Αναρτήσεις

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019

Ρενουάρ και Ρενουάρ








"Ποια πιστεύω ότι πρέπει να είναι τα δύο χαρακτηριστικά ενός έργου τέχνης; Πρώτον, πρέπει να είναι απερίγραπτο και δεύτερον πρέπει  να είναι μοναδικό." Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ.


Kυανή Ακτή 1915.  
Ένα κορίτσι ντυμένο στα κόκκινα, οδηγεί το ποδήλατό του σ’ ένα επαρχιακό δρόμο πνιγμένο μέσα σε πυκνή βλάστηση. 
Φθάνει σ’ ένα κτήμα, ανοίγει την σιδερένια αυλόπορτα και διασχίζει πεζή την απόσταση μέχρι το σπίτι του ζωγράφου Πιέρ Ογκίστ Ρενουάρ. 
Είναι η Αντρέ (Ντεντέ), μια άνεργη ηθοποιός, που έχει αναλάβει να ποζάρει στον ηλικιωμένο και άρρωστο ζωγράφο.  
Διαπερνώντας το αιωρούμενο σύννεφο της σκόνης, βλέπει να ανοίγεται εμπρός της λίγο-λίγο ένας άλλος κόσμος. 
Απλωμένα ασπρόρουχα στεγνώνουν στον ήλιο. 
Ένα ξύλινο τραπέζι στην αυλή γεμάτο πουλερικά που κάποιες γυναίκες τα μαδούν με σχολαστικότητα. 
Ένα μικρό αγόρι τρέχει ανάμεσα στους σκονισμένους θάμνους και κρύβεται στις σκιές τους. 
Ο ήλιος παίζει κρυφτό πίσω απ' το φύλλωμα της λεύκας. 
Μια πόρτα τρίζει.
Ένα ελαφρύ αεράκι παρασύρει τα πούπουλα απ’ το τραπέζι και τα στροβιλίζει ψηλά.
Το κορίτσι χτυπάει το κουδούνι της εξώπορτας.
Μια γυναίκα της ανοίγει και την οδηγεί στο εσωτερικό του σπιτιού. 
Εκεί, σε λίγο, θα συναντήσει το πεπρωμένο της και το πεπρωμένο των ανθρώπων που θα επηρεάσει.









Kυανή Ακτή 1915.
Ο διάσημος Γάλλος ζωγράφος Πιέρ Ογκίστ Ρενουάρ, σε προχωρημένη ηλικία, ζει σ’ ένα «κουκλόσπιτο», γεμάτο φως, πίνακες και γυναίκες, που μοναδικό τους μέλημα είναι να τον υπηρετούν. Μαζί του ζει ο Κλοντ, ο μικρότερος γιος του.  Οι δύο μεγαλύτεροι, ο Πιέρ και ο Ζαν πολεμούν. 
Ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος μαίνεται.
Βρίσκεται βυθισμένος στη θλίψη λόγω του πρόσφατου θανάτου της συζύγου του, που υπεραγαπούσε ενώ παλεύει συγχρόνως με την παραμορφωτική αρθρίτιδα και τους φρικτούς πόνους που του προκαλεί. Λόγω της ασθένειας είναι αναγκασμένος, για να ζωγραφίσει, να δένει στο χέρι του το πινέλο. 
Παρ' όλα αυτά δεν σταματάει να ζωγραφίζει.

Μια μέρα καταφθάνει στο σπίτι του μια κοπέλα, η Αντρέ. Θα είναι το τελευταίο του μοντέλο. Ο ηλικιωμένος Ρενουάρ «ανασταίνεται». Αυτό το κορίτσι με τη ζωντάνια  του και το εκρηκτικό του ταπεραμέντο δίνει ξανά ζωή και έμπνευση στον ηλικιωμένο ζωγράφο. Γίνεται η τελευταία μούσα του και του ποζάρει γυμνή.





