Αναρτήσεις

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020

Ο λαβύρινθος του Σωκράτη





πηγή:https://gr.pinterest.com/pin/128352658109113528/


(Αυτή την αλληγορική ιστορία την έγραψα πριν κάποια χρόνια. Σήμερα, είναι η συμμετοχή μου στη ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΚΥΤΑΛΗ που διοργανώνει η Μαίρη μας μέσα από το ιστολόγιό της,  ΓΗΙΝΗ ΜΑΤΙΑ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΣΚΥΤΑΛΗ
Σ' ευχαριστώ πολύ Μαίρη για την πρόσκληση!

------------------------



Ο Σωκράτης, είχε δυο μεγάλες αγάπες: τους καουμπόηδες και τον λαβύρινθο. 
Δεν άφηνε ταινία γουέστερν που να μην τη δει και στο δωμάτιό του είχε φυλαγμένους, μέσα σε χάρτινο κουτί, κάμποσους απ' αυτούς μαζί με τ' άλογα τους. Κάποιοι πετούσαν το λάσο τους, άλλοι πυροβολούσαν ή πάλευαν σώμα με σώμα μ’ έναν ινδιάνο και άλλοι καμάρωναν πάνω στ’ άλογά τους κραδαίνοντας στον αέρα το όπλο τους.
  
Το ίδιο όμως αγαπούσε και τον λαβύρινθο.  
Η μεγάλη μανία που είχε από παιδί να κοιτάζει τον ουρανό τις ξάστερες νύχτες και να προσπαθεί να βρει την άκρη ή ένα δρόμο ανάμεσα στ' αστέρια, τον έσπρωξε να αρχίσει να φαντάζεται λαβυρίνθους. 
Άλλοτε τους σχεδίαζε στα τελευταία φύλλα των τετραδίων του, άλλοτε στα οπισθόφυλλα των σχολικών βιβλίων, ακόμα και στην επιφάνεια του γραφείου του. Αυτό, το τελευταίο, πολύ εκνεύριζε τη μάνα του που είχε βαρεθεί τέλος πάντων να καθαρίζει συχνά-πυκνά τις μουτζούρες από τους μαρκαδόρους του γιου της.
Μεγαλώνοντας, ο Σωκράτης εξέλιξε πολύ τους λαβυρίνθους του.  
Κάθε φορά τους έκανε πιο περίπλοκους με περισσότερα αδιέξοδα και κρυφές παγίδες ώσπου μια μέρα που βρέθηκε σε ένα δικό του, πραγματικό αδιέξοδο, σκέφτηκε για πρώτη φορά να πουλήσει έναν. Διάλεξε τότε τον πιο περίπλοκο, τον δίπλωσε προσεκτικά και τον έβαλε στην τσέπη του. Στο σχολικό διάλειμμα  πλησίασε τον καλύτερο μαθητή της τάξης του και του είπε:
-Σου πουλάω τον πιο δύσκολο λαβύρινθο που έχεις δει στη ζωή σου.
-Τι να τον κάνω; απάντησε εκείνος σηκώνοντας αδιάφορα τους ώμους του.
- Είναι σχεδιασμένος για τον εξυπνότερο άνθρωπο του κόσμου. Αν δεν καταφέρεις να τον λύσεις εσύ, πούλα τον και δεν θα χάσεις,  του απάντησε ο Σωκράτης.
Εκείνος  δίστασε για λίγο αλλά μετά σκέφτηκε πως ήταν μοναδική ευκαιρία να δείξει σε όλους όσους τον αμφισβητούσαν στην τάξη του, πόσο έξυπνος ήταν! Έτσι, δέχτηκε την προσφορά του Σωκράτη και αγόρασε τον λαβύρινθο.
          
Το απόγευμα που επέστρεψε στο σπίτι του, τον ξεδίπλωσε προσεκτικά και τον άπλωσε πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Έβαλε το δείκτη πάνω στο σημείο που έγραφε ΕΙΣΟΔΟΣ και τραβώντας μια νοητή γραμμή προσπάθησε να βρει την ΕΞΟΔΟ. 
Όμως, παρ' όλη την προσοχή και την παρατηρητικότητα του δεν στάθηκε δυνατό να ξεφύγει απ' τα καλοσχεδιασμένα αδιέξοδα και τις παγίδες. 
Ζαλίστηκε, μπερδεύτηκε, το πήρε απ’ την αρχή πολλές φορές με υπομονή, με πείσμα αλλά όσες φορές κι αν προσπάθησε άκρη δε βρήκε. 
Αποφάσισε, τότε, να ζητήσει τη βοήθεια του μεγαλύτερου αδελφού του. Δεν παρέλειψε μάλιστα να του τονίσει πως μόνον ο εξυπνότερος άνθρωπος του κόσμου μπορούσε να τον λύσει. 
Εκείνος αμέσως δέχτηκε. Ευκαιρία να αποδείξει πόσο πιο έξυπνος ήταν απ’ το μικρότερο αδελφό του. 

Πήρε τον λαβύρινθο, τον ξεδίπλωσε προσεκτικά, τον άπλωσε πάνω στο κρεβάτι του και έβαλε τον δείκτη του εκεί που έγραφε ΕΙΣΟΔΟΣ. Μετά, τράβηξε  μια νοητή γραμμή ανάμεσα στα δαιδαλώδη δρομάκια που ανακυκλώνονταν και μπερδεύονταν μεταξύ τους. 
Πέρασε όλο το βράδυ σκυμμένος πάνω απ’ τον λαβύρινθο αλλά το δρόμο προς την ΕΞΟΔΟ δεν κατάφερε τελικά να τον βρει.
Ξημερώματα, αποκαρδιωμένος, αποφάσισε να ζητήσει τη βοήθεια του πατέρα τους. Εκείνος σίγουρα ήταν ένας από τους πιο έξυπνους ανθρώπους. Τον στερέωσε στην πόρτα του ψυγείου μαζί μ' ένα σημείωμα που έγραφε «Για τον πιο έξυπνο άνθρωπο του κόσμου.»
Όταν ο  πατέρας  βρήκε τον λαβύρινθο με το σημείωμα, χαμογέλασε στη σκέψη πως ήταν κι αυτό κάποιο απ’ τα παιδικά αστεία του γιου του.  
Τον ξεδίπλωσε  προσεκτικά,  τον άπλωσε  πάνω στο τραπέζι της κουζίνας, άναψε ένα τσιγάρο και με την ανάποδη ενός μολυβιού χάραξε μια γραμμή ξεκινώντας από το σημείο που έγραφε ΕΙΣΟΔΟΣ. 
Η ώρα περνούσε, κινδύνευε να φτάσει καθυστερημένος στη δουλειά του αλλά, όσο κι αν προσπαθούσε, δεν κατάφερνε να βρει το δρόμο προς την ΕΞΟΔΟ. 
Πεισμωμένος, αποφάσισε να τον πάρει μαζί του. Όταν  έφτασε, κλείστηκε στο γραφείο του και ζήτησε να μην τον ενοχλήσει κανείς. Έβγαλε το σακάκι του, σήκωσε τα μανίκια και έσκυψε πάλι πάνω στο απλωμένο χαρτί, αποφασισμένος να βρει οπωσδήποτε, αυτή τη φορά, το δρόμο προς την ΕΞΟΔΟ.

Όσο περνούσε η ώρα και εκείνος δεν εύρισκε την έξοδο, τόσο η μανία του μεγάλωνε. Ίδρωνε σκυμμένος ώρες, πάνω από το παλιόχαρτο, χωρίς αποτέλεσμα.
 «Δε μπορεί, κάποιο λάθος θα υπάρχει.» σκέφτηκε.  
Κοίταξε με θυμό τις πυκνές και μπερδεμένες διακλαδώσεις που σχημάτιζαν ένα σφιχτοδεμένο σύνολο λεπτομερειών τόσο μικρών και δυσδιάκριτων που φαίνονταν σαν κουβάρι. 
Ζήτησε από τη γραμματέα του να φέρει ένα μεγεθυντικό φακό και άρχισε πάλι απ' την αρχή την προσπάθεια. Γύρω στο μεσημέρι, η πόρτα του γραφείου του άνοιξε και είδε τον διευθυντή του, κατακόκκινο από θυμό, να τον κοιτάζει με βλοσυρό ύφος. 
Φανερά απογοητευμένος απ' την άγονη προσπάθεια, άρχισε να του εξηγεί με πάθος, τι ακριβώς έκανε ώσπου στο τέλος κατάφερε  να εξάψει και τη δική του περιέργεια.

Ο διευθυντής, αφού επέπληξε τον πατέρα των αγοριών για το χασομέρι, αποφάσισε να δοκιμάσει κι εκείνος την τύχη του με τον λαβύρινθο. Τον πήρε και γύρισε στο γραφείο του. Εκεί, ασφαλής και ήσυχος, τον ξεδίπλωσε προσεκτικά και ένιωσε προκαταβολικά ο πιο έξυπνος άνθρωπος του κόσμου. 
Έσκυψε πάνω του και τον περιεργάστηκε με προσοχή για αρκετή ώρα.  Μετά έβγαλε το χρυσό κονδυλοφόρο,  δώρο του προέδρου για την προαγωγή του, και τράβηξε μια γραμμή ξεκινώντας από το σημείο που έγραφε ΕΙΣΟΔΟΣ. 

Έμεινε σκυμμένος πάνω από τον λαβύρινθο μέχρι αργά το απόγευμα. 
Η γραμματέας του χτύπησε διακριτικά την πόρτα του γραφείου του γύρω στις έξι. Ζητούσε την άδεια να φύγει. Την κοίταξε έκπληκτος. Πώς πέρασαν τόσες ώρες! 
Για τρεις ολόκληρες μέρες έμεινε σκυμμένος πάνω από τον λαβύρινθο με πείσμα, επιμονή και πίστη πως στο τέλος θα τα κατάφερνε, αλλά μάταιος κόπος! 
Εξαντλημένος από την προσπάθεια, αποφάσισε να ζητήσει τη βοήθεια του δημάρχου. Έβαλε τον λαβύρινθο σ' έναν φάκελο και απ’ έξω έγραψε: «Για τον πιο έξυπνο άνθρωπο του κόσμου».

Ο δήμαρχος, έδειξε μεγάλη περιέργεια για τον φάκελο που βρήκε ακουμπισμένο στο γραφείο του. Αμέσως τράβηξε την προσοχή του η φράση που δήλωνε πως του είχε σταλεί επειδή ήταν ο πιο έξυπνος άνθρωπος του κόσμου. 
Χαμογέλασε με ικανοποίηση και άνοιξε να δει τι περιείχε. 
Έβγαλε απορημένος από τον φάκελο τον λαβύρινθο,  κλείστηκε στο γραφείο του και ζήτησε να μην τον ενοχλήσει κανείς. 
Τον ξεδίπλωσε προσεκτικά και τον άπλωσε πάνω στη λουστραρισμένη επιφάνεια. Ακούμπησε τη μύτη του χρυσού χαρτοκόπτη του πάνω στο σημείο που έγραφε ΕΙΣΟΔΟΣ και τράβηξε μια γραμμή προς στην ΕΞΟΔΟ. 
Έκανε την ίδια κίνηση πολλές φορές αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τα εμπόδια και τα αδιέξοδα του έφραζαν το δρόμο.  Η ΕΞΟΔΟΣ, παρ’ όλες τις προσπάθειες του, έστεκε απροσπέλαστη στο πάνω μέρος του "χάρτη".

Πεισμωμένος απ’ την πολύωρη και άκαρπη προσπάθεια, κάλεσε το δημοτικό συμβούλιο. Τίποτα. Κανείς δεν κατάφερε να βρει την ΕΞΟΔΟ στο λαβύρινθο του Σωκράτη.  Μάταιος και ο δικός τους κόπος! 
Ζήτησαν, τότε, βοήθεια από τον Κυβερνήτη και εκείνος από τους  διευθυντές, τους γραμματείς, τους επιστημονικούς συμβούλους, απ' οποιονδήποτε τέλος πάντων που θα μπορούσε να βοηθήσει. 
Ένα πλήθος ανθρώπων άρχισε να μπαινοβγαίνει στο γραφείο του προσπαθώντας να βρει την άκρη στον γρίφο. 
Τα πνεύματα άναψαν, τα νεύρα φούντωσαν αλλά αποτέλεσμα; Κανένα. 
Στο τέλος, αποκαρδιωμένοι όλοι, έγειραν πίσω στις πολυθρόνες τους και έμειναν  να κοιτάζουν σιωπηλοί και ηττημένοι τον λαβύρινθο, που τσαλακωμένος πια, απόμεινε  μπροστά τους, απροσπέλαστος.
Ένας απ' τους παρευρισκόμενους σηκώθηκε κι άνοιξε το παράθυρο.  Την ίδια στιγμή μπήκε στο γραφείο η γραμματέας του κυβερνήτη για του δώσει κάποιο μήνυμα.
Και τότε, έγινε κάτι αναπάντεχο! 
Το ρεύμα αέρος που δημιουργήθηκε, σήκωσε τον λαβύρινθο ψηλά πριν καν προλάβει κανείς να τον πιάσει. 
Τον στροβίλισε για λίγο στο χώρο και μετά τον έσπρωξε έξω από το παράθυρο.

Εκείνος, σαστισμένος απ’ την πολλή κλεισούρα, έφερε αναποφάσιστος μερικούς κύκλους και μετά υψώθηκε σαν χαρταετός πάνω απ’ την πόλη, πάνω απ’ τις στέγες των σπιτιών, πάνω απ’ τα πάρκα και τις πλατείες. 
Πέταξε μακριά απ’ τους έξυπνους ανθρώπους. Προσπέρασε τους δρόμους, τα εργοστάσια και τους ουρανοξύστες ώσπου έφτασε στην εξοχή. 
Χάζεψε για λίγο από ψηλά τον όμορφο, αλλιώτικο κόσμο κι όταν ο αέρας έπεσε, προσγειώθηκε απαλά στην κοίτη ενός ρυακιού.
Οι μέλισσες πέταξαν κοντά του γεμάτες περιέργεια. Το σαλιγκάρι που σερνόταν πάνω στη χλόη τρόμαξε και κρύφτηκε στο καβούκι του. Όμως τα μυρμήγκια, άφοβα, συνέχισαν πάνω του τη μαύρη λεπτή πομπή τους.


Μια μικρούλα που έπαιζε πιο πέρα, πλησίασε με περιέργεια. 
Τον μάζεψε από κάτω και τον κοίταξε με απορία. Δεν είχε δει ξανά κάτι παρόμοιο και δεν ήξερε τι να τον κάνει. 
Σκέφτηκε λίγο και μετά έκανε, ό,τι της έμαθε ο παππούς της. 
Δίπλωσε τον λαβύρινθο πολλές φορές μέχρι που έγινε ένα τετράγωνο χαρτάκι. Τράβηξε προς τα έξω δυο αντικριστές του άκρες και αμέσως ξεδιπλώθηκε ένα μικρό χάρτινο καράβι. 
Είχε  τη λέξη "ΕΞΟΔΟΣ" στην πλώρη του και τη λέξη "ΕΙΣΟΔΟΣ" στην πρύμνη. 
Το άφησε χαρούμενη πάνω στο νερό κι εκείνο, τραμπαλίζοντας ξεκίνησε για το πιο όμορφο ταξίδι


Το καράβι της φυγής - Νίκος Ζούδιαρης, Μ. Λιδάκης 





Τη φωτογραφία μου και τη λέξη ΤΑΞΙΔΙ, παρέλαβα από την φίλη  Ελένη Φλογερά "Στα μονοπάτια της φαντασίας" και την ευχαριστώ πολύ για την τόσο όμορφη σκυτάλη που μου παρέδωσε! Ελπίζω να την ικανοποιήσω.


Η σειρά μου να παραδώσω την δική μου φωτογραφία στην φίλη Woman in blogs "a boutton on the moon" 

Η λέξη που πρέπει να χρησιμοποιήσει στο κείμενό της είναι "ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ"
Αλεξάνδρα μου ελπίζω να σου αρέσει.
Καλή επιτυχία!


Χρήστος Μποκόρος "Τα στοιχειώδη" (από  google)





50 σχόλια:

  1. Πολύ πολύ ωραίο!!! Φαντασία ηθελε... Ευχαριστουμε Μαρια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σ'ευχαριστώ Ειρήνη μου, να είσαι καλά.
      Φιλάκια στο μωράκι σου :)

      Διαγραφή
  2. Καταπληκτική ιστορία, με συμβολισμούς που μου αρέσουν!
    Παρασύρθηκα από τη γραφή σου, ανυπομονούσα να δω τι θα γίνει στο τέλος. Και το τέλος με ενθουσίασε! Μπράβο σου!
    Λοιπόν, τις ελιές δεν τις τρώω αλλά μου αρέσουν πολύ τα χρώματα του πίνακα. Τι θα γράψω... το κρίμα στο λαιμό σου! 😂
    Καλή χρονιά να έχουμε! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Αλεξάνδρα!!
      Μου αρέσει πάρα πολύ που το χάρηκες. Τα πνεύματά μας συναντήθηκαν :)

      Δεν τρως τις ελιές; χαχα Να προσποιηθείς πως δεν τις βλέπεις τότε :)
      Eίμαι σίγουρη πως θα γράψεις κάτι πολύ ωραίο και θα το απολαύσουμε.
      Να έχεις μια χαρούμενη και εύκολη χρονιά Αλεξάνδρα μου!
      Σ'ευχαριστώ πολύ

      Διαγραφή
  3. Ένα ταξίδι και το κείμενο σου, μας συνεπαίρνει και μας οδηγεί σε λαβύρινθο σκέψεων .κι εγώ το διάβαζα και ανυπομονούσα για το τέλος του και την μεταφορική του ένοια στη διήγηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Αχτίδα μου!
      Χαίρομαι που σου άρεσε.
      Σε φιλώ..Καλό απόγευμα!

      Διαγραφή
  4. Μαρία μου, είναι ότι πιο όμορφο και έξυπνο έχω διαβάσει σ' αυτή τη συγγραφική σκυτάλη, χωρίς να θέλω να αδικήσω όλες τις προσπάθειες και τα κείμενα που είναι όλα απολαυστικά και υπέροχα.
    Αλλά τούτο δω το δικό σου με πήρε από το χέρι, μ έβαλε σ ένα χάρτινο καραβάκι και με ταξίδεψε!
    Εξαιρετική ιστορία, σ ευχαριστώ για αυτό.

    Και η φωτογραφία που διάλεξες, ο πίνακας του Μποκόρου με θέμα τα στοχειώδη, πόσο σπουδαίο!!!

    Ένα μπράβο μαζί με την καλησπέρα μου
    και τα φιλιά μου
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ψαροματάκι μου, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τον ενθουσιασμό σου!
      Χαίρομαι κι εγώ μαζί σου. Ξέρεις τι γίνεται; Το τελευταίο πράγμα που μας αρέσει πολύ παίρνει όλο το χώρο στην καρδιά μας. Θυμάμαι υπέροχα δικά σου κείμενα και κείμενα άλλων φίλων που με συγκλόνισαν με το νόημα και την λογοτεχνική τους δεινότητα. Οι άνθρωποι που γνώρισα εδώ με έχουν εντυπωσιάσει βαθιά.
      Κρατώ τον ενθουσιασμό σου που με ζεσταίνει τόσο πολύ και σ'ευχαριστώ πάλι απ' την καρδιά μου.
      Πολλά φιλιά κι από μένα :)

      Διαγραφή
    2. Ναι, δεν χωράει αμφιβολία επί τούτου.. έχω εντυπωσιαστεί πολλές φορές θετικά από εξαιρετικές πένες φίλων μας bloggers, αυτό πρέπει να λέγεται :)

      καλό απόγευμα :)

      Διαγραφή
  5. Τί ωραία ιστορία Μαρία μου.
    Με πολύ αγωνία διάβαζα και περίμενα το τέλος της.
    Η βαρκούλα ήταν η καλύτερη λύση.
    Ωραία και η φωτογραφία για την Αλεξάνδρα.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Ρένα για την επίσκεψη και στο όμορφο σχόλιό σου.
      Μου δίνει μεγάλη χαρά που διέθεσες το χρόνο σου να το διαβάσεις.
      Να είσαι καλά.
      Καλό βράδυ Ρένα μου :)

      Διαγραφή
  6. Μαρία μου χαίρομαι που η φωτογραφία που σου παρέδωσα σου θύμισε αυτή την αλληγορική ιστορία που είχες γράψει. Είναι πολύ καλογραμμένη και κρατάει το ενδιαφέρον από την αρχή ως το τέλος.
    Η ζωή μας είναι ένας λαβύρινθος, η πορεία μας μέσα στο χρόνο, τα αδιέξοδα και τα εμπόδια που συναντάμε είναι οι δυσκολίες που αναζητούν την έξοδο. Στην αρχή νομίζουμε ότι έξοδος δεν υπάρχει, αλλά εκείνη είναι μπροστά στα μάτια μας τις περισσότερες φορές.
    Σημασία σε όλα αυτά έχει το ταξίδι της ζωής. Αυτό πρέπει να απολαύσουμε!
    Η φωτογραφία που παραδίδεις είναι τέλεια και πολύ καλή η επιλογή της λέξης.
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν είδα τη φωτογραφία σου και τη λέξη που έπρεπε να χρησιμοποιήσω, ξαφνιάστηκα ευχάριστα. Ναι Ελένη μου, ήταν μια όμορφη σύμπτωση που τη χάρηκα πάρα πολύ.
      Το περιγράφεις με επιτυχία, έτσι το σκέφτηκα κι εγώ. Είναι ένας μικρός φιλοσοφικός στοχασμός σε μια ώρα δύσκολη της ζωής μου. Και εσύ, με την έμπνευσή σου, τον έβγαλες στο φως :)
      Και όλα αυτά χάρη στη Μαίρη και τη φαεινή της ιδέα να διοργανώσει την Φωτογραφική της Σκυτάλη.
      Σ'ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά.
      Καλό βράδυ Ελένη μου :)

      Διαγραφή
  7. Ευφυέστατη αλληγορία, όπως επίσης και ένας "φλύαρος" και πανέμορφος πίνακας που διάλεξες για την Αλεξάνδρα.
    Μαρία μου, ευτυχώς που οι συγκυρίες το έφεραν και ταίριαξε η φωτογραφία της Ελένης με αυτό το υπέροχο ξεδίπλωμα του μικρού σου χάρτινου καραβιού.
    Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή, συνονόματη, Μαρία σ'ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διέθεσες, ξέρω πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος στις μέρες μας για όλους.
      Πολλά ευχαριστώ και για το όμορφο σχόλιό σου, με τιμά πολύ!
      Η Αλεξάνδρα είναι στο στοιχείο της πιστεύω πως θα μεγαλουργήσει.
      Κι εσύ να είσαι καλά Μαρία μου.
      Καλό απόγευμα.

      Διαγραφή
  8. Αχ βρε Μαρία τι έγραψες πάλι! Δηλαδή, εμείς τώρα πρέπει να περιμένουμε κάποια συμμετοχή σου σε δικτυακό δρώμενο για να απολαμβάνουμε αυτή σου την ικανότητα και ποιότητα έτσι; Ε τι να σου πω τώρα!
    Αχ...

    Μετά την ...επίπληξη στην ουσία τώρα:
    Η επινόηση και η γραφή σου έσπασαν το καθιερωμένο θεματικό όριο που έχουμε κατά νου σαν προσπαθούμε να γράψουμε. Ξεφεύγεις από τον επιφανειακά ορθολογικό κόσμο των "μεγάλων", σπας κάθε τυπική σχέση μαζί του και ξεκινάς να ακροβατείς απέναντι σε συμβολισμούς, σε νοητικές προκλήσεις, σε υστερίες, σε άγχη.
    Να ήξερες μόνο πόσο ...ίδρωνα στην αγωνία και στο αμόκ που κατελάμβανε κάθε επόμενη ...κοινωνική βαθμίδα να λύσει έναν, κατ' ουσίαν, γρίφο. Κόντεψα να το πάθω ένα σοκ. Και αυτό σημαίνει το απόλυτο πέρασμα με θετικό τεστ στον συλλογισμό και στην σύλληψή σου.
    Ναι, τα μάτια για τον πραγματικό απλό, όμορφο κόσμο πρέπει να είναι ανόθευτα, αληθινά και απαλλαγμένα από εμμονές. Για να πραγματωθεί η γνώση μας με τη ζωή.
    Όμως; Όλα στον κόσμο είναι παραμορφωμένα! Τόσο πολύ που η υστερία τείνει να απλωθεί παντού.

    Τα θερμά μου συγχαρητήρια αγαπημένη μου φίλη για την πνευματική σου δημιουργία. Μας σκλάβωσες και μας αφόπλισες.

    Εντάξει για την εικόνα σου δεν λέω κάτι, η Αλεξάνδρα θα σηκώσει το ...γάντι, το πιστεύω.

    Το απόλαυσα μία ακόμα φορά το ταξίδι της "Σκυτάλης".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αχ...βρε Γιάννη, τι μου γράφεις πάλι!
    Έχω ψηλώσει νομίζω μερικούς πόντους, και σε διαβεβαιώ πως μου χρειάζονται :)
    Με τι λόγια να ανταποκριθώ εγώ τώρα στο τόσο τιμητικό σχόλιό σου;
    Πάντα μας υποστηρίζεις και μας εμψυχώνεις σε κάθε προσπάθεια που κάνουμε και σ'ευχαριστώ πολύ γι'αυτό.
    Χαίρομαι ιδιαίτερα τα σχόλια-αναλύσεις που κάνεις σε όλους μας. Με συγκινεί η διάθεσή σου να "σκύβεις" πάνω από κάθε δημιούργημά μας και να το κάνεις δικό σου μέσα από τη διεισδυτική ματιά σου.
    Να είσαι καλά. Σ'ευχαριστώ και πάλι.
    Καλό βράδυ Γιάννη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαρία μου, λάτρεψα τη συμμετοχή σου που μου θύμισε το τραγούδι του Σαββόπουλου: "Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά; Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα!". Τελικά τη λύση του λαβύρινθου τη βρήκε παιδί και όχι αυτοί που θέλουν να αποκαλούνται "φωτεινά μυαλά". Συγχαρητήρια για τα νοήματα. Πολλά φιλιά, φίλη μου, και μου αρέσει πολύ η φωτογραφία για την Αλεξάνδρα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nαι..ναι τι ωραία που το σκέφτηκες! Το τραγούδι του Σαββόπουλου ταιριάζει γάντι με την περίπτωση.
      Τα παιδιά κρύβουν μέσα τους συμπυκνωμένη τη σοφία του Σύμπαντος Mia μου.
      Αν μπούμε στη διαδικασία να τα παρατηρήσουμε προσεκτικά ειδικά σε μικρές ηλικίες, ίσως και να θυμηθούμε από πού ξεκινήσαμε και από πού πρέπει να αρχίσουμε ξανά.
      Σ'ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου.
      Είμαι κι εγώ σίγουρη πως η Αλεξάνδρα μας θα γράψει πολύ ωραία πράγματα.
      Καλό Σ/Κ κορίτσι μου.
      Φιλιά κι από μένα :)

      Διαγραφή
  11. Σε ένα λαβύρινθο σκέψεων και προβληματισμών έχω χαθεί μετά την ανάγνωση. Απίθανα ξεδίπλωσες τις δυσκολίες της ζωής που μας οδηγούν σε δαισδαλώδεις δρόμους. Ή μπορεί σε εμάς να μοιάζουν λαβύρινθοι γιατί πιστεύουμε ότι είμαστε οι πιο έξυπνοι ενώ χρειάζεται αγνή, καθάρια ματιά.
    Και η αλήθεια είναι ότι με συνεπήρε διαβάζοντας και ξέχασα ότι είχες μια εικόνα να "ερμηνεύσεις". Τέτοια κάνεις και στο τέλος θα πεισθώ ότι εχω αλτσχάιμερ....
    Η εικόνα για την Αλεξάνδρα δεν λέει απλά τα στοχειώδη, είναι "λαλίστατη"!!!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eίμαστε ήδη μέσα σ' έναν λαβύρινθο και το χειρότερο είναι πως δεν έχουμε καν μια Αριάδνη να μας δώσει το μίτο της. Εκτός κι αν τον βρούμε μπερδεμένο μέσα στις παιδικές μας αναμνήσεις, σκέψεις και επιθυμίες, τότε που μας έφτανε ένα ρυάκι, ένα κομμάτι χαρτί και λίγη φαντασία για να λύσουμε όλα μας τα προβλήματα.
      Σ'ευχαριστώ πολύ Άννα μου και χαίρομαι που σου άρεσε.
      Καλό Σαββατοκύριακο και πολλά φιλιά από μένα!

      Διαγραφή
  12. Πράγματι Μαρία μου ξεδίπλωσες μια τόσο δαιδαλώδη ιστορία που μεχρι να φτασω στο απρόσμενο μα τόσο καθαρό της τέλος είχα την αγωνία ποιος θα μπορούσε να βρει την έξοδο..με παρέσυρες και μένα τόσο πολύ σ αυτόν το λαβύρινθο ...πάρα πολύ έξυπνα άνοιξαν πανιά με την βοήθεια της μικρής τα καραβάκια με μια είσοδο και μια έξοδο...επάνω τους όπως η ίδια η ζωή..!! Υπέροχη συμμετοχή.. !!
    Ο πίνακας για την Αλεξάνδρα και η λέξη... εξαιρετικά.. σίγουρα θα γράψει μια όμορφη ιστορία ...αν και δεν της αρέσουν όπως λέει οι ελιές..😊
    Να περνάς όμορφα Μαρία μου φιλιααα!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τις ελιές της Αλεξάνδρας το λύσαμε. Θα κάνει πως δεν τις βλέπει χαχα.
      Γέλασα πολύ με την παρατήρησή της. Σίγουρα θα μας εντυπωσιάσει.
      Σ'ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιό σου Σμαραγδάκι μου. Έπιασες απόλυτα το νόημα που θέλησα να εκφράσω.
      Κι εσύ να είσαι καλά και να περάσεις ωραία το Σ/Κ.
      Φιλιά πολλά κι από μένα :)

      Διαγραφή
  13. Χανόμαστε πίσω από το εγώ μας πίσω από τα εμπόδια που πολλές φορές τα βλέπουμε πίσω από τον μεγεθυντικό φακό μας και μας διαφεύγει συνήθως το απλούστερο και το πιο τέλειο. Με συνεπήρες Μαρία μου με την ιστορία σου δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ από την αρχή της ως το τέλος της! Σ' ευχαριστώ πολύ για την τόσο υπέροχη συμμετοχή σου! Χαίρομαι πάντα να διαβάζω αυτά που γράφεις! Η δε φωτογραφία για την Αλεξάνδρα.... λαλίστατη! Φιλιά πολλά στην αρχή αυτού του χρόνου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ σ'ευχαριστώ Μαίρη μου που είχες αυτή τη φαεινή ιδέα να διοργανώσεις την Φωτογραφική Σκυτάλη. Αρέσει σε όλους μας αυτό το δρώμενο και συμμετέχουμε πάντα με πολλή χαρά..άντε και λίγη αγωνία :)
      Nα είμαστε καλά και να δίνουμε το "παρών" με κάθε ευκαιρία.
      Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε.
      Να περνάς όμορφα. Καλό Σαββατοκύριακο Μαίρη μου!

      Διαγραφή
  14. Υπέροχο! Απλά υπέροχο!
    Παραμυθιακή Γραφή, αλληγορική προσέγγιση, φυσιολογική και απλή η κατάληξη! Η ιστορία γεμάτη ευαισθησία για τον κόσμο των παιδιών και ερωτηματικά για τον ανώφελο εγωισμό των μεγάλων.
    Να σαι καλά να γράφεις πάντα τέτοιες ιστορίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η γνώμη σου έχει ένα τσικ περισσότερη βαρύτητα Βασίλη μου λόγω του λειτουργήματός σου. Την κρατώ με χαρά.
      Σ'ευχαριστώ για το χρόνο σου και το θετικό σχόλιό σου.
      Κι εσύ να είσαι καλά και να περνάς όμορφα.
      Σε φιλώ.
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  15. Παραμύθι δεν θα το πεις, σπαζοκεφαλιά δεν θα το πεις, ανέκδοτο δεν θα το πεις, τι θα το πεις;
    Αλληγορική σπαζοκεφαλιά με φιλοσοφικοψυχολογικές προεκτάσεις, θα μπορούσες να το πεις, γιατί όχι μόνο είναι πολύ καλογραμμένη σου δείχνει ξεκάθαρα πόσος μάταιος κόπος χρειάζεται κανείς να αποδείξει ότι "ξέρει" καλύτερα ή αυτός είναι ο "ξύπνιος"!!!
    Τώρα μη ρωτάς γιατί που θύμισε το τραγουδάκι:

    https://www.youtube.com/watch?v=pcH4C0SzhKY&vl=el

    Τι καλά αυτά τα δρώμενα που μας χαρίζουν παρόμοιες ιστορίες!

    ΑΦιλάκια πάντα πολύ χαμογελαστά Μαρία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το "κοκοράκι" σου αλάφρυνε ξαφνικά τη διάθεσή μου! Πού το θυμήθηκες βρε θηρίο; :) Πολύ μου άρεσε, σαν δώρο το δέχομαι.
      Μην το ψάχνουμε Στεφανία μου, άφησε το να κυλήσει πάνω στο νερό και θα βρει μόνο του το δρόμο ή τον εννοιολογικό του προσδιορισμό. Άλλωστε, πολλές φορές, είναι οι συνθήκες περισσότερο απ' τους ανθρώπους που καθορίζουν την έννοια των πραγμάτων.
      Σ'ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και το "κοκοράκι"
      Καλό Σαββατοκύριακο Στεφανία μου και πολλά φιλιά κι από μένα :)

      Διαγραφή
  16. Καταπληκτική ιστορία Μαρία που σε κάνει να θέλεις να την διαβάσεις ξανά. Μια μεγάλη καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Τη λάτρεψα αυτή την ιστορία Μαρία μου!! Πόσοι συμβολισμοί, πόσες εικόνες και το πιο όμορφο απ' όλα για μένα, οι πολλές "μορφές" του λαβύρινθου που συναντούμε καθημερινά γύρω μας και προσπαθούμε να αποδείξουμε πως είμαστε οι εξυπνότεροι για να τους λύσουμε... κάνουμε τα απλά δύσκολα και χανόμαστε μέσα στην πολυπλοκότητα που οι ίδιοι δημιουργούμε. Συχνά αναφέρουμε την απλή και πολλές φορές διεισδυτική ματιά των παιδιών, αλλά ακόμα συχνότερα μας διαφεύγει να την χρησιμοποιήσουμε.
    Σ' ευχαριστώ που μας θύμησες με την ιστορία σου, όσα σημαντικά ξεχνάμε!
    Σε φιλώ γλυκά
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σ'ευχαριστώ για τον χρόνο που διέθεσες να έρθεις και να την διαβάσεις Μαρίνα μου.
      Ναι, στα απλά βρίσκονται τα σπουδαία και τα αληθινά και αυτό το ξεχνάμε. Μας παίρνουν οι έννοιες από κάτω, δυστυχώς.
      Να περνάς όμορφα.
      Καλό απόγευμα Μαρίνα μου :)

      Διαγραφή
  18. Τι όμορφη ιστορίια, με πολλά 'αχά' και μια γλυκιά γεύση για το τέλος.
    Είναι ενδιαφέρον, όπως λέει και η Ελένη, πως υπάρχουν φορές που η έξοδος από όσα μας βασανίζουν βρίσκεται μπροστά μας. Και εμείς φαίνεται να δυσκολευόμαστε να τη δούμε. Ίσως πάλι να αρνούμαστε να τη δεχθούμε όπως μας παρουσιάζεται. Με μορφή αλλιώτικη από αυτά που έχουμε μάθει ή συνηθίσει.
    Να έχει η μικρούλα της ιστορίας ένα απλό και δημιουργικό ταξίδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Σ'ευχαριστώ πολύ Joanna μου. Αφού το χάρηκες σημαίνει πως δεν έχασες το χρόνο σου :)
    Πιστεύω κι εγώ, όπως κι εσύ, πως αρνούμαστε να τη δεχθούμε όπως μας παρουσιάζεται. Γιατί πάντα εκεί είναι και περιμένει.
    Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα :)
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Υπέροχο!!! Απλά, υπέροχο!
    Την καλησπέρα μου Μαράκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Όλγα μου!
      Ξέρω πως ο ελεύθερος χρόνος σου είναι λιγοστός και εκτιμώ ιδιαίτερα που πέρασες.
      Να ξεκουράζεσαι παρακαλώ.
      Καλημέρα!!

      Διαγραφή
  21. Πάρα πολύ όμορφη συμμετοχή Μαρία! Θαυμάζω ταυτόχρονα και τα ορεξάτα σχόλια των υπόλοιπων φίλων. Καλή συνέχεια σε ότι κι αν κάνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες Christi!
      Σ'ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και το σχόλιό σου.
      Οι φίλοι είναι όλοι διαλεχτοί. Ένας κι ένας :)
      Να είσαι καλά.
      Καλημέρα!

      Διαγραφή
  22. Ειλικρινά δεν έχω διαβάσει ούτε έχω πλάσει * όταν ήμουνα μικρή ήμουν exper στην μυθοπλασία * ωραιότερο "μύθο" από τούτον εδώ, που με απορρόφησε και αμοιβαία τον ρούφηξα μέχρι και τη τελευταία του λέξη χωρίς ανάσα.

    Η δε συμμετοχή μου ήταν τέτοια που πήρα ως και θέση .Συνέλαβα εαυτόν να... τοποθετείται στα δρώμενα να δευτερολογεί κάπως έτσι :
    Γιατί τόση βαβούρα βρε παιδιά ; Ωραία δεν λέω, αλλά μήπως ο Σωκράτης όταν έφτιαχνε τον λαβύρινθο του δεν είχε πράγματι κατά νου τον εξυπνότερο άνθρωπο του κόσμου που θα εύρισκε την ΕΞΟΔΟ ;
    Και γιατί να του ξεφύγει άλλωστε ο άνθρωπος από το «πλάνο» του που με τόσο κόπο έφτιαξε ;
    Μήπως είχε ονειρευτεί έναν άνθρωπο σαν Εσάς,σαν εμένα ,σαν και τον Ιδιο ακόμη που θα προσαρμοζόταν στον λαβύρινθο που έχτισε ο ίδιος ή, η ζωή; δεν έχει σημασία . Θα προσπαθούσε να βρει χώρο μέσα κει να αναπνέει ελεύθερα ,να ονειρεύεται ,να βλέπει που και που μιαν άκρη ουρανού,να δημιουργεί,να συνυπάρχει,να αγαπά, κάτι σαν στο σπίτι του να πούμε ;;;;

    Κάτι μου λέει εμένα και γιατί να είναι πάντα η ΕΞΟΔΟΣ το ζητούμενο; Ποιος ξέρει εκ των προτέρων μια «διέξοδος» που μπορεί να βγάλει ;;;;

    Μαρία μου ,ένα πηγαίο ευχαριστώ για την πρόκληση σου σήμερα να κοιτάξω τον λαβύρινθο ,τον δικό μου τουλάχιστον , αλλιώς....
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό κάνουν οι άνθρωποι σαν εμάς κι εσένα και τον ίδιο ακόμη Λυγερή μου.
      Μια διέξοδο έχει ο λαβύρινθος, φτάνει να τη βρει κανείς.
      Κι εγώ σ'ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και το σχόλιό σου.
      Καλό απόγευμα, σε φιλώ Λυγερή μου.

      Διαγραφή
  23. Την πιο όμορφη καλησπέρα μου Μαρία μας!
    Όμορφη, σαν το καραβάκι του περίτεχνου γρίφου σου..!

    ..Η ιστορία σου με μάγεψε, με συνεπήρε, με έβαλε στο παιχνίδι της λύσης..
    από την μία αναρωτιόμουν, μα πόσο δυσκολεύουμε εμείς οι ίδιοι τις ζωές μας;
    κι απ' την άλλη μου 'βγαινε εκείνο το 'εξυπνοπούλικο' των χαρακτήρων της ιστορίας σου ('μα γιατί δεν πάνε ανάποδα από την Εξοδο προς την Εισοδο;')...χααχααα!!


    Είναι μέρες που την έχω διαβάσει και προσπαθώ να σου γράψω ένα σχόλιο --αλλά με τα πιτσικόκια, πάντα έχανα την ευκαιρία.. Κάποια στιγμή τελικά όμως, 'τα κάθισα κάτω' και την διάβασα και σε εκείνους --κι ό,τι κατάλαβαν.. Άλλωστε ένα παιχνίδι σκέψης είναι πάντα πολύτιμο..

    Ευχαριστώ λοιπόν για αυτό σου το.. μάθημα.. :)

    Σε χαιρετώ -με υπόκλιση, για το απίστευτο ταλέντο σου..
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Σμαραγδούλα μου τα πιτσικάκια σου έχουν προτεραιότητα. Επίσης προτεραιότητα έχει και η ξεκούρασή σου γιατί το πρόγραμμά σου είναι πολύ βαρύ.Σ'ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που αφιέρωσες να το διαβάσεις και να το σχολιάσεις με τόσο όμορφα λόγια.
    Σε προβλημάτισα λιγάκι αλλά το ωραίο είναι πως ο καθένας μας έχει τη δική του ερμηνεία.
    Να είσαι καλά και να περνάς όσο πιο όμορφα γίνεται :)
    Καλό Σαββατοκύριακο και πολλά φιλιά από μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καταπληκτική ιστορία προτεραιότητα έχουμε όλοι δικαίωμα στην ξεκούραση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Καλό βράδυ Μαρία !! Καταπληκτική ιστορία , όφειλες να δείξεις το ταξίδι στο κεντρικό ρόλο της ιστορίας . Το παιχνίδι του λαβύρινθου ατελείωτο , το απόλαυσαν όλοι όσοι το έπαιξαν . Όταν πέταξε στον
    αέρα ταξίδεψε πολύ , πάρα πολύ να γνωρίσει τον κόσμο και στο τέλος έγινε το ίδιο παιχνίδι μεταφορικό μέσο ένα καραβάκι !! Ένα ταξίδι ατελείωτο , Μαρία απόλαυσα την ιστορία σου , να είσαι καλά να μας χαρίσεις διδαχτικές παραμυθένιες ιστορίες !! Να απολαύσεις το υπόλοιπο της εβδομάδας !;) Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Χαίρομαι που σου άρεσε Κυριακή μου.
    Σ'ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιό σου.
    Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα.
    Καλό βραδάκι και πολλά φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Μαρία μου, τι όμορφο κείμενο μας χάρισες με αφορμή την σκυτάλη μας (όχι ότι περίμενα κάτι λιγότερο από εσένα)!
    Το τραγούδι στο τέλος, δεν το γνώριζα. Σε ευχαριστώ που μου το "σύστησες"!
    Να 'σαι πάντα καλά να δημιουργείς! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή