Ας μείνουμε στα θετικά.
Η Παναγία των Παρισίων επλήγει αλλά το οικοδόμημα σώθηκε.
Κάποιοι θα σκεφτούν, εδώ χάνονται ανθρώπινες ζωές κάθε λεπτό και στιγμή για τα μνημεία θα κλαίμε;
Θα κλαίμε και γι' αυτά, γιατί τα μνημεία, και μάλιστα τα αρχιτεκτονικά, μιλούν κολακευτικά για τον άνθρωπο και τις δυνατότητές του και γίνονται σύμβολα του ανθρώπινου πνεύματος.
Ο υπέροχος αυτός ναός γοτθικής αρχιτεκτονικής έχει συνολική επιφάνεια 4.800 τετραγωνικά μέτρα, 130 μέτρα μήκος, 48 φάρδος, 35 ύψος και μπορεί να χωρέσει 6000 ανθρώπους.
Έχει 4 καμπάνες και η μεγαλύτερη ζυγίζει 4000 κιλά.
Μέσα στο ναό βρίσκονται 37 συνολικά αναπαραστάσεις της Παναγίας σε βιτρό, γλυπτά και ζωγραφιές.
Στα ψηλά σημεία του ναού βρίσκονται οι gargouilles τα διάσημα αγάλματα-δαίμονες που κοιτούν το Παρίσι από ψηλά και προσέχουν το ναό. Στην πραγματικότητα πέρα από διακοσμητικά χρησιμεύουν και ως υδρορροές
Από την άνοιξη του 2013 η Παναγία των Παρισίων φιλοξενεί στη στέγη της ένα μελίσσι ως ένδειξη σεβασμού και ευθύνης του ανθρώπου για τη φύση.
Όσα έργα Τέχνης σώθηκαν από τη φωτιά μεταφέρονται στο μουσείο του Λούβρου.
Απομένει να γίνει ο απολογισμός και να δούμε τι έχει σωθεί.
Με πιάνει πραγματικά δέος Μαρία! Γιατί ναι, η ανθρώπινη ζωή είναι στην κορυφή όλων αλλά τα πολιτιστικά μνημεία είναι και αυτά ζωή. Έχουν αποτυπωμένα στο διάβα τους μύριες όσες ανθρώπινες ζωές άρρηκτα δεμένες με το ιστορικό τους πέρασμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πει κανείς για αυτήν την τραγωδία. Μερικές φορές λες ότι, στον 21ο αιώνα της τεχνολογίας, η ασφάλεια είναι ελλιπής και τίποτα δεν μπορεί να προδικάσει την καταστροφή. Μια καταστροφή που δεν ήρθε στο πέρασμα των αιώνων αλλά χτύπησε Μ. Δευτέρα από τα έργα ...συντήρησης και αποκατάστασης του Ναού. Απίστευτο.
Θλίψη μεγάλη Γιάννη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες αυτή η καταστροφή να λειτουργήσει συμβολικά για τον γαλλικό λαό και κατ' επέκταση τον ευρωπαϊκό στο σύνολό του;
Θα δοκιμάσω να σχολιάσω, αφήνοντας κατά μέρος, τις προσωπικές μου αναμνήσεις μια και δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές βρέθηκα ή έμεινα να χαζεύω αυτό το πανέμορφο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα κάνοντας βόλτες εκεί γύρω ως κοριτσάκι ή ως φοιτήτρια ή ως μανούλα με το καρότσι μου και αργότερα μόνη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Notre Dame, Η Κυρία Μας, εννοώντας και την Παναγία, είναι ένα σύμβολο μιας πόλης που ο τουρισμός έχει απαλλοτριώσει και το Παρίσι πια μοιάζει μ' ένα τεράστιο τουριστικό χάρτη, με ουρές τουριστών παντού... χθες όμως οι πολίτες αυτής της πόλης θρήνησαν, ο καθένας με τον τρόπο του, άλλοι αναρωτήθηκαν πού θα γίνει η λειτουργία του Πάσχα, άλλοι μίλησαν για το πώς σώσανε το αγκάθινο στεφάνι του Χριστού αλλά οι πιο πολλοί είχαν μείνει να κοιτάζουν και να αναρωτιούνται, γιατί;
Γιατί έτσι... και το μόνο σίγουρο είναι πως ταρακούνησε πολλές συνειδήσεις σ' όλο τον κόσμο και ελπίζω να γέννησε και πολλά ερωτήματα για το "μη δεδομένο" κανενός πράγματος πάνω στη Γη...
Πολλά ΑΦιλάκια Μαρία μου και ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου έδωσες να μονο-λογίσω!
Καλημέρα Στεφανία μου, αυτή τη σκέψη έκανα κι εγώ στο άκουσμα της είδησης. Όχι μόνο δεν είναι τίποτα αιώνιο και δεδομένο αλλά επίσης πως κάτι πρέπει να αλλάξει στην Ευρωπαϊκή συντηρητική νοοτροπία. Η υποβλητικότητα, το κύρος, η υπεροχή πρέπει να υποχωρήσουν μπροστά στην αλληλεγγύη των λαών και τη δημοκρατική νοοτροπία. Πιθανόν να με ρωτήσεις τι σχέση έχουν αυτά που γράφω με το πλήγμα που δέχτηκε αυτό το υπέροχο διαχρονικό σύμβολο του Μεσαίωνα. Αυτό ακριβώς. Πέρα απ' όλους τους άλλους συμβολισμούς δεν παύει να είναι ένα σύμβολο του "Μεσαίωνα".
ΔιαγραφήΚαλή συνέχεια στη μέρα σου με πολλά φιλιά από μένα.
Αυτό το μη δεδομένο του πράγματος πάνω στη γη πάει καιρός νομίζω που το καταλάβαμε. Πολλά συμβαίνουν και το οικοδόμημα που γνωρίσαμε ως ''ο κόσμος μας'' καταρέει. Γιατί συμβαίνει ένα τρομοκρατικό χτύπημα, γιατί δεν έγινε σωστή συντήρηση, το θέμα είναι ότι τίποτα δεν είναι προφυλαγμένο και ότι όλα είναι ρευστά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέφτομαι τί θα λέγαμε αν ό μη γένοιτο συνέβαινε αυτό στη χώρα μας.
Τραγική απώλεια ωστόσο, κρίμα για το θαυμάσιο κομψοτέχνημα!
Ευτυχώς που δεν θρηνήσαμε θύματα, φαντάζεσαι;
Είναι σφυγμένη η καρδιά μου τον τελευταίο καιρό, μ αποτέλειωσε το χθεσινοβραδινό, ωστόσο θα γίνει παρελθόν κι αυτό.
Καλό απόγευμα Μαρία μου
Μπορεί να μη γίνει παρελθόν Στέλλα μου. Μπορεί να γίνει μέλλον δηλαδή το έναυσμα μιας μεγάλης αλλαγής του τρόπου σκέψης γενικότερα στην Ευρώπη- όπως απάντησα και στους υπόλοιπους φίλους.
ΔιαγραφήΌπως και να έχει όμως το σοκ ήταν μεγάλο αλλά ευτυχώς θα αποκατασταθούν απ' ό,τι διάβασα οι ζημιές. Για τα έργα Τέχνης δεν ξέρω.
Καλημέρα Στέλλα μου
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά
Θέλω να πιστεύω πως όλα ξεκίνησαν από ένα άτυχες συμβάν. Μα νοιώθω ενδόμυχα ένα φόβο για κάτι κακό που έρχεται και μπορεί να τα παρασύρει όλα.Είθε να κάνω λάθος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαληνύχτα Μαρία μου Ο Θεός του κόσμου ας βάλει το χέρι του.
Απ' ό,τι φαίνεται ένα ατυχές συμβάν το προκάλεσε Βιργινία μου. Αυτή την αίσθηση έχω κι εγώ και αυτό ακριβώς χρειάζεται η Ευρώπη. Μια μεγάλη αλλαγή νοοτροπίας και αντίληψης των πραγμάτων. Μακάρι αυτό να γίνει με όσο το δυνατό πιο ειρηνικό τρόπο.
ΔιαγραφήΚαλημέρα Βιργινία μου.
Πολλά φιλιά
Αυτή τη λεπτομέρεια για το μελίσσι δεν την ήξερα. Και νομίζω πως κάτι τέτοια δίνουν άλλη διάσταση στον πολιτισμό μας. Μπορεί να φαίνονται αστεία, παιχνιδάκια, ασήμαντα, αλλά ακριβώς εκεί νομίζω ότι είναι που θα ξεχωρίσει ο άνθρωπος κι ο πολιτισμός του. Όταν φτάσει να ασχολείται με τα ασήμαντα, τα αστεία, τα παιχνιδάκια, αντί για τις απείρων ειδών και επινοητικότητας αλληλοσφαγές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλή ιδέα: Τα όποια μνημεία των πόλεών μας - ας μην είναι Νοτρ Νταμ. Τα "υιοθετούμε", ας πούμε οι bloggers, και διοργανώνουμε επισκέψεις σ' αυτά, με ανταλλαγή πληροφοριών γι' αυτά, την εποχή τους αυτά κι εμάς. Έχουμε πολλά μνημεία στις πόλεις μας, το ξέρουμε;
Φιλιά, Μαρία.
Η ιδέα σου Διονύση είναι καταπληκτική! Όρεξη να υπάρχει και όλα γίνονται.
ΔιαγραφήΤο μελίσσι κάνει τη διαφορά. Συμφωνώ. Μια εξαιρετική ιδέα με πολλούς συμβολισμούς που εφαρμόστηκε πάνω σ' ένα κτίριο που - τι να λέμε τώρα- δεν παύει να θυμίζει μια εποχή πνευματικού σκοταδισμού. Άλλωστε ο ρόλος της μέλισσας στη διαιώνιση της ζωής πάνω στον πλανήτη έχει αποδειχθεί γι'αυτό και έχει γίνει σύμβολο της ζωής και της αναγέννησης της φύσης.
Μπράβο στους Γάλλους που το σκέφτηκαν και το έκαναν πράξη.
Καλημέρα Διονύση μου
Πολλά φιλιά
Ναι καλά, το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορούμε να θρηνούμε τα ανθρώπινα θύματα, μπορούμε ταυτοχρόνως να θρηνούμε και τα μνημεία που καταστρέφονται.
Είναι πολύ λυπηρό αυτό που συνέβη.
Καλημέρα Μαρία Γ.!
Χαίρομαι που συμφωνούμε σ'αυτό Αρτίστα μου.
ΔιαγραφήΆλλωστε, εμείς οι Έλληνες έχουμε και μια προϊστορία με την φιλοκαλία.
Ας ευχηθούμε να μην ξαναγίνει κάτι παρόμοιο πουθενά.
Καλό ξημέρωμα (χωρίς πόνους) Αρτίστα του Βωβού!!
Βεβαίως και θα κλάψουμε και για τα μνημεία της ανθρωπότητας. Αν τα χάσουμε θα είναι σαν να χάνει ο άνθρωπος τη μνήμη του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρίμα για ό,τι κατέστρεψε η φωτιά αλλά συγκινητικό το πόσα χρήματα μαζεύτηκαν για την αναστήλωση!!
Καλησπέρα Μαράκι μου
Τα φιλιά μου
Σωστά Άννα μου, μη μπαίνουμε τώρα στη διαδικασία να συγκρίνουμε ανόμοιες καταστάσεις. Άλλο τα μνημεία και άλλο οι ανθρώπινες ζωές. Και τα δυο όμως έχουν την αξία τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι πολύ συγκινητική η μεγάλη προθυμία να μαζευτούν χρήματα για την αναστήλωση.
Καλό ξημέρωμα με πολλά φιλιά κι από μένα:)
κρατάω φυλακτό πως τα μνημεία μιλούν πάντα με καλά λόγια για τον άνθρωπο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατώ και το μελίσσι ..
Καλή Ανάσταση :)
Πολύ ωραίες φωτογραφίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα πάει με τη γυναίκα μου πριν 20 περίπου χρόνια, είχαμε εντυπωσιασθεί.
Μου άρεσε και ο συναγερμός των Γάλλων.
Το θεωρησαν εθνική υπόθεση και ανάλογα αντέδρασαν.
Γιατί η πολιτιστική κληρονομιά κάθε κράτους ΕΙΝΑΙ εθνικό θέμα.
Μένοι η λύπη για όσους - εδώ και έξω - δεν κατάλαβαν τίποτα.
Τι να κάνουμε, τόσοι (δα) ήτανε...
Συμφωνώ μαζί σου και βέβαια είναι εθνικό θέμα η πολιτιστική κληρονομιά του κάθε κράτους και όχι μόνο του κάθε κράτους αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας. Μας αφορά όλους η καταστροφή των πολιτιστικών μνημείων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ..οι άνθρωποι δεν συμφώνησαν ποτέ απόλυτα σε οτιδήποτε.
Δεν πειράζει. Έτσι είναι τα πράγματα. Μακάρι να ήταν αλλιώς.