Αναρτήσεις

Τρίτη 22 Μαΐου 2018

Ασκήσεις Σεναρίου: "Πες το με Εικόνες"






Και μετά τον αμυντικό πεσιμισμό πάμε σε κάτι πιο ευχάριστο.
Ένα παιχνίδι-άσκηση που οργάνωσε o φίλος Γιάννης https://cinefil-net.blogspot.gr/2018/05/blog-post_20.html
με σκοπό να εφαρμόσουμε τις γνώσεις περί συγγραφής σεναρίου που φρόντισε με πολύ κόπο και μόχθο να αναρτήσει προηγουμένως εδώ:https://cinefilnet.blogspot.gr/2018/04/blog-post.html

To ζητούμενο δηλαδή ήταν να αποτυπώσουμε την ιδέα μας σε γραπτό κείμενο -σκηνή που θα πάρει ο σκηνοθέτης (λέμε τώρα) στα χέρια του για να το κάνει ταινία.

15 ήταν οι συμμετοχές  που έπρεπε μετά να διαβάσουμε και να βαθμολογήσουμε (εκτός από τη δική μας βεβαίως)
Οι πρώτες τρεις που ξεχώρισαν είναι της Αλεξάνδρας (με δύο συμμετοχές) και της Μαρίας (μία συμμετοχή): https://cinefilnet.blogspot.gr/ 
Συγχαρητήρια και στις δύο!

Σεβόμενη τους κανόνες του διοργανωτή φίλου Γιάννη, πειθαρχώ και αναρτώ τη συμμετοχή μου. Ευχαριστώ πολύ όλους.
Καλή ανάγνωση και καλή δύναμη :) 





9.  "Τα Ανείπωτα"



Επιλεχθείσα Κατάσταση:   Φόβος

ΣΚΗΝΗ 1η

(Φοιτητικό δωμάτιο. Νύχτα.. Ο Μάνος και η Άννα ξαπλωμένοι στο κρεβάτι. Εκείνος καπνίζει. Εκείνη ακουμπάει το κεφάλι της στο στήθος του.)

