Που λέτε, εγώ καθόμουν αμέριμνη μπροστά στον υπολογιστή μου και έκανα δουλίτσα. Όταν ξαφνικά, ένιωσα μια μεταλλική γεύση στο στόμα και αμέσως μετά θόλωσαν τα μάτια μου και δεν έβλεπα καθαρά.
"Μάλλον θέλουν καθάρισμα τα γυαλιά μου", σκέφτηκα και έβγαλα και καθάρισα τα γυαλιά μου. Όμως συνέχισα να μη βλέπω καθαρά.
Τη σιωπή έσπασε μια κραυγή "Θεέ μουυυυ!!"
Πετάχτηκα έντρομη και βγήκα από το δωμάτιο. Βγήκα, τρόπος του λέγειν γιατί, με το που βγήκα, αμέσως ξαναμπήκα.
Έξω, γινόταν ο κακός χαμός. Όλο το σπίτι και ειδικά η κουζίνα ήταν πνιγμένη στον καπνό. Συναγερμός!! Τρεις άνθρωποι με μάσκες (να που βρέθηκε χρήσιμος ο κορωνοϊός) προσπαθούμε βήχοντας να κάνουμε τα δέοντα. Ανοίγουμε τα παράθυρα, τις μπαλκονόπορτες, την πόρτα του διαμερίσματος, την πόρτα της ταράτσας, τα παράθυρα του φωταγωγού, τα παράθυρα (όοοολα!) του κλιμακοστασίου...
Η μυρωδιά καμένου που απλώθηκε στο σπίτι ήταν κάπως γλυκιά και κάτι μου θύμιζε...μου θύμιζε... χμ...το σταφύλι με τη βανίλια και μια επίγευση αρμπαρόριζας.
Α...ναι πριν λίγη ώρα (;), αν θυμάμαι καλά, έβαλα να βράσω σταφύλι γλυκό...
Δεν μου συμβαίνει συχνά. Αλήθεια, και δεν ξέρω πώς το έπαθα αυτό. Δεν δικαιολογούμαι βέβαια. Απλές διαπιστώσεις κάνω. Ακόμα και μια άψογη νοικοκυρά, τι να κάνουμε, έχει τέλος πάντων, τις άτυχες στιγμές της.
Μετά την αρχική αναστάτωση, τα ήθη χαλάρωσαν κι άρχισε η καζούρα. Ε, όχι! Πόσα ηλεκτροσόκ να αντέξω μέσα σε λίγη ώρα;
Πήρα τη γάτα και κλείστηκα στη σπηλιά μου. Προσπάθησα να ξεχάσω το άτυχο περιστατικό, όπως θα έκανε στη θέση μου κάθε νοικοκυρά με αυτοπεποίθηση. Το κατάφερα; Όχι βέβαια. Έστησαν καντάδα έξω απ' την πόρτα μου!
Ρεσιτάλ έδωσαν!
"Ανάβεις φωτιές ανάβεις κι όλα τα καιιιιιις κι απ' όπου περάσεις κάνεις καταστροφέεεες..."
" Καίγομαι...καίγομαι...καίγομαιιιιιι και σιγολιώνωωωω..."
"Ένα σπίτι καίγεται, παίρνει η ζωή μου φωτιάααα"
" Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ..."
Και δεν τους έφτασε αυτό, προχώρησαν περισσότερο.
"Μαρία, εσύ ξέρεις κανένα με πυρκαγιά;"
" Παραλίγο να καούμε κι εσείς γελάτε."
"Παραλίγο να μας κάψεις, θέλεις να πεις."
"Άκου να σου πω νεαρή..."
Δεν πρόλαβα να αποσώσω την κουβέντα μου κι ακούγεται απ' έξω στη διαπασών.
"Φωτιά με φωτιάααα...φωτιά με φωτιάααα, φωτιά στο κορμί, φωτιά στο φιλί.."
Αυτοκίνητο με ερωτοχτυπημένο οδηγό και ηχεία στο τέρμα. Το κάνει συχνά. Πάντα ο ίδιος. Ούτε στημένο να ήταν. Δε θα σε πετύχω ρε Σύμπαν;
Τέλος πάντων. Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα. Αλλά με την ευκαιρία να ρωτήσω κάτι χρήσιμο.
Τι κωδικό στέλνουμε στο 13033 για να βγούμε έξω, σε ανάλογη περίπτωση; :)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Δικό σας :)
Στην πολυτάραχη σχέση μας με την κουζίνα υπάρχει ένας στενός δεσμός, τόσο στενός που καμιά φορά παίρνει φωτιά. Όχι, όχι καμιά σχέση με τους ερωτευμένους. Απλά θα τον αποκαλούσα "ατυχή" χειρισμό που, ανάλογα με την έκβαση βέβαια, αφήνει αγωνία, κλάμα, θυμό, καμιά φορά και γέλιο με μια δόση αυτοκριτικής "μα πως έγινε, είχα το νου μου...κλπ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα τραγικό γεγονός, "Θεός φυλάξοι" με ιδιαίτερη αίσθηση του αστείου, αλλά Μαρία μου συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες και ψέματα θα πω αν δεν παραδεχόμουν πως ανάλογη εμπειρία ζήσαμε όλες οι νοικοκυρές κι ο "αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω"
Τα άσματα, εξαιρετικά! Μπορώ να προσθέσω το "φωτιά στα Σαββατόβραδα….." γνωστής lady, ή θα ρίξω λάδι στη φωτιά? Όσο για το ενημερωτικό βάζεις δικό σου κωδικό "τρεχάτε ποδαράκια μου"
Και συμπάθα με, χαμογελώ όταν τελειώνω μια τέτοια ανάρτηση. Μ' αρέσει! (η γραφή,όχι το γεγονός)
Να είσαι καλά Μαρία μου!
Καλό βράδυ!
Τι να σου πω Αννίκα μου. Η αυτοπεποίθησή μου ήταν που με έσωσε από τον ολικό εξευτελισμό. Κάρβουνο όλα. Οι αφροί, η ζάχαρη, το έρμο το σταφύλι καρβούνιασαν αφού χύθηκαν στα πέριξ. Δεύτερη μέρα και ακόμα τρίβω. Τρίβουμε με βάρδιες. Τη βραδυνή την ανέλαβε ο σύζυγος που έχει, ομολογουμένως, επιδείξει ισχυρή θέληση να καθαρίσει τα καραμελωμένα αποκαΐδια. Δυνατός χαρακτήρας!! Θα έχω να το λέω από δω και πέρα. Είδες; Λέμε ξέρουμε τον άνθρωπό μας αλλά πάντα υπάρχει μια ουρά για να τον μάθουμε καλύτερα. Η ζωή δίνει πάντα ευκαιρίες.
ΔιαγραφήΗ δική μου σχέση με την κουζίνα από τα -ήντα και μετά έγινε περιστασιακή με τάσεις φυγής αλλά κατά καιρούς εκδηλώνεται ένα ξαφνικό πάθος. Αυτό το σποραδικό πάθος πληρώνω τώρα.
Τα άσματα είναι αποτέλεσμα σαδιστικού οίστρου γι' αυτό και είναι διαλεγμένα ένα - ένα. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να τα κρατήσω και μια μέρα να καθίσω στην καθαρή μου κουζίνα και να τ' ακούσω μ' ευγνωμοσύνη προς τον σύμπαν που μας κράτησε ζωντανούς.
Να σε συμπαθήσω που χαμογελάς;
Αννίκα μου άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο και σκάσει στα γέλια χαχαχαχα
Ναι να είμαστε καλά εύχομαι κι εγώ αλλά δεν θα το βάλω κάτω. Αγόρασα κι άλλο σταφύλι και αυτή τη φορά δεν θα φύγω απ' την κουζίνα (με το λαπτοπ, εννοείται)μέχρι να δέσει το σιρόπι.
Καλό μας ξημέρωμα!
Εχει συμβεί και σε μένα φιλενάδα, το άσμα "πιάνω φωτιά" των Μπλε με συντροφεύει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει αφού είσαστε καλά δόξα τον Θεό.
Καλό βράδυ σε φιλώ!
Το κράτησα το δικό σου άσμα. Αυξάνεται η συλλογή μου. Άντε να βγει και κάτι καλό από την καταστροφή χαχαχα
ΔιαγραφήΔόξα τω Θεό να λέμε Βιργινία μου...
Καλό ξημέρωμα εύχομαι :)
Πώπω Μαρία μου, φοβερό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι καλά που δεν πήρε φωτιά ο απορροφητήρας.
Στο παρά 5 έχω προλάβει λάδι στη φωτιά.
Το ανάβω και καταπιάνομαι με άλλα πράγματα.
Τρείς φορές.
Τώρα δεν το κουνάω από την κουζίνα.
Ωραία τραγούδια σου χάρισαν πάντως.
Δέχεσαι παραγγελιά;
Βρέχει φωτιά στη στράτα μου😂😂😂😂
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά διαδικτυακά και ακίνδυνα
Με το λάδι είναι πολύ χειρότερο. Ναι..ναι μην το κουνάς ρούπι απ' την κουζίνα!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Βρέχει φωτιά στη στράτα μου". Μπαίνει στη συλλογή χαχαχαχα
Το πόσο έχω γελάσει δε λέγεται.
Είναι το σύνορο που λες ή από δω θα πάω ή από κει. Και πάω από κει.
Προς το παρόν τρίβω κάτι υπόλοιπα. Έχεις δει την ταινία με εκείνον τον κινέζο που εκπαιδεύει τον πιτσιρίκο στο καράτε; Που τον βάζει να τρίβει; Κάπως έτσι χαχα
Να προσέχεις το λάδιστη φωτιά Ρένα μου.
Καλό ξημέρωμα και από μένα πολλά φιλιά :))
Μαρία μου, το πόσο γέλιο έριξα με την ιστορία σου δε λέγεται. Λοιπόν για να παρηγορηθείς να σου πω ότι δεν είσαι η μόνη! Δυο φορές έχω βάλει φωτιά στην κουζίνα! Χα, χα. ΟΚ δεν είμαι η καλύτερη μαγείρισσα, ειδικά όταν ταυτόχρονα διαβάζω ή ασχολούμαι με χειροτεχνίες! Στην πρώτη φωτιά ο σύζυγος μου αγόρασε πυροσβεστήρα. Φάνηκε χρήσιμος στη δεύτερη φωτιά και μου αγόρασε και δεύτερο πυροσβεστήρα! Ναι, είναι αλήθεια. Τώρα, με δύο πυροσβεστήρες στην κουζίνα νιώθω περισσότερο σίγουρη. Μήπως όμως πρέπει να τους πάω για αναγόμωση? Χρόνια δεν έχουν χρησιμοποιηθεί. Χμ, αρχίζω και ανησυχώ! Χα, χα. Πολλά φιλιά, φίλη μου. Μας αφιερώνω και το "πιάνω φωτιά" των Μπλε, που λατρεύω!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχα Tο φρεσκαρισματάκι τους το θέλους όσο να 'ναι. Να τους πας. Έσω έτοιμος έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
ΔιαγραφήΨύχραιμος και προνοητικός και ο δικός σου σύζυγος διαπιστώνω, με γυναικεία αλληλεγγύη χαχα
Τον πυροσβεστήρα που μου αναλογεί, τον φαντάζομαι τυλιγμένο με χριστουγεννιάτικο χαρτί και κατακκόκινη κορδέλα. Δωράκι του Άη Βασίλη. Με τόσο καπνό, που βγήκε απ' τον φωταγωγό μου, σίγουρα θα με έχει προσέξει μες στο πλήθος.
Καλημέρα Mia μου και πολλά φιλιά :)
Α πα πα πως δεν καήκατε βρε παιδί μου. Θέλει προσοχή δεν αργεί να γίνει το κακό. Κατ απάνω όταν μαγειρεύεις, πάντα. Σκέψου να θελες να στείλεις και μήνυμα, ώσπου να το στείλεις και να σου απαντήσει θα είχατε καραμελώσει και σεις...Μάλλον το 6 θα έβαζα, για άθληση χα χα. Α, άστα όλα σε νερό να λιώσει η ζάχαρη, μη τρίβεις. Τέλος καλό, όλα καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατακυρώνεται το -6-. Άθληση. Σωστά. Τρεχάτε ποδαράκια μου όπως έγραψε και η Αννίκα, πιο πάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να στέκομαι από πάνω τόση ώρα χελώνα μου. Μόλις μπαίνω στην κουζίνα με πιάνουν τάσεις φυγής. Από τα δέκα οκτώ μου κάθομαι πάνω από κατσαρολικά. Πρόσφατα συνταξιοδοτήθηκα απ' αυτά. Τώρα, μόνο κάτι αρπαχτές κάνω.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή.
Καλημέρα χελωνίτσα μου και πολλά φιλιά!
Ας "αναλύσουμε" το συμβάν λοιπόν με χιούμορ πρώτα γιατί πολλοί το έχασαν (τον αυτοσαρκασμό!) αυτές τις μέρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλλειψη προσοχής θα πουν οι αμπελοφιλόσοφοι και αυτό το "είμαι στο εδώ και τώρα" πού κολλάει, σε ποιο τώρα ήσουν; Κρίμα το σταφυλάκι, κρίμα την κατσαρόλα, κρίμα τον κόπο του συζύγου να την καθαρίσει, αλλά τι υπέροχη ευκαιρία να γελάσει το χειλάκι μας, με τα hot-καπνιστά άσματα!
ΑΦιλάκια και Bravo για τα αναζωογονητικά χαμόγελα!
Τώρα φυσικά και φταίει το internet που απορροφά την προσοχή μας και δεν υπάρχει blogger που να μην έχει κάψει κάτι... το αντίθετο δεν αποτελεί νόμο του σύμπαντος!
Μόνο με χιούμορ μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει τα ευτράπελα της καθημερινότητας Στεφανία μου.
ΔιαγραφήΗ ζημιά έχει αποκατασταθεί πλέον. Η κουζίνα έγινε σαν καινούργια και εγώ πλούτισα το ρεπερτόριό μου σε λαϊκά άσματα. Μπορώ μάλιστα να δηλώσω υπεύθυνα γνωρίζοντας όλες τις συνέπειες, πως είμαι έτοιμη να επισκεφθώ το..μέγαρο μουσικής.:)
Ωραία περάσαμε πάντως δεδομένου του εγκλεισμού :)
Καλημέρα Στεφανία μου και πολλά φιλιά!
Α πα πα πα πα τι μου θύμισες! Δυο φορές έπιασα φωτιά καρδιά μου από τα παιδάκια μου να ναι καλά και με λάδι...Αλλά έχω κάψει φαγητό εξαιτίας του λαπ τοπ. Σε αποσυντονίζει. Εκείνο που σκέφτομαι αφού όλα καλά με σας και με το σπίτι, είναι το καραμέλωμα. Πόσο δύσκολα βγαίνει!!(δοκίμασε νερό και σόδα)
ΑπάντησηΔιαγραφή΄΄Θα βάλω φωτιά στις νύχτες
Κι εγώ παρανάλωμα πυρός
Καρδιά μέσα σου δεν είχες
.....'' λέει ο Πλούταρχος
Τώρα για το 13033 νομίζω ότι το ''τρέχα ποδαράκια μου'' ανήκει στο 6 ναι;
Βρε Μαρία χωρίς λαπτοπ στην κουζίνα με το νέο σταφύλι, έτσι; Γιατί όταν θα σηκώσεις το κεφάλι από το λαπ τοπ θα είναι εξαιτίας της μυρωδιάς οπότε ξανα ''τρέχα ποδαράκια μου''!
Φιλιά πολλά
χαχα ξέρεις κάτι Άννα, έχω αρχίσει να βλέπω με άλλο μάτι τον εγκλεισμό μας. Φαντασία να έχει κανείς και αμέλεια, και δε θέλει πολύ να αποκτήσει σασπένς η κατάσταση.
ΔιαγραφήΤο λάδι είναι πραγματικά πολύ πιο επικίνδυνο. Σε μεγάλη θερμοκρασία παίρνει κυριολεκτικά φωτιά.
Σ' ευχαριστώ για την μουσική σου πρόταση. Μπαίνει και Πλούταρχος στη λίστα. Τέλεια!
Έφτιαξα το καινούργιο σταφύλι. Με ξυπνητήρι. Το δοκιμάσαμε. Πεντανόστιμο. Όλα μου φαίνονται πιο νόστιμα τώρα χαχα
Ναι..ναι το 6 είναι ο σωστός κωδικός :)
Καλημέρα Άννα μου, φιλάκια!
Ατυχές το περιστατικό, αλλά πόσο γέλασα με τη περιγραφή σου! Η καζούρα δε σε τέτοιες περιπτώσεις, κρίνεται αναγκαία, διότι αυτά μένουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυτυχώς δεν τους έκαψες (γιατί βλέπει κι ο Santa καταλαβαίνεις!) και δεν χρειάστηκε να τρέχετε χωρίς sms! χαχα
ΥΓ: Κάθε νοικοκυρά, που σέβεται τον εαυτό της έχει κάψει κάτι. Ενίοτε και καρδιές!
Πολλά πολλά φιλιά!
Ω...ναι! σέβομαι απόλυτα τον εαυτό μου. Το απέδειξα άλλωστε χαχαχα
ΔιαγραφήΚαρδιές δεν καίω. Δε συμφέρει. Πώς να αξιοποιήσεις μια πεθαμένη καρδιά;
Σ'ευχαριστώ Μαρίνα μου για την κατανόησή σου.
Να έχεις μια όμορφη μέρα.
Σε φιλώ γλυκά!
Μαρία μου συμ-παθούσα και εγώ, όχι που θα γλύτωνα το κάψιμο.🤣κάθε νοικοκυρά που σέβεται τον εαυτό της σίγουρα θα έχει στο βιογραφικό της και ένα τέτοιο περιστατικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι καλά εσένα Μαρία μου το σπίτι σου μύριζε τουλάχιστον καραμέλα. Το δικό μου που μύριζε καμένο βραστό αυγό; Ωωωω ναι κατάφερα να κάψω αυγά βραστά και μάλιστα πριν να βγει το ίντερνετ να είχα τουλάχιστον μια δικαιολογία βρε αδερφέ! και να ντουμανιάσω το σπίτι με την βρώμα αυτή.!!🤣
Και δεν είχα κανένα να μου αφιερώσει ένα τόσο δα τραγουδάκι...(Παρεμπιπτόντως, για τις άσχημες μυρωδιές,ρίχνουμε λίγη βανίλια σκόνη στο ζεστό μάτι)
Βάλε στην συλλογή σου και αυτό το τραγουδάκι... Καίγομαι και σιγολιώνω πλιζζζ! https://www.youtube.com/watch?v=ZDwtSHefe8k
Πέρα όμως από την πλάκα χαίρομαι που ήταν μέχρι εκεί η ζημιά Μαρία μου.
Τέλος καλό όλα καλά ναι; καλο σου ξημερωμα🌙 φιλιααα!!❤
Υποκλίνομαι στο "μαρτύριο" σου Σμαραγδάκι μου!!
ΔιαγραφήΌχι!! Αυτό δεν θα το άντεχα με τίποτα.
Θα άλλαζα σπίτι.
Bανίλια στο μάτι, το κρατάω για την επόμενη φορά που θα βρεθώ κι εγώ στην οδυνηρή θέση να κάψω... μπρόκολο, ας πούμε.
Σ'ευχαριστώ για τη συμπάθεια, τη συμπαράσταση και βεβαίως για το καυτερό τραγουδάκι που μου χάρισες Σμαραγδάκι μου.
Καλή εβδομάδα, όσο γίνεται.
Σε φιλώ γλυκά :)
Ξέχασα να σου πω Μαρία μου οτι αυτο με την βανίλια την χρησιμοποιώ συχνά ρίχνω στο ζεστό μάτι μόλις κατεβάζω την κατσαρόλα που βράζω το μπρόκολο ή τηγανίζω ψάρια ...φεύγουν οι μυρωδιές αυτές😊
ΔιαγραφήΟσο για την μετακόμιση δυστυχώς δεν μπορούσα φίλη μου γιατί το σπίτι είναι δικό μας..!!🤗
Τι να σου πω τώρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συναναστροφή σου μαζί μου φταίει.
Είμαι σίγουρη πως πριν αρχίσουμε τα πάρε-δώσε τίποτα δεν θα είχες κάψει.
Τώρα ξεκίνησες με τα γλυκά και στο τέλος θα καις και τα τόουστ.
Στο λέω από προσωπική πείρα!
Επίσης θέλω να πω ότι έχεις την αμέριστη συμπαράστασή μου σε αυτό το κάψιμο, αλλά και σε όσα θα ακολουθήσουν!
Μουάχαχαχαχα!
Δεν νιώθω πια μόνη σ' αυτό τον κόσμο!
Δεν καίω μόνο εγώ τα πάντα!
Τι; Πρέπει να αφήσω τραγούδι με φωτιά;
Άντε, πάρε ένα φωτιά στα Σαββατόβραδα, από τη Λαίδη!
Καλό Σαββατόβραδο Μαρία Γ.!
Αυτό το σκέφτηκα κι εγώ πολλές φορές, τις τελευταίες μέρες :)
ΔιαγραφήΔείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιός είσαι, μας έλεγαν.
Αλλά, βρε μάνα μου, αυτή η αναρχόφατσα που είσαι, αυτός ο μπουρλοτιέρης που κρύβεις μέσα σου είναι τόσο γοητευτικός, οπότε...
Κατά βάθος σε μιμούμαι. Το ομολογώ.
Αυτό για τη συνέχεια δεν έπρεπε να το γράψεις. Σε διαβάζουν κι άλλα μάτια. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να προκαλέσει ο λόγος σου στα τίμια σπιτικά.
Σ'ευχαριστώ πολύ για την συμπαράσταση και το λαμπαδιασμένο Σαββατοκύριακο, αν και θα προτιμούσα να το φανταστώ αλλιώς.
Καλή εβδομάδα Αρτίστα του βωβού και φιλιά από μένα :)
Αφού είχα αφήσει σχόλιο εδώ.. τι στο καλό κάηκε χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολαυστική είσαι ως κωμικοτραγική πένα, σε λατρεύω :)
χαχαχαχα μπουρλότο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήρθε τίποτα.
Η εκδοχή αυτή είναι πιθανή.
Θα αναζητηθεί ο ένοχος.
Σ'ευχαριστώ πολύ Μανιούσκα μου.
Πολλά φιλιά!