Αναρτήσεις

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2023

Σαν σήμερα...












...η αγάπη ήρθε ταπεινά, μέσα σ’ ένα χαρτόκουτο μετρίου μεγέθους.

Πολύ βαρύ να το σηκώσω μόνη μου και να το κατεβάσω στην απότομη σκάλα του υπογείου.

Εσύ με κοίταζες με περιέργεια σαν να ‘μουν κάποιο ξωτικό πουλί που έχασε το δρόμο του μέσα στο κτίριο της Παναγή Τσαλδάρη.

Σαφώς ενοχλημένη από την ταλαιπωρία, αποφασισμένη όμως να το κατεβάσω. Ντυμένη στην τρίχα, ισορροπούσα με δυσκολία πάνω στα τακούνια μου. Ένα σκαλί…δυο σκαλιά…τραμπάλισα επικίνδυνα. Η κατάσταση δεν επέτρεπε ηρωισμούς αλλά, το χαρτόκουτο έπρεπε να το κατεβάσω.

Σε είδα. Καθόσουν στο βάθος του υπογείου, στη σκιά, πάνω σ’ έναν ψηλό μεταλλικό πάγκο. Κάπνιζες και με παρατηρούσες αδιάφορα. Μπορεί να έβαζες και στοίχημα με τον εαυτό σου: «Θα το κατεβάσει ή θα μετρήσει τα σκαλιά με την πλάτη;" Κι εγώ σκεπτόμουν το ίδιο. Η σκάλα ήταν μεγάλη και απότομη, τα σκαλιά στενά και φαγωμένα από το χρόνο, το χαρτόκουτο περιόριζε το οπτικό μου πεδίο, κι αυτά τα αναθεματισμένα τακούνια, το απαραίτητο αξεσουάρ του ντρες κόουντ της εταιρίας…

Πόση αξιοπρέπεια να έχει πια ένας άνθρωπος;  Αποφάσισα να αφήσω στην άκρη τους ηρωισμούς και να σου ζητήσω βοήθεια. Μα πριν προλάβω να αρθρώσω λέξη – τι θαύμα!- σε είδα να ανεβαίνεις τη σκάλα, με το πάσο σου, εντελώς ανέκφραστος. Έφτασες κοντά μου και χωρίς να πεις κουβέντα, χωρίς καν να με κοιτάξεις, πήρες το χαρτόκουτο απ' τα χέρια μου, σαν να' ταν πούπουλο, και το κατέβασες με μια άνεση αντιστρόφως ανάλογη της δικής μου.

Σ' ευχαρίστησα -το τυπικόν του θέματος. 

Με αγνόησες -παρατυπία. 

Με ρώτησες μόνο, πού ήθελα να το ακουμπήσεις, και μετά το άφησες με την ίδια άνεση εκεί που σου είπα. Το ακούμπησες δηλαδή στο δάπεδο πίσω από έναν μεγάλο λέβητα με στρόφιγγες γύρω-γύρω, ένα μηχάνημα που μου ήταν άγνωστο και συνεπώς δεν μου έλεγε κάτι.  Αφού σιγουρεύτηκα πως το κιβώτιο έφτασε στον προορισμό του, σου γύρισα την πλάτη κι άρχισα ν’ ανεβαίνω τη σκάλα του υπογείου. Εσύ πήρες ξανά την αρχική σου θέση, πάνω στον πάγκο.

Κανείς μας όμως δεν πρόσεξε το μικρό ξωτικό, που σαν "αλεξίπτωτο" πικραλίδας, βγήκε απ’ το χαρτόκουτο και προσγειώθηκε δίπλα σου.

«Τι σκέφτεσαι;», σε ρώτησε. «Θ’ ανέβεις μαζί της τη σκάλα ή θα μείνεις εδώ να την κοιτάζεις;» Σου πήρε λίγα δεύτερα ν’ αποφασίσεις. Μετά έσβησες το τσιγάρο σου, κατέβηκες μ’ ένα σάλτο απ’ τον πάγκο και μ' ακολούθησες.  Μπροστά εγώ, κι εσύ πίσω μου, να με προσέχεις...

Τέσσερις δεκαετίες ανεβαίνουμε μαζί εκείνη τη σκάλα. Ξεπέρασε πια το υπόγειο. Υψώθηκε πολύ. 

Κάθε χρόνος κι ένα καινούργιο σκαλί, κάθε χρόνος κι ένα βήμα πιο πάνω.   Ανεβαίνουμε. Μπροστά εγώ, κι εσύ εκεί, πάντα πίσω μου, να με προσέχεις.


"Πάρε με ξανά στη μηχανή σου, να κάνουμε το γύρο τ' ουρανού" 💕


Stive Morgan - Magic Travel









24 σχόλια:

  1. Λιώνω!Τέλειο :)
    Να στε πάντα γεμάτοι με τόση κατανόηση στην αύρα σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  2. Χρόνια σας πολλά, πολλά, γλυκά, ανέφελα και πάντα ευτυχισμένα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τα μισά να γίνουν Βιργινία μου, ευχαριστημένη θα είμαι. Υγεία και καλή καλή καρδιά!
      Σ' ευχαριστώ πολύ φιλενάδα μου!