Α- M' αγαπάς;
Μ- (χαμογελάει) ...
Α- Γιατί δεν μου λες; Δεν μ' αγαπάς;
Μ- Όλο το ίδιο με ρωτάς;
Α- Δεν μου το λες ποτέ.
Μ- Τι να σου πω;
Α- Ότι μ' αγαπάς.
Μ- (γελάει)Δεν είμαι ομιλητικός τύπος.
Α- Και εγώ πως θα ξέρω αν μ’αγαπάς;
Μ-​Απ' τις πράξεις μου.
Α- Οι πράξεις σου δεν εκφράζουν πάντα αυτά που νιώθεις.
Μ- Δεν είναι έτσι.
Α- Έτσι είναι. Όταν παραπονιέμαι, εσύ λες πως σε παρεξήγησα;
Μ- Επειδή με παρεξήγησες.
Α- Σε παρεξηγώ όταν δεν σε καταλαβαίνω.
Μ- Κι εγώ τι φταίω;
Α- Δεν μιλάς ποτέ ανοιχτά. Πώς να σε μάθω;
Μ- Από τη στάση μου βρε μωρό μου, τη συμπεριφορά μου, απ’ αυτά που κάνω.
Α- Είναι καλύτερα δηλαδή να προσπαθώ να ερμηνεύω τις πράξεις σου απ’ το να μου μιλάς.
Μ- Κάποια πράγματα δεν χρειάζονται λόγια.
Α- Όπως;
Μ- Όπως η αγάπη.
Α- Εγώ όμως θέλω να το ακούω.
Μ- ...
Α- Σε παρακαλώ. Τι κόστος έχουν δυο λεξούλες: «Σ' α γ α π ώ».
Μ- Τεράστια!
Α- Σιγά ..Τι σου κοστίζει να μου πεις μια φορά πως μ' αγαπάς;
Μ- Άστο... Εντάξει;
Α- Δεν καταλαβαίνω. Γιατί σ' ενοχλεί τόσο; Δεν μ' αγαπάς;
Μ- Ουφ ...Μη με πιέζεις.
Α- Θέλω να καταλάβω.
Μ- Να καταλάβεις τί ρε Άννα; Δεν είμαι εδώ; Μαζί σου;
Α- Δεν θέλω να σε χάσω.
Μ- Δεν θα με χάσεις. Τι σε πιάνει ξαφνικά;
Α- Αν κάποια μέρα φύγω εγώ;
Μ- Τι να σου πω… Παίζει κι αυτό.
Α-Τι εννοείς;
Μ- Τίποτα δεν κρατάει για πάντα.
Α- Έτσι νομίζεις;
Μ- Έτσι είναι.
Α- Εγώ, πάντα θα σ' αγαπάω και θα είμαι μαζί σου.
Μ- ...
Α- Εσύ;
Μ- Τί εγώ;
Α- Θα μ’ αγαπάς πάντα;
Μ- Α…δεν ξέρω.
Α- Άρα δεν μ’ αγαπάς.
Μ- Από πού το συμπέρανες αυτό;
Α- Από τη στάση σου.
Μ- Τι έχει η στάση μου;
Α-…
Μ- Έλα πες. Τι έχει η στάση μου;
Α- Με κοροϊδεύεις;
Μ- Όχι. Γιατί το λες αυτό;
Α- ...
Μ- Πώς σου ήρθε πως σε κοροϊδεύω;
Α- ...
Μ- Θα μου εξηγήσεις;
Α-...
Μ- Θα μιλήσεις;
Α-…
(Εκείνη σηκώνεται. Ντύνεται. Εκείνος παρακολουθεί ξαπλωμένος. Εκείνη κατευθύνεται ήρεμα προς την έξοδο).
Μ- Πού πας τώρα;
Α- Φεύγω.
Μ- Θύμωσες;
Α- Όχι.
Μ- Άσε τα «όχι» και λέγε. Τι έπαθες;
Α- Τίποτα.
Μ- Έλα, λέγε ...
Α- Άσε με ρε Μάνο.
(Εκείνη γυρίζει το πόμολο. Εκείνος πετάγεται όρθιος. Της κλείνει το δρόμο. Εκείνη τον σπρώχνει. Εκείνος αντιστέκεται. Παλεύουν)
Μ- Δεν θα πας πουθενά!
Α- Άσε με .
Μ- Στάσου ρε μωρό μου. Είσαι σοβαρή τώρα; Kάτσε να το λύσουμε.
Α- Δεν έχει νόημα ...
Μ- Έχει...
(Εκείνη ανοίγει την πόρτα. Βγαίνει.)


ΣΚΗΝΗ 2η

(Κεφαλόσκαλο. Νύχτα. Βρέχει. Εκείνος στέκεται όρθιος. Την κοιτάζει που φεύγει.)

Μ-(φωνάζει) Αυτό τώρα είναι αγάπη;

(Εκείνη ανοίγει την αυλόπορτα. Εκείνος τρέχει πίσω της. Σταματάει. Βρέχεται.)

Μ- (φωνάζει) Είπες πως θα είσαι πάντα δίπλα μου! ΕΣΥ ΤΟ ΕΙΠΕΣ!

24 σχόλια:

  1. Μπράβο σου Μαρία μου και έσπαγα το μυαλό να δω ποιανού είναι αυτή η σκηνή η τόσο ζωντανή και γλαφυρή. Συγχαρητήρια πολλά ήσουν καλή μαθήτρια στα μαθήματα σεναρίου, είναι ολοφάνερο.
    Αλλά πολύ τον πίεσε τον έρμο...και την λένε και Άννα!!
    Καλή συνέχεια και στα επόμενα
    Χαίρομαι που βρεθήκαμε μαζί σ'αυτό το δρώμενο και μην επαναπαύεσαι ακολουθούν κι άλλα
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα Άννα, σωστά! Μάλλον δεν την συμπάθησες αυτή την Άννα. Τη βρήκες επίμονη, αποφασισμένη να πάρει αυτό που θέλει οπωσδήποτε :) Xαίρομαι όμως που δεν πέρασε απαρατήρητη έστω κι έτσι. Κάτι άφησε πίσω της φεύγοντας :)
      Σ' ευχαριστώ Άννα μου κι εγώ χάρηκα που βρεθήκαμε σ'αυτό.
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  2. Μαρία μου,
    αρχικά να σε ευχαριστήσω μια ακόμα φορά για τον ενθουσιασμό της συμμετοχής σου στην πρεμιέρα του δρώμενου και επίσης στην παρουσία σου σε όλη αυτήν την όμορφη συλλογική δουλειά.
    Μου άρεσε πάρα πολύ η Σκηνή σου και ανταποκρίνεται πλήρως στους όρους και τις συνθήκες της σεναριακής άσκησης. Με λίγα λόγια το έχεις και το απέδωσες.
    Το θέμα σου δύσκολο, ο Φόβος.
    Οι χαρακτήρες σου, ένα ζευγάρι με διαφορετικές εσωτερικές σκέψεις και ανάγκες.
    Ο Μάνος και η Άννα.
    Μου άρεσε πάρα πολύ η εισαγωγική σκηνή σου που την περιγράφεις με σεναριακή επαγγελματική ακρίβεια.
    Και από εκεί και κάτω ξεκινάει η ...καταιγίδα του διαλόγου σου που πόσα πράγματα αποκαλύπτει.
    Η Επινόησή σου σημαντική.
    Ξεκινάμε με τις ανασφάλειες της Άννας, την παγερή έως και αναίσθητη αταραξία του Μάνου και στο φινάλε οι όροι αντιστρέφονται εντελώς με τον κυνηγό να γίνεται θήραμα.
    Εξαιρετική ανατροπή και ένα σημείο κλειδί το γύρισμα των διαλόγων.
    Μαρία μου μπράβο.....! ένα σπουδαίο μπράβο κορίτσι μου σε όλη τη δημιουργία σου.
    Να είσαι καλά, να μας χαρίζεις ανάλογες δημιουργίες.
    Σε φιλώ και ευχαριστώ και πάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τί να πω εγώ τώρα σε ένα τόσο θερμό σχόλιο από σένα?
      Βεβαίως και με κολακεύει πολύ η κριτική σου και σ'ευχαριστώ για την ενθάρρυνση που δίνεις σε όλους μας. Ένα παιχνίδι με λέξεις και εικόνες, ένα ταξιδάκι φανταστικό που δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε ένα μικρόκοσμο γοητευτικό (αφού είναι φανταστικός!).΄Βοήθησες με τις αναρτήσεις σου και με έβαλες μια και καλή στο κλίμα.
      Και πάλι σ'ευχαριστώ για την δουλειά που έκανες και την μεγάλη σου προσπάθεια να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.
      Σε φιλώ Γιάννη μου!

      Διαγραφή
  3. Καλώς σε βρήκα!
    Μου άρεσε, αρχικά, που συνδύασες το φόβο με τα ανείπωτα, γιατί φωλιάζει ένας ύπουλος φόβος σε αυτά. Και ύστερα, απόλαυσα το διάλογο - χείμαρρο που κατάφερε να μας βάλει στο κλίμα.
    Μπράβο για τη συμμετοχή σου! Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιό σου Αλεξάνδρα και συγχαρητήρια για την βράβευσή σου.
      Ήταν μια όμορφη και "κοπιαστική" εμπειρία με αίσιο τέλος :)
      Να είσαι καλά.
      Καλό βράδυ!
      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  4. Μπράβο, Μαρία μου! Δυνατά στιγμιότυπα και τα δυο, ε τροφή για σκέψη. Η αιώνια πάλη των 2 φύλων και η ανατροπή των ισορροπιών μέσα από ένα σύντομο διάλογο.
    Συγχαρητήρια και πάλι! Πολλά φιλιά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ, η πάλη των φύλων πάντα εμπνέει και η ανατροπή των ισορροπιών βάζει σασπένς στη ζωή :)
      Πολλά φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  5. Γεια σου Μαρία. Ωραία συμμετοχή για το φόβο της μοναξιάς. Μου κέντρισε το ενδιαφέρον ο διάλογος, γράφω μια πιθανή (από τις πολλές) ερμηνείες των … ανείπωτων:
    Ο Μ αγάπησε την Α, όμως ένιωθε ότι δεν ήταν η γυναίκα της ζωής του. Ήταν σχεδόν σίγουρος ότι η σχέση δεν θα είχε συνέχεια, και ότι σίγουρα η Α δεν ήταν αυτό που θα ήθελε εκείνος ιδανικά. Φοιτητές ήταν εξάλλου, τότε σιγά σιγά μάθαιναν τον εαυτό τους. Ο Μ δεν ήθελε να πει κάποιο ψέμα, ούτε όμως όλη την αλήθεια. Ορθώς που η Α έφυγε, ίσως άργησε. Ίσως η Α έχασε χρόνο, ίσως ο Μ κουβάλησε το βάρος των «ανείπωτων». Έκαστος όμως μαθαίνει από τα λάθη του (αυτά που δεν λέει, αυτά που δεν ερμηνεύει).
    Καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Γιάννη,
      πολύ μου αρέσει αυτό που κάνεις, που δίνεις δηλαδή τη δική σου εκδοχή. Είναι σίγουρα μια πιθανή ερμηνεία κι αυτή όπως και μια άλλη: εκείνος που δεν μιλάει εκτίθεται λιγότερο αφού τις πράξεις μπορείς να τις δικαιολογήσεις με χίλιους τρόπους ενώ τα λόγια δεν γυρίζουν πίσω.
      Πολύ σ'ευχαριστώ που συμμετέχεις με τον τρόπο σου, έστω και μέσα από ένα σχόλιο!
      Πάντα κάτι έχεις να προσφέρεις παραπάνω.
      Πολλά φιλιά!
      Καλό βράδυ.

      Διαγραφή
  6. Καλησπέρα Μαρία συγχαρητήρια για τη συμμετοχή σου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Λυγερή μου!
      Σ'ευχαριστώ πολύ που πέρασες να μου το γράψεις.
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Τι διάλογος Μαρία μου!!! σεναριο με όλη του την σημασια..και αυτα που δεν λεγονταν σιγουρα αν γυριζοταν η σκηνη θα φαινονταν στα προσωπα των πρωταγωνιστων σου..μπραβο γαι την συμμετοχή σου..
    Καλή συνεχεια και σε ότι κανεις..καλο σου βραδυ.. φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Σμαραγδάκι (λατρεύω αυτό το χρώμα!!)
      Σ'ευχαριστώ πολύ Ρούλα μου. Είχαμε μόνο 500 λέξεις. Δεν γινόταν να ανοιχτεί περισσότερο ο διάλογος. Ό,τι καταφέραμε..καταφέραμε χαχα.
      Να είσαι καλά
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  8. Μπήκα στο πειρασμό να το ψηφίσω αλλά με έκλεψε η Νεράιδα που γελούσε και ξεχάστηκα χαχαχα
    Ωραίος διάλογός :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα..Τί είναι ο ρεαλισμός μπροστά στη φαντασία;
      Πάντα κερδίζει η φαντασία! :) :)
      Σ'ευχαριστώ πολύ Μάνια μου.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  9. Ωραίο είναι ένα κείμενο (και) όταν αυτός που το διαβάζει αντικατοπτρίζει δικές του μνήμες, σκέψεις, βιώματα. Εγώ δεν έχω ζήσει ακριβώς τέτοια σκηνή - άλλωστε δεν καπνίζω :-) Αλλά.. γιατί μου φάνηκε τόσο γνωστή και οικεία; Γιατί είπα πως αυτή τη σκηνή την έχω ζήσει;
    (Αλλά κι εσύ, ρε παιδί μου, ν' αφήσεις το κορίτσι μόνο κι απελπισμένο στη νυχτερινή βροχή!..)

    Καλημέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αφού δεν έχεις ζήσει κάτι τέτοιο αλλά παρ'όλα αυτά το ένιωσες οικείο σημαίνει πως "κάτι" άφησε πίσω του, φεύγοντας, το κορίτσι.
      Έτσι είναι τα κορίτσια Διονύση μου. Όταν απελπίζονται..δεν καταλαβαίνουν τίποτα, ούτε νύχτες ούτε βροχές :)
      (Το όριο των 500 λέξεων ήταν μια πρόκληση στην ανάπτυξη των διαλόγων.)
      Σ'ευχαριστώ πολύ που πέρασες.
      Καλή συνέχεια στη μέρα σου.
      Φιλιά!

      Διαγραφή
  10. Μα αυτή η Άννα βρε Μαρία! Πιεστική, επίμονη και... κλασσικη γυναίκα! Άσε τον άνθρωπο να πάρει μια ανάσα ρε παιδί μου! Εκεί... μαγαπάς και μαγαπας και μαγαπας... Σαγαπάει αλλά δώστου λίγο χώρο! Καλά και αυτός εκεί που της είπε "εισαι σοβαρή τώρα" έσκαψε τον λάκκο του! Που πας ρε Καραμήτροοοοο;;; χαχα!

    Πέρα από πλάκα εξαιρετικό σενάριο Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ του το είπα Μάκη. "Μην το ξεστομίσεις αυτό το πράγμα. Δεν λέγονται αυτά. Τα έχεις που τα έχεις κάνει θάλασσα, πας να βγεις κι από πάνω τώρα;"
      Αυτός έκανε το δικό του. Δεν μίλαγε δε μίλαγε και όταν μίλησε τί είπε;
      Τα είδαμε τα χαΐρια του.
      Η άλλη, απ' την άλλη, όλο λόγια και ουσία τίποτα.
      Κάτσε παιδάκι μου να συνεννοηθείς με το χριστιανό.
      Μας έπρηξε να πει μια κουβέντα και τώρα που πήρε την απόφαση να μιλήσει τον παρατάς σύξυλο και φεύγεις;
      Τί να πω κι εγώ; Ξέφυγαν εντελώς :)

      Σ'ευχαριστούμε πολύ και οι τρεις για την υπομονή και την δύναμη χαρακτήρα που έδειξες.
      Καλό ξημέρωμα Μάκη μας! :) :)


















      Διαγραφή
  11. Μαρία, τη λάτρεψα τη συμμετοχή σου, της έδωσα τους 4 βαθμούς μου, γιατί ο τρόπος που παρουσίασες τη σκηνή, δε με έκανε απλά να νιώσω σαν την έβλεπα, την έκανε πολύ οικεία σε εμένα.
    Συγχαρητήρια λοιπόν, με το καλό και στα επόμενα δρώμενα μας.
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σ'ευχαριστώ Μαρίνα μου, χαίρομαι πολύ που σου άρεσε και με ψήφισες κιόλας.
    Να δούμε και τη συνέχεια χαχα.
    Φιλιά κι από μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καταρχάς, καλώς σε βρίσκω. :)

    Νομίζω πως φάνηκε πόσο πολύ μου άρεσε η συμμετοχή σου, έτσι; Ήσουν 4ρι καθαρό. Τη βρήκα εντελώς σεναριακών ορίων, και μου άρεσε που άφηνε πολλά ενδεχόμενα γι' αυτόν τον διάλογο που διαβάσαμε. Μπράβο σου, Μαρία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Έτσι έτσι Lysippe μου χαχα. Καλώς ήρθες και χαίρομαι που σε συναντιόμαστε εδώ. Σ'ευχαριστώ πολύ για την προτίμησή σου και βέβαια πετάω απ'τη χαρά μου που σου άρεσε :)
    Kαλό σου βράδυ
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή