Αναρτήσεις

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2020

Το δέντρο που ήθελε να το χρωματίσουν

 




   Παραμονές Χριστουγέννων, πριν μερικά χρόνια, όχι πολύ πίσω ,     βρέθηκα για ψώνια σε ένα γνωστό υπερκατάστημα. 

Κόσμος πολύς, δυνατή χριστουγεννιάτικη μουσική, χαρούμενη ατμόσφαιρα. Στάθηκα, κάποια στιγμή, στο τμήμα με τα παραμύθια. Δίπλα μου στεκόταν κι ένας πατέρας με το μικρό του γιο που δεν ήταν πάνω από πέντε χρονών. 

Το παιδί έδειχνε στον πατέρα το βιβλίο που το εντυπωσίαζε περισσότερο από το εξώφυλλό του, εκείνος το κατέβαζε προσεκτικά και του διάβαζε τον τίτλο. Μετά το ξεφύλλιζαν μαζί για να δουν τις εικόνες του και όταν τελείωναν, ο πατέρας το έβαζε πάλι στη θέση του. 

Αυτό έγινε πολλές φορές. Κάποια στιγμή ο πατέρας κουράστηκε και είπε στο παιδί πως ήταν ώρα να φύγουν. Τότε ο μικρούλης, δειλά-δειλά, άπλωσε το χεράκι του και πήρε απ' το σωρό ένα ισχνό τετραδιάκι κλεισμένο σε νάυλον που είχε μαζί μαρκαδόρους στα χρώματα του ουράνιου τόξου. Απ' έξω έγραφε. "Το δέντρο που ήθελε να το χρωματίσουν". 

Το πήρε ο μικρός και το κράτησε σφιχτά πάνω στο στήθος του. Ο πατέρας του, μόλις το αντιλήφθηκε, του χαμογέλασε και του είπε σιγά: "Όχι τώρα. Θα το πάρουμε όταν ξανάρθουμε". Έσκυψε πάνω του και συνέχισε να του μιλάει ψιθυριστά για λίγα λεπτά. Το παιδάκι κρατούσε χαμηλωμένα τα μάτια του. Δεν τον κοίταζε. Δε μίλησε. Άφησε τον πατέρα του να του πάρει το τετραδιάκι με το δέντρο που ήθελε να το χρωματίσουν και τον ακολούθησε με τα μάτια όταν το τοποθετούσε προσεκτικά στη θέση του. Δεν επέμεινε. Δεν έκλαψε. Δε διαμαρτυρήθηκε. 

Κοίταξα διακριτικά τον πατέρα του στο πρόσωπο. Είχε γίνει μια μάσκα λύπης. Πήρε το μικρό και προσπάθησε να του τραβήξει την προσοχή σε κάτι άλλο. Ένας κύριος, ξεπετάχτηκε από το πουθενά, πήρε το τετράδιο απ' το ράφι, το έριξε στο καλάθι του και τους ακολούθησε. 

Κατευθύνθηκε στο ταμείο και όταν έφτασε η σειρά του, πλήρωσε τον λογαριασμό, έβαλε τα πράγματα που είχε αγοράσει στην πλαστική σακούλα του καταστήματος, όλα, εκτός από το τετράδιο με το δέντρο που ήθελε να το χρωματίσουν. Αυτό, το έδωσε στην ταμία και την παρακάλεσε ψιθυριστά να το δώσει με τη σειρά της, ως δώρο του καταστήματος, στον μικρό, που ερχόταν με τον πατέρα του πιο πίσω. 

Μπορώ να τελειώσω  την ιστορία με τη φαντασία μουΜπορώ να δω τον ήσυχο μικρούλη σκυμμένο πάνω στο δέντρο που ήθελε να το χρωματίσουν. Μπορώ ν' ακούσω  την καρδούλα του να σκάει σαν πυροτέχνημα, από χαρά. Μπορώ να δω τον πατέρα του να τον παρακολουθεί με χαμόγελο. 

Μπορώ ακόμα να δω το φάντασμα του μέλλοντος να υπόσχεται στον μικρό υπέροχα ζωγραφικά έργα και το φάντασμα του παρόντος να του δείχνει τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής του, χάρις σ' εκείνον τον άγνωστο μάγο που έκανε αληθινό το "ισχνό" χριστουγεννιάτικο όνειρo, των  0,99 λεπτών

Γιατί τόσο κόστισε στον άγνωστο μάγο η θαλπωρή που χάρισε στο μικρό, εκείνα τα Χριστούγεννα: 0,99 λεπτά.


(Για τα παιδιά που δεν πρόλαβαν να ζήσουν, και για όσα δε ζουν, όπως το αξίζουν)



             

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στην Φωτογραφική Σκυτάλη # 6 του blog ΓΗΙΝΗ ΜΑΤΙΑ της Μαίρης.
Τη φωτογραφία και την λέξη ΘΑΛΠΩΡΗ μου παρέδωσε η Μαρίνα Τσαρδακλή από το blog Εκεί που ερωτεύομαι τη ζωή
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε όλες τις συμμετοχές :  ΛΙΣΤΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ της Φωτογραφικής Σκυτάλης.


Παραδίδω, με τη σειρά μου, στην Anna Flo με το blog ΑΤΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ,την παρακάτω φωτογραφία και την λέξη "ΑΓΑΠΗ"
Άννα μου, σου εύχομαι Καλή Έμπνευση :)



(φωτογραφία από Casa Rosa στο Fb)




54 σχόλια:

  1. Αγαπημένη μου, πολύ συγκινητική η ιστορία σου και απόλυτα αληθινή. Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι με ευαισθησίες.

    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι να μην υπήρχαν ποτέ τέτοιες ιστορίες.
      Να είσαι καλά Ψαροματάκι μου.
      Φιλί

      Διαγραφή
  2. Τι συγκινητικό διήγημα!!0,99 λεπτά η θαλπωρή που χάρισε στο μικρό του διηγήματός σου ο μάγος των δικών του Χριστουγέννων. Δεν κοστίζει τελικά να προσφέρεις χαρά και θαλπωρή σε εκείνους που δεν μπορούν!
    Και με τι ευγένεια και διακριτικότητα έκανε την προσφορά. Για να μην νοιώσει άσχημα ο πατέρας του παιδιού. Απίθανος άνθρωπος και θα ήθελα να τον γνώριζα από κοντά.
    Πολύ όμορφη και ανθρώπινη η ιστορία σου Μαρία μου
    Η εικόνα που μου δίνεις θαυμάσια
    Σ'ευχαριστώ πολύ
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ που σου αρέσει η φωτογραφία Άννα μου. Είμαι σίγουρη πως θα γράψεις μια σπουδαία ιστορία!
      Σ'ευχαριστώ πολύ. Φιλιά κι από μένα.

      Διαγραφή
  3. Συγκινητικό τρυφερό γεμάτο αγάπη και συμπόνια αυτό το διήγημα σου Μαρϊα Μπράβο σου και πολλά μπράβο σε αυτόν τον καλό άνθρωπο που έκανε αυτό το δωράκι στο παιδί με τόσο διακριτικό τρόπο
    Τα παιδιά πρέπει να είναι πάντα χαρούμενα ειδικά αυτές τις μέρες τις γιορτινές και εμέις να κάνουμε ό,τι μπορούμε για την ευτυχία τους.Ευχές και να περνάς όμορφα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Μαρία μου.
      Μακάρι πολλά παιδιά του κόσμου να είχαν έστω τα στοιχειώδη.
      Κι εσύ να περάσεις τις "κλειστές" γιορτές όσο πιο χαρούμενα γίνεται.

      Διαγραφή
  4. Συγκινητική και ανθρώπινη η ιστορία σου Μαρία μου.
    Τόσο ευτελές το ποσόν για ένα δώρο χαράς σ' ένα παιδί. Μα και τόσο ακριβή η κίνηση αυτού του άγνωστου που συν τοις άλλοις ήταν και διακριτικός. Πόση ευγένεια ψυχής!
    Υπέροχη και η φωτογραφία για την Άννα!
    Καλές γιορτές Μαρία, με υγεία και γαλήνη να περάσεις τις γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ωραία που υπογραμμίζεις την αντίθεση!
      Έτσι είναι. Τι κοστίζει πια λίγη χαρά;
      Σ'ευχαριστώ πολύ Μαρία μου και σου ανταποδίδω τις ευχές με όλη μου την καρδιά.
      Φιλί