Το σπίτι όμως αναστατώνεται. 
Η «ιερή» τελετουργική καθημερινότητα που είχε επιβάλλει η γυναίκα του ζωγράφου, όσο ζούσε, ανατρέπεται από την ατίθαση και ελευθεριάζουσα Αντρέ.΄

Ο Ζαν τραυματίζεται σοβαρά και επιστρέφει στο σπίτι για να αναρρώσει. Εκεί γνωρίζει την Αντρέ και την ερωτεύεται με πάθος. 
Καθηλωμένος από τα τραύματά του, μακριά από το μέτωπο του πολέμου, αποφασίζει να ασχοληθεί περισσότερο με αυτό που αγαπά περισσότερο: τον κινηματογράφο.
Η επιρροή της Αντρέ σ' αυτό είναι καταλυτική. Γίνεται η μούσα του. Τον παροτρύνει να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε κάτι που ο πατέρας του απεύχεται. 


"Ρενουάρ -Έχω ένα γιο ηθοποιό. Τον Πιερ.
Αντρέ - Ναι;
Ρενουάρ - Εδώ και ένα χρόνο.
Αντρέ - Έχει παίξει στο σινεμά;
Ρενουάρ - Δόξα Τω Θεώ, όχι. Στο θέατρο! Αλλά δεν είναι και πολύ καλύτερο.
Αντρέ - Γιατί το λέτε αυτό;
Ρενουάρ - Δεν είναι κανονική δουλειά. Η δεξιοτεχνία του να χρησιμοποιείς τα χέρια σου, για να φτιάξεις κάτι…που να έχει διάρκεια.
Αντρέ - Πού να μείνει στο μυαλό του κόσμου;
Ρενουάρ - Ακριβώς. Για παράδειγμα… μια καρέκλα.  Ένα σπίτι. Ένα ζευγάρι παπούτσια. Ένα πιάτο.
Αντρέ - Πάντα έτσι είσαι;
Ρενουάρ - Πώς;
Αντρέ - Ένας γέρος γκρινιάρης.
Ρενουάρ - Ποτέ όταν δουλεύω.
Αντρέ - Και ο τρίτος γιος σου;
Ρενουάρ - Ο Ζαν;
Αντρέ - Τι κάνει;
Ρενουάρ - Τα πάντα και τίποτα..."


Ο Ζαν Ρενουάρ που μικρός "...έκανε τα πάντα και τίποτα!" έγινε στην πορεία της ζωής του "...Ο σημαντικότερος σκηνοθέτης όλων των εποχών. Ένας Ρενουάρ στο λευκό πανί είναι όπως μια Ρολς Ρόις στο γκαράζ." όπως έγραψε λίγες μέρες μετά το θάνατό του, το Φεβρουάριο του 1979, ένας γίγαντας του κινηματογράφου, ένας ιδιοφυής δημιουργός, αντάξιός του, ο Όρσον Γουέλς.
  
Για πολλούς ιστορικούς και θεωρητικούς του κινηματογράφου ο Ζαν Ρενουάρ είναι ο κινηματογραφιστής που μίλησε μέσα από τις ταινίες του για τα σημαντικότερα ζητήματα που απασχόλησαν την Ανθρωπότητα και την εποχή του: τη φτώχεια, τον έρωτα, το θάνατο, τη διαφθορά, τον πόλεμο, τον ξεπεσμό των αστών και των κτηματιών, και όλα αυτά με έναν μοναδικό, ποιητικό τρόπο - παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές κινηματογραφιστών. Το στίγμα που άφησε στην ιστορία του κινηματογράφου διακρίνεται από τις έντονες επιρροές του εικαστικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο μεγάλωσε.

"...Ως παιδί μεγάλωσα με τους γονείς μου, ανθρώπους ανίκανους να κάνουν τα στραβά μάτια μπροστά στην αλήθεια που κρύβεται κάτω από τη μάσκα. 
Ήμουν πολύ τυχερός που διδάχτηκα να βλέπω τα πράγματα ξεπερνώντας τις αυταπάτες της νιότης. Αυτό όμως δυσαρεστεί τους ανθρώπους. Η αλήθεια τους κάνει να νιώθουν άβολα." είπε αναφερόμενος στην σπουδαία ταινία του "Ο Κανόνας του Παιχνιδιού" ( The Rooles of the Game- 1939)

Ο Κανόνας του Παιχνιδιού και η Μεγάλη Χίμαιρα, του Ζαν Ρενουάρ αποτελούν κλασσικά αριστουργήματα της 7ης τέχνης. Ειδικά ο Κανόνας του Παιχνιδιού θεωρείται η δεύτερη καλύτερη ταινία όλων των εποχών μετά τον Πολίτη Κέιν του Όρσον Γουέλς.

Ο κόσμος του Ζαν Ρενουάρ στη ιστορία του σινεμά


  






Ζαν Ρενουάρ, ο σημαντικότερος σκηνοθέτης όλων των εποχών και πατέρας του ποιητικού ρεαλισμού.


 Πιέρ Ογκίστ Ρενουάρ, ένας από τους κύριους ζωγράφους του Ιμπρεσιονισμού (= η αποτύπωση του φευγαλέου, της εντύπωσης που δημιουργείται περισσότερο παρά της φόρμας. Είναι η επανάσταση κατά του κλασικισμού, μια προσπάθεια απεικόνισης της εντύπωσης μόνο με χρώμα.)
ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ

Ο Ζαν με τον ζωγράφο πατέρα του.





       Αντρέ Χόεσλινγκ (1900-1979)

Ήταν πρόσφυγας από την Αλσατία. Δέχτηκε να ποζάρει στον Πιέρ Ογκίστ Ρενουάρ μετά από πρόταση της γυναίκα του, λίγο πριν το θάνατό της. 
Ο Ζαν Ρενουάρ, παντρεύτηκε την Αντρέ, απέκτησε μαζί της ένα γιο και της έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις πρώτες βουβές ταινίες του αλλάζοντας το όνομά της σε Catherine Hessling.



Η γυναίκα στους πίνακες του Ρενουάρ είναι η ίδια η Φύση.



"...Κάποια μέρα ένας από μας που δεν είχε μαύρο χρώμα, χρησιμοποίησε το μπλε. Ο ιμπρεσιονισμός είχε γεννηθεί."





"...Είναι με το πινέλο μου που κάνω έρωτα."



"Ο πόνος φεύγει. Η ομορφιά μένει." 








"...Άν ο Θεός δεν είχε πλάσει τα στήθη των γυναικών, δεν ξέρω αν θα είχα γίνει ζωγράφος."




"...Να είσαι καλός τεχνίτης. Αυτό δε σε εμποδίζει να είσαι μεγαλοφυΐα."



Όλα τα πλάνα της ταινίας είναι σαν ζωντανοί πίνακες (tableaux vivants) του Ρενουάρ.


"...Πλησιάζεις τη Φύση με θεωρίες... και η Φύση τις πετάει κάτω."







Οι διάλογοι και οι φωτογραφίες είναι από την ποιητική βιογραφική ταινία "Renoir" του Ζιλ Μπουρντό, που αποτέλεσε την επίσημη υποψηφιότητα της Γαλλίας για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 2014.





Η υπέροχη μουσική του έργου ανήκει στον πολυβραβευμένο συνθέτη κυρίως μουσικής ταινιών Αλεξάντρ Ντεσπλά  (το γένος Αλέξανδρος Λαδόπουλος με καταγωγή από το Βόλο). Έχει ήδη δύο Όσκαρ στο ενεργητικό του. 

Αλεξάντρ Ντεσπλά


Μια μουσική βόλτα μέσα από ταινίες: Alexandre Desplat


Alexandre Desplat "Renoir"



Ο Γάλλος ζωγράφος και εκπρόσωπος του ιμπρεσιονισμού Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ, γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1841 και απεβίωσε στις 3 Δεκεμβρίου του 1919 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B9%CE%B5%CF%81_%CE%A9%CE%B3%CE%BA%CF%8D%CF%83%CF%84_%CE%A1%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%AC%CF%81)

Ο Γάλλος σκηνοθέτης Ζαν Ρενουάρ γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου του 1894 και απεβίωσε στις 12 Φεβρουαρίου του 1979. https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE%B1%CE%BD_%CE%A1%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%AC%CF%81)

Πηγή αποφθεγμάτων: Ογκίστ Ρενουάρ αποφθέγματα

33 σχόλια:

  1. Έχω μείνει έκθαμβος από αυτό το ταξίδι σου σήμερα Μαρία! Έχω ανατριχιάσει στην κυριολεξία προσπαθώντας να διαχειριστώ αυτήν την συγκλονιστική ομορφιά και έμπνευση που εισέβαλε σε κάθε μου κύτταρο διαβάζοντας το θέμα σου για τον Ρενουάρ.

    Από σένα σήμερα μαθαίνω ότι ο μεγάλος ζωγράφος ήταν πατέρας του κινηματογραφιστή που σημάδεψε τον κινηματογράφο, του Ζαν Ρενουάρ. Δεν το ήξερα. Πιθανόν να είχε προσπεράσει η γνώση αυτή μπροστά μου χωρίς να της δώσω τη δέουσα σημασία.
    Έχω στην κινηματογραφική μου βιβλιοθήκη το βιβλίο σε μορφή σεναρίου του Ζαν Ρενουάρ "Ο Κανόνας του παιχνιδιού", στο οποίο μπορεί ο οποιοσδήποτε να κάνει σπουδή στον τρόπο γραφής ενός σεναρίου. Τώρα εξηγείται ο λυρισμός αυτού του σκηνοθέτη.
    Η Παρουσίασή σου, εκτός από το ότι έχει μεγάλη γνωστική σημασία για κάθε άνθρωπο που θέλει να μελετήσει ή να μάθει για τον μεγάλο ζωγράφο, έχει και τη δική σου προσωπική λογοτεχνική σφραγίδα της καρδιάς σου. Ο τρόπος που γράφεις, που παρουσιάζεις, ειδικά καλλιτεχνικά θέματα, φωνάζει από μακριά ότι είσαι μια ψυχή της τέχνης.
    Για τον Αλεξάντερ Ντεσπλάτ δεν λέω κουβέντα. Λατρεμένος μου μουσικός του κινηματογράφου, έχει συνοδεύσει το γράψιμό μου για ώρες ατέλειωτες δίνοντάς μου απέριττη έμπνευση και συναισθήματα.
    Έχω να καταθέσω ένα μπουκέτο λουλούδια για το σημερινό φτερούγισμα που μας προσέθεσες Μαρία!
    Απ την καρδιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να σ' ευχαριστήσω πολύ για την θερμή παρουσία σου σε κάθε μου προσπάθεια Γιάννη.
      Χαίρομαι διπλά γιατί πέρασες όμορφα, κάτι που ήταν μέσα στις προθέσεις μου. Πέρα από την πληροφορία, πράγματι, ευελπιστώ να μοιραστώ μαζί σας και τα συναισθήματα που νιώθω κι εγώ η ίδια στήνοντας τα θέματά μου.

      Ο κάθε ένας απ' τους Ρενουάρ είναι υλικό που καλύπτει τόμο ολόκληρο. Η βιβλιογραφία πολύ μεγάλη. Εδώ, προσπάθησα απλά να δημιουργήσω ένα ερέθισμα ικανό να παροτρύνει, όποιον ενδιαφέρεται να ψάξει και να διαβάσει περισσότερο σχετικά με αυτούς τους δύο σπουδαίους δημιουργούς.

      Έχεις το σενάριο από το "Ο Κανόνας του Παιχνιδιού"; Εντυπωσιάζομαι! Τεράστια σπουδή!!
      Για τον Ντεσπλάτ μοιραζόμαστε την ίδια αδυναμία.
      Σ'ευχαριστώ πολύ,πολύ για όλα.
      Καλό απόγευμα φίλε μου!

      Διαγραφή
    2. Το έχω το σενάριο σε βιβλίο Μαρία μου. Το βρήκα στο "Παζάρι βιβλίου" και το πήρα. Είναι πραγματικά χρήσιμο καθώς αποτελεί εργαλείο σπουδής αλλά και επαφής με ένα μεγάλο έργο.
      Ευχαριστώ πολύ Μαρία μου για αυτό που μας προσφέρεις. Πίστεψέ με είναι μεγάλο. Καλή βδομάδα.

      Διαγραφή
  2. Φαντάσου από μικρή να βλέπεις έναν πίνακα στο σαλόνι, συγκεκριμένα αυτόν με τα λουλούδια του αγρού και την φιγούρα με το ομπρελίνο...να μην ξέρεις τίποτε ίσως και μέχρι σήμερα από όλες τις πληροφορίες για τον ζωγράφο για τα παιδιά του ... και όμως να μην μπορείς να περιγράψεις μέχρι και σήμερα αυτό τον πίνακα και ταυτόχρονα να είναι τόσο μοναδικός στα μάτια σου.
    Ε αυτό ακριβώς μου συμβαίνει :)
    και τα πούπουλα πετούν απαλά στον αέρα, και το μοντέλο επιλέγεται από την σύζυγο λίγο πριν πεθάνει, και ο μικρότερος γιος βρίσκει την μούσα του ... και ο γκρινιάρης ζωγράφος να δένει στο χέρι του το πινέλο...
    αχ αυτές οι μούσες αχ... απερίγραπτες και ταυτόχρονα μοναδικές :)
    Τα σέβη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άρα ο Ρενουάρ ζωγράφισε για σένα αυτόν τον πίνακα. Πέτυχε αυτό που αναφέρεται στη αρχή ως o ορισμός ενός έργου τέχνης. "Μοναδικό και απερίγραπτο". Και να φανταστείς πως αυτό εσύ το αντιλήφθηκες παιδί ακόμα. Γι' αυτό ίσως ο Πικάσο έλεγε πως όλη του τη ζωή δούλεψε σκληρά για να φτάσει στο σημείο να ζωγραφίζει όπως ένα παιδί. Τα παιδιά συλλαμβάνουν τελικά την ουσία των πραγμάτων, ίσως και το πραγματικό νόημα της ζωής.

    Πόσο μα πόσο μου αρέσει να πετάμε μαζί με τα πούπουλα Μανιούσκα μου!!
    Και τα δικά μου σέβη για το δικό σου "μοναδικό"... της σκέψης.
    Πολλά φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το ποστ είναι ένα έργο τέχνης, κατά τη ρήση Ρενουάρ.
    Διότι αυτό το ποστ είναι μοναδικό και απερίγραπτο!
    Και πόσα δεν ήξερα!
    Λέω καμιά φορά "πόσο μου αρέσει ο τάδε ζωγράφος".
    Και τι; Έχω δει καμιά δεκαριά πίνακές του κι αυτό είναι όλο.
    Αμ δεν είναι έτσι μαντάμ αρτίστα...
    Ψάξε λίγο να διαβάσεις γι αυτόν, μη βαριέσαι.
    Μην τα θέλεις όλα στο πιάτο.
    Όπως τώρα, καλή ώρα. Το διάβασα από την αρχή μέχρι το τέλος.
    Και έμαθα.
    Και διαπίστωσα ότι υπάρχει και σχετική ταινία που δεν την έχω δει!
    Πόσο ευχαριστώ γι αυτό το ποστ!
    Τόσο καλοφτιαγμένο και διόλου βαρετό.
    Ένα ποστ που διαβάζεται εύκολα και είναι κατανοητό σε εμένα την αδαή αρτίστα!
    Μιλ μερσί και πάλι Μαρία Γ.!

    ΥΓ. Παραγγελίες αφιερωμάτων δεχόσαστε;
    Διότι λέω "μου αρέσει ο Botero" κι έχω δει σχεδόν όλους του τους πίνακες (σε φωτογραφίες) και τον αγαπώ γιατί ζωγραφίζει χοντρές κυρίες (αχ αυτή τη χοντρή Μόνα Λίζα του, τη λατρεύω), αλλά μέχρι εκεί.
    Επίσης και η Lorioz μου αρέσει πολύ. Κι αυτή φτιάχνει χοντρές κυρίες!
    Ε κι αν μια μέρα δεν έχεις τι να κάνεις και έχεις όρεξη, κάνεις ένα αφιέρωμα στη Lorioz ή στον Botero, ας πούμε.
    Δυο τυχαία ονόματα ανέφερα, μη φανταστείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάθε δημιούργημα κρύβει πίσω του την προσωπικότητα του δημιουργού και τα πρόσωπα ή τις ιστορίες που τον επηρέασαν. Έτσι έμαθα ιστορία Αρτίστα μου. Χάρη στην φιλόλογό μας που επέμενε να μας διανθίζει το μάθημα με τα παραλειπόμενα της ιστορίας, και το κουτσομπολιό της :).
      Σ'ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου, πολύ κολακευτικά αλλά δεν πειράζει, μου αρέσει:)
      Και πιο πολύ μου αρέσει που σου άρεσε και πέρασες ωραία και δεν έπληξες.
      Δέχομαι παραγγελίες ευχαρίστως. Οι προτιμήσεις σου θα μπούνε στο πρόγραμμα για επόμενες αναρτήσεις. Υπέροχες οι κυρίες και των δύο τους. Ελπίζω να μην σκανδαλιστούν τα πλήθη. Αν και έχω την εντύπωση πως θα τις λατρέψουν!!
      Σ'ευχαριστώ για όλα Αρτίστα του βωβού, μου δίνει μεγάλη χαρά η αποδοχή σου.
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  5. Έργο τέχνης η ανάρτησή σου, όπως λέει και η Αρτίστα. Μαρία μου, εκπληκτικό αφιέρωμα! Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η εγγραφή σου Μαρία μου σ' ευχαριστώ για την ομορφιά που μας χαρίζεις.
    Καλό απόγευμα φιλιά πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σ'ευχαριστώ Βιργινία μου για την ζεστή πάντα παρουσία σου.
      Καλό απόγευμα.
      Πολλά φιλιά κι από μένα!!

      Διαγραφή
  7. Έχω δει την ταινία Μαρία μου και έχω θαυμάσει από κοντά όσους πίνακες βρίσκονται στο Παρίσι, αυτή η πληροφορία έρχεται να προσθέσει πολλά πολλά ακόμα θαυμαστικά στο σημερινό σου αφιέρωμα στον Ρενουάρ πατέρα και στον επίσης ταλαντούχο γιο του!!!
    Η ταινία όντος κατάφερε να μεταδώσει την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο σπίτι των Ρενουάρ και η μουσική επένδυση ήταν άξια του σεναρίου!
    Και πάλι θα σ' ευχαριστήσω για την ομορφιά και ποιότητα που μας μετέδωσες!
    ΑΦιλάκια πολλά και πάντα μέσα απ΄την καρδιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι είναι ιδανικό να μπορεί κανείς να δει τα έργα από κοντά, με την ησυχία του.
      Χαίρομαι πολύ που πέρασες όμορφα Στεφανία μου.
      Σ'ευχαριστώ πολύ.
      Πολλά φιλιά κι από μένα :)

      Διαγραφή
  8. Τον Ρενουαρ μονο σαν ονομα και τους πινακες του γνωριζα.. οπως η Αρτιστα μεχρι εκει και εγω... χαρηκα που μαθα πραγματα που δεν ηξερα..μου αρεσει να μαθενω αν και τωρα με το ιντερνετ τα μαθενεις ολα ..αλλα δεν το κανεις ομως παρα ερχεται η αφορμή να κανεις εσύ το αφιερωμα στους Ρενουαρ πατερα και γιο τον ενα στην ζωγραφικη και τον αλλον στον κινηματογραφο.. να περασω για μια καλησπερα και να μαθω τόσα πραγματα για την ζωή τους Μαρια μου..
    Να γιατι καποιοι μένουν αθανατοι στον χρονο με τις παρακαταθηκες που αφηνουν πίσω τους...
    Να είσαι καλα και σε ευχαριστουμε για το αφιερωμα..φιλακιααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σ'ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το ζεστό σου σχόλιο Σμαραγδάκι μου :)
      Tέτοιες προσωπικότητες δεν εξαντλούνται βέβαια σε μια τόσο συνοπτική και στοχευμένη ανάρτηση. Ένα ερέθισμα είναι απλά.
      Κι εσύ να είσαι καλά. Πολλά φιλιά κι από μένα.

