Αναρτήσεις

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2018

Ο δικός μου Νίκος...

Το γαρυφαλλάκι, μια εφηβική απόπειρα να ζωγραφίσει, το βρήκα όταν άδειαζα το πατρικό. Δεν του το έδωσα.Το κράτησα και δεν το μετανιώνω.


6 Δεκεμβρίου 2017

Σ’ ένα απ’ τα σπίτια που έμεινα, υπήρχε ένας φεγγίτης.
Κάθε φθινόπωρο και χειμώνα ο φεγγίτης αυτός γινόταν η καρδιά του σπιτιού.
Έδινε ζωή στο εσωτερικό του με το ρυθμικό τικ-τακ της βροχής και τα δειλά περπατήματα των περιστεριών πάνω στο τζάμι.
Μετρούσα τις σταγόνες και τα περπατήματα και αποκοιμιόμουν με το ρυθμό της ζωής που με μπόλιαζαν.
Όπως εσύ, τώρα, μ’ αυτές τις κομψές, βασανιστικά αργές σταγόνες του πλάσματος και του ορού που μετράνε τη ζωή σου ανάποδα.
Είναι ακριβώς η ίδια αίσθηση. Η ίδια αντλία ζωής.
Φέτος, δεν μπορώ να σου ευχηθώ Χρόνια Πολλά.
Μπορώ όμως να σου ευχηθώ «Λίγο ακόμα Νίκο μου.»

6 Δεκεμβρίου 2018

Πριν ένα χρόνο, σα σήμερα, ανήμερα της γιορτής του, ο δικός μας ο Νίκος μας προσπέρασε.  Ξεκίνησε με το ποδήλατό του το μπρεβέ χωρίς τερματισμό.
Αντί για την ύπαιθρο και τους μοναχικούς ορεινούς δρόμους, αυτή τη φορά προτίμησε να ζήσει την εμπειρία που μου είχε εκμυστηρευτεί:

 «Ποδηλατούσα στο δρόμο Σπάρτη- Τρίπολη, πάνω στο βουνό,  και με πήρε η νύχτα. Η κούρασή μου είχε χτυπήσει ταβάνι.
Ήμουν τελευταίος. Οι άλλοι, οι νεώτεροι, είχαν προχωρήσει πολύ.
Σταμάτησα σε μια στάση και ξάπλωσα στο παγκάκι να ξεκουραστώ λίγο. Με πήρε ο ύπνος. Ξύπνησα περασμένα μεσάνυχτα. Ανέβηκα πάλι στο ποδήλατο και πήρα την ανηφόρα. Δεν είχε φεγγάρι. Ερημιά, μέσα στο βουνό, στο πουθενά. Σκεφτόμουν διάφορα για να μην κοιμηθώ. Κάποια στιγμή, πες η απίστευτη κούραση, πες η μοναξιά, η νύχτα, έχασα εντελώς το χρόνο, ένιωσα να βγαίνω από το σώμα μου. Είδα τον εαυτό μου πάνω στο ποδήλατο να φεύγει μπροστά μου. Ήταν μια απίστευτη αίσθηση! Δεν έχω ξανανιώσει έτσι στη ζωή μου. Απίστευτη αίσθηση! Τα είδα όλα!»

Κάθε φορά που έρχονται στο νου μου αυτές οι κουβέντες του, σκέφτομαι πόσο καλύτερα θα ήταν να είχαν τελειώσει όλα τότε, σ’ εκείνο το δρόμο, εκείνη την ώρα...

Υ.Γ. Μας έμαθε τί σημαίνει να μην τα παρατάς ποτέ ακόμα κι όταν όλα είναι εναντίον σου, να συνεχίζεις να ονειρεύεσαι και να σχεδιάζεις την επόμενη μέρα με ενθουσιασμό  και να παλεύεις -πέντε χρόνια- το "θηρίο" με απέραντη, θαυμαστή αξιοπρέπεια.. 







40 σχόλια:

  1. Στέκω σιωπηρός και με απόλυτη ευλάβεια μπροστά τη μνήμη του. Ακουμπώ στο πέρασμά του με όλη εκείνη την προσοχή που του πρέπει και την αξίζει.
    Εύχομαι οι μνήμες του να φωτίζουν τις ζωές σας. Εύχομαι Μαρία μου οι παρακαταθήκες του να σας συνοδεύουν με τις αξίες που υπηρέτησε.
    Τον σεβασμό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλο βραδυ Μαρια μου! Ειναι σημαντικο να τιμας εναν ανθρωπο που ειχε αξιες και αγαπουσε τη φυση .Να εισαι παντα καλα ! Καλο ξημερωμα 🙂

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άφησε το στίγμα του Κυριακή μου, πάντα θα τον τιμούμε και θα μας λείπει. Σ'ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  3. Δεν έχω λόγια Μαρία μου! Να είστε καλά να τον θυμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να μου επιτρέψεις να ξεκινήσω Μαρία μου, με το "εφηβικό" γαρίφαλο που παραμένει απίστευτα ζωντανό όπως και τότε που το ζωγράφισες και με αυτή την ευκαιρία θέλω να σου πω πόσο μου αρέσουν οι πίνακες που συχνά συνοδεύουν τα κείμενα σου...
    Η εξωσωματική εμπειρία που είχε ο δικός σου Νίκος στο ποδήλατο είναι ένα δώρο ζωής που είμαι σίγουρη πως του άλλαξε τη ζωή και τον συνόδευσε στοργικά μέχρι την τελευταία του εκπνοή και αυτό που σου γράφω δεν είναι λόγια παρηγοριάς αλλά μια διασταυρωμένη αλήθεια.

    Πολλά ΑΦιλιά καρδιάς σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανία μου, να κάνω αυτή τη μικρή διόρθωση για αρχή, το γαρυφαλλάκι ο αδελφός μου το ζωγράφισε στην εφηβεία του, ήταν μια από τις πρώτες τυχαίες απόπειρες να ζωγραφίσει κάτι. Το κράτησε η μητέρα μας στο συρτάρι της, το βρήκα εγώ πριν λίγα χρόνια, πριν εκείνος αρρωστήσει.
      Η εμπειρία που μου εκμυστηρεύτηκε ήταν πρωτόγνωρη και για εκείνον. Ήταν άνθρωπος πολύ προσγειωμένος και πρακτικός και δεν είχε καμία σχέση με τη μεταφυσική γι' αυτό του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση.
      Πράγματι, έδειξε μεγάλη υπομονή και αισιοδοξία σε όλο το διάστημα της πολύ δύσκολης κατάστασης που αντιμετώπιζε.
      Σ'ευχαριστώ πολύ από την καρδιά μου για τα φιλιά και την συμπάθειά σου.
      Να είσαι καλά πάντα.

      Διαγραφή
    2. Οι πίνακες που μας δείχνεις είναι όμως δικοί σου γιατί και αυτοί είναι πολύ όμορφοι και ευαίσθητοι...

      Διαγραφή
    3. Σ'ευχαριστώ διπλά Στεφανία μου.

      Διαγραφή
  5. Ένας άνθρωπος που ζωγραφίζει ένα γαρύφαλλο είναι σίγουρο πως δίνει πολλή αγάπη και πολλά μαθήματα.

    Το μάθημα του υστερόγραφου, που περιγράφεις, Μαρία, είναι δύσκολο, αλλά όταν ο ίδιος το έχει περάσει με άριστα, τότε εκτός από μάθημα γίνεται και πηγή δύναμης για σας, για μας. Μια αγκαλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν πολύ ευαίσθητος αλλά το έκρυβε. Έφτανε τον εαυτό του στα όρια και ακόμα παραπάνω. Δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Στον οικογενειακό και φιλικό μικρόκοσμο μας είναι πολύ αισθητή η απουσία του.
      Εμένα μου κοστίζει διπλά γιατί από παιδιά είχα τη φροντίδα και την ευθύνη για εκείνον.
      Είναι πράγματι Διονύση μου για μένα τουλάχιστον πηγή δύναμης και θαυμασμού.
      Σ'ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και την αγκαλιά σου.
      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  6. Να είναι αναπαυμένος! Σίγουρα είναι ήρεμος! Και το ότι σας δίδαξε τι θα πει δύναμη λέει πολλά. Η ζωγραφική στο αίμα σας. Το γαρύφαλο ''μιλά''!!
    Τα φιλιά μου και μια αγκαλιά με ευχές γεμάτη, να είστε καλά να τον θυμάστε πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Άννα μου,προχωράμε και θυμόμαστε και νοσταλγούμε.
      Από πέρυσι ο Δεκέμβριος δεν είναι ίδιος για μας.
      Να είσαι καλά

      Διαγραφή
  7. Καλησπέρα Μαρία ! :) Θέλω να παρακολουθήσεις στο euronews live στα ελληνικά εδώ ttps://www.youtube.com/watch?v=6yeS6_gkeaI το πάρκο φωτός στη Λυών ,μου θυμίζει εσένα τις προτιμήσεις στο φυσικό φως . Καλό βράδυ , να περάσεις όμορφα και ζεστά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα το δω Κυριακή μου. Σ'ευχαριστώ πολύ που το σκέφτηκες.
      Καλό βράδυ :)

      Διαγραφή
  8. Μια σιωπηλή σφικτή αγκαλιά κι ένα μυστικό στο letter box στο facebook

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλή δύναμη!
    Λυπάμαι για την απώλειά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μου μάτωσες την καρδιά, λες και ήξερα το Νίκο, λες και έζησα τις εμπειρίες του. Τον προηγούμενο μήνα με την περιπέτεια του άνδρα μου σε θάλαμο καρκινοπαθών είδα την άλλη όψη της ζωής και της καθημερινότητας πολλών συνανθρώπων μας.Είδα αντιδράσεις, άλλος με χαμόγελο, άλλος επιθετικός, άλλος στωικά μα ηττοπάθεια. Μέσα σε όλο αυτό πήρα μάθημα: Να ζεις και να χαίρεσαι το ελάχιστο που σου δίνει η ζωή, ακόμα και σταγόνες..Το χθες ξεχάστηκε, το σήμερα το ζεις, το αύριο δεν το ξέρεις..καλές γιορτές φίλη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έτσι είναι Γεωργία μου.
    Αυτό είναι πολύ σημαντικό, να μην θεωρεί κανείς τίποτα δεδομένο γι'αυτό και όταν το έχει, να το εκτιμά και να το χαίρεται.
    Σ'ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι κι εγώ να περάσεις πολύ όμορφα τις γιορτές με την οικογένειά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καλή δύναμη σε όλους σας.
    Συγκλονιστική η περιγραφή με το ποδήλατο

    Ας είναι αναπαυμένος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nα είσαι καλά Ρένα μου.
      Κοινές αυτές οι απώλειες για τους ανθρώπους δυστυχώς.
      Παίρνουμε δύναμη και προχωράμε.
      Τί άλλο να κάνουμε..
      Καλό ξημέρωμα

      Διαγραφή
  13. Να είστε πάντα καλά να τον θυμάστε με αγάπη Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μαρία, ήρθα εδώ και δεν έχω τι να πω,
    γιατί τα λόγια σε τέτοιες περιπτώσεις
    είναι πάμπτωχα... Τιμή στη μνήμη του,
    αυτό μόνο, και καλή σας δύναμη! Φιλιά ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δεν περίμενα να διαβάσω κάτι τέτοιο ερχόμενη εδώ, και διαβάζοντας έχασα τα λόγια μου. Δεν υπάρχουν αντάξια λόγια σ' αυτές τις περιπτώσεις, τι να λέμε τώρα. Θέλει απίστευτη δύναμη και μόνο να καθίσεις να το γράψεις και να το μοιραστείς. Να τον θυμάστε και να' χετε δύναμη, Μαρία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θέλει δύναμη Lysippe μου.
      Βαθιά λύπη θέλει που να σε πνίγει.
      Σ'ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά
      Καληνύχτα

      Διαγραφή
  16. Νομίζω πως πρώτη φορά επισκέπτομαι το μπλογκ σου και σε βρίσκω σε στιγμές λυπημένες και νοσταλγικές. Το γαρυφαλάκι πανέμορφο, μου θύμισε τον εαυτό μου. Τον Δικό σου Νίκο να τον κρατήσεις σφιχτά στην καρδούλα σου και να είσαι γερή να τον θυμάσαι. Υπομονή και δύναμη από όλους μας και για όλους μας! Στέλλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ Στέλλα μου για την συμπάθειά σου.
      Έτσι προχωράμε μετά από τέτοιες απώλειες, κρατώντας τους σφιχτά στην καρδιά μας.
      Να είσαι καλά.
      Καλό βράδυ

      Διαγραφή
  17. Μαρία μου...
    Ζητώ συγγνώμη που δεν ήμουν εδώ την μέρα της γιορτής του αλλά ξέρεις οι σκέψεις μου ήταν μαζί σου,
    ξέρω τον πόνο σου και πόσο σου λείπει να είσαι καλά να τον θυμάσαι πάντα φιλενάδα ήταν μαχητής!!
    Καλό βράδυ Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι λες Βιργινία μου, ούτε να το συζητάς. Τί σημασία έχει να ήσουν ή να μην ήσουν. Ξέρω από πρώτο χέρι πόσο ενδιαφέρεσαι και πού βρίσκεσαι. Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα που λέει και ο ποιητής :)
      Nα είσαι καλά θέλω. Σ'ευχαριστώ πολύ Βιργινία μου.
      Πολλά φιλιά!!

      Διαγραφή