      Διαγραφή
  5. Και να που γίνονται θαύματα τις ημέρες των εορτών. Μικρά, ανθρώπινα θαύματα που χαρίζουν απλόχερα τη γλυκιά γεύση της θαλπωρής. Χαίρομαι που προς το τέλος της ιστορίας, μας αφήνεις να φανταστούμε πώς κλείνει η σκηνή με το παιδί που ήθελε να χρωματίσει το δέντρο των Χριστουγέννων. Πώς είναι στο σπίτι. Και το σημαντικότερο, πώς νιώθει..
    Υπάρχουν παιδιά που δεν πρόλαβαν να ζήσουν, και παιδιά που δεν ζουν, όπως αξίζουν. Η ευχή μου, τα παιδιά αυτά να κρατήσουν μέσα τους την φλόγα της ελπίδας αναμμένη. Και σαν μπουν στον κόσμο των ενηλίκων, να ζουν όπως αξίζουν - με αγάπη.
    Καλές γιορτές. Καλή χρονιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ζητούμενο στη ζωή θα πρέπει να είναι η χαρά ως κοινός παρονομαστής όλων.
      Ουτοπικό. Αλλά ας το προσπαθήσουμε.
      Οι ιστορίες θα έπρεπε όλες να έχουν ένα καλό τέλος. θα έπρεπε..
      Κρατώ αυτό που γράφεις"Και σαν μπουν στον κόσμο των ενηλίκων, να ζουν όπως αξίζουν - με αγάπη". Μακάρι αυτό να είναι το καλό τέλος.
      Σ'ευχαριστώ πολύ Τζοάννα μου και σου ανταποδίδω τις όμορφες ευχές σου με όλη μου την καρδιά.Καλές Γιορτές!
      Σε φιλώ

      Διαγραφή
  6. Όπως πάντα τόσο ευαίσθητη και τρυφερή. Τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν με αγάπη και ηρεμία. Φίλη μου μία υπέροχη συμμετοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι πρέπει Αχτίδα μου.
      Σ'ευχαριστώ πόλύ, να είσαι καλά και να περάσεις προστατευμένα και γλυκά τις Γιορτές με τους αγαπημένους σου.
      Πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  7. Τα πιο αληθινά και ανεκτίμητα πράγματα έχουν μικρή "αγοραία" τιμή αγαπημένη μας φίλη. Και έρχεσαι, με την αφήγηση αυτής της ιστορίας, να μας το θυμίσεις με τρόπο έντονα συγκινητικό.
    Να που στις μέρες μας, εξακολουθεί, πολλές φορές, να υπάρχει ένα "μάτι" που βλέπει, παρακολουθεί και δρά καταλυτικά τη στιγμή που πρέπει. Κάτι σαν αόρατος μάγος, που την πρέπουσα στιγμή θα δώσει εκείνη τη λύση που αρμόζει.
    Τέτοια αφηγήματα και περιστατικά Μαρία, σε κάνουν να ελπίζεις για το ανθρώπινο γένος. Σε κάνουν να νιώθεις πόσο ψηλά μπορούμε να φτάσουμε όταν το θέλουμε. Πόση χαρά μπορούμε να δώσουμε και πόση πραγματικά να εισπράξουμε από αυτές μας τις πράξεις.
    Κορίτσι μου συγχαρητήρια για την ανάδειξη αυτής της γλυκύτατης ιστορίας εδώ ανάμεσά μας. Μας γέμισες όμορφα συναισθήματα και ευχαριστούμε.

    Η εικόνα που διάλεγες για την Άννα ξεχωρίζει. Λατρεύω το δέντρο που διάλεξες και το χρώμα του. Όσον αφορά δε τη λέξη, εντάξει δεν έχω να πω ...λέξη.
    Καλή επιτυχία στην Άννα μας στη συνέχεια της υπέροχης σκυτάλης μας.

    Μαρία μου, σε φιλώ καλή μου φίλη. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Γιάννη μου
      Πάμπολλα τα περιστατικά ανθρώπινης ανάγκης αλλά και ανθρώπινης ευαισθησίας, γύρω μας.Προσωπικά πιστεύω στα αγαθά ανθρώπινα αντανακλαστικά. Λίγοι δεν τα διαθέτουν.
      Κι εσύ να είσαι καλά φίλε μου.
      Φιλιά κι ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

      Διαγραφή
  8. Τι όμορφη η ιστορία σου Μαρία μου! Γεμάτη μηνύματα! Ποιος είπε πως τις μέρες αυτές η αγάπη βρίσκεται μόνο στα παραμύθια. Κι η θαλπωρή έρχεται μόνο μέσα απ’ την αγάπη. Κι ας κοστίζει μόλις 0,99 λεπτά. Μπορώ κι εγώ να δω τα ματάκια του μικρούλη να λαμπυρίζουν από ευτυχία και τα μάτια του πατέρα από ευγνωμοσύνη. Τι όμορφο παράδειγμα να γεμίσουμε και τις δικές μας ψυχές με τη θαλπωρή των Χριστουγέννων.
    Όμορφη, πολλά υποσχόμενη η φωτογραφία σου για την Άννα.
    Να είσαι καλά Μαρία Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο σου να είναι γεμάτο φως και θαλπωρή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς δεν βρίσκεται μόνο στα παραμύθια Αννίκα μου.
      Η ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή. Υπήρξε μια μικρή στιγμή ανθρωπιάς μέσα σ' ένα πολύβουο υπερκατάστημα με πολλούς ανθρώπους. Πιστεύω πως τέτοιες στιγμές συμβαίνουν πολλές γύρω μας αλλά δεν τυχαίνει να τις προσέξουμε γιατί όσοι προσφέρουν με την καρδιά τους, το κάνουν με μεγάλη διακριτικότητα για να προστατεύσουν την αξιοπρέπεια του άλλου αλλά και για να κρύψουν την δική τους ντροπή.
      Σ'ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά και να περάσεις όμορφα το Σαββατοκύριακο.

      Διαγραφή
  9. Μαρία μου, συγγνώμη που άργησα! Το μόνο που έκανα όλη μέρα ήταν να δουλεύω μέχρι αργά, κάνοντας μια διακοπή για να διαβάσω την ανάρτηση σου! Την ώρα που βούρκωσα μόλις είχα τελειώσει το διάβασμα όταν το τηλέφωνο χτύπησε και η δουλειά με τράβηξε πάλι στα γρανάζια της! Συνήθως αυτές τις ώρες είμαι πιο ήρεμη για να γράψω! Έρχομαι λοιπόν να σου πω τα εξής! Μίλησε μέσα στη καρδιά μου η ιστορία σου! Σ' ευχαριστώ για τα δάκρια που κύλησαν ακόμα και τώρα που το ξαναδιάβασα! Κι εγώ φαντάζομαι τη συνέχεια για το μικρό παιδί και τους δικούς του! Υπέροχη η συμμετοχή σου όπως πάντα και πολύ όμορφη η εικόνα για την Άννα! Σου εύχομαι κορίτσι μου καλές γιορτές, υγεία και να μοιραζόμαστε για πολλά χρόνια την παρέα μας, τα φιλιά μας και τη σκυτάλη μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαίρη μου δεν υπάρχει κανένας λόγος να ζητάς συγγνώμη!
      Αλίμονο!Και μόνον που αφιερώνεις χρόνo να μας οργανώνεις εδώ πέρα μέσα (που θα έλεγε και η Αρτίστα του βωβού)σου αξίζουν πολλά ευχαριστώ.
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε και ναι, συνεχίζουμε με τις επόμενες συμμετοχές. Ας χρωματίσουμε έτσι τις άχρωμες μέρες μας.
      Πολλά φιλιά και καλή ξεκούραση :)

      Διαγραφή
  10. Δεν ξέρω πόση αξία έχει το ένα ευρώ για έναν πατέρα άνεργο ή με οικονομικές δυσκολίες. Δεν μπορώ να κρίνω. Μόνο μπράβο μπορώ να πω, σ΄ εκείνους που αντιλαμβάνονται αυτά που λένε τα μάτια των παιδιών! Την καλημέρα μου, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Βασίλη μου
      Ναι, υπάρχουν ευτυχώς κι αυτοί. Αλλά δυστυχώς υπάρχουν και οι πατεράδες που μετράνε τα ευρώ για να πληρώσουν τα απαραίτητα. Φαντάζομαι πως ο συγκεκριμένος πατέρας της αληθινής ιστορίας, είχε μείνει με άδειες κυριολεκτικά τσέπες. Με εντυπωσίασε η διακριτική ευγένεια με την οποία συμπεριφέρθηκε στο παιδί του.
      Καλό Σαββατοκύριακο Βασίλη!

      Διαγραφή
  11. Η ιστορία σου, είναι η απόδειξη, πως το να βοηθάς, δεν κοστίζει πολύ. Καμιά φορά, ακούω ανθρώπους που λένε, τι να κάνεις μωρέ; Σάμπως θα τους βοηθήσεις όλους;
    Σίγουρα δε μπορούμε να βοηθήσουμε κάθε άνθρωπο εκεί έξω. Όμως όποιον μπορούμε, όσο μπορούμε, ας βοηθούμε. Ακόμα κι ένα χαμόγελο, μπορεί να 'ναι αυτό που χρειάζεται κάποιος μια μέρα κι ακόμα κι αυτό συχνά δε το δίνουμε.
    Με συγκίνησε η ιστορία σου. Και με έκανε να χαμογελάσω. Γιατί, μου υπενθύμισε πως υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι.
    Και στον κόσμο που ζούμε αυτό αξίζει πολλά.
    Καλό Σαββατοκύριακο Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες Μαρίνα μου; Χάρη στην εικόνα που μου έδωσες, θυμήθηκα αυτή την ιστορία.
      Συμφωνώ μαζί σου, ό,τι μπορεί και όπως μπορεί ο καθένας μας.
      Σ'ευχαριστώ πολύ, και καλή επιτυχία στον στολισμό του διαδικτυακού Χριστουγεννιάτικου δέντρου σου. Υπέροχη η ιδέα!
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  12. Πολύ συγκινητική η ιστορία που περιέγραψες. Πόσο λυπάμαι το παιδάκι αλλά και τον πατερα που σίγουρα πόνεσε η ψυχή του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πόσο καλλίτερος θα ήταν αλήθεια ο κόσμος μας αν όλοι κάναμε ότι έκανε ο "άγνωστος μάγος" της ιστορίας σου. Πολύ τρυφερή η συμμετοχή σου.
    Η φωτογραφία που παραδίδεις για την συνέχεια της σκυτάλης πολύ ενδιαφέρουσα.
    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρυφερή η συμμετοχή μου
      Άγρια η πραγματικότητα
      Σ'ευχαριστώ πολύ Ελένη μου για το σχόλιό σου.
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  14. Πόσο με συγκίνησε η ιστορία σου !!!Νομίζω ότι αυτή η θαλπωρή απλώνεται μέσα μας κάθε φορά που μας κατακλύζει η συγκίνηση μιάς πράξης αγάπης που έχει ασήμαντο υλικό κόστος, αλλά είναι ανεκτίμητη !!!Τα παιδικά χαμόγελα πρέπει να είναι μόνιμα όπως και οι πράξεις καλοσύνης και προσφοράς!!! Η φωτό γιά την ΄Αννα, μας προετοιμάζει γιά ακόμη μία όμορφη και εμπνευσμένη ιστορία. Εύχομαι καλές γιορτές !!! Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ...και όπως λέει ο Μαχαιρίτσας σ' εκείνους τους στίχους του:
    "Kαι τι ζητάω, τι ζητάω, μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω"
    Εισιτήριο; 0,99 λεπτά.
    Να είσαι καλά Κλαυδία μου. Σ' ευχαριστώ πολύ.
    Καλό Σαββατοκύριακο και πολλά φιλιά από μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρέλειψα να σου γράψω το ευχαριστώ μου γιά το τραγούδι της Αρλέττας.....αγαπημένο.....

      Διαγραφή
  16. Υπέροχη ανθρώπινη ιστορία με ήρωες τους ανθρώπους της διπλανής μας πόρτας!!!
    Σ' ευχαριστούμε γι' αυτήν την δόση ευαισθησίας που μας κέρασες, Μαρία!!!
    Ευελπιστούμε πως υπάρχουν πολλοί εκεί έξω των οποίων η ματιά θα έκανε "focus" σε τέτοιες μικρές σκηνές που όλο και περισσότερο συμβαίνουν γύρω μας.
    Εξαιρετική η εικόνα και η λέξη με τις οποίες παραδίδεις την σκυτάλη!!!
    Καλά Χριστούγεννα, με Αγάπη και Ελπίδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Ανέσπερη για τον χρόνο σου και το όμορφο σχόλιό σου.
      Χαίρομαι που σου άρεσε.
      Να είσαι καλά, Καλά Χριστούγεννα με υγεία κι αγάπη εύχομαι.
      Σε φιλώ

      Διαγραφή
  17. Δεν θέλει και πολλά ο άνθρωπος για να νιώσει την θαλπωρή Μαρία μου...
    Ενα δέντρο που θέλει να το χρωματίσουν, μια καρδιά γεμάτη αγάπη γιατί από αυτήν ξεκινάν όλα και ένα βλέμμα γύρω σου!!!
    Τόσο απλά, αλλά και τόσο όμορφα!! Με την συμμετοχή σου Μαρία μου η καρδιά ζεστάθηκε με την θαλπωρή να την τυλίγει στην αγκαλιά της!!
    Διαβάστηκε ακούγοντας την βελούδινη φωνή της αξέχαστης Αρλέτας!!
    Σε ευχαριστούμε για το ΄συναίσθημα...Απίστευτη και η φωτογραφία που παραδινεις στην Αννα αλλά και η όμορφη λέξη!!
    Να είσαι καλά να κάνεις ότι αγαπάς Μαρία μου...
    Είχα γράψει σχόλιο εχθές αλλά δεν το είδα σήμερα που επέστρεψα...οπότε χαλάλι που το ξαναγράφω γιατί μου άρεσε πολύ το θέμα σου..😊
    Την αγάπη μου φιλιαααα!! 🎄✨

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύτιμο Σμαραγδάκι μου, εσύ όλα τα διυλίζεις μέσα απ' την δική σου αγάπη.
      Σ'ευχαριστώ πολύ, χαίρομαι που σου άρεσε.
      Να είσαι καλά και να περνάς υπέροχα.
      Χρόνια Πολλά για την γιορτή σου. Πολλά πολλά φιλιά.

      Υ.Γ. Δεν μου ήρθε το χθεσινό Ρούλα μου. Μάλλον χαζεύει στο δρόμο.

      Διαγραφή
  18. Θαλπωρή και συγκίνηση μου έφερε το κείμενο- συμμετοχή σου στο δρώμενο Μαρία μου!
    Υπάρχουν πολλοί τρόποι να νιώσεις ο ίδιος θαλπωρή και ο ευκολότερος είναι να την δώσεις στον άλλο!
    Το τραγούδι που διάλεξες που είναι ύμνος στα μικρά παιδιά, μας θυμίζει πως με την αγνότητα τους κρατούν στις καρδιές τους τις ελπίδες μας!
    Η λέξη Αγάπη και η φωτό που διάλεξες για την Άννα, θα μας δώσει σίγουρα ένα ακόμα υπέροχο κείμενο!

    ΑΦιλάκια καρδιάς με ένα ακόμα ευχαριστώ για την θαλπωρή του κειμένου σου!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Στεφανία μου.
      Πόσα τέτοια περιστατικά δεν διαδραματίζονται τέτοιες μέρες σε όλο τον κόσμο!
      Ό,τι κακό συμβαίνει στα παιδιά, προβληματίζει και πονάει περισσότερο.
      Κι εγώ σ' ευχαριστώ πολύ για την αγαπημένη μου, παρουσία σου.
      Σε φιλώ πεντάγλυκα. Καλό βράδυ :)

      Διαγραφή
  19. Μαρία μου, συγκινητική, ανθρώπινη και τρυφερή η ιστορία σου. Ένα παιδί, ένας πατέρας που δεν είχε την οικονομική δυνατότητα των 0.99 ευρώ για να πάρει κάτι για το παιδί του, ένας άγγελος από το πουθενά. Σ' ευχαριστώ που με συγκίνησες. Χαίρομαι που ακόμη δεν χάθηκε η αλληλεγγύη από τη χώρα μας. Απόλαυσα και την Αρλέτα, που αγαπώ, αφού ήταν και μια από τις αγαπημένες φωνές του πατέρα μου. Σε φιλώ, φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου.
      Να είσαι καλά και να δημιουργείς πάντα τις ομορφιές σου.
      Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ελπίζουμε λοιπόν.
      Καλό βράδυ και με το καλό να υποδεχτείς τα Χριστούγεννα.
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  20. Κι εγώ δάκρυσα Μαρία μου.
    Πόσο συγκινητική ιστορία!
    Μακάρι να μπορούσαμε έτσι διακριτικά να βοηθούσαμε, ιδίως τα παιδιά.
    Η φωτογραφία που διάλεξες για τη συνέχεια είναι υπέροχη.
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι γίνεται όταν διυλίζεις την ιστορία μέσα απ' το φίλτρο της δικής σου ψυχής Ρένα μου. Ανταποκρίνεσαι θετικά σ' ό,τι αναγνωρίζει και η δική σου ψυχή.
      Σ'ευχαριστώ πολύ. Κι από μένα πολλά φιλιά.
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  21. Καλό βράδυ Μαρία !;) Μου αρέσει πολύ που δημιούργησες ιστορία αφιέρωμα στη θαλπωρή , στη ζεστή αγκαλιά , στο χαμόγελο των παιδιών . Να είσαι πάντα καλά Μαρία , σου ζητώ συγνώμη που άλλαξα το όνομά σου σς Άννα . Καλή ήρεμη ζεστή γιορτινή εβδομάδα !! Φιλάκια;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γιατί Κυριακή μου; Υπέροχο το όνομα Άννα. Άλλωστε Άννα και Μαρία πάνε μαζί :)
    Χαίρομαι πραγματικά που σου άρεσε η συμμετοχή μου.
    Σ'ευχαριστώ πολύ, να έχεις μια ήρεμη ζεστή και γιορτινή εβδομάδα κι εσύ!!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. αχ είναι τόσο ωραία ιστορία που... άσε άσε με λίγο να γίνω άτακτη και κακιά μάγισσα μπουχαχα και διαστροφικό πλάσμα

    Ο κύριος δεν έκανε τίποτε άλλο από το προβλεπόμενο ενός ανθρώπου μορφωμένου καλλιεργημένου που συχνάζει σε βιβλιοπωλεία και ζει στον κόσμο των βιβλίων το δικό του μύθο...τίποτε δεν πρόσφερε. Ο πραγματικός μάγος, π.χ. ακολουθεί τον πατέρα με το γιο, με κίνδυνο να τον συλλάβουν χωρίς να έχει δηλώσει π.χ. διεύθυνση προορισμού (λέμε για τα φετινά χριστουγεννα), μαθαίνει όλα τα στοιχεία του μικρού, κλπ κλπ κλπ ... όλα αυτά με μια συνέπεια μάγου που βλέπει την πραγματική εικόνα εικόνα με ορίζοντα κατά συστημικό ρατσισμό μεριά
    τσ τσ τσ...
    άντε δεν γκρινιάζω άλλο. άντε καλά ας γίνω και άδικη και υπερβολική
    Θέλουμε παιχνίδια με πραγματική θαλπωρή; να ορίσουμε ζουμ συνάντηση, να ορίσουμε ένα ταμεία και να και να βγούμε στην γύρα να μαζέψουμε χρήματα για ένα λαπ τοπ και να πάμε να το δώσουμε σε αυτό το παιδάκι... α ναι και να πληρώνουμε το μήνα και μια σύνδεση ιντερνετ γιατί δεν ξέρω αν το έχουμε καταλάβει αλλά στην Ελλάδα υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα τηλεκπαίδευσης και ... κατεβάζουν το κεφαλάκι και περιμένουν πότε θα ανοίξουν τα σχολεία ... γιατί ειδικά φέτος ούτε κάν επίσκεψη σε βιβλιοπωλείο για να τους διαβάσει ο μπαμπάς παραμύθι δεν μπορούν να κάνουν ...
    ουφ έγινα άδικη αλλά δεν τα σβήνω, εξάλλου μμάλλον τα γράφω για τον εαυτό μου, που χθες έδωσα λίγα ψηλά σε έναν που στεκόντανε μπάστακας βρωμιάρης, σε ένα τιμ χορτονς περιμέναμε με το αυτοκίνητο στη σειρά να αγοράσουμε καφέ ...του δώσαμε τα λίγα ψηλά και συνέχισα ήρεμη πως έκανα την καλή μου πράξη
    :( συγγνώμη για την ανάστροφη γραφή, απλά ήθελα να τονίσω τη σημασία της συνέπειας για να είναι η θαλπωρή πραγματική. Αυτή την κραυγή με έκανες να νιώσω με την τελευταία σου φράση χουχουλιασμένη σε παρένθεση
    φιλιά και καλές γιορτές να έχουμε ΜαΓία μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Δικαιολογημένη η οργή σου.
    Δε ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο δυστυχώς. Και όταν μια Κυβέρνηση επιβάλλει την τηλεκπαίδευση, θα έπρεπε να έχει προηγουμένως εξασφαλίσει υπολογιστές και για τα παιδιά που δεν έχουν.(έστω και δανεικούς) Οι σύλλογοι γονέων π.χ. τι κάνουν σε αυτές τις περιπτώσεις; Οι δήμοι για τα παιδιά της περιφέρειάς τους; Μεγάλη η σειρά των "υπολόγων" σε αυτή την περίπτωση. Αλλά εδώ δεν επιτάσσουν ιδιωτικά νοσοκομεία λόγω της πανδημίας, τα παιδιά θα τους νοιάξουν;
    Να, που γκρίνιαξα κι εγώ μαζί σου Μάνια.
    Γιορτές με υγεία να έχουμε και όλα τα άλλα θα τα βρούμε στην πορεία.
    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καλησπέρα Μαρία μου.
    Τι όμορφη κι ελπιδοφόρα διήγηση.
    Μας χάρισες αυτό που μας λείπει.
    Αυτο που πολλές φορές ευχόμαστε και δεν έρχεται ποτέ.
    Μα παράλληλα σαν καταπέλτης μας παρουσιάζεις και την κοινωνία,
    αυτή,που είναι άδικη κι ελλιπής για τους πολλούς.
    Καλές γιορτές σου εύχομαι.Με ενα νεο χρόνο που λιγότερο πόνο θα δόσει και πολύ χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Καλώς ήρθες Γιούλη μου!
    Σ'ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου. Υπάρχουν, πράγματι πολλές τέτοιες στιγμές στη ζωή μας που μας θλίβουν απ' τη μια και μας χαροποιούν απ' την άλλη. Πάντα πίστευα πως τα Χριστούγεννα είναι η κατ' εξοχήν γιορτή των παιδιών γιατί τα Χριστούγεννα πέρα απ' το θρησκευτικό τους περιεχόμενο, έχουν και μαγεία. Μόνο η αθώα παιδική ψυχή μπορεί να πιστέψει στη μαγεία με τόσο ενθουσιασμό.
    Είναι πανέμορφο να προστατεύουμε αυτόν τον παιδικό ενθουσιασμό πραγματοποιώντας κάποια απ' τα όνειρά τους.
    Να είσαι καλά και εύχομαι να νιώσεις τη μαγεία των Χριστουγέννων ξανά, σαν παιδί.
    Καλές Γιορτές!
    Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Θαλπωρή.
    Τέλεια λέξη.
    Και έννοια.
    Και κατάσταση.
    Θαρρώ την έχω στερηθεί τελευταίως...
    Αλλά ευτυχώς διαβάζω κάτι τέτοια όμορφα κείμενα και κάτι πάει να γίνει!
    Την καλημέρα μου Μαρία Γ.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Χαίρομαι που κάτι πάει να γίνει.
    Εγώ έχω μια αφράτη κουβερτούλα. Τη ρίχνω στους ώμους μου και μετά αισθάνομαι αλλιώς. Σαν το μαγικό χαλί του Αλαντίν ένα πράγμα. Γεμίζω αγκαλιές :)
    Σ' ευχαριστώ πολύ Αρτίστα του βωβού.
    Την καλησπέρα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Συγχαρητήρια αγαπητή Μαρία, για την έμπνευση, τον λόγο, τον τρόπο...
    Η χαρά (και η χρησιμότητα) της κοινωνικής αλληλεγγύης είναι ασύγκριτη.
    Πολλές ευχές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Ευρυτάνα μου, για την παρουσία σου και τον καλό σου λόγο.
      Καλές Γιορτές!

      Διαγραφή
  30. Καλησπέρα Μαρία μου...
    είναι τρίτη φορά που μπαίνω σε αυτή την ανάρτησή σου, κι όλο "κολλάω" και δε μου βγαίνει σχόλιο (μάλλον περνάω φάση σιωπηλή), αλλά επειδή με συγκίνησε το κείμενό σου, δε μπορώ και να μην αφήσω ένα στίγμα! Μακάρι να μην φτάσουμε στο σημείο που θα πληθύνουν τούτες οι ιστορίες, γιατί, δυστυχώς, δεν το βλέπω ευοίωνο το μέλλον... Μακάρι όλα τα παιδιά του κόσμου να μπορούν να χρωματίζουν χαμογελαστά τα δέντρα τους... Πολύ όμορφη η γραφή σου, γεμάτη ανθρωπιά και ζεστασιά.. Καλό ξημέρωμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Τα σχόλια δεν είναι απαραίτητα Όλγα μου.
    Αν σε αγγίζει αυτό που διαβάζεις και γίνεται δικό σου βίωμα είναι χαρά για τον/την συντάκτη/τρια της ανάρτησης.
    Σ'ευχαριστώ πολύ που περνάς.
    Πολλά φιλιά και
    Γιορτές με υγεία και αγάπη εύχομαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Υπέροχο, συγκινητικό, και δυστυχώς διαχρονικό.. Έχω διαβάσει τόσο όμορφα πράγματα απόψε περιδιαβαίνοντας τα σοκάκια τών μπλογκς! Καμιά φορά τα όνειρα είναι τόσο ακριβά, κι ας στοιχίζουν μόνο 0,99 λεπτά.. Καλό ξημέρωμα Μαράκι! Υ.Γ Γίναμε φίλοι στο φέις, ε; 🎅🎄

    ΑπάντησηΔιαγραφή