      Διαγραφή
  3. Πολύ τρυφερό κείμενο! Όπως διαισθάνομαι και τη ζωή σας! Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρυφερές στιγμές είχαμε και έχουμε Βασίλη μου, αλλά τη ζωή μας γενικά εύκολη δεν τη λες. Πολλή ανηφόρα!!
      Σ' ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου, να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  4. Στάθηκε σε αυτό το "ταπεινά". Μου άρεσε πως ήρθε η αγάπη.
    Να έχει διάρκεια, ηρεμία και ζεστασιά η αγάπη σας, Μαρία μου!
    Χρόνια σας πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έπεσες και στα τρία μέσα Αριστέα μου. Όπως το λες: Διάρκεια, ηρεμία και ζεστασιά. Με τα χρόνια κρυώνει η ψυχή περισσότερο και η ζεστασιά είναι μεγάλο δώρο.
      Σ' ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου, να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  5. Και κύλισε ένα δάκρυ που λέει πολλά!
    Τις γλυκύτερες μου ευχές για να ζήσετε χαρούμενοι, ευτυχισμένοι και με πολύ αγάπη!
    Η ζωγραφιά σου άψογη και η μουσική μαγική!
    ΑΦιλάκια αγάπης και χαράς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι ευχές σου πιάνουν σε μένα Στεφανία μου. Ας γίνει έτσι όπως το λες.
      Η ζωγραφιά έγινε ειδικά για την περίσταση και η μουσική είναι πράγματι μαγική.
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τα φιλάκια αγάπης που μου στέλνεις πάντα. Να είσαι καλά!!

      Διαγραφή
  6. Υπέροχο!!!!!! Ευχές αγάπης!!! Να είστε πάντα αγαπημένοι και πλημμυρισμένοι φως!
    (Υ.Γ. Η ανηφόρα είναι καλή, μην την φοβάσαι! Οι κατηφόρες είναι ασχημες...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από ανηφόρες, άλλο τίποτα Όλγα μου :)
      Σ' ευχαριστώ πολύ, να είσαι καλά!

      Διαγραφή
  7. Λιώνω και εγώ μαζί σας, λιώνω μαζί με όλους τους άλλους. Λιώνω με αυτό το πανάκριβο άρωμα που βγάζει αυτή εδώ η ανάρτηση, Μαρία μου. Συγκινούμαι με τέτοιες αναρτήσεις, αναφορές και αξίες ζωής. Ναι, το ταξίδι συνεχίζεται μαζί με το ανέβασμα της σκάλας σε κάθε φορά μεγαλύτερο και πιο απαιτητικό επίπεδο.
    Στέλνω κάθε μου ευχή και κάθε μου αγάπη, ξόρκι, κοντά σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λένε πως οι ειλικρινείς ευχές από καλούς ανθρώπους πιάνουν πάντα. Κρατάω και τις δικές σου Γιάννη μου και σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  8. Αχ αυτά τα μικρά σκανταλιάρικα ξωτικά που κρύβονται πίσω από σκέψεις, πίσω απ’ το κόκκινο της καρδιάς που είναι ίδιο με το κόκκινο της αγάπης. Ευτυχώς επεμβαίνουν την κατάλληλη ώρα.
    Υπέροχο το κείμενό σου Μαρία μου, όσο υπέροχα είναι και τα χρόνια ¨μαζί¨ Εύχομαι πολλά να είναι ακόμα τα σκαλοπάτια, φωτεινά και ευκολοδιάβατα, να γεμίζει τη ζωή σας χαρές, να το ζήσετε με το ίδιο πάθος σαν την πρώτη φορά, το πρώτο σκαλοπάτι.
    Φιλιά πολλά και ευχές για καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σου έχω γράψει αρκετές φορές στο παρελθόν πόσο μου αρέσει ο τρόπος που εκφράζεσαι, Αννίκα μου, τώρα τελευταία σου το έχω πει;
      Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, πολλά φιλιά κι από μένα!
      Καλό μήνα!

      Διαγραφή
  9. Ήρθα κι εγώ στο πάρτι, να είμαστε εδώ όλοι μαζί, να το γλεντήσουμε, να πιούμε τις ποτάρες μας και να σας ευχηθούμε να τα εκατοστήσετε βρε παιδιά! 🥂 🍰 🎂 Και να ανεβαίνετε πάντα ενωμένοι, πάντα μαζί "σκαλί, καλέ μου, σκαλί, σκαλί θα ανεβώ!" 🎵🎵 Με τα δύσκολα μα και τα εύκολα, με τα ρομαντικά σας και τα.. χαρτόκουτά σας! Πολλά φιλιά Μαράκι μου, την αγάπη μου, και τις πιο θερμές ευχές μου! 🧡🎁🧡

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σ' ευχαριστούμε πολύ Πέτρα μου για τις ευχές, κι εγώ και το χαρτόκουτό μου :)
    Το τραγούδι αφιερωμένο, φαντάζομαι :)
    Να είσαι καλά, πολλά φιλιά κι από μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μην νομίζεις, μια σκάλα είναι και η ζωή. Σκαλί, σκαλί την ανεβαίνουμε! Μα είναι ωραίο να έχεις κάποιον δίπλα σου, να ξαποσταίνεις, να σε κρατήσει μην πέσεις, να σηκώσει τα βάρη σου.
    Λάτρεψα την τρυφερή σου ανάρτηση, που μέσα σε ένα υπόγειο, μέσα από ένα χαρτόκουτο βρήκε την μαγεία των ξωτικών, να μας θυμίσει πως η ζωή, είναι μαγικά, ταπεινά, αξιολάτρευτη.
    Να τα χιλιάσετε! Να 'ναι τα χρόνια σας γεμάτα αγάπη, αρμονία, υγεία και μπόλικες όμορφες στιγμές.
    Πολλά πολλά φιλιά Μαρία μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είναι ωραίο Μαρίνα μου. Όσο δυνατός να είναι κανείς, έρχονται στιγμές που λυγίζει. Ένα χέρι, μια αγκαλιά κάνει θαύματα εκείνη τη στιγμή κι ας μην γίνεται συνέχεια.
    Κι εγώ αγαπώ πολύ τον τρόπο που εκφράζεσαι Μαρίνα μου.
    Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, καλό μήνα και πολλά φιλιά κι από μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή