Τις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές νύχτες, ο ουρανός στέλνει στη γη πολλά από τα αστέρια του.
Είναι οι πυγολαμπίδες!
Τα μικρά εντομάκια με το γλυκό φως στον ποπό τους που στολίζουν σαν μαγικά λαμπιόνια τα χωράφια των ανθρώπων, τα δάση, τους θάμνους και μετατρέπουν τη γη τις νύχτες, σε χώρα παραμυθιού.
Είναι τα πιο εντυπωσιακά ερωτικά έντομα αφού "ανάβουν" στο λυκόφως για να προσελκύσουν συντρόφους και τη λεία τους.
Είχα την τύχη να τις δω με τα μάτια μου όταν ήμουν παιδί.
Έχω και τη μαρτυρία της κόρης μου που τις είδε στα περίχωρα των Ιωαννίνων να έχουν καλύψει μεγάλες σπαρμένες εκτάσεις και να στολίζουν ακόμα και τα παράθυρα αυτοκινήτων.
Σήμερα όμως είναι δύσκολο να τις δει κανείς.
Έχουν γίνει πια σπάνιες αφού οι καταστροφές των δασών και τα φάρμακα με τους συχνούς ψεκασμούς τις έχουν σχεδόν εξαφανίσει.
Όσοι έχετε χωράφια και τα κρατάτε μακρυά από τα χημικά, ίσως καταφέρετε μια νύχτα της άνοιξης ή του καλοκαιριού να τα δείτε να μεταμορφώνονται, απ' τους φωτεινούς εραστές, σε ουρανούς με εκατομμύρια αστέρια.!!
Joey - Πυγολαμπίδα
Καλημέρα μου Μαρία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς είναι υπό εξαφάνιση οι πυγολαμπίδες.
Ίσως κάτι σκεφτούν οι οικολόγοι όπως συνέβη και με άλλα έντομα της φύσης.
Όσο για τα χημικά στα χωράφια, ''να με σώσεις σου ζητάω'' που λέει και το πολύ όμορφο τραγούδι που διάλεξες, ''να σε πάρω και να φύγω από δω''
Μαρία μου η ομορφιά της φύσης που την έχει καταπατήσει ο άνθρωπος στο όνομα της επιβίωσης τάχα. Πίσω από όλα υπάρχει το χρήμα, από όλα όμως!
τα φιλιά μου
:-)))
Tο χρήμα πίσω απ' όλα δυστυχώς και πώς να διαφωνήσω μαζί σου ψαροματάκι μου. Μικρά θαύματα που μας χαρίζει αυτός ο υπέροχος πλανήτης μας και χάνονται σιγά-σιγά.
ΔιαγραφήΓιατί να μην προστατεύονται οι περιοχές με υγρασία ώστε να δίνουν στα πανέμορφα εντομάκια τη δυνατότητα να ομορφαίνουν τη φύση; Ψιλά γράμματα...
Καλό απόγευμα κορίτσι μου, και τα δικά μου φιλιά :)))
Πολύ ωραίες οι Πυγολαμπίδες. Φιλιά Μαρία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίες πράγματι Ειρήνη μου! Ελπίζω να υπάρχουν ακόμα μετά από χρόνια για να προλάβει να τις δει και το μωράκι σου, όταν μεγαλώσει.
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα και τα δικά μου φιλιά!
Πρώτη φορά που είδα πυγολαμπίδα ήταν μια νύχτα και αυτό μέσα στο δωμάτιο μου και ομολογώ πως κατατρόμαξα γιατί την πέρασα για κάτι σαν φάντασμα της νύχτας, άναψα το φως και φυσικά δεν είδα τίποτα, μετά από αρκετά αναβωσβησίματα ανακάλυψα περιχαρής την επισκέπτρια μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠυγολαμπίδα "συνάντησα" και στην τελευταία μου δουλειά στο μικρού μήκους ταινιάκι του γιόκα μου!
Αν δεν το έχεις δει:
https://www.youtube.com/watch?v=TnxJJSjgaSQ
ΑΦιλάκια φωτεινά και χαμογελαστά!
Η δουλειά του γιου σου Στεφανία μου, με ενθουσιάζει!!! Τις έχω δει τις ταινίες και δεν χορταίνω να τις ξαναβλέπω!
ΔιαγραφήΜια επισκέπτρια έκπληξη στο δωμάτιό σου! Μπορεί να ήταν μια μικρή νύμφη ή ένας γαμπρός που έχασε το δρόμο του :) Θα ήθελα να το είχα ζήσει κι εγώ αυτό.
Καλό απόγευμα και πολλά φιλιά από μένα!!
Ναι, στέκουν εκεί. Σαν αμέτρητα αστεράκια, μικρά, ευάλωτα και λαμπερά. Λες και είναι σταλμένα από έναν άλλο κόσμο, δικό τους, όμορφο, αληθινό και αγνό. Μακριά από φάρμακα και αρρώστιες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς δεν έχουμε την ευλογία πια να χαιρόμαστε τέτοιες παρουσίες Μαρία μου. Μένουμε να τις απολαμβάνουμε από τα βιβλία, τις εικόνες και τα μικρά φιλμ. Αλλά και από κάποιες αναρτήσεις και θέματα που σε σπιτικά σαν το δικό σου εδώ, κατοικούν μαζί με τη δική σου ευαίσθητη ψυχή.
Καλησπέρα καλή μου φίλη.
Σε μάγεψαν κι εσένα :)
ΔιαγραφήΑχ αυτοί οι ψεκασμοί, πόσα εντομάκια έχουν εξαφανίσει ή έχουν μειώσει τον πληθυσμό τους και βρίσκονται σήμερα υπό εξαφάνιση!
Οι πυγολαμπίδες ειδικά είναι σαν ιπτάμενα όνειρα χαχα. Μικρά ιπτάμενα όνειρα. Έχουν όλα τα συστατικά ενός ιδανικού ονείρου: νύχτα, φτερά, φως και κάλεσμα :)
Να κανονίσουμε να πάμε μια εκδρομή στα Ιωάννινα να τις δούμε από κοντά, λέω. Όσο υπάρχουν ακόμα.
Καλό απόγευμα Γιάννη μου.
Ήταν το 1982 και είχα πάει επίσκεψη σε μια φίλη μου, που ήταν, και είναι δηλαδή ακόμα, μόνιμη κάτοικος Σαρωνίδας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝύχτα, η ώρα είχε πάει 00:30 και καθόμουν στην αυλή, σε μια πλιάν πολυθρόνα, ενώ η φίλη μου ήταν μέσα στην κουζίνα κι έφτιαχνε τις τέταρτες μαργαρίτες, να τις πιούμε να γίνουμε κουδούνια, γιατί οι προηγούμενες τρεις δεν μας είχαν πιάσει ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζαμε.
Στην αυλή είχε έναν κισσό και τον κοίταζα μετά μανίας, ενώ παράλληλα σκεπτόμουν πού οδηγούμεθα γενικώς και άλλα τέτοια υπαρξιακά.
Ώσπου ξαφνικά ο κισσός άρχισε να αναβοσβήνει κατά τόπους και μικρές λάμψεις να φαίνονται ανάμεσα στα φύλλα του.
Σοκ και δέος η αρτίστα!
Και να αρχίζω να ουρλιάζω "Ζωήηηηηηηηη τρέχααααα, Ζωήηηηηηη κάτι όντα αγνώστου ταυτότητος είναι πάνω στον κισσόοοοοοο"!
Από το φόβο μου δεν μπορούσα να σηκωθώ, έρχεται τρεχάτη η Ζωή "Τι έπαθες μαρή τρελή και ξύπνησες όλη τη Σαρωνίδα;" μου λέει, της δείχνω με χέρι τρεμάμενο τον κισσό, ανίκανη να αρθρώσω λέξη, μιας και νόμιζα ότι μόλις είχα επαφή τρίτου τύπου με εξωγήινους.
Κοιτάζει η Ζωή τον κισσό και αναφωνεί γεμάτη ενθουσιασμό "Κωλοφωτιές"!
"Κώλο τί;" ρωτάω, η νεαρά κι αθώα τότε αρτίστα.
"Πυγολαμπίδες βρε ζώον", μου απαντά με τρυφερότητα η Ζωή και συνεχίζει με απαξίωση "αλλά πού να τις δεις εσύ στα τσιμέντα που μένεις..." και μου έδωσε την τέταρτη μαργαρίτα μου.
Από ότι έμαθα μετά, κωλοφωτιές τις έλεγαν στο χωριό του παππού της, στα Λαγκάδια Αρκαδίας.
Από τότε ξαναείδα όταν ήλθα πια στο Άργος, όχι όμως στο Άργος, γιατί πάλι στα τσιμέντα κατοικώ, αλλά στο χωριό έξω από το Άργος, που κατοικεί η συννυφάδα μου (στην αυλή του σπιτιού της, μέσα στο αγιόκλημα), η οποία όμως τις λέει κι εκείνη κωλοφωτιές. Τείνω να πιστέψω ότι έτσι τις λέει όλη η Πελοπόννησος.
Εννοείται ότι μετά το πρώτο σοκ, απολάμβανα το θέαμα!
Όμως εδώ και δέκα χρόνια μη σου πω, έχω να δω πυγολαμπίδες.
Δεν πάνε πια ούτε στην αυλή της συννυφάδας μου...
Καλό βράδυ Μαρία Γ.!
Τέσσερις μαργαρίτες!
ΔιαγραφήΝα κάτι που θα μου μείνει απωθημένο απ' αυτή τη ζωή. Δεν κατάφερα ποτέ να ξεπεράσω το ένα δάχτυλο (οριζόντια) μπύρας. Κάποτε είχα την φαεινή ιδέα να δοκιμάσω ένα "κατσαβίδι" και με μάζευαν από κάτω κυριολεκτικά χαχα.
Γι'αυτό σου λέω. Στη θέση σου, μετά από 4 μαργαρίτες μπορεί και να το απολάμβανα πιστεύοντας πως πρόκειται για μικρές Τίνκερμπελ χαχα
Αυτό που με κάνει πάντως να χαίρομαι, είναι πως η ανάρτηση στάθηκε αφορμή να πείτε την δική σας μικρή ιστορία με μια πυγολαμπίδα ηρωίδα!
Θέλουν υγρά μέρη και καθαρά, από τοξικά. Πού να τα βρουν τέτοια μέρη σήμερα; Πάντως η πρώτη σου επαφή μαζί τους δεν σε άφησε ασυγκίνητη απ' ό,τι καταλάβαμε όλοι. "Μα ένιωσα φόβο" θα μου πεις. Ναι. Στην αρχή. Μετά όμως; Άλλωστε η μαγεία δεν κρύβει μέσα της ένα μεγάλο ποσοστό φόβου;
Κωλοφωτιές τις λένε σε πολλά μέρη.
Να σου θυμίσω ένα τραγούδι του Πανούση: "Πυγολαμπίδα".
https://www.youtube.com/watch?v=6bXVOm2YGiE
Να πάμε στα Ιωάννινα να τις δούμε από κοντά πριν εξαφανιστούν κι από κει.
Μιλ μερσί για την ιστορία των δικών σου πυγολαμπίδων Αρτίστα του βωβού.
Με διασκέδασε η ιστορία σου, σου οφείλω ένα ξεκαρδιστικό γέλιο για σήμερα.
Καλό απόγευμα με φιλί από μένα!
τις αγαπω!
ΑπάντησηΔιαγραφήδυστυχως δεν βρισκω συχνα οπως παλια
με πηγες σε ομορφες εποχες σημερα
φιλια πολλα
καλημερα
Σε καταλαβαίνω!
ΔιαγραφήΔεν γίνεται να μην τις αγαπήσει όποιος τύχει να τις δει.
Σ'ευχαριστώ πολύ.
Καλό απόγευμα Κική μου.
Σε φιλώ!
Μια φορά είχα δει πολύ παλιά και τώρα ΄χάθηκε και αυτή η ομορφιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά όχι τόσες πολλές σαν χαλί φωτισμένο. Λίγες...και κρίμα θα ήθελα να δω αυτό το χαλί της γης με λαμπιόνια!!
Καλησπέρα Μαρία μου
Τι ομορφιές εξαφανίζει ο άνθρωπος!!!
Κρίμα, βέβαια, αλλά έτσι επιλέξαμε να ζήσουμε και τώρα θέλουμε δε θέλουμε θα υποστούμε τις συνέπειες. Και είναι τόσο όμορφες! Οι πυγολαμπίδες εννοώ :)
ΔιαγραφήΕγώ πάντως σου εύχομαι, σε μια εκδρομή που θα κάνεις, να ανάψουν τα ποπάκια τους για το χατήρι σου, και να φωτίσουν ένα ολόκληρο χωράφι :)
Καλό ξημέρωμα Άννα μου
Μαρία μου καλησπέρα !! Το θέμα σου διαφορετικό προσεγμένη γραμματοσειρά χρώμα , μέγεθος να ταιριάζει με τις καταπληκτικές πυγολαμπίδες των εικόνων σου !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μας προετοιμάζεις ψυχολογικά για τις καλοκαιρινές νύχτες στη παραλία με το παφλασμό του κύματος , τον έναστρο ουρανό και τις πυγολαμπίδες να λαμπυρίζουν στα βότσαλα της ακτής , τις παρέες ξένοιαστα να τραγουδούν με τη θαλάσσια αύρα να χαρίζει απλόχερα τη δροσιά της .
