Για το χατίρι της Αριστέας έγινα ποιήτρια για μια μέρα.
Η Αριστέα είναι αυτό ακριβώς που δηλώνει το όνομά της: Άριστη. Ό,τι αναλαμβάνει να κάνει, το κάνει τέλεια, από τα χειροποιήματά της έως τις διοργανώσεις του Συμποσίου Ποίησης (δική η ιδέα), μέσα από το μπλοκ της:
που μετρούν μέχρι σήμερα 29 σε αριθμό, παρακαλώ!
Δίνει μια λέξη δικής της επιλογής και πρέπει να εμπνευστούμε απ' αυτήν και να γράψουμε ένα ποίημα. Η λέξη που έδωσε αυτή τη φορά ήταν: ΤΡΑΠΕΖΙ.
Τα ποιητικά συμπόσια της Αριστέας μας είναι κάτι σαν...τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά στην αρχική τους μορφή. Ξέρετε ίσως πως οι αρχαίοι μας πρόγονοι διοργάνωναν τους Ολυμπιακούς Αγώνες προκειμένου να δίνεται η ευκαιρία στους άνδρες να εκτονώνουν τα βίαια και ανταγωνιστικά ένστικτά τους μέσα στο στάδιο επιδεικνύοντας μόνον ευγενή άμιλλα.
Ένα "ευχαριστώ" λοιπόν στην Αριστέα που βρήκε αυτόν τον τρόπο να ηρεμεί και να εκτονώνει τις βίαιες μυστικές σκέψεις μας.
Γιατί, όπως γράφει και η περσινή νομπελίστρια συγγραφέας Ανί Αρνό:
"Ό,τι δεν καταγράφω, δεν περατώνεται, απλώς βιώνεται".
Όλες οι συμμετοχές ΕΔΩ
Λίγο ακόμα;
Απόψε, βγήκα στον ωκεανό.
Ταξίδεψα σε μιαν απέραντη θάλασσα από ξύλο.
Πολυκαιρισμένο ξύλο, με ρόζους,
σημάδια από χυμένο καφέ και δρόμους χαραγμένους με μαχαίρι.
Ωκεανός χωρίς όρια – το παλιό μας τραπέζι.
Οι άκρες του χάνονται μέσα στο χρόνο.
Στο κέντρο του ένα αναμμένο κερί.
Πιο πέρα, ξεχασμένες βαρκούλες -τα βρεφικά παπουτσάκια.
Κι ένα γράμμα. Υπογραφή, λεκές από αίμα.
Ο αέρας γέμισε ψιθύρους:
Μου δίνεις άλλη μια φέτα γλυκό; Μη χαζεύεις παιδί μου,
τρώγε!
Λίγα φρούτα ακόμα; Και βέβαια.
Θα περάσει κι αυτό. Υπομονή.
Μην στενοχωριέσαι.
Τι έχεις; Γιατί δεν τρως; Μια κουταλιά έμεινε, να σου βάλω;
Τελευταία μπουκιά. Η δύναμή σου!
Λίγο ακόμα;
Μια κουταλίτσα ακόμα υπομονή…
Μια κουταλίτσα ακόμα ελπίδα…
Λίγο ακόμα;
Για τον μπαμπά που απελπίζεται; Για τη μανούλα που ματώνει;
Λίγο ακόμα;
Πώς ξεσηκώνουν τόσα κύματα οι ήσυχες λέξεις των ψιθύρων;
¨πως ξεσηκώνουν τόσα κύματα οι ήσυχες λέξεις των ψιθύρων¨ Περιεκτικός ο λόγος Μαρία μου δεν ορίζει μόνο την παρουσία σου, την κερδίζει. Μια θάλασσα συναισθήματα!
ΑπάντησηΔιαγραφή¨πολυκαιρισμένο ξύλο με ρόζους¨ Καταλαμβάνει όλη τη μνήμη, διεκδικεί την καθημερινότητα, με λέξεις απλές, όμορφα δεμένες εικόνες, δυνατές, με ειλικρίνεια και τρυφερότητα. Μπράβο Μαρία!
Καλημέρα! Καλή εβδομάδα!
Σ' ευχαριστώ πολύ Αννίκα μου, χαίρομαι που σου άρεσε.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, καλό βραδάκι!
Ένα ποίημα γεμάτο εικόνες και με τεράστια ευαισθησία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό το αποτέλεσμα τουλάχιστο έτσι το εισέπραξα προσωπικά!
"Λίγο ακόμα" για όσους δεν το βάζουν κάτω!
ΑΦιλάκια πάντα με αγάπη και χαμόγελο! <3
Σ' ευχαριστώ πολύ Στεφανία μου. "Λίγο ακόμα" για όλους τους ζωντανούς.
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά κι από μένα. Με αγάπη και χαμόγελο πάντα :)
Την ξεχώρισα αμέσως την συμμετοχή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει έναν ιδιαίτερο λυρισμό, έναν ρυθμό που σε συνεπαίρνει.
Ο τελευταίος στίχος τόσο ανατριχιαστικός.
Πολλά πολλά συγχαρητήρια,να γράφεις συχνότερα έτσι.. σου πάει!
Καλημέρα 🌷
Κατερίνα μου χαίρομαι που μου το λες και σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό.
ΔιαγραφήΝα είμαστε καλά και θα το επαναλάβουμε πιστεύω.
Καλό βραδάκι!
-Ωκεανός χωρίς όρια – το παλιό μας τραπέζι.-
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πιο κάτω
-Πώς ξεσηκώνουν τόσα κύματα οι ήσυχες λέξεις των ψιθύρων;-
Μαρία μου εξαιρετικό το ποίημα σου γεμάτο εικόνες και νοήματα.
Μπράβο!
Αλήθεια το πινακάκι ακουμπησμένο στο laptop σου το ζωγράφισες εσύ;
Χαίρομαι που σου άρεσε Ψαροματάκι μου και σ' ευχαριστώ πολύ για όσα μου γράφεις.
ΔιαγραφήΤο πινακάκι; Α, το "αποτυχημένο μου" εννοείς. Ναι. Έχει μια μικρή ιστορία αυτό το πινακάκι. Όταν προσπάθησα να το ζωγραφίσω, το αποτέλεσμα με απογοήτευσε. Δεν ήταν όπως το είχα φανταστεί και οι λεπτομέρειες μου είχαν ξεφύγει. Ήθελα να το πετάξω και θα το έκανα αν ένας φίλος δεν μου έλεγε κάτι που με συγκίνησε. "Τα ατελή πράγματα είναι το ίδιο όμορφα με τα τέλεια, του αξίζει να υπάρχει". Κάπως έτσι. Και έτσι το κράτησα :)
Καλό βράδι Ψαροματάκι μου!
Ποιήτρια για μια μέρα, δεν είσαι, Μαρία μου! Όχι! Η δύναμη της ψυχής σου, η προέκταση που δίνει στη συγγραφική και λυρική σου έκφραση δεν ταιριάζει στον όρο "για μια μέρα". Αυτό σου το ποίημα, διανθισμένο στις στροφές του με εκφράσεις διαμάντια, νομίζω είναι μια ουσιαστική μαρτυρία για το πού μπορεί να πάει η γραφή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα την χαρακτήριζα "Ωκεανό χωρίς όρια", αγαπημένη μου φίλη.
Γυναίκα της τέχνης είσαι, αφουγκραζόμαστε της καρδιάς σου το φως.
Την καλησπέρα μου.
Σ' ευχαριστώ πολύ Γιάννη μου!
ΔιαγραφήΠάντα βλέπεις τα θετικά στην προσπάθεια κι αυτό ενθαρρύνει τους ανθρώπους που σε εμπιστεύονται.
Σ' ευχαριστώ κι εγώ για την ενθάρρυνση που μου δίνεις με το εγκωμιαστικό σχόλιό σου.
Να είσαι καλά, καλό βράδυ :)
Μαράκι μου, Μαράκι μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήήσουν το τριαράκι μου!😊
Ορίστε, έγραψα κι εγώ ένα χαϊκουλάκι, γιατί πολύ με ενέπνευσε το δικό σου ποίημα, Μαρία μου! Έλιωσα με εκείνα "τα βρεφικά παπουτσάκια" 💖 και με συντάραξε αυτό το "πώς ξεσηκώνουν τόσα κύματα οι ήσυχες λέξεις των ψιθύρων;"... 😘 Κανόνισε να αναρτάς πιο συχνά τέτοια υπέροχα διαμαντάκια και φυσικά να συμμετάσχεις στα συμπόσια! 😉 Την αγάπη μου 🎁🧡
Πλάσμα μου αστείρευτο με εμπνέεις να προσπαθήσω να γράψω ένα ποίημα με θέμα, εσένα :)
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για την τιμή! Να είμαστε καλά, και βλέπουμε για την συνέχεια.
Κι εγώ σ' αγαπώ!
Πολύ όμορφη η συμμετοχή σου Μαρία μου. Χάρηκα που σε είχαμε κοντά μας και μακάρι και στα συμπόσια και λοιπά δρώμενα που θα ακολουθήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛάτρεψα και τον παραλληλισμό σου με τους ολυμπιακούς αγώνες. Ιδιαίτερα εύστοχος.
Καλό ξημέρωμα να έχουμε.
Πολλά φιλιά :)
Σ' ευχαριστώ πολύ Μαρίνα μου, κι εγώ χάρηκα που συμμετείχα.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, καλό απόγευμα, τα φιλιά μου!
