Α Poem For Summer

 

Ένα ωραίο κάλεσμα, από τη φίλη Αριστέα έχει μέσα του την πρόκληση για δημιουργία: ένα ποίημα για το καλοκαίρι, όπως το ζούμε ή το θυμόμαστε ή το ονειρευόμαστε. Όλες οι συμμετοχές στο blog της

 Η ζωή είναι ωραία

Bettina Baldassari

Καλειδοσκόπιο

                                                          Τα καλοκαίρια μου μυρίζαν

Γιασεμί και

Ώριμη ντομάτα και

Λάδι απ΄ το χωριό,

Φέτα βαρελίσια και

Παξιμάδια, ελιές, καρπούζι στην πηγή και

Ζουμερά ροδάκινα.

Τα καλοκαίρια μου είχαν γεύση από σταφύλι και

Αρμπαρόριζα και

Αμύγδαλο στο γλυκό του κουταλιού και

Αγιόκλημα.

Είχαν «Μικρό ήρωα» κάτω απ’ το κρεβάτι, φθαρμένα «Μίκυ Μάους» και «Κλασικά Εικονογραφημένα».

Είχαν καλοκαιρινό σινεμά με χαλίκι, άσπρες γόβες με φαγωμένα τακούνια, φούστες με φουρό και πάστα σεράνο στην πλατεία.

Είχαν μεγάλο φιόγκο στα μαλλιά

Πασατέμπο, ταμ-ταμ, γκαζόζα και ψημένο καλαμπόκι.

Βόλτες τις ξάστερες νύχτες με τα ανθισμένα νυχτολούλουδα και

 Πλήξη μεσημεριανή, μωσαϊκό βρεγμένο, γλάστρες με βασιλικούς, γαρύφαλλα και κατιφέδες και βόλτες στους μπαξέδες.

Μα δεν τα νοσταλγώ.

Μεγάλωσα, κι ο χρόνος που απόμεινε, δεν μου το επιτρέπει…

 

Εξέλιξη ...

 

Kathy Hare

Το νυχτοπούλι πέταξε από πάνω του τη νύχτα και άλλαξε φτερά. Γίνεται άλμπατρος. Κι όσο περνούν οι μέρες μαθαίνει ν’ ανοίγει σωστά τα φτερά του. Δεν έχει ακόμα τολμήσει να τα χρησιμοποιήσει. Είναι ένα λαβωμένο πουλί χωμένο στη φωλιά του.

Κλείνεται. Ξέρω τι συμβαίνει πίσω απ’ την κλειστή πόρτα. Σκέφτεται όλα τα ενδεχόμενα και κάποτε πέφτει σε απόγνωση. Σκέφτεται ρεαλιστικά την κατάστασή του. 

«Αυτό μόνο με βοηθάει. Δεν θέλω να ελπίζω. Θέλω να έχω ξεκάθαρα τα δεδομένα». Αυτό δήλωσε και μας έκοψε κάθε διάθεση να παρηγορήσουμε με θετικές σκέψεις και ευχολόγια. 

Δυο μέρες στο νοσοκομείο για συμπληρωματικές εξετάσεις. Δεν μας άφησε να πάμε μαζί του. 

«Νιώθω καλύτερα έτσι γιατί αλλιώς θα σας έχω έννοια». 

Θα μας έχει έννοια;

Τα μοναχοπούλια φέρουν ολόκληρο το γονεϊκό άγχος. Ένα βαρύ κι ασήκωτο φορτίο που δεν μπορεί κανείς να τους το ελαφρύνει.

Οι απαντήσεις που ζητάει δεν υπάρχουν. Έχει μόνο τα δεδομένα.

Βουτιά στον πόνο και μετά άρνηση.  Τρέλα. Αποδοχή και αναίρεση σε τεθλασμένη πορεία κάνει τα μηνίγγια να χτυπούν και την ψυχή να λιώνει. Θεατής στο χειρότερο εφιάλτη που μπορεί να βιώσει ένας γονέας. Ενοχές. Επαναπροσδιορισμός προτεραιοτήτων, ψυχικός επαναπροσδιορισμός. Κρίσεις άγχους μέσα στη νύχτα. Πιάνεσαι από το τίποτα, φθάνει το τίποτα να έχει μια φιλική απόχρωση, να αφήνει μια υποψία χαραμάδας για μια στιγμιαία διαφυγή από τον εφιάλτη που δεν έχει τέλος.

Μοναχοπούλι γενναίο, περήφανο, δυνατό.

«Κοιμήθηκα ξημερώματα. Ήταν όμως ένα πολύ δημιουργικό ξενύχτι. Έφτιαξα μια εφαρμογή με όλα τα συμπτώματα που οδηγούν σε ώσεις. Θα το εμπλουτίσω κι έτσι όταν απαντάς στις ερωτήσεις θα ξέρεις αν θα ακολουθήσει ώση ή όχι. Όταν ολοκληρωθεί, θα είναι ένα χρήσιμο εργαλείο...»

Το μοναχό νυχτοπούλι έγινε άλμπατρος και αφήνει πίσω του σιγά - σιγά το φόβο, την αγωνία και το παράπονο. Άρπαξε την ευκαιρία, μέσα στην ατυχία του, να δημιουργήσει κάτι ωφέλιμο για το ίδιο και όσους το χρειάζονται.

Ένα ταξίδι αρχίζει, που δίνει νόημα σ' αυτό που περνάει. Η δύναμη το κάνει χρήσιμο. 

Περιμένω με λαχτάρα να το δω και να πετάει.

Καλό μας και Καλό σας Μήνα!!