Αμήν Μαρία να συναντήσουμε ξανά τις ευλογημένες πυγολαμπίδες :)
Καλό απόγευμα Μαρία !!
Τι εικόνες ζωγράφισες Κυριακή!!
ΔιαγραφήΝαι στα βότσαλα, τέλεια θα ήταν. Κι εμείς ξάπλα κάτω απ' τα αστέρια και να αναρωτιόμαστε αν είμαστε στον ουρανό.
Με τις πανέμορφες εικόνες σου θα πάω για ύπνο απόψε.
Σ'ευχαριστώωω!
Καλό ξημέρωμα Κυριακή μου!
Φανταστικές!! Κι εγω τις έβλεπα σαν παιδί στο σκοτεινό καλντερίμι να φωτιζουν εδώ κι εκεί κι ενθουσιαζομουν! Αλλά ακόμη περισσότερο ενθουσιάστηκα πέρσι το καλοκαίρι που τις συναπάντησα (όχι πολλές) ξανά στα λημέρια μας μετά από κάποια χρόνια απουσίας. Ελπίζω να δω και φέτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα, Μαρία μου! Εύχομαι να τις ξανασυναντησεις σύντομα, να σου φωτίσουν μια νύχτα του καλοκαιριού!
Είσαι κι εσύ απ' τους τυχερούς λοιπόν. Εμ.. Πήλιο είναι αυτό, μέσα στα νερά και την υγρασία. Αν δεν έχετε εσείς εκεί, ποιος θα έχει;
ΔιαγραφήΑν τις δεις φέτος και καταφέρεις να βγάλεις φωτογραφίες, μην μας ξεχάσεις Όλγα μου.
Θα περιμένουμε πως και πως να τις δούμε κι εμείς.
Καλό μας ξημέρωμα και εύχομαι κι εγώ μαζί σου να γίνει το μικρό θαύμα.
Σε φιλώ!
Τι θυμήθηκα.. Μικρά όταν ήμασταν και πηγαίναμε σε πανηγύρια και πηδούσαμε φωτιές, ψάχναμε πυγολαμπίδες, να τις δέσουμε, να φωτίσουμε τον δρόμο μας.. Θα είναι κρίμα να χάσουμε τη λάμψη των αστεριών της γης
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίες φωτογραφίες, να ξεκινήσει φωτεινά ο μήνας Ιούνιος
Καλό μας μήνα λοιπόν
Mικρά πλασματάκια που ομορφαίνουν την πλάση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεβασμός σε ό,τι ζει πάνω στη γη.
Τίποτα δεν βρίσκεται εδώ χωρίς λόγο. Κάτι έχει να προσφέρει.
Ας έχουμε έναν όμορφο μήνα με γλύκα και φιλικό φως.
Καλό μεσημέρι, Καλό μήνα Joanna μου.
Κι εδώ στη Θεσσαλονίκη κωλοφωτιες τις λέμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω χρόνια να δω κι εγώ.
Νομίζω στο κάμπιγκ ήταν η τελευταία φορά που τις είδα.
Ένα ποντιακό ανέκδοτο λέει ότι ο Γιωρίκας νόμιζε ότι ήρθαν τα κουνούπια με τα φακάτς( τους φακούς τους) για να τους δουν στο σκοτάδι και να τους τσιμπήσουν. 🤣🤣🤣
Καλό μήνα και φιλάκια πολλά
Ο Γιωρίκας ε; χαχα τί μου θύμισες τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Γιωρίκας κάνει θραύση πάντως. Πολλά ανέκδοτα με την αφεντιά του.
Σ'ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη Ρένα μου.
Μακάρι να ξαναδείς κωλοφωτιές και αυτή τη φορά στην αυλή σου. Φέρνουν, λέει, τύχη.
Καλό μήνα να έχουμε
Φιλιά κι από μένα :)
Εγώ είμαι από τις άτυχες Μαρία μου δεν είχα αυτή την χαρα να τις δω ούτε μία φορά.. παρά μόνο από τις φωτογραφίες είναι τόσο όμορφα αυτά τα φωτεινά πλασματάκια την νύχτα...!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβασα τα σχόλια και είδα ότι οι περισσότερες φίλες τις έχουν δει..τυχερούλες...
Να περνάς όμορφα Μαρία μου καλό μήνα και καλό ξημερωμα.. φιλιαα!!❤🌙