      Διαγραφή
  9. υπεροχη αναρτηση
    υπεροχες φωτογραφιες
    υπεροχα ολα

    εμαθα σπουδαια πραγματα σημερα και σε ευχαριστω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι γι' αυτό Κική μου.
      Σ'ευχαριστώ πολύ!
      Καλό απόγευμα :)

      Διαγραφή
  10. Εμένα ξυπνά περισσότερο η αγάπη μου για την τέχνη και την ζωή τών ίδιων των ζωγράφων, όταν έχω επισκεφτεί κάποια έκθεση ζωγραφικής κυρίως στις χώρες τού εξωτερικού που επισκέπτομαι. Πάντα μα πάντα πίσω από κάθε ζωγράφο κρύβεται μια ενδιαφέρουσα ζωή... Καλημερούδια και φιλιά Υ.Γ Υπέροχοι οι πίνακες 🎈

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από κοντά είναι αλλιώς σίγουρα. Μια ευκαιρία να δει κανείς τα χρώματα και το μεγαλείο ενός έργου Τέχνης είναι μεγάλη τύχη.
      Σ'ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιό σου Πέτρα μου.
      Καλό απόγευμα.
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  11. Μαρία μου έκανα μιά απολαυστική βόλτα εδώ και πολύ ενημερωτική ταυτόχρονα...γνώριζα τους περισσότερους πίνακες και την βιογραφία του Ζωγράφου αλλά μέχρι εκεί....με πήρες από το χέρι και με τριγύρισες στο σπιτικό του. μου γνώρισες τους γιούς, την Μούσα του, τον χώρο που δούλευε....και τα επιτεύγματα του αξιόλογου Σκηνοθέτη...δεν είχα ιδέα τελικά και πόσο χάρηκα που ανασήκωσες την κουρτίνα της άγνοιας....Καλό βράδι , σ΄ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου συγγνώμη που άργησα να απαντήσω στο ευγενικό σου σχόλιο αλλά δεν ήμουν πολύ καλά τελευταία. Η χθεσινή βροχή όμως με σήκωσε πάλι στα πόδια μου.
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε και πέρασες όμορφα.
      Σ'ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιο σου.
      Καλημέρα!!

      Διαγραφή
  12. Καλησπέρα Μαρία !! Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση , ο μεγάλος ζωγράφος Ρενουάρ εκπρόσωπος του ιμπρεσσιονισμού και ο γιός του ο μεγάλος σκηνοθέτης του κινηματογράφου Ρενουάρ .Σπουδαία πράγματα μαθαίνουμε και θαυμάζουμε τους πίνακες ζωγραφικής αποτυπωμένη αριστουργηματικά η φύση και η ανθρώπινη ομορφιά . Τους τίτλους των ταινιών τους παίζαμε παντομίμα και είχαμε εξασφαλισμένη νίκη .
    Ευχαριστούμε πολύ Μαρία που έχεις τόσο καλή έμπνευση να πλουτίζεις τις γνώσεις μας και να ικανοποιείς τις αισθήσεις με τους όμορφους πίνακες με την παραμυθένια μουσική .
    Να είσαι πάντα καλά να έχεις ένα όμορφο ζεστό σ-κ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ..ευχαριστώ Κυριακή μου!
      Χαίρομαι πολύ όταν ασχολούμαι με την ομορφιά και χαίρομαι διπλά όταν κι εσείς το απολαμβάνετε.
      Κάποτε, κάπου διάβασα, δεν θυμάμαι πια, τούτο "H Tέχνη είναι το πιο χρήσιμο, άχρηστο πράγμα." ή κάπως έτσι.
      Σ'ευχαριστώ για την παρουσία σου και συγγνώμη που καθυστέρησα να απαντήσω.
      Καλημέρα!!

      Διαγραφή
  13. Πολύ ωραία ανάρτηση.
    Έμαθα τόσα πολλά για τον Ρενουάρ!
    Τα έργα του μου αρέσουν, οχι ότι τα ξέρω καλά όλα!
    Τελικά τα παρασκήνιο έχει πολύ ενδιαφέρον.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά Ρένα μου και σ'ευχαριστώ πολύ!
      Καλό μεσημέρι και πολλά φιλιά κι από μένα!!

      Διαγραφή
  14. 10 ολόκληρες ημέρες δεν πήρα είδηση την ανάρτησή σου. Και είναι εντυπωσιακή. Πόσο ενδιαφέρουσα!! Πολλά δεν ήξερα και σ'ευχαριστώ που τώρα τα γνωρίζω.
    Συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά ο χρόνος μου λιγοστός, και τρέχω συνεχώς
    Δεν ξέρω γιατί δεν μου ερχονται οι αναρτήσεις σου ως ειδοποίηση αφού έχω γραφτεί στο newsletter σου. Πάω να ξαναγραφτώ μήπως και...
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Άννα μου και μη μου ανησυχείς.
      Κι εγώ καθυστέρησα πολύ να απαντήσω αυτή τη φορά. Δεν ήμουν πολύ καλά τελευταία.
      Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε το θέμα και πέρασες ωραία διαβάζοντας.
      Κι εγώ σε φιλώ γλυκά και σου εύχομαι καλό απόγευμα!!

      Διαγραφή
  15. Καλησπέρα-καλησπέρα!

    Αγαπώ Ρενουάρ, για τα χρώματα, τις υφές, τις αισθήσεις! Εκείνες τις αδιόρατες πινελιές, συχνά χωρίς ξεκάθαρα περιγράμματα, τα παιχνιδίσματα με το φως.. Τα 'λουλούδια' του, τα 'ηλιοβασιλέματά' του, δεν είναι απλά χρωματισμένες εικόνες σε μία επιφάνεια, είναι αισθήσεις, είναι ταξίδι.. Το βλέμμα απλώνεται, ξεχύνεται και παίρνει μαζί του και τις πιο μύχιες σκέψεις..


    ..'Κάποια μέρα, ένας από μας που δεν είχε μαύρο χρώμα, χρησιμοποίησε το μπλε'....

    Ομολογώ ότι το ότι ήταν πατέρας του σκηνοθέτη Ρενουάρ, δεν το ήξερα (όπως και διάφορα άλλα)..

    ..Πώς μ' αρέσουν τέτοιες εγγραφές αγαπημένη Μαρία!....
    Πάω να χαζέψω κι άλλο!..

    Καλό σου βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ όμορφα το γράφεις Σμαραγδούλα μου!
      Πράγματι, στους πίνακες των ιμπρεσιονιστών το βλέμμα απλώνεται στο χρώμα όπως απλώνεται η σκέψη: κύματα-κύματα..
      Χαίρομαι πολύ όταν σου αρέσει το θέμα και το απολαμβάνεις. Αυτή είναι άλλωστε και η δική μου πρόθεση.
      Ρενουάρ και Ρενουάρ...δεν είναι γοητευτικές αυτές οι "μυστικές" συνδέσεις;
      Σ'ευχαριστώ πολύ!
      Καλό μεσημέρι Σμαραγδούλα μου :)

      Διαγραφή
  16. O πατέρας ζωγράφος κι ο γιός σκηνοθέτης. Το μήλο κάτω από την μηλιά!
    Εξαιρετικοί και οι δύο, εγώ γνώριζα μόνο τον ζωγράφο, και υπέροχος ο τρόπος που μας παρουσίασες τα έργα τους.
    Μπράβο Μαρία μου.
    Συγχαρητήρια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ'ευχαριστώ πολύ ψαροματάκι μου!
      Ναι, ο γιος Ρενουάρ είναι ένας από τους ελάχιστους γιους στην ιστορία των τεχνών που δεν έζησε στη σκιά του διάσημου γονιού του αλλά κατάφερε, αν και με το ίδιο επίθετο, να χαράξει τη δική του θαυμαστή πορεία.
      Χαίρομαι που σου άρεσε.
      Καλό σου απόγευμα!!

      Διαγραφή