Αναρτήσεις

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2019

Καλώδια στο μπαλκόνι




Όλα ξεκίνησαν απ’ τα καλώδια που έβρισκα στο μπαλκόνι.
Στην αρχή μου έκανε εντύπωση που έβρισκα καλώδια στο μπαλκόνι. Χρωματιστά καλώδια  στόλιζαν τις γλάστρες μου. Κάτω, στρώμα τα καλώδια. Τα μάζευα και την άλλη μέρα  γινόταν πάλι το ίδιο. Ζήτησα εξηγήσεις! 
- Γιατί αφήνεις καλώδια στο μπαλκόνι;  
-Γιατί να αφήσω καλώδια στο μπαλκόνι; 
- Δεν τα αφήνεις εσύ;
-Όχι. Έχει καλώδια στο μπαλκόνι;
- Ναι έχει καλώδια στο μπαλκόνι!
- Πώς βρέθηκαν τα καλώδια στο μπαλκόνι;
-Αυτό ρωτάω κι εγώ; Πώς βρέθηκαν τα καλώδια στο μπαλκόνι;
-Δεν έχω ιδέα.
-Είσαι σίγουρος;
-Έχεις όρεξη;
- Δεν γίνεται να έρχονται μόνα τους στο μπαλκόνι! 
-Πού να ξέρω εγώ πώς έρχονται στο μπαλκόνι; 
-Εσένα, δε σου φαίνεται  περίεργο το πώς βρέθηκαν στο μπαλκόνι;. 
-Μπορεί ο αέρας να τα φέρνει στο μπαλκόνι.
- Και γιατί δεν τα έφερνε τόσο καιρό;
-.............. 

 Δυο μέρες μετά, άκουσα άγρια κρωξίματα, ένα φτεροκαυγά,  έναν κακό χαμό! Μια περιστέρα "στα κάγκελα" κυριολεκτικά, χτυπούσε με μανία τα φτερά της κράζοντας στο αρσενικό, που είχε ένα καλώδιο στο στόμα και προσπαθούσε να την πλησιάσει.
 Ο πόλεμος των Ρόουζ!
Στήθηκα πίσω απ' την κουρτίνα και τα παρακολουθούσα διακριτικά.  Ο καυγάς τους κράτησε μέρες. Εκείνος προσπαθούσε να πλησιάσει με το καλώδιο στο στόμα και εκείνη τον έδιωχνε με θυμό. 
-Μάνα δε θα γίνω εγώ ποτέ; 
-Κάνω ό,τι μου λες.
-ΕΓΩ σου είπα να φέρεις καλώδια για τη φωλιά;
-Αυτά βρήκα.
-Τόσα δέντρα! Ένα κλαδί δε μπορείς να φέρεις;
-Αυτά είναι πιο όμορφα. Κοίτα τί ωραία χρώματα που έχουν!
-Τα χρώματα σε μάραναν! 
-Τί θέλεις από μένα πια;
-Θέλω ΦΩΛΙΑ!!!!

Ακολούθησε μικρή περίοδος ανακωχής - δεν έβρισκα πια τίποτα στο μπαλκόνι - αλλά δεν κράτησε πολύ. Λίγες μέρες μετά - πότιζα τα λουλούδια - βρήκα στη γλάστρα κάτω από τη φωλιά τους,  ένα αυγό. 
Το άφησα εκεί που το βρήκα μήπως έρθει τελικά η μάνα του και το κλωσήσει.  Δυστυχώς δεν είχε αυτή την τύχη. Δεν ήταν γραφτό να γίνει πουλί.

Ξέσπασε νέος καυγάς. Αγανακτισμένη η περιστέρα του όρμησε πάλι. Πάλι δεν τον άφηνε να πλησιάσει.  Εκείνος φτεροκοπούσε μάταια γύρω από το σώμα του αιρκοντίσιον που είχαν στήσει όπως-όπως τη φωλιά τους.  Δεν το έβαζε κάτω.  Απομακρυνόταν λίγο, πήγαινε μέχρι το καλώδιο της ΔΕΗ, την κοίταζε και έκανε πάλι απόπειρα να πλησιάσει. Αυτό επαναλαμβανόταν αρκετές μέρες χωρίς αποτέλεσμα. Στο τέλος, το πήρε φαίνεται απόφαση. Έκανε δυο-τρεις αποχαιρετιστήριους γύρους κοντά στο κλιματιστικό και πέταξε μακριά.
Το ζευγαράκι χώρισε. Το αυγό έμεινε αμανάτι στη γλάστρα. Ο αέρας διέλυσε εύκολα την ετοιμόρροπη φωλιά τους.  Έφυγε και η περιστέρα.

Στενοχωρήθηκα με το άδοξο τέλος του έρωτά τους, μάζεψα τα τελευταία καλώδια απ’ το μπαλκόνι - παλιά μου τέχνη κόσκινο- και η ιστορία θα είχε πλέον ξεχαστεί αν δεν έβρισκα προχθές... χρωματιστά καλώδια στο μπαλκόνι!

