Αναρτήσεις

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

Η μηλόπιτα του Ρομπέρ




Ο  Ρομπέρ ήταν Γάλλος, παντρεμένος χωρίς παιδιά. Είχε ένα φίλο Έλληνα, τον Άγγελο, και αυτός ήταν ο λόγος που ερχόταν συχνά στα μέρη μας. Προχωρημένης ηλικίας, χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις και οι δυο, τα είχαν βρει μια χαρά μεταξύ τους.
Τον Ρομπέρ δεν τον γνώρισα ποτέ από κοντά. Γνώρισα όμως τον κολλητό του τον Άγγελο. Καλοφαγάδες και της περιπέτειας, είχαν μεγάλη έφεση και στην κουζίνα. Όταν βρίσκονταν μαζί, του έδιναν και καταλάβαινε.
Απ' τις αρχές του καλοκαιριού, έπαιρναν ο καθένας το καράβι του, σήκωναν τα πανιά και αρμένιζαν στο Αιγαίο. Τους κορόιδευαν οι άλλοι, οι πιο νέοι, όταν έπιαναν λιμάνι γιατί οι "πανιάδες" (αυτοί που έχουν σκάφος με πανιά) αποτελούσαν κόκκινο πανί για τους υπόλοιπους σκαφάτους. Τους θεωρούσαν οπισθοδρομικούς,  ξεπερασμένους, που θέλουν σώνει και καλά να ταλαιπωρούνται με όλες αυτές τις διαδικασίες ναυσιπλοΐας του παλιού καιρού που η τεχνολογία σήμερα έχει τόσο πολύ απλοποιήσει. Όμως οι δυο φίλοι δεν έπαιρναν καμιά ευχαρίστηση απ' αυτό. Ήθελαν να πλένουν μόνοι τους το κατάστρωμα, να διορθώνουν μόνοι τους τις βλάβες, να διαβάζουν τους χάρτες να μιλάνε με τη θάλασσα. Έτσι, κάθε άνοιξη κατέβαιναν στο καρνάγιο που έβγαζαν τα σκάφη τους το προηγούμενο φθινόπωρο και άρχιζαν τις εργασίες. Αρχές Ιουνίου έριχναν ξανά τα πλοία στη θάλασσα και σήκωναν πανιά. Η εμπειρία τους τεράστια.
-Γιατί δυο πλοία αφού μπορούσατε να ταξιδεύετε με ένα;" ρώτησα κάποια στιγμή τον Άγγελο.
- Δεν είχε γούστο έτσι. Ταξιδεύαμε για την ηρεμία, την επαφή με το νερό, τον αέρα. Αυτά τα ταξίδια ήταν προσωπική υπόθεση του καθενός μας. Μετά, στα λιμάνια, βρισκόμασταν και κάναμε πράγματα μαζί. Ψωνίζαμε τα χρειαζούμενα, καθαρίζαμε και τα ψάρια που είχαμε πιάσει και μαγειρεύαμε. Φαγητό στο κατάστρωμα, πότε του ενός και πότε του άλλου, κρασάκι και ανταλλαγή εμπειριών απ’ το ταξίδι. Έτσι μας άρεσε. Μερικές φορές φτιάχναμε φαγητά που σκεφτόμασταν εκείνη τη στιγμή. Όπως αυτή τη μηλόπιτα που την επινόησε ο Ρομπέρ για να γλυτώσει από τα πολλά σκεύη. Χρειάζεσαι μόνο ένα τηγάνι και ένα ταψί.» μου είπε και μου έγραψε τη συνταγή πάνω σε μια χαρτοπετσέτα.
Την τροποποίησα λιγάκι για να την κάνω πιο «υγιεινή».


ΥΛΙΚΑ

6 ξινόμηλα (προτιμώ τα μπανανόμηλα γιατί είναι πιο γλυκά)
1 πακέτο σφολιάτα Κανάκη κόκκινη 
2 κουτ. σούπας βούτυρο (προτιμώ το Κερκύρας ) 
Ζάχαρη κρυσταλλική (προτιμώ την καφέ ζάχαρη με μελάσα, είναι κάπως υγρή)
Λίγες σταφίδες (προαιρετικά) μαύρες για περισσότερα αντιοξειδωτικά.
Λίγο καρύδι κοπανισμένο (προαιρετικά) για Ω3 λιπαρά. 
Ζάχαρη άχνη 
Κανέλα σκόνη (κατά προτίμηση Κεϋλάνης γιατί είναι η μόνη αυθεντική)
1 αυγό

1 βανίλια για επιπλέον άρωμα αν δεν το σβήσετε με λικέρ ή βότκα.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ (15 λεπτά + ψήσιμο 20-25 λεπτά) 
Αφήνουμε τη σφολιάτα εκτός ψυγείου να ξεπαγώσει. 
Καθαρίζουμε τα μήλα και τα κόβουμε μικρά κομματάκια. 
Τα βάζουμε σ΄ένα μεγάλο τηγάνι μαζί με το βούτυρο,  
τη ζάχαρη και την κανέλα. 
Κανέλα για να πάρει χρώμα και άρωμα και 
ζάχαρη, ανάλογα με το πόσο γλυκιά τη θέλουμε. 
Τα αφήνουμε στη φωτιά μέχρι να "μαραθούν" και να δημιουργήσουν ένα ομοιόμορφο μείγμα. 
Το μείγμα των μήλων είναι έτοιμο όταν μελώσει και σκουρύνει 
Αν θέλουμε, μπορούμε να το σβήνουμε με λικέρ ή βότκα 
ή με όποιο άλλο είδος αλκοόλ μας αρέσει. 
Όταν κρυώσει λίγο, ανοίγουμε τις σφολιάτες (έχει δυο κομμάτια η συσκευασία) και μοιράζουμε το μείγμα στο κάθε κομμάτι. Το κλείνουμε φάκελο και το τοποθετούμε στο ταψί. 
Αλείφουμε με κρόκο αυγού και λίγη κρυσταλλική ζάχαρη. 
Αν δεν θέλουμε να ψήσουμε και τα δυο κομμάτια, βάζουμε το άλλο στην κατάψυξη για την επόμενη φορά. 
Ψήνουμε σε 200 βαθμούς ώσπου να φουσκώσει και να πάρει από πάνω ένα σκούρο χρώμα 
(περίπου 20-25 λεπτά). 
Όταν είναι έτοιμο, το βγάζουμε από το φούρνο και ρίχνουμε από πάνω άχνη και κανέλα.  
Αν το έχουμε έτοιμο στην κατάψυξη, από άλλη φορά, το βάζουμε κατευθείαν στο φούρνο - όπως είναι παγωμένο - αλλά θα χρειαστεί 5 λεπτά παραπάνω ψήσιμο. 
Διατηρείται εκτός ψυγείου 24 ώρες, μετά αρχίζει και "πανιάζει", αλλά, μην φοβάστε, δεν θα μείνει για να πανιάσει :)



19 σχόλια:

  1. Πολύ μου αρέσει που τροποποίησες τη συνταγή και την έφερες στα μέτρα σου! Η αλήθεια είναι ότι δυο φορές που έχω φτιάξει μηλόπιτα, δεν μου έμεινε ψίχουλο και σκέψου εγώ δε τρώω καθόλου. Οπότε σε πιστεύω πως δεν θα μείνει για να πανιάσει!
    Μου άρεσε επίσης πολύ που κάτι φαινομενικά απλό, όπως μια συνταγή, μας την χάρισες με την ιστορία της και αυτό της έδωσε έναν άλλο αέρα!
    Πολλά φιλιά Μαρία μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Mαρίνα μου η μηλόπιτα το φθινόπωρο είναι σαν τα μελομακάρονα τα Χριστούγεννα.
      Έχει την τιμητική της σε κάθε σπίτι αυτή την εποχή.
      Πώς να μείνει ψίχουλο αφού είναι τόοοοσο νόστιμη; :)
      Πολλά φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  2. Λοιπόν Μαρία,
    έχεις ένα ξεχωριστό όμορφο τρόπο να δίνεις τόσο όμορφα ακόμα και απλά καθημερινά πράγματα. Μια συνταγή ας πούμε. Κοίτα πως μας παρουσιάζεται. Με τι ομορφιά, με ποιο γλυκό και ζεστό τρόπο.
    Καλή επιτυχία Μαρία μου.
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λοιπόν Γιάννη δεν έχω τρόπο να σ' ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια. Εκτός αν σε κεράσω μηλόπιτα. Είσαι;
      Γιάννη μου όλα μα όλα κρύβουν μια μικρή ή μεγάλη ιστορία πίσω τους, που τείνουμε να ξεχνάμε με τα χρόνια.
      Καλό απόγευμα
      Πολλά φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  3. Μου άρεσε πολύ η ιστορία της μηλόπιτας, με ταξίδεψε στο Αιγαίο με άρωμα κανέλας και μήλου.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι μια ιδιαίτερη μηλόπιτα αυτή. Η μηλόπιτα της θάλασσας :)
      Πολλά φιλιά Ελένη
      Καλό σου απόγευμα!

      Διαγραφή
  4. Μια μηλόπιτα που όταν τη φτιάξουμε θα τρέχει ο λογισμός μας χωρίς καν πανιά σε θάλασσες, σε κάποιους Ρομπέρ και Άγγελο που δε θα γνωρίσουμε ποτέ και σε μια Μαρία που ελπίζουμε κάποτε να γνωρίσουμε και μας την έμαθε!
    Ευχαριστούμε!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραία ταξίδια με πανιά και μηλόπιτες και κουβέντες στα καταστρώματα αχ τυχεροί όσοι τα χαίρονται Μαρία μου. Όσοι δεν έχουμε αυτή την τύχη τουλάχιστον ας ταξιδέψουμε με τη φαντασία μας τρώγοντας τη μηλόπιτα :)
      Κι εγώ σ'ευχαριστώ.
      Φιλιά και καλό μήνα εύχομαι!

      Διαγραφή
  5. Εχω ένα φίλο έτσι του αρέσει να ταξιδεύει με ιστιοφόρο :)
    ναι ... το φθινόπωρο δεν λέει χωρίς μηλόπιτες!!! Νομος
    όσο για την συνταγή αχ... ένιωσα την εξαιρετική γεύση και μόνο που την διάβασα, γέλασα για το λόγο που επιλέγουμε σταφίδες και καρύδια !!
    Καλό μήνα, φιλί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ναι ο τυχερός!
    Και δεν είναι εύκολο να έχεις τέτοιο φίλο.
    Περνάς για ένα διάστημα μια..υπαρξιακή κρίση :) μέχρι που καταλαβαίνεις πως άλλοι έχουν τα πανιά στο ιστιοφόρο και άλλοι στα μυαλά.
    Οι σταφίδες και τα καρύδια είναι δική μου πατέντα. Εκείνος μου έλεγε "πολύ τη φορτώνεις, την έσκασες, άστη να αναπνέει και λίγο" χιχι
    Καλό μήνα να έχουμε, σ'ευχαριστώ Μάνια μου.
    Φιλί κι από μένα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κάτσε να δω τώρα αν κατάλαβα καλά. Για να φτιάξω μηλόπιττα είναι απαραίτητο να γνωρίσω ένα γάλλο, να έχω ένα κότερο και να βολτάρω στο αιγαίο; Υπάγονται στα συστατικά ή στα tips; Και δε φτάνουν αυτά, μετά πρέπει να βρω και σφολιάτα; Παραγίνεται δύσκολο..

    (Αστειάκια ενός πεινασμένου ζηλιάρη)

    Καλό μήναα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Α πολύ θα ήθελα να ταξιδέψω με ιστιοφόρο και ας μην έχει μηλόπιττα το μενού!
    Αλλά τη συνταγή σου την κρατάω γιατί είναι πιο γρήγορη από τη δική μου
    (Αυτά τα κατά προτίμηση με ξετρέλαναν)!
    Καλό μήνα Μαρία μου
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε εγώ έχω ταξιδέψει Άννα μου και δεν προβλέπεται. Αυτό που κάνω κατά κόρον είναι να βλέπω θαλασσινές περιπέτειες με ιστιοφόρα. Κάπως παρηγορούμαι:)
      Όσο για τα κατά προτίμηση..άσε έχω κόλλημα με τα αντιοξειδωτικά και όχι μόνο. Είναι να μην το πάθεις, μετά δεν έχει επιστροφή.
      Σ'ευχαριστώ και αντεύχομαι Άννα μου
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  9. Ας ξεκινήσω με τον Γάλλο, μια και είχα την "τύχη" ανάμεσα από δυο γάμους να γνωρίσω έναν πολύ γνωστό Γάλλο δημοσιογράφο που πούλησε ότι είχε και δεν είχε και αγόρασε ένα ιστιοφόρο...
    Τι να πρωτοθυμηθώ τις βόλτες στον Σαρωνικό ή την εκπληκτική του μαγειρική ή τις ατελείωτες φιλοσοφικές μας συζητήσεις!
    Η μηλόπιτα σου έφυγε και πήγε στα πολύ προσεχώς, έτσι θα τιμήσω εσένα, τον Γάλλο σου και τον Γάλλο μου!
    ΥΓ: Οι προτιμήσεις σου, είναι και δικές μου, εκτός από το βούτυρο που ως μισογαλλίδα αγαπώ πολύ το αγελαδινό!

    ΑΦιλάκια Μαρία μου και πολλά μερσί που ανέσυρες (πάλι!) ωραίες αναμνήσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί σύμπτωση! Κι ο Ρομπέρ πούλησε τα πάντα για να το αγοράσει και να το συντηρεί. Εκεί έμενε. Ήταν το σπίτι του.
      Δεν είχε βέβαια άλλες υποχρεώσεις.
      Χαίρομαι που έχουμε παρόμοιες διατροφικές προτιμήσεις και την μηλόπιτα θα την καταευχαριστηθείς. Αν ψιλοβρέχει κιόλας και χουζουρεύεις χαζεύοντας από το παράθυρο, τότε η γεύση της θα "απογειωθεί":)
      Σε φιλώ γλυκά Στεφανία μου και εύχομαι να περάσεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο εκεί, στην εξοχή σου.

      Διαγραφή
  10. Σου είπα, νέος στην παρέα σας, διαβάζω τώρα μερικά από τα κείμενα σου.
    Από συνταγές δεν έχω ιδέα, για σεφ δεν πάω, δεν με τραβά η μαγειρική. Το να απολαμβάνω βέβαια την μαγειρική των άλλων.... άλλο πράγμα ! χαχαχα
    Έτσι, δεν διάβασα την συνταγή. Όμως μου άρεσε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ το κείμενο πριν την συνταγή.
    Υπαρκτά πρόσωπα θα μου πεις ο Ρομπέρ και ο Άγγελος, έγραψες αυτά που είχες μάθει. Εντάξει... αλλά μάς έθρεψες με δύο πράγματα (ΕΚΤΟΣ από τη συνταγή) : Με μία ιστορία ΠΟΛΥ όμορφη που ΕΣΥ την επέλεξες να μας την παρουσιάσεις. Και με την ποιότητα της γραφής σου. Την γέμισες ζωντάνια, τρυφερότητα, μας έδειξες την φιλία τους.
    Όλα αυτά μου άρεσαν ΠΟΛΥ !! Πάω να βρω μηλόπιτα τώρα !! χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΄Χαίρομαι που περνάς καλά διαβάζοντας Γιώργο.
      Ο Άγγελος και ο Ρομπέρ ήταν δυο πολύ γραφικοί τύποι, ιδιόρρυθμοι θα έλεγα καλύτερα. Διεκδικούσαν το δικό τους χρόνο και περνούσαν ονειρεμένα. Ποιος δε θέλει να κάνει διακοπές το μισό χρόνο σχεδόν και μάλιστα στο Αιγαίο με ένα ιστιοφόρο;
      Τους ζήλεψα πολύ, ομολογώ :)
      Aπ' την άλλη βέβαια ήταν και πολύ φιλοσοφημένοι άνθρωποι. Είχαν πολλά να μοιραστούν μεταξύ τους, πολλά να συζητήσουν και οι αφηγήσεις τους έκαναν πάντα τη διαφορά στην παρέα μας.
      Σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη.
      Καλό τριήμερο Γιώργο μου

      Διαγραφή