψη αβροφροσύνης θα κρατούσε λίγο.

Με περίμενε όλη η οικογένεια στο κεφαλόσκαλο. Ο Ταρίκ μου σύστησε τους δικούς του με επισημότητα και με οδήγησε στο μικρό καθιστικό τους.  Τα παιδιά, δύο κοριτσάκια το ένα του δημοτικού, το άλλο στο γυμνάσιο και η γυναίκα του, μια λιγομίλητη αλλά χαμογελαστή κοπέλα γύρω στα τριανταπέντε, έμειναν στην αρχή μαζί μας, να πούμε τα τυπικά, να αλλάξουμε δυο-τρεις κουβέντες και μετά έφυγαν και μας άφησαν μόνους.

Ήπιαμε τον καφέ μας μιλώντας περί ανέμων και υδάτων ώσπου κάποια στιγμή το βλέμμα μου έπεσε στη μικρή βιβλιοθήκη που βρισκόταν στο χώρο. Τα περισσότερα βιβλία είχαν αγγλικούς τίτλους - ο Ταρίκ έσπευσε να μου εξηγήσει πως ήταν πτυχιούχος Αγγλικής φιλολογίας. Υπήρχαν όμως και αρκετά ελληνικά.  

Με μεγάλη μου έκπληξη έμαθα πως ο Ταρίκ ήταν ήδη είκοσι χρόνια στην Ελλάδα. Η χώρα του είναι το Πακιστάν. Εκεί έχει μια πολυμελή οικογένεια που φρόντισε από πολύ νωρίς να τον αρραβωνιάσει χωρίς βέβαια τη δική του έγκριση. Στα είκοσι δύο ξενιτεύτηκε. Την υπόσχεση γάμου όμως που έδωσε ο πατέρας του για λογαριασμό του, την τήρησε. 

Επέστρεψε μετά από εννέα χρόνια στην πατρίδα του, παντρεύτηκε εκείνο το κορίτσι που δεν είχε δει ποτέ και γύρισαν μαζί στην Ελλάδα. 

Τον ρώτησα γιατί προτίμησε την Ελλάδα από μιαν άλλη Ευρωπαϊκή χώρα και μου απάντησε πως η Ελλάδα ήταν ο προορισμός που ονειρευόταν από παιδί. Στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο τους μιλούσαν πολύ για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και το να έρθει στην Ελλάδα, ήταν γι αυτόν όνειρο ζωής. 
Ακόμα και τώρα, μου τόνισε, που τα πράγματα οικονομικά έχουν χειροτερέψει, δεν μου περνάει καν απ' το μυαλό η σκέψη να φύγω παρ' ότι έχω συγγενείς στην Αγγλία.  

Ο Ταρίκ έμαθε μόνος του να διαβάζει και να γράφει ελληνικά. Διαβάζει για τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, παρακολουθεί σχετικά ντοκιμαντέρ και  οτιδήποτε άλλο του δίνει περισσότερες πληροφορίες για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
"Τα διαβάζω και μετά τα λέω στα παιδιά." 
Μου μιλούσε με ενθουσιασμό. Χαιρόμουν το πρόσωπό του που έλαμπε σαν του μικρού αγοριού που διηγείται τα κατορθώματά του.

"Πιο πολύ μου αρέσουν τα νησιά στην Ελλάδα αλλά δεν έχω πάει σε κανένα. Το καλοκαίρι στην άδεια, διαλέγω το νησί που θα ήθελα να πάω και μαζεύω πληροφορίες που τις λέω στα παιδιά όσο βλέπουμε τα βίντεο που βρίσκω στο ΥouTube. Έτσι είναι σα να έχουμε πάει." 

Η έκπληξή μου μεγάλωσε όταν μου ανακοίνωσε με την ίδια χαρά  πως άρχισε να διαβάζει Καζαντζάκη.

"Στο παζάρι, στην πλατεία Κοτζιά, βρήκα βιβλία του Καζαντζάκη με ελάχιστα ευρώ αλλά πήρα στα αγγλικά το "Καπετάν Μιχάλης".
"Γιατί στ' αγγλικά;" απόρησα
"Επειδή έχει δύσκολες λέξεις. Δεν τις καταλαβαίνω."

Ούτε κι εγώ κατάλαβα πώς πέρασαν δυο ώρες στο σπίτι του Ταρίκ. 
Όταν ήρθε πια η στιγμή να φύγω, τον ευχαρίστησα για τη φιλοξενία, χαιρέτισα τη γυναίκα του και τα παιδιά που με συνόδευσαν ως έξω και πριν χωριστούμε τον ρώτησα:  
"Τί σημαίνει "Ταρίκ" στα ελληνικά;"

"Ταρίκ σημαίνει Αυγερινός κυρία. "