Καταρχάς, τι όμορφη παρουσίαση μου έκανες, Μαρία μου! Κοκκίνισα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που η πρώτη σου εμφάνιση (και ουχί τελευταία, το ξέρω εγώ, είναι κόλλημα
το Συμπόσιο κι αγάπη μεγάλη στην παρέα μας!) ήταν τόσο όμορφη, τόσο λυρική, τόσο συναισθηματική, τόσο ...πετυχημένη! Αγαπήθηκε η συμμετοχή σου, και όχι άδικα.
Χρησιμοποίησες πολύ όμορφες εικόνες, αλλά και λέξεις που εγώ συγκινήθηκα,
πήγα ταξίδι μαζί σου στην παιδικότητά μου και τις κουταλίτσες που έτρωγα για
χάρη άλλων (η δικιά μου η μαμά είχε μια έφεση να μου φέρνει όλους τους νεκρούς
συγγενείς της...μια κουταλίτσα για τη γιαγιά την Αριστέα που θα κλαίει...)
Μαρία μου, σε ευχαριστώ από καρδιάς και ξέρω πια ότι δεν έγινες ποιήτρια για μια
ημέρα! Είσαι ποιήτρια στη ψυχή και αυτή τη φορά μας το έβγαλες προς τα έξω και
πραγματικά θα ήθελα να έχεις συνέχεια, θέλω να διαβάσω κι άλλα από σένα!
Να, για κάτι τέτοια συνεχίζω το Συμπόσιο παρά την κούραση που έχει η διοργάνωσή
του !
Σε φιλώ γλυκά!
♥
Με είπες Αρίστη, μα εγώ εδώ δίνω το άριστα 10 του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου έβερ! ♥
Η αλήθεια είναι πως μέσω των γυναικείων ιστοσελίδων, αγάπησα περισσότερο τις γυναίκες. Δεν ξέρω πώς μου ήρθε να το γράψω τώρα αυτό, αλλά διαπιστώνω μέρα με τη μέρα πόση ακόμα δύναμη, ταλέντα, ομορφιά, ευγένεια, γεναιοδωρία, κατανόηση, τρυφερότητα διαθέτουν απλόχερα γύρω τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι γυναίκες είναι μεγάλη δύναμη. Κανείς δεν τους το λέει όταν είναι νέες, και μέχρι το τέλος της ζωής τους λαχταρούν όσο τίποτα να αγαπηθούν.
Τις σέβομαι και τις αγαπώ άπειρα!!
Σ' ευχαριστώ πολύ Αριστέα μου για την ενθάρρυνσή σου. Ήταν μια καινούργια εμπειρία για μένα και την χάρηκα πολύ.
Να είσαι καλά μέχρι το επόμενο Συμπόσιο :)
Πολλά φιλιά!
Μπράβο, Μαρία μου, πολύ όμορφη η συμμετοχή σου! Δεν τη διάβασα στης Αριστέας κατά τη διάρκεια του συμποσίου λόγω κάποιων θεμάτων που απασχολούσαν και απασχολούν (και θα απασχολούν) ακόμη τον εγκέφαλό μου, αλλά τη διάβασα τώρα και τη θαύμασα! Γέμισε η οθόνη μου εικόνες και ψιθύρους! Μπράβο και πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο
Σ' ευχαριστώ πολύ Πίπη μου, έβαλα τα δυνατά μου να βγάλω ασπροπρόσωπη την Αριστέα :)
ΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που σου άρεσε γιατί με την ποίηση ειδικά, ποτέ δεν ξέρεις τί σου ξημερώνει :)
Εύχομαι τα θέματα που σε απασχολούν να τελειώσουν καλά και γρήγορα και να αφήσουν τον εγκέφαλό σου ήσυχο να σκέφτεσαι μόνο τις όμορφες ιστορίες σου.
Καλή Κυριακή, πολλά φιλιά από μένα!
αχ.. αλήθεια σου λέω ήταν απολαυστικό !
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς λίγο ακόμα λίγο λίγο να συνεχίσεις να είσαι ποιήτρια;
Καλή συνέχεια :)
για λίγο ακόμα θα δούμε τί μπορεί να γίνει :)
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Μάνια μου!
Σε φιλώ
Εξαιρετικό. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ Ευρυτάνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
Μαρία μου μόνο θαυμασμό θα εκφράσω από την πρώτη σου συμμετοχή στο συμπόσιο της Αριστέας μας...μου θύμισαν εμένα οι λέξεις σου ...να μια τελευταία μπουκίτσα...πόσες φορές τις έχω πει να ήξερες! ένα τραπέζι η ζωή μας είναι και γύρω του εμείς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα ότι γράφεις με εντυπωσιάζει Μαρία μου να συνεχίσεις να μας χαρίζεις τις σκέψεις σου.
Να περνάς καλά. Την αγάπη μου πάντα φιλιάαα! 🧡😘