Ένας καινούργιος κύκλος ζευγαρώματος ξεκινάει για δεύτερη χρονιά και τα..."τεκμήρια" δείχνουν πως πρόκειται  για το ίδιο ζευγαράκι. 
Κρέμασα στα κάγκελα κλαράκια και κλωστές ελπίζοντας πως φέτος θα πιάσουν τόπο. :) :)

.
(Η φωτογραφία είναι από τη σελίδα του Γεωπονικού Πάρκου )

Το τραγούδι που ακολουθεί είναι ευγενική προσφορά του φίλου Διονύση Μάνεση. Μου το άφησε στο σχόλιό του και μου άρεσε πολύ, επιπλέον το βρήκα εξαιρετικά επίκαιρο με το σημερινό θεματάκι οπότε του αξίζει μια ωραία θέση στο σαλόνι. :)


Ακόμα ένα όμορφο και σχετικό με το θέμα τραγούδι από τη φίλη Στεφανία που είχε την ευγένεια να το ανασύρει από τη συλλογή της και να μας το χαρίσει.



  

47 σχόλια:

  1. Πολύ ζηλεύω (με την καλή έννοια)!
    Εννοώ που βρίσκεις καλώδια και αβγά στο μπαλκόνι σου!
    Στο δικό μου δεν κινείται τίποτα.
    Μονο μια φορά ηταν γεμάτο χρυσόσκονη, τελείως γεμάτο όμως.
    Αλλά ήταν απο τις μικρές που μένουν απο πάνω και, μάλλον, έπαιζαν χρυσοσκονοπόλεμο!
    Ναι, σίγουρα είναι το ίδιο ζευγάρι!
    Γιατί πόσοι περιστέροι να έχουν ίδια γούστα όσον αφορά την αρχιτεκτονική της φωλιάς; (Άραγε πώς να λέγεται με μια λέξη το αρσενικό περιστέρι; Αν το θηλυκό λέγεται περιστέρα, τότε το αρσενικό μπορεί να λέγεται περιστέρος, άρα τα πολλά αρσενικά, περιστέροι. Οι περιστέροι!)
    Αλλά κι αυτή η περιστέρα, πολύ απαιτητική είναι.
    Άκου "θέλω φωλιά"!
    Δηλαδή δεν κατάλαβα... Εμείς που γεννήσαμε και μένανε σε σπίτι νοικιασμένο, τι πάθαμε; Και είμαστε και κοτζάμ αρτίστες!
    Κι ακόμα στο νοίκι μένουμε. Τέλος πάντων...
    Ας ελπίσουμε οτι εφέτος θα πάνε καλύτερα τα πράγματα μεταξύ τους, ότι θα της αρέσει της περιστέρας η φωλιά, αφού τους εχεις κρεμάσει και υλικά και ότι θα δεις και νεοσσούς στο μπαλκόνι σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αρτίστα, παιδί μου. Περιστέροι λέγονται, όταν παρασκευάζει κανείς την τάρτα φράουλα με αλάτι!!

      Συγγνώμη: Τάρτα φραούλα (γιατί είναι νοστιμούλα κλπκλπ)

      Διαγραφή
    2. @Κύριος Μάνεσης
      Σας παρακαλώ... Δεν θα 'θελα...
      Ήταν τάρτα φράουλα σε άλμη!

      Διαγραφή
  2. Έχουμε και ερπετά (σαμιαμίδια), έχουμε και σπουργίτια και πεταλούδες και μέλισσες που έρχονται όταν ανθίζει η αρμπαρόριζα αλλά έχουμε και τη Ζούγκλα που κυνηγάει ό,τι κινείται. Ευτυχώς εκεί ψηλά δεν τα φτάνει. Πέρυσι το καλοκαίρι έφαγε -η Ζούγκλα/Νάλα - τρεις σφήκες και δεν έπαθε τίποτα!!! Το φαντάζεσαι;
    Έχεις δίκιο βουνό Αρτίστα μου. Ε μα ναι. Θέλει και φωλιά! Την είχε και της έλειψε; Όοοχι! Βρήκε τον άγιο περίστερο και τον ταλαιπωρεί. Κι αυτός τί είναι; Μια καλλιτεχνική ψυχή είναι αλλά άμα δε σε καταλαβαίνει κανείς, ούτε η περιστέρα της ζωής σου, τί να περιμένεις πια απ' αυτόν τον περιστερόκοσμο.
    Εγώ πάντως το χριστιανικό μου καθήκον το έκανα. Προσπάθησα να σώσω ένα σπίτι.

    Καλό απόγευμα Αρτίστα του βωβού με πολλά φιλιά από μένα :)

    Υ.Γ. Περίστερος νομίζω χαχα
    Όταν η λήγουσα είναι μακρά η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται (ένας φιλόλογος πουθενά; Αχαχα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, ναι! Περίστερος έγραφα περιστέρος έβαζε το κινητό!
      Οι περίστεροι έγραφα, πάλι αλλού τον τόνο το κινητό!
      Και παντα λέω ποτέ να μην αφήνω σχόλια από το κινητό, αλλά είμαι στη δουλειά και δεν συνδέω τους λογαριασμούς μου στο πι σι της εφημερίδας!
      Μα κι εγώ νομίζω ότι αν υπάρχει λεξη, περίστερος θα είναι το σωστό!
      Και τώρα θέλω να δηλώσω ότι αυτό είναι το τελευταίο σχόλιο έβερ που αφήνω από το κινητό τηλέφωνο και μάλιστα εν ώρα εργασίας!
      Καληνύχτα Μαρία! 😘😘😘

      Διαγραφή
    2. Έχω πάθει άπειρες φορές το ίδιο Αρτίστα μου :)
      Tώρα πια, όταν γράφω στο κινητό εφαρμόζω τη μέθοδο της "ατονίας" χαχα. Δε βάζω ποτέ τόνους.
      Όμως να μην είναι το τελευταίο σχόλιο που αφήνεις από το κινητό γιατί την επόμενη φορά δεν θα έχω τη χαρά να με σχολιάσεις αυθωρεί και παραχρήμα!!! (πσσσσ...!) :)

      Διαγραφή
    3. Συμπάθα με που άργησα να απαντήσω, αλλά έφτιαχνα κάτι μαρτάκια για τα μικρά των ανιψιών του Ήρωα και δεν πρόκανα νωρίτερα!
      Το τελευταίο ήταν, το τελευταίο, δεν ακούω κουβέντα!
      Εν τω μεταξύ το τι λάθη έκανα εκείνη τη νύχτα, δεν φαντάζεσαι!
      Όνομα υποψηφίου που τελειώνει σε "-σούλας" παραλίγο να φύγει για το τυπογραφείο γραμμένο "-τσούλας"!
      Αλλά βέβαια, άμα έχω το νου μου στη διασκέδαση και όχι στη δουλειά, αυτά παθαίνω η μεσήλιξ!
      Αλλά αυτό το αυθωρεί και παραχρήμα;
      Με πέθανες Μαρία Γ.! Τέλειο!
      Αααααα και μια και το έφερε η κουβέντα ωραία και τα άσματα που έφεραν οι φίλοι μας και τα έβαλες στο σαλόνι του ποστ!
      Καλό μήνα εύχομαι!

      Διαγραφή
    4. Νομίζω πως θα σας σοκάρω τώρα... Γούτος είναι το αρσενικό, κορίτσια.

      Μα τι μαθαίνουμε με τούτη την ανάρτηση. Ονοματολογία, ότι ο κυρ Γούτος δεν άφησε καλώδιο για καλώδιο όρθιο (μα πού το βρίσκει τόσο καλώδιο, μου λέτε;;;;), ότι η πάλη μεταξύ των φύλων είναι αέναη και απαντάται μέχρι και των περιστεριώνε (περιμένεις μετά προκοπή από εμάς;!)... Κανονικό discovery channel ήταν αυτό το επεισόδιο! Σ' ευχαριστούμε, Μαρία, και σου ευχόμαστε καλή τύχη με το ζευγαράκι.

      Διαγραφή
  3. Ωωω ξαναήρθε το ζευγαράκι!!!
    Εμ, αυτός είναι έρωτας, καυγαδάκια ξεκαυγαδάκια, πάλι μαζί.
    Αχ έχουμε κι εμείς περιστέρια ευτυχώς εμφανίζονται στην πίσω πλευρά του μπαλκονιού από την πλευρά της κουζίνας. Είναι πολλά χρόνια τώρα, ζευγαράκι στο περβάζι απέναντι. Φιλιούνται και τρίβονται, γούτσου γούτσου και μούτσου μούτσου.. λες τόσα χρόνια να είναι το ίδιο;
    Τα περιστέρια είναι τρυφερά πολύ και ποτέ δεν τα βλέπεις μόνα.
    Σε αντίθεση με τις αγαπημένες μου ασπρόμαυρες καρακάξες που έρχονται πάντα περήφανες και μόνες.

    Άκουσα πως στο κρύο, οι μέλισσες κι οι πεταλούδες έχουν ανάγκη από ζάχαρη ή κομμάτια φρούτων, γέμισα ένα πιατάκι με ζάχαρη και το έβγαλα έξω στο τραπέζι. Να ισχύει ότι τρώνε τέτοια άραγε; Ποιός να ξέρει..

    Αγαπημένα όντα όπως κι αν έχει..

    καλό βράδυ να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ αυτό ξέρω για τις πεταλούδες και τις μέλισσες. Είναι σωστή η πληροφορία.
      Το ζευγαράκι νιώθει το κλιματιστικό μας σα σπίτι του.
      Πέρυσι δεν είχαμε τη γάτα και όταν την πήραμε είχαν φύγει. Φέτος δεν ξέρω πως θα καταφέρω να τους κρατήσω σε απόσταση ασφαλείας. Αν τους πέσει πάλι αυγό, θα το κάνει η Ζούγκλα μπαλάκι. Δεν της ξεφεύγει τίποτα :)
      Eίναι αγαπημένα τα περιστέρια. Μου έχουν κρατήσει πολλές φορές παρέα και κάθε πρωί ξυπνάω με τα γουργουρίσματά τους.
      Σ'ευχαριστώ που πέρασες Στέλλα μου.
      Καλό ξημέρωμα

      Διαγραφή
  4. Καληνύχτα τρυφερή και ευαίσθητη φίλη μου! Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλό ξημέρωμα φιλενάδα μου.
    Αύριο θα είναι μια καλύτερη μέρα!
    Σε φιλώ γλυκά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημερα Μαρια!☺ Επικαιρη παντα η ιστορια σου περιεχει πολλα μηνυματα ευαισθητοποιησεις για τις τσιμεντουπολεις , τα κομενα δεντρα , τη φυση , την προστασια του περιβαλλοντος .Να εισαι καλα , να περασεις ομορφες στιγμες σημερα🙂

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχουμε κι εμείς οι ιθαγενείς τις παρέες μας Κυριακή μου :)
      Όμοιος ομοίω...που έλεγαν και οι πανάρχαιοι.
      Ευτυχώς που υπάρχουν και οι γλάστρες και οι γάτες.
      Σ'ευχαριστώ πολύ, θα το επιδιώξω να περάσω όμορφα σήμερα.
      Κι εσύ να είσαι καλά και καλό υπόλοιπο στη μέρα σου.

      Διαγραφή
  7. Καλή μου Μαρία, πόσο όμορφη ανάρτηση... οι φωτογραφίες, τα λόγια σου, ο τρόπος που υποδέχτηκες το ενδεχόμενο μιας νέας απόπειρας ζευγαρώματος.
    Στο πατρικό μου, μια χρονιά ήρθαν χελιδόνια. Η μαμά στην αρχή φώναζε να τα διώξουμε να μην της λερώνουν το μπαλκόνι, εμείς με τον μπαμπά και την αδερφή μου σηκώσαμε ανάστημα.
    Δεκαοχτώ χρόνια μετά τα χελιδόνια συνεχίζουν να έρχονται κάθε άνοιξη, μόνο που τώρα πια είναι ολόκληρος στρατός, χαχαχα.
    Μια χρονιά δεν ήρθαν μόνο και ήταν η χρονιά που χάσαμε πολλούς αγαπημένους μας ανθρώπους μαζί. Ισως η μικρή τους ψυχή να μην άντεχε τη θλίψη μας.
    Με συγκίνησες αφανταστα... σε ευχαριστώ πολύ και σε φιλώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χελιδόνια δεν ήρθαν σε μας ποτέ Σταυρούλα. Είστε τυχεροί που έχετε τη χαρά να τα υποδέχεστε στο σπίτι σας κάθε χρόνο!
      Η αλήθεια είναι πως καταλαβαίνω και τη μαμά σου γιατί η φωλιά στο μπαλκόνι σε αναγκάζει να είσαι συνεχώς με τη σκούπα στο χέρι :)
      Με εντυπωσιάζει πολύ που δεν ήρθαν τη χρονιά του μεγάλου πένθους σας!
      Σ'ευχαριστώ πολύ που πέρασες και άφησες τις σκέψεις σου.
      Να είσαι καλά και να περνάς όμορφα.

      Διαγραφή
  8. Πολύ μ' άρεσε η απόπειρα των περιστεριών να μας αντιγράψουν.. Έγχρωμη TV, ασπρόμαυρη ζωή, έλεγαν παλιά..(που ισχύει ακόμα, δηλαδή, μέχρι και τα περιστέρια το ξέρουν!)

    Αμαρτίες γονέων παιδεύουσιν αβγά, βέβαια, αλλά, τι να κάνουμε, το σωστό και το δίκιο ούτε στη νεφελοκοκκυγία δεν τα βρίσκεις πια.

    Να μην ξεχάσω να θίξω, επίσης, και το ένστικτο της προστασίας, Μαρία, που έχουμε οι ψυχοπονιάρηδες γονείς: Τι τους τα έβαλες, παιδί μου,τα κλαδάκια, να τα βρουν έτοιμα και να μην κάνουν τη γυμναστική των φτερών τους; Αχ! Πότε θα διορθωθούμε, οι αδιόρθωτοι;; :-) :-)

    Τα τιτιβίσματά μου, σε πουλάκια και σ' ανθρώπους.

    ΥΓ. Η πίσω μεριά του κλιματιστικού μας, στο μπαλκόνι, (δεν) κρύβει ανάλογα μυστικά.
    ΥΓ2. Α! Και το ηχητικό μας:https://www.youtube.com/watch?v=TgNGyjctnUQ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ναι, είδα και μόνα τους πώς τα κατάφεραν!
    Αφού δεν τα εκπαίδευσαν στη Νεφελοκοκκυγία πρέπει να γίνει εδώ που ήρθαν αλλιώς παιδιά δε βλέπω να βλέπουν.
    Μόνο αν πρόκειται για τη μετενσάρκωση του Ρενουάρ ή κάποιου τέτοιου τύπου μπορεί να δικαιολογηθεί η αδυναμία τους στα χρωματιστά καλώδια.

    Υ.Γ. 1 H σκοτεινή πλευρά του κλιματιστικού στο μπαλκόνι ω ναι…κρύβει πολλά!
    Υ.Γ. 2 Τι όμορφο τραγούδι!! Και είναι ό,τι πρέπει για το σημερινό θέμα.
    Δεν το έχω ακούσει ξανά. Πολύ σ’ ευχαριστώ Διονύση. Είσαι θησαυρός!
    Κρατάω ιδιαίτερα το στίχο: «τα μικρά μπαλκόνια έχουνε τιμόνια…» μου λέει πολλά 
    Καλό μεσημέρι Διονύση!
    Ευχαριστίες και φιλιά από τα περιστέρια, τη γάτα, το μπαλκόνι, το κλιματιστικό (και από ‘δω και από ‘κει), τις γλάστρες και εμένα που εξιστόρησα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Με το καλό να υποδεχθείτε το νέο μέλος του μπαλκονιού σας Μαρια μου. Αλλά καλώδια δεν είχα ξανακούσει. Πού τα βρήκαν αραγε; Και αν κάνει αβγό στη γλάστρα που τα δικά μου περιστέρια εκεί κάνανε τα αβγά ξέχασε το πότισμα. Από τότε που πήραμε το σκυλάκι μας και τα γαβγίζει θρασύτατα δεν πλησιάζει μήτε στο κλιματιστικό, μήτε στη λάμπα του μπαλκονιού.
    Όμως θυμαμαι τις χρονιές που έφτιαχναν τη φωλιά τους για το αβγό, τι προετοιμασίες έκαναν. Και σκάλιζαν το χώμα να ανοίξουν κοίλωμα να μπορεί να χωράει η μαμά περιστέρα που θα ζεσταίνει το αβγό. Κάποια φορά κουράστηκα να μαζεύω κουτσουλιές και έβαλα ξυλάκια πολλά κάθετα, σαν φράχτη στη γλάστρα, ξέρεις τα ξυλάκια για σουβλάκια. Δεν μπορείς να φανταστείς πώς με τη μυτούλα τους τα έπαιρνε η μάνα ενα ένα και τα πετούσε. Πώς να τη διώξω μετά;Πανέξυπνα και τις συνήθειές τους μόνο μια Μάγια (η σκυλίτσα μας) τις έκοψε
    Φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις κι εσύ ανάλογη εμπειρία Άννα :) Eίδες πόσο τρυφερά πλάσματα είναι; Πώς να τη διώξεις τη μανούλα, έχεις δίκιο, δεν βαστάει η καρδιά σου.
      Για να δούμε. Για να δούμε με τί μυαλά ήρθαν φέτος οι δικοί μας επισκέπτες;
      Εγώ πάντως περιμένω να δω ανοιγμένα στοματάκια και να ακούσω τσιρίδες πείνας.
      Τους έχω σε στενό μαρκάρισμα. Δεν θα επιτρέψω άλλες ανοησίες και τα διαζύγια να τα ξεχάσουν.
      Το κλιματιστικό το καθάρισα, αστράφτει, δεν κάνει θόρυβο εν ολίγοις είναι ό,τι πρέπει. Δικαιολογία δεν έχουν. Κάτι μου λέει πως θα αναστενάξει το μπαλκόνι μας φέτος χαχα
      Τη γάτα φοβάμαι αλλά την ελέγχω.
      Καλό βράδυ Άννα μου και καλό μήνα από αύριο.
      Να μην ξεχάσεις το Μαρτιάτικο βραχιολάκι σου.
      Πολλά φιλιά




      Διαγραφή
  11. Όλο τρυφεράδα και ευαισθησία ! Πασπαλισμένο με μια δόση χιούμορ.
    Γράφεις ωραία Μαρία. Αυτό είναι το δεύτερο κείμενο σου που διαβάζω.
    Όπως το πρώτο (καλογραμμενο, ήσυχος λόγος, τρυφερό) συν μια δόση Χιούμορ.
    Το ευχαριστήθηκα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνο με χιούμορ και τρυφερότητα μπορεί κανείς να προσεγγίσει τέτοια θέματα Gip :)
      Σ'ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σου και χαίρομαι που περνάς όμορφα.
      Καλό βραδάκι :)

      Διαγραφή
  12. Δεν ξέρω γιατί μια υποψία από δάκρυ προσπαθεί εδώ και ώρα να σχηματιστεί στα μάτια μου Μαρία. Το θέμα ; η ζωή του ζευγαριού ; η προσπάθειά τους ; οι συγκρούσεις τους ; αυτός ο θαυμαστός κόσμος των πτηνών και των ζώων που τόσα έχει να μας διδάξει ; ίσως όλα μαζί.
    Μάλλον τη μεγαλύτερη "ευθύνη" είχε αυτό το κυκλικό πέταγμα του αρσενικού ολόγυρα. Ο Ύστατος αποχαιρετισμός. Διάβολε να μην μπορώ ποτέ να τον διαχειριστώ. Ίσως και εκείνο το αυγό που έμεινε αμανάτι να καρτερά να γενεί πουλί. Όλα τούτα έσπρωχναν το δάκρυ να σχηματιστεί.
    Ώσπου ήρθαν τα καινούργια καλώδια ! και αυτή τη φορά πολύχρωμα. Και ω να η ελπίδα ! και τότες ήταν που τα δάκρυα απέκτησαν φυσική μορφή και έραναν στα μάγουλά μου.
    Αυτή τη φορά όμως σαν ένα συναίσθημα λυτρωτικής χαράς !

    Τι θα κάνω με σένα και αυτό που βγάζουν τα γραπτά σου, μου λες ; τι ;

    Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σου υπόσχομαι πως δεν θα τους αφήσω να το διαλύσουν πάλι. Αφού αγαπιούνται!
      Να, μαζί ήρθαν. Πόσα περιστέρια πια αγαπούν τα χρωματιστά καλώδια; Θα μου πεις αν δεν τα αγαπούσε και δεν τα έφερνε στην καλή του, μπορεί και να μην τον είχα προσέξει καν. Συμπέρασμα: οι παραξενιές μας μας χαρίζουν τη νοστιμιά και ο τυπάκος είναι πεντανόστιμος. Αυτό είδε και η περιστέρα και αποφάσισε να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Αυτό ή άρχισε να βλέπει με άλλα μάτια τα χρωματιστά καλώδια χαχα.
      Γιάννη μου σ' ευχαριστώ για τις τρυφερές πινελιές σου στην ιστορία.
      Να είσαι καλά.
      Πολλά φιλιά και όμορφο βράδυ.

      Διαγραφή
  13. Όταν διαβάζω για περιστέρια "ακούω" τον Αζναβούρ των νιάτων μου που τραγουδά "τα δυο περιστέρια" και από την άλλη θυμάμαι πόσο μας εκνεύριζε το κουτσουλημένο μας μπαλκόνι όταν μέναμε στη πόλη, "φτερωτοί αρουραίοι" τα αποκαλούσε ο μικρός τότε γιος μου!
    Εύχομαι να πείσει ο περιστέρος την περιστέρα του, να φτιάξουν μια πανέμορφη φωλιά για να έχει χάπι-εντ η γλυκιά σου ιστορία!

    https://www.youtube.com/watch?v=Jsi9GLD_zYg

    Πολλά και τα γουργουριστά ΑΦιλάκια μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί όμορφο τραγούδι, τί τρυφερά λόγια!!
      Στεφανία μου σ'ευχαριστώ πολύ που μας το χάρισες. Τα περιστέρια όπως όλα τα πουλιά λερώνουν πολύ. Η σκούπα είναι το μόνιμο αξεσουάρ του μπαλκονιού. Όσο καλοπερνούν τόσο σου λερώνουν. Η αγάπη πληγώνει καρδιά μου χαχα πάντα όμως.
      Για να δούμε τα καζάντια τους; Ελπίζω φέτος να έχουν πάρει σοβαρά το ρόλο τους. Τί στο καλό; Είναι ένα χρόνο μεγαλύτερα, θα έχουν περισσότερη εμπειρία.
      Σ'ευχαριστώ και πάλι για το πεντάγλυκο τραγούδι.
      Πολλά φιλιά και καλό βράδυ Στεφανία μου.

      Διαγραφή
  14. Μαρία μου, έχετε εντυπωσιακοτατο μπαλκόνι!! Τώρα, είμαστε σίγουροι ότι είναι το ίδιο ακριβώς ζευγαράκι; Ή ο "περίστερος είπαμε;;!:)" βρήκε άλλη περιστερα που να εκτιμά τα πολύχρωμα καλώδια του; Ή, πάλι, η περιστερα βρήκε αλλον και κανει τις ιδιες παραγγελιες;; Όπως και να'χει, εύχομαι αυτή τη φορά να χουν τον νου τους στα πολυτιμα αυγά τους και να μην αρχισουν τους καυγαδες! Και πού στο καλό τα ξετρυπωνει τοσα καλώδια και, μαλιστα, χρωματιστα;;;

    Καλό ξημέρωμα στο μπαλκόνι με τα χρωματιστά καλώδια! :) Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Όλγα μου,
      θέλω να πιστεύω πως είναι ο ίδιος. Έχει δώσει ίδιο δείγμα γραφής, είναι μια απόδειξη αυτό όσο να πεις. Η αμφισβήτηση της πτηνοταυτότητας μάλλον αφορά στην περιστέρα. Αν δω πως φτιάχνει τη φωλιά με καλώδια, θα είμαι πια σίγουρη πως ο "καλλιτέχνης" βρήκε το άλλο του μισό που σημαίνει πρακτικά πως τα αυγά θα κοσμήσουν πάλι τη γλάστρα.
      Το που τα βρίσκει είναι ένα μεγάλο μυστήριο. Έχουν σταματήσει και οικοδομές εδώ γύρω λόγω κρίσης οπότε από οικοδομή αποκλείεται. Από σκουπίδια ίσως; Ή μήπως έχει πιάσει κολλητό κάποιον ηλεκτρολόγο; Δεν μπορώ και να τον παρακολουθήσω να δω την πηγή του.
      Ξεκινάμε καλά το μήνα μας πάντως.
      Όσο για το μπαλκόνι μας, ένα θα πω, μόνο εμείς δε το χαιρόμαστε... για ευνόητους λόγους :)΄
      Καλό Μάρτη με μαρτιάτικο βραχιολάκι για τον ήλιο παρακαλώ.
      Σ'ευχαριστώ για το πρωινό γέλιο που μου χάρισες Όλγα.
      Καλό μήνα με λιγότερα χιόνια εύχομαι ¨)
      Πολλά φιλιά

      Διαγραφή
  15. Καλημέρα κσι καλό μήνα Μαρία μου.
    Πες τα να αφήσουν τις χαζομάρες και να στρωθούν στη δουλειά.
    Μη χάσουν κι άλλο αβγό.
    Να σταματήσει τη γκρίνια και τις απαιτήσεις η Περιστέρα και τα άχρηστα ψώνια ο περιστέρος γιατί θα φωνάξουμε σύμβουλο γάμου πες τους.
    Περιμένουμε να μας καλέσουν στα γεννητούρια και στα βαφτίσια 😂😂
    Ράβω τουαλέττα 😁😁
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα προς το παρόν κόβουν βόλτες στα σύρματα. Τα μυαλά στα σύρματα Ρένα μου. Της τα είπα και απ'την καλή και απ' την ανάποδη.
      Περιμένω ως χαζογιαγιά το ευτυχές γεγονός και όταν δω το σεντόνι απλωμένο στο μπαλκόνι, θα σε ενημερώσω πάραυτα.
      Δεν είναι να χάνουμε τέτοιο χάπενιγκ χαχα
      Η τουαλέτα με μπόλικα πτερά παρακαλώ και διακοσμητικά ντεσέν με καλώδια.
      Σ'ευχαριστώ πολύ Ρένα μου για την ευχάριστη νότα της πρώτης μέρας του Μάρτη.
      Καλό μήνα κι από μένα.
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  16. Άκου να δεις!
    Τι όμορφη και συγκινητική εικόνα μάς έδωσες!
    Καλό μήνα εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Να είσαι καλά Αλεξάνδρα, σ'ευχαριστώ πολύ που πέρασες και σχολίασες.
    Καλό μήνα αντεύχομαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εύχομαι φέτος να είναι πιο αρμονική η συμβίωση του ζεύγους, αν και θα σε τρελάνουν στα γουργουρητά.
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τα γουργουρητά και τις κουτσουλιές χαχα αλλά είναι της οικογένειας τώρα.
      Καλημέρα και καλό μήνα Ελένη μου :)

      Διαγραφή
  19. Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Ελένη μου!!!!!!και καλή εβδομάδα με ομορφιές.
      Πολλά φιλιά :)

      Διαγραφή
  20. Κουτσομπόλα είσαι χαχκαξδ΄φκξασδλφξ σε πειράζω!!! Διάβασα στα γρήγορα Και τα σχόλια η κουτσομπόλα χαχαχαχαα
    ΤΟ αρσενικό ονομάζεται γούτος το θηλυκό περιστέρα και τα μικρά τους πιτσούνια :) Επίσης, εναλλάξ επωάζουν και εναλλάξ τα ταϊζουν με ένα υγρό που βγάζουν και τα δύο από το λαιμό τους.

    Τα περιστέρια τα δελφίνια και κάποια άλλα έχουν στην ζωή τους μόνο ένα ταίρι όποτε ή για άλλο ζευγάρι μιλάμε ή για το ίδιο ... Εμένα μου αρέσει στα περιστέρια το φιλί που δίνουν στην σύντομη ιεροτελεστία του ζευγαρώματος
    Λίγο πριν φύγω από την Ελλάδα, έμενα για λίγο καιρό στο σπίτι της μητέρας μου και στο παιδικό μου δωμάτιο με μπαλκόνι στο πίσω μέρος της πολυκατοικίας που έβλεπε άλλα μπαλκόνια από πίσω μέρος άλλης πολυκατοικίας ... ολόκληρη διατριβή έκανα για τα περιστέρια του ακάλυπτου και γενικά για όλες τις συνήθειες των πίσω μπαλκονιών και του ακάλυπτου χαχαχαχα
    Έχω ξεκαρδιστεί στα γέλια με τον αρχικό διάλογο, άμα δεν τους ξεκουνήσεις ούτε που ενδιαφέρονται να μάθουν πως βρέθηκαν εκεί τα χρωματιστά καλώδια χαχαχαχαα ή γιατί στα απέναντι κάγκελα του μπαλκονιού έχουν κρεμάσει cd !!!!
    Σε φιλώ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αν υποπτευτώ πως με βλέπουν έτσι και οι "επισκέπτες" θα φαρμακωθώ!!!
    Έχουμε αλλάξει τον ρουν της καθημερινότητάς μας για το χατήρι τους χαχα. Η φωλιά πάντως στήθηκε και με καλώδια. Τα υλικά "οικοδομής" που άφησα στα κάγκελα, τα τίμησαν δεόντως και μάλλον θα στεριώσει φέτος το σπιτικό τους.
    Πολύτιμες οι πληροφορίες. Να είσαι καλά Μάνια μου. Το "γούτος" λίγο κακόηχο μου φαίνεται αν τον αποκαλέσω έτσι λες να παρεξηγηθεί; χαχα
    Ναι, ο ακάλυπτος με τα πίσω μπαλκόνια του είναι σαν τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, όλα είναι πιθανόν να συμβαίνουν εκεί πέρα.
    Ένα θεματάκι έχουμε με την ανδρική παρατηρητικότητα. Όπως:
    Πού είναι η ζάχαρη;
    Στο ντουλάπι.
    Σε ποιο ντουλάπι;
    Στο γνωστό
    Α..δεν τη βλέπω!
    Ακριβώς μπροστά σου είναι.
    Και ο καφές;
    Δίπλα
    Α...
    Τα κρεμασμένα cd είναι άποψη πια χαχαχα
    Καλό ξημέρωμα εκεί
    Φιλάκια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Τι γλυκιά ιστορία καλή εβδομάδα να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ Νατάσσα.
      Επίσης κι εσύ Καλή εβδομάδα :)

      Διαγραφή
  23. Αν σου πω 'ότι έχω ζήσει μια παρεμφερή ιστορία σε δύο πλάνα τι θα πεις;

    Έχεις δει περιστέρια ακροβάτες να φιλιούνται ερωτιάρικα ,( να κάνουν έρωτα δηλαδή στα ίσια) ισορροπώντας απίστευτα άκρη-άκρη σε 'ένα στενό πρεβάζι παραθύρου κλιμακοστασίου πολυκατοικίας που βλέπει σε ακάλυπτο?

    Εγώ το είδα κατ' επανάληψη το ίδιο ζευγάρι και το παρακολούθησα. Ούτε ηδονοβλεψίας νάμουνα). Απίστευτες στιγμές που μαρτυρούν χωρίς περιστροφές την κυριαρχία της Φύσης πάνω σε όλα τα όντα κάτω υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.

    Έχει και συνέχεια όμως η παράσταση.
    Ύστερα από μέρες στο μπαλκονάκι μου που βλέπει στον ακάλυπτο βρήκα σε μιαν γλάστρα ένα ολόλευκο μεγαλούτσικο αβγουλάκι.Το εξέλαβα ως τον καρπό έρωτα του roc ζευγαριού των περιστεριών που δεν χρειαζόταν φυλλωσιές,φωλιές,κλαριά δέντρων για να ερωτοτροπήσει .
    Του ήταν αρκετή μια μαρμάρινη κόχη ,στην κυριολεξία.
    Φυσικά δεν το άγγιξα .Έμεινε εκεί πάνω από ένα-δυο μήνες.Μια μέρα βρήκα θρυμματισμένο το κέλυφος.
    Δεν είχα την τύχη να δώ ένα νεοσσό να βγαίνει απ' το αυγό. Ελπίζω όμως κάπως έτσι νάγινε.

    Γειά σου ωραία μου Κυρία με τα πανέμορφα και τρυφερά ενσταντανέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Περιστέρια να ερωτοτροπούν έχω δει πολλές φορές και συμφωνώ μαζί σου. Τηρούν όοολη την ιεροτελεστία του φλερτ και του ζευγαρώματος. Και εσύ αυγό στη γλάστρα; Είμαστε τρεις μέχρι στιγμής που μας έχουν κάνει τέτοια τιμή :)
    Ο νεοσσός τί να απέγινε άραγε; Νεοσσός χωρίς να κλωσήσει τα αυγά η μαμά δε γίνεται. Και μετά, θέλει τάισμα για να δυναμώσει και να πετάξει. Μήπως...χμ..άστο, δεν το λέω καλύτερα.
    Στο πρεβάζι του παραθύρου ε; Ε μα ναι!! Τι φωλιές τώρα χαχα
    Να είσαι καλά Λυγερή μου, σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη και τα καλά σου λόγια :)
    Καλό βράδυ και πολλά φιλιά από μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. πόσο απόλαυσα αυτό το κείμενο ούτε η ίδια ξέρω! Πόσα κοινά έχουμε στους ρόλους μας οι άνθρωποι με τα ζώα ούτε αυτό συλλαμβάνω μα κάθε φορά εκστασιάζομαι. Η συνέχεια της ζωής...η προσπάθεια... η "φωλιά"... όλα για τη φωλιά ... το οικοδόμημα, που όλο καταρρέει και μερεμετίζουμε ξανά και ξανά... η τρυφερή με χιούμορ σκηνή με το αυγό που απέμεινε ωάριο.. η ανάγκη μας να βοηθήσουμε, να βάλουμε ένα χεράκι, να κοιμηθούμε με ένα μειδίασμα το βράδυ και να ξυπνήσουμε με μια προσμονή το πρωί...
    Πόσοι παραλληλισμοί στο κείμενό σου αφού η μονογαμία φέρνει και τη .. φαγωμάρα :)
    Και μέσα σε όλα αυτά, τα παιδικά γραμματάκια που καλούν τον έρωτα!
    Υπέροχη Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι αννετά...κι, είμαστε πολύ κοντά στο υπόλοιπο ζωϊκό βασίλειο κι ας νομίζουμε πως δεν έχουμε και μεγάλη σχέση .:)
      Xαίρομαι πολύ που πέρασες από ψιλή κρησάρα την ιστορία και δεν άφησες τίποτα απαρατήρητο. Και περισσότερο απ' όλα χαίρομαι που πρόσεξες το γραμματάκι στην αρχή και του έδωσες την πρέπουσα σημασία χαχα
      Είσαι καταπληκτική αναγνώστρια και σ'ευχαριστώ πολύ γι' αυτό.
      Καλό τριήμερο αννετά...κι.
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  26. τι όμορφη , συγκινητική και ρομαντική ιστορία
    ευχαριστούμε που τη μοιράστηκες μαζί μας
    καλώς βρεθήκαμε
    ευχαριστώ για την επίσκεψη σου και το σχόλιο σου στην ανάρτηση μου ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλώς το δελφινάκι :)
    Και δική μου χαρά που σε γνώρισα χάρη στο όμορφο κείμενό σου.
    Σ'ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο που μου ανταποδίδεις με τόση ευγένεια.
    Θα τα λέμε πια.
    Καλό βράδυ δελφινάκι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή