Αν έμελλε, κάποια στιγμή της ζωής μου,
να ακολουθήσω στα τυφλά
έναν δρόμο με άγνωστο προορισμό,
ξεπερνώντας όλες τις άμυνες και τις αναστολές μου,
υπακούοντας μόνο στην βαθιά κρυμμένη επιθυμία μου
να περπατήσω στα σύννεφα ή πάνω στο νερό
ή να πετάξω πάνω απ' τη γη σ' ένα ταξίδι αυτογνωσίας,
αρπαγμένη, όχι απ' τον άσπρο χήνο
του μικρού Νιλς Χόλγκερσον,
αλλά απ' τις δυνατές φτερούγες ενός αετού,
σίγουρα, η άρια "Je crois entendre encore",
από τους "Αλιείς μαργαριταριών" του Ζωρζ Μπιζέ,
θα ήταν η μουσική που θα έπαιζε ο δικός μου μαγεμένος
αυλός.
Πόσες εικόνες ξεδιπλώνει στην ψυχή, αυτό το κομμάτι!
Σαν προσευχή.
Υ.Γ. Αφιερωμένο στη φίλη Αννετα...κι, και στην υπέροχη μητέρα της.
ΖωρζΜπιζέ: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CF%89%CF%81%CE%B6_%CE%9C%CF%80%CE%B9%CE%B6%CE%AD
Εξαιρετική εγγραφή και η μουσική λατρεμένη και από την μητέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, την αγάπη μου και φιλί για καλό Σ/Κ Μαρία μου!!
Αναμνήσεις λοιπόν!
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ πολύ Βιργινία μου
Κι εγώ σου στέλνω τα δικά μου φιλιά.
Πεντάγλυκο να είναι το Σαββατοκύριακό σου!
Εύχομαι Μαρία μου με όλη τη δύναμη της ψυχής σου να ακολουθήσεις τα όνειρα σου όποια κι αν είναι αυτά. Με παρόμοιες μουσικές επιλογές να σε ακολουθούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δυνατή η γραφή σου αλλά και η μουσική σου επένδυση, διάβασα, άκουσα και απόλαυσα
σε φιλώ
καλό σ/κ
Τα όνειρα είναι πολλά και πολλά από αυτά είναι ουτοπίες αλλά όλα γίνονται για να μας κινητοποιούν. Αυτό έχει σημασία.
ΔιαγραφήΌπως και η μουσική άλλωστε.
Σ'ευχαριστώ πολύ και χαίρομαι πάρα πολύ που το απόλαυσες.
Φιλιά πεντάγλυκα
Τι μου κάνεις τώρα Μαρία; Ξέρεις; Τι μου κάνεις και που με πας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να σε περπατήσω λοιπόν. Θέλεις; Μαζί μου; Έλα! Δώσε μου το χέρι σου!
50 χρόνια πίσω! Σε ένα φτωχικό σπίτι φτιαγμένο με τα χέρια τους. Εκεί κάτω από την κληματαριά της αυλής, τα όμορφα και ήσυχα βράδια του καλοκαιριού ένα παλιό μαγνητόφωνο Phillips, με μπομπίνες, έμπαινε στην πρίζα. Στο πάτημα του play ξεκινούσε η μουσική. Μελωδικά κομμάτια, ορχήστρες του Paul Mauriat. Προς το τέλος, τον έβλεπα εκστατικό. Να αφήνεται στη μαγεία της μουσικής. Όταν τον ρωτούσα, στην αρχή "τι είναι αυτό πατέρα;"
"Αλιείς μαργαριταριών Γιαννάκη", μου έλεγε. Και έγερνα στην αγκαλιά του κοντά στα 10 μου να ακούσουμε μαζί αυτήν την ουράνια μελωδία. '
Δακρύζω Μαρία! Ξέρεις πόσα χρόνια είχα να την ακούσω; Ξέρεις; Να αφεθώ στο μαγικό ταξίδι των ψαράδων που στο βυθό της θάλασσας γύρευαν το όνειρο. Ποιος έχει γράψει τέτοια μουσική Θεέ μου; Πως μπόρεσε; Σε τι γλώσσα μιλάει.
Κατάλαβες τώρα τι έκανες σήμερα Μαρία μου; Είναι τυχαίο; Πολλές φορές έχω παρατηρήσει ότι ο λόγος σου, η προσοχή σου αποκαλύπτει δικές μου πτυχές με έναν τρόπο μυστηριακό.
Σε ευχαριστώ απ την καρδιά μου.
Θα ήθελα πολύ να είχα γνωρίσει τον πατέρα σου Γιάννη μου.
ΔιαγραφήΕίμαι σίγουρη πως θα είχαμε πολλά να πούμε. Θα είχε πολλά να μου πει.
Ίσως να "συναντιόμασταν" κάπου, να τα βρίσκαμε και να απολαμβάναμε πολύ ωραίες κουβέντες.
Κι εγώ το έχω αισθανθεί αυτό που λες. Το χαίρομαι όταν συμβαίνει.
Την έκανα μαζί σου αυτή τη βόλτα, είδα όσα περιέγραψες και ξανάκουσα τη μουσική μαζί σας.
Ο Μπιζέ έγραψε αυτή την όπερα όταν ήταν 24 χρονών!
Δυστυχώς έφυγε από τη ζωή πολύ νέος. Μόλις στα 37 χρόνια του.
Καλό Σαββατοκύριακο Γιάννη μου :)
Ευχαριστώ για αυτό το παράλληλο ταξίδι καλή μου φίλη. Με συγκίνησε όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Δεν ήξερα ότι το έργο αυτό είναι του Μπιζέ. Από τον πατέρα μου το ήξερα ως μουσική διασκευή του Paul Mauriat.
ΔιαγραφήΘα είχατε ναι πολλά να πείτε. Να περπατήσετε σε κοινά μονοπάτια, να κουβεντιάσετε. Κόρη της τέχνης είσαι και εσύ και του πνεύματος. Πράγματα που λάτρευε και εκείνος!
Πόσο συγκινήθηκα απόψε.
Σε ευχαριστώ.
Πέταξα κι εγώ μαζί σου Μαρία μου, για την ακρίβεια μαζί με σένα και τον Γιάννη, τον φίλο μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκινήθηκα με το δικό του σχόλιο.
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.
"Μαζί" λοιπόν!
ΔιαγραφήΥπάρχει ωραιότερη λέξη απ' αυτήν;
Σ' ευχαριστώ πολύ που μου το λες Ρένα μου.
Καλό απόγευμα
Σε φιλώ γλυκά :)
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι πιο ωραίο, να μπορείς να απολαμβάνεις την μουσική.Και όταν είναι κλασικη μουσική ή όπερες.
Έμαθα να ακούω μουσική απο πολύ μικρός.Απο την μητέρα μου.Άκουγε κλασσική μουσική και όπερες συνέχεια.
Λάτρευε την μουσική.
Έτσι και εγώ έμαθα να ακούω και λατρεύω την μουσική.
Είναι τρόπος ζωής και έκφρασης.
Δυστυχώς πέρυσι 11 Οκτωβρίου έφυγε απο την ζωή η μητέρα μου.Μπορεί να αισθάνομαι την απουσία της έντονα ακόμα,υπάρχουν όμως όλα αυτά που έζησα και έμαθα μαζί της.
Στην ανάρτησή σου για την Μαρία Κάλλας δεν έγραψα κάτι γιατί πολύ απλά δεν μπορούσα.
Δεν θα σε κουράσω άλλο με τα δικά μου.
Σου στέλνω σήμερα μουσική όπως πάντα.Έψαξα να το βρω στο youtube γιατί είναι η καλύτερη εκτέλεση για μένα.
https://www.youtube.com/watch?v=5fzGXaFQloc
Καλό βράδυ.Εύχομαι να το απολάυσεις.34.40 λεπτα είναι.
Είχες κι εσύ μια μητέρα που άφησε μέσα σου μια σπουδαία παρακαταθήκη!
Διαγραφή"Φυγή είναι η μουσική
να κοιμηθώ ή να ξυπνήσω;"
Ωδή σε ένα αηδόνι - John Keats
Δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνουν οι άνθρωποι που αγαπήσαμε πολύ και δεν υπάρχουν πια στη ζωή. Όμως, πάντα, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό αφήνουν πίσω τους: μια λεπτομέρεια, μια στιγμούλα, μια λέξη, κάτι που μας τους θυμίζει πάντα.
Υπέροχη η επιλογή σου Μάριε! Το απολαμβάνω, να είσαι σίγουρος. Σ' ευχαριστώ πολύ.
Καλό απόγευμα με μια όμορφη βόλτα στη θάλασσα ή στο βουνό ή σ' ένα πάρκο, ίσως;
Με όπλο τις λέξεις και ένα υπέροχο μουσικό κομμάτι συνταξιδιώτες στου ονείρου σου τις ρότες Μαρία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ’ ένα ταξίδι αυτογνωσίας πέρα απ’τα όρια του κόσμου. Ίσως ξαναγυρνώντας έχουμε την δυνατότητα να κατανοήσουμε περισσότερες αλήθειες για τη ζωή.
Εύχομαι οι οδοδείκτες να σε κατευθύνουν πάντα σε δρόμους φωτεινούς.
Έχω αναμνήσεις από αυτό το κομμάτι. Έπαιζε η κόρη μου στο πιάνο και τη συνόδευε ο άνδρας μου με φυσαρμόνικα.Υπέροχο, νοσταλγικό κομμάτι! Σ' ευχαριστώ Μαρία!
Καλό ξημέρωμα και μια όμορφη Κυριακή!
Τις περισσότερες φορές, μια ολόκληρη μέρα ή μια ολόκληρη εβδομάδα αντλούν αξία από μια στιγμή, μια όμορφη στιγμή, που μπορεί να είναι μια ανάμνηση, ίσως. Σου ξύπνησε αναμνήσεις Αννίκα μου. Πόση δύναμη έχει η μουσική!
ΔιαγραφήΣυναντηθήκαμε λοιπόν κι αυτό είναι το σπουδαίο. Η δύναμη της μέθεξης. Υπέροχο πράγμα!
Καλό απόγευμα Αννίκα μου.
Κι εγώ σ' ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιό σου.
Τι μας κάνεις τώρα Μαρία μου; Βγήκα για λίγο απ το καβούκι μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγήκες από το καβούκι σου!
ΔιαγραφήΔεν φταίω εγώ χελωνίτσα μου. Οι ψαράδες των μαργαριταριών φταίνε. Αυτοί είναι οι υπαίτιοι της απερίσκεπτης αλλά γενναίας απόφασής σου :)
Σ'ευχαριστώ πολύ!
Σε φιλώ γλυκά. Καλό απόγευμα.
Είναι το λιγότερο συγκλονιστικό αυτό το έργο. Από τα ελάχιστα του είδους που έτυχε να ακούσω και να μου αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω γνώση της κλασσικής μουσικής, καθώς εμένα ο μπαμπάς μου άκουγε τζαζ και τα μπλουζ και αυτά ήταν τα πρώτα μου ακούσματα, μαζί με τους Μπιτλς εννοείται...
Η μητέρα Θεοδοσία πάλι, άκουγε Γούναρη και μετά Στράτο Διονυσίου.
Αλλά αυτή η άρια μου αρέσει!
Καλή ημέρα να έχεις!
Χαίρομαι που σου αρέσει Αρτίστα μου.
ΔιαγραφήΟύτε εγώ συγκαταλέγομαι στους ειδήμονες της κλασσικής μουσικής.
Ακούσματα έχω που μ' αρέσουν πολύ.
Εσύ πάλι, τι τύχη, να έχεις τόσες διαφορετικές μουσικές καταβολές!
Εμ..τίποτα δεν είναι τυχαίο σ' αυτήν τη ζωή.
Καλό απόγευμα Αρτίστα του βωβού.
Σε φιλώ γλυκά :)
Πριν λίγο στα mail μου, διάβασα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΦεύγουμε;
Με αγάπη...
Έτσι "έφυγα" από το blog σου!
Ευχαριστώ για το κείμενο και το άκουσμα!
ΑΦιλάκια γλυκά και συγκινημένα!
Κι εγώ σ' ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σου Στεφανία μου.
ΔιαγραφήΝα έχεις ένα υπέροχο φθινοπωρινό απόγευμα.
Πολλά γλυκά φιλιά κι από μένα!
Οταν αποφασίζει κάποιος να κάνει πράξη αυτό το αν που έγραψες τότε στα αλήθεια όλες οι μουσικές του κόσμου κάτι του δίνουν για συντροφιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέκομαι στο γραπτό, δικό σου ? μπορεί και στίχοι, δεν ξέρω ... "Αν έμελλε, κάποια στιγμή της ζωής μου, να ακολουθήσω στα τυφλά έναν δρόμο με άγνωστο προορισμό, ξεπερνώντας όλες τις άμυνες και τις αναστολές μου, υπακούοντας μόνο στην βαθιά κρυμμένη επιθυμία μου να περπατήσω στα σύννεφα ή πάνω στο νερό
ή να πετάξω πάνω απ' τη γη σ' ένα ταξίδι αυτογνωσίας, αρπαγμένη, όχι απ' τον άσπρο χήνο
του μικρού Νιλς Χόλγκερσον, αλλά απ' τις δυνατές φτερούγες ενός αετού τότε σίγουρα..."
έφυγα σε φιλώ :)
"Aν..." Θα ξεκινήσω έτσι την απάντησή μου, αν ήξερες τι κρύβεται πίσω απ' αυτό το κείμενο, θα αναρωτιόσουν, όπως κι εγώ, τι σόι συμπτώσεις οδηγούν τις πράξεις μας ακόμα και τις διαθέσεις μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κειμενάκι αυτό το έγραψα τα μεσάνυχτα, της περασμένης Παρασκευής, ξημερώνοντας Σάββατο. Είχα βάλει και άκουγα αυτήν την άρια που αγαπώ πολύ. Την ίδια ώρα, χωρίς να το γνωρίζω ακόμα, μια φίλη, μου άφηνε ένα συγκλονιστικό μήνυμα στο messenger, που διάβασα το πρωί του Σαββάτου.
Ήταν σαν να το έγραφα για εκείνη αλλά δεν το ήξερα. Έτσι αποφάσισα να το αναρτήσω.
Φιλιά πολλά Μανιούσκα μου, καλή επιτυχία να έχεις στους φετινούς νεοτερισμούς της διδασκαλίας σου.
Είμαι έτοιμη να διαβάσω όλες τις αναφορές σου στα ευτράπελα και στα γλυκά στιγμιότυπα που θα ζήσεις.
Καλό φθινόπωρο στη Μορεάλη σου κι ας χτυπάει εκεί, zero τα μεσάνυχτα!
...ΑΝ....μπορούσε κάποια ψυχή
ΑπάντησηΔιαγραφήπου έκαψε την ακοή της από τις λέξεις,
που ζεμάτισε τη γλώσσα από τις φαρμακερές τις γεύσεις,
που μάτωσε τα γόνατα στις ανηφοριές της προσφοράς,
που τρυπήθηκε από αγκάθια δόλων ρόδων,
που πάντα περίμενε στο λιμάνι το γιο που δεν αγκυροβόλησε ποτέ,
που παιδί υπήρξε κι ο χρόνος πότε; πώς πέρασε έτσι;
και την άφησε να μαυρίζει στην παγωνιά της μοναξιάς
...αχ Μαρία,
πόσα ΑΝ και πόσα που να πω
βλέπεις, όταν κραυγάζει η ψυχή μόνο άηχα ηχεί....
τότε έρχεσαι εσύ να εκφράσεις όλα όσα μπουκώνουν στο στήθος και σκαλώνουν στα μάτια
...αρπαγμένη από τις φτερούγες του δυνατού σου αετού
δανείζομαι μια πτήση.
Βαθιά, πολύ βαθιά σε ευχαριστώ που με ταξίδεψες στο γαλήνιο βυθό σου.
Σε ευχαριστώ και για αυτό που είσαι!
Κι εγώ σ' ευχαριστώ πολύ αννετά...κι που με αφήνεις να κάνω την αρχική επιθυμία μου πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου μου δίνεις τις λέξεις να διαβάσω τα αποσιωπητικά σου.
Με αγάπη!
Υ.Γ. Απολαμβάνω τόσο πολύ τα κείμενά σου!
Έστω και σε σχόλιο.
Τελευταία και καταϊδρωμένη έρχομαι, αλλά φεύγω με χαμόγελο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω, πως και η ίδια η άρια, χαίρεται που συντρόφευσε τους στίχους σου.
Και ξεδιπλώθηκαν κι οι δικές μας ψυχές.
Και τι πιο ωραίο, από το να ξεμακραίνει η ψυχή, να βρίσκει συντροφιά, να χάνεται στην μελωδία και να γυρνά πιο ήρεμη!
Ευχαριστούμε για τους στίχους που μας χάρισες και την όμορφη αυτή άρια!
Πολλά φιλιά!
Ναι... αλλά οι έσχατοι έσονται πρώτοι Μαρινάκι μου :)
ΔιαγραφήΚι εγώ σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το όμορφο σχόλιό σου κορίτσι μου.
Καλημέρα
Πολλά φιλιά κι από μένα.
Υπέροχο Μαρία! καλό σαββατοκύριακο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτίχοι μελωδία τι δέσιμο Μαρία μου!!! είναι από αυτές τις στιγμές που λες και ανοίγουν ακόμα και οι ουρανοί να απολαύσουν την σπάνια ένωση!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πω, διαβάζοντας και ακούγοντας ταυτόχρονα βυθίστηκα στην γαλήνη των συναισθημάτων που μου δημιούργησε η ανάρτηση σου.
Σε ευχαριστούμε γι αυτό... σαν προσευχή ήταν!!
Δεν την είχα ακούσει ξανά αυτή την άρια ..αύριο θα την ξαναβάλω να την απολαύσω...μια φορά δεν φτάνει.😊
Υπέροχο...να περνας όμορφα με ότι κάνεις Μαρία μου καλό σου ξημέρωμα μια αγκαλιά μεγάλη σου στέλνω!! 🤗