Αναρτήσεις

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2021

Tα συναισθήματα είναι τo μόνo που έχουμε.





 Πώς διαχειριζόμαστε το γήρας των άλλων αλλά κυρίως το γήρας του ίδιου μας του εαυτού;

Δυσάρεστη ερώτηση. Κανείς δεν θέλει να την κάνει στον εαυτό του γιατί τρομάζει και να τη σκέφτεται. Όμως η ζωή είναι μικρή και το τέλος "αναπόδραστο". Έτσι είναι, πέρα από κάθε επιθυμία μας για το αντίθετο. Τι κάθομαι τώρα και γράφω Κυριακάτικα!

Όμως, αυτές τις σκέψεις μου προκάλεσε η ταινία που είδα πάλι, χθες βράδυ. Το έχω αυτό το κουσούρι. Ανατρέχω συχνά σε ταινίες, τραγούδια και βιβλία που μου αρέσουν πολύ γιατί κάθε φορά βρίσκω και κάτι καινούργιο να μάθω, να θαυμάσω, να ανακαλύψω.

Τι έχει τελικά μεγαλύτερη σημασία στη ζωή; Τα επιτεύγματα, η ευφυία, ο πλούτος;

Προσωπικά αυτό που γνωρίζω από τους ανθρώπους που συναναστράφηκα μέχρι το τέλος της ζωής τους, είναι πως όλοι είπαν το ίδιο πράγμα φεύγοντας: "Φρόντισε να είσαι ευτυχισμένος". 

Τι κάνει όμως την ευτυχία; Μια ερώτηση με πολλαπλές απαντήσεις, τόσες όσοι είναι και οι άνθρωποι που ζουν πάνω στη γη. Ο καθένας θα έδινε την δική του απάντηση.

"Την πραγματική ευτυχία την κάνουν τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα είναι τα μόνα που έχουμε", μας λέει ο Paolo Sorrentino στην ταινία του με τον τίτλο Youth (Νιότη) 2015.


Youth (2015) Trailer HD



 Ο Πάολο Σορεντίνο, μετά το Όσκαρ του για την "Τέλεια ομορφιά" του, επέστρεψε με αυτή την αριστουργηματική ταινία.

Πρόκειται  για μια ταινία υψηλής αισθητικής και μοναδικού στυλ. Δεν είναι πάντως μια κλασσική ταινία. Ξεφεύγει πολύ από το συνηθισμένο που αποσκοπεί μόνον στην τέρψη του θεατή. Εδώ έχουμε κάτι άλλο: Φιλοσοφικούς και υπαρξιακούς προβληματισμούς και καυστικές ατάκες. Πανέξυπνους διάλογους με έντονη την ειρωνική διάθεση και μια ομάδα ταλαντούχων ηθοποιών με εξαιρετικές ερμηνείες . Δεν ξέρω αν πρέπει να την χαρακτηρίσω δράμα ή κωμωδία γιατί είναι και απ' τα δύο. Μια κωμωδία όμως που αγκυλώνει τον θεατή με την βαθιά ειρωνεία που διατρέχει τους ευφυείς διαλόγους της.


Ο Sorrentino μας λέει πως το μόνο που έχουμε πραγματικά είναι τα συναισθήματα και βάζει τους ήρωές του, Fred (Michael Caine), μουσικοσυνθέτη και διευθυντή ορχήστρας και τον φίλο του Mick (Harvey Keitel), σκηνοθέτη του κινηματογράφου, να κάνουν τις διακοπές τους μαζί, σε ένα πολυτελές θέρετρο των Άλπεων. Και οι δυο τους απέκτησαν όλα όσα ονειρεύτηκαν στη ζωή τους με αντάλλαγμα τα συναισθήματά τους. Κάπως έτσι δεν υλοποιούνται πάντα οι φιλοδοξίες;  Παραγκωνίζοντας, σπρώχνοντας στην άκρη τα συναισθήματα, για αργότερα; Και το αργότερα, έρχεται κατά κανόνα πολύ... αργά, δυστυχώς.

Οι δυο φίλοι  βρίσκονται στο θέρετρο των Άλπεων, ο καθένας για τον δικό του λόγο. Ο Fred, ο μουσικοσυνθέτης, έχει αποφασίσει να αποσυρθεί οριστικά μέχρι που έρχεται και τον βρίσκει μια απρόσμενη, βαρυσήμαντη πρόταση και ο Mick, ο σκηνοθέτης, θέλει να βρει τον χρόνο και την ηρεμία για να τελειώσει το σενάριο της τελευταίας ταινίας  του, που επιθυμεί να είναι η καλλιτεχνική του διαθήκη. 

Ο δημιουργός βάζει τους ήρωές του να φιλοσοφούν μέσα στη φύση γιατί είναι η μόνη που ξεκλειδώνει τις μύχιες σκέψεις και τα συναισθήματα των ανθρώπων. Μόνον κοντά της γίνονται οι άνθρωποι σοφότεροι. Αυτός είναι ο λόγος που οι σοφοί ηλικιωμένοι άνθρωποι, στην πλειονότητά τους, επιζητούν και επιδιώκουν να απομονώνονται στη φύση. Αυτή γίνεται ο καλύτερος ακροατής τους. Συμμετέχει στους εξομολογητικούς μονολόγους τους,  ντύνοντας με ηρεμία τις σκέψεις τους.

Ο ηλικιωμένος γνωρίζει πολλά, αλλά κρύβει τα περισσότερα γιατί νιώθει πως δεν έχει νόημα να μιλήσει γι' αυτά. Ποιος θα προθυμοποιηθεί άλλωστε να τον ακούσει; Η σοφία είναι προσωπική κατάκτηση του καθενός και ο δρόμος μέχρις εκεί είναι ένας μοναχικός δρόμος.

Η ταινία είναι ένας συγκινητικός απολογισμός για την ειλικρινή φιλία, τον ρόλο της τέχνης στη ζωή μας, την αναγκαιότητα του έρωτα και τον οριστικό, τρυφερό αποχαιρετισμό όλων αυτών.

Aπό αυτό το αριστούργημα, κρατώ ιδιαίτερα στη μνήμη μου, με άπειρη τρυφερότητα, το κόκκινο χαρτάκι καραμέλας που παίζει στα γέρικα δάχτυλά του, ο Fred. Είναι ο καθαρός συμβολισμός του πάθους για  τη ζωή, που δεν μας εγκαταλείπει ποτέ, ακόμα και την στιγμή που εκείνη μας δείχνει διακριτικά την πόρτα προς την έξοδο. 


Youth - Bande-annonce VOST 


Η μουσική του David Lang με άγγιξε  βαθιά και με  ώθησε να μπω με ευκολία στην καρδιά των ηρώων.




Just (After Song of Songs)







Simple Song #3 Sumi Jo Paolo Sorrentino



Νιώθω πλήρης

Χάνω κάθε έλεγχο

Χάνω κάθε έλεγχο

απαντώ

Νιώθω ρίγη

ξυπνάω

Ξέρω όλες αυτές τις μοναχικές νύχτες

Ξέρω όλες αυτές τις μοναχικές νύχτες

Ξέρω τα πάντα

Χάνω κάθε έλεγχο

με πιάνoυν ρίγη

Ξέρω όλες αυτές τις μοναχικές νύχτες

πεθαίνω

Ακούω ό,τι μένει να ακουστεί

Μακάρι να μην σταματήσεις ποτέ

έχω μία αίσθηση

μένω εκεί

Ζω για σένα τώρα

Δεν αφήνω κανένα νόημα πίσω μου

Νιώθω πλήρης

έχω μία αίσθηση

Μακάρι να κινείσαι σαν βροχή

θα είμαι εκεί

θα είμαι εκεί

Χάνω κάθε έλεγχο

Όταν ψιθυρίζεις το όνομά μου

Όταν ψιθυρίζεις το όνομά μου

Όταν ψιθυρίζεις το όνομά μου, ψιθύρισε το όνομά μου

Όταν ψιθυρίζεις το όνομά μου

Ω

Ψίθυρος

Όταν εσύ

Ψίθυρος

Όταν εσύ

------------

I feel complete

I lose all control

I lose all control

I respond

I feel chills

I wake

I know all those lonely nights

I know all those lonely nights

I know everything

I lose all control

I get a chill

I know all those lonely nights

I die

I hear all that is left to be heard

I wish you would never stop

I've got a feeling

I live there

I live for you now

I leave no sense behind

I feel complete

I've got a feeling

I wish you're moving like rain

I'll be there

I'll be there

I lose all control

When you whisper my name

When you whisper my name

When you whisper my name, whisper my name

When you whisper my name

Oh

Whisper

When you

Whisper

When you

Πηγή: Musixmatch

Τραγουδοποιοί: David A Lang

Στίχοι τραγουδιού Simple Song #3 © Universal Music Corp., Red Poppy

Πηγή: Musixmatch

Τραγουδοποιοί: David A Lang

Στίχοι τραγουδιού Simple Song #3 © Universal Music Corp., Red Poppy










24 σχόλια:

  1. Καλησπέρα Μαρία μου!
    Έχω μια αμυδρή υποψία, διόρθωσέ με καλή μου αν κάνω λάθος, ότι σήμερα γιορτάζεις; Δεν ξέρω. Αν ναι, μάλλον εσύ μας έκανες ένα πολύτιμο δώρο. Την αναφορά σου σε αυτό εδώ το διαμάντι καθώς και την παρουσίασή σου. Δεν ξέρω οι περιβόητοι, περιτρεχάμενοι βαθυστόχαστοι ....κριτικοί, δίνουν καλύτερα από αυτό που έδωσε η παρουσίασή σου αλλά εγώ την αγάπησα, όπως το κάνω πάντα. Έχεις ένα χάρισμα να μας δίνεις αυτό για το οποίο χτυπά η καρδιά μας.
    Ναι, την σημείωσα την ταινία για να την δω. Και θα το κάνω. Γιατί μια ματιά μονάχα στους συντελεστές σε πείθει a priori να το κάνεις.
    Ευχαριστούμε κορίτσι μου για αυτό. Να είσαι καλά!
    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kαλησπέρα Γιάννη μου. Δεν γιορτάζω σήμερα. Είμαι του Δεκαπενταύγουστου Μαρία :) Σ' ευχαριστώ όμως που το σκέφτηκες. Χρόνια Πολλά σε όσες Μαρίες γιορτάζουν σήμερα!
    Ναι Γιάννη, η ταινία είναι μία απ' τις καλύτερες που έχω δει και κινείται πάνω σε ό,τι μου αρέσει περισσότερο να βλέπω στον κινηματογράφο.
    Εμένα με άγγιξε βαθιά το θέμα της.
    Πιστεύω πως θα σου αρέσει, αν κρίνω από τα γούστα σου.
    Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
    Να είσαι καλά, πολλά φιλιά και καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α ωραία Μαρία μου. Δεν πειράζει, πήρες μια ευχή, εκτός εποχής βέβαια αλλά την πήρες με την καρδιά μου!
      Ναι, την κρατώ την ταινία καλή μου και θα κοιτάξω να τη δω.
      Στέλνω φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  3. Η κινηματογραφική σου πρόταση πολύ ενδιαφέρουσα, για ένα θέμα που ακόμα μπορούμε και το ξορκίζουμε αλλά αλίμονο, δεν θα του ξεφύγουμε. Μου άρεσε η πρόταση: Η σοφία είναι προσωπική κατάκτηση του καθενός και ο δρόμος μέχρις εκεί είναι ένας μοναχικός δρόμος.
    Ναι φοβάμαι τα γηρατειά και ποιος δεν τα φοβάται θα μου πεις, τη μοναξιά που τα συνοδεύει αλλά από την άλλη αισιοδοξώ ότι θα προσαρμοστώ σε αυτά, έστω και με υποχωρήσεις. Ίσως αυτές οι υποχωρήσεις να πονάνε περισσότερο...
    Την Καλημέρα μου, Μαρία!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο μόνος τρόπος, κατά την άποψή μου, να περάσει κανείς γεμάτος το στάδιο των γηρατειών, είναι να αγαπάει με πάθος τη ζωή. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Είτε πρόκειται για όνειρα, είτε για έρωτα, είτε για δημιουργία. Μέχρι το τέλος. Με πάθος! Και μετά, έρχεται η φύση να κάνει όλη τη βρομοδουλειά :)
      Καλημέρα Βασίλη μου!!

      Διαγραφή
  4. Η ταινία πρέπει να είναι πολύ ενδιαφέρουσα αν κρίνω από την παρουσίασή σου,το τρέιλερ που είδα αλλά κυρίως για τον Μάικλ Κέιν που λατρεύω.
    Πώς αντιμετωπίζουμε τα γεράματα; Δεν ξέρω, νομίζω ότι με φοβίζουν κυρίως γι αυτά που ακολουθούν. Το χάσιμο της μνήμης πω πω πω με αποτελειώνει όταν το σκέφτομαι. Πολλοί ηλικιωμένοι παρουσιάζουν πλέον αυτήν την πάθηση. Και η ανημπόρια του σώματος. Αυτά δεν τα μπορώ ούτε να τα σκέφτομαι.Τώρα για τα συναισθήματα...χμ μεγάλη συζήτηση αλλά συναίσθημα προκαλείς κάθε τι που κάνουμε στη ζωή. Και η επιτυχία στην καριέρα μας μας γεμίζει συναισθήματα. Εξαρτάται βέβαια την προσωπικότητα του καθένα.Και εννοείται ότι για να επιτύχεις ένα σου όνειρο πιθανότατα θυσιάζεις κομμάτι του εαυτού σου. Ζυγίζουμε και επιλέγουμε. Τώρα στα γεράματα αρχίζει να μετράει αυτό που σου λείπει πιστεύω. Γι αυτό και η σοφία των ηλικιωμένων όπως λες.
    Σ'ευχαριστούμε για την πρόταση
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εδώ μιλάει περισσότερο για το ερωτικό συναίσθημα. Το τέλος της ταινίας βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Το τρέιλερ μας δίνει μόνον μια μικρή γεύση του τί συμβαίνει πραγματικά.

      Σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο της ασθένειας ή της ανημπόριας. Το χειρότερο πιστεύω πως είναι η θλίψη που συνοδεύει την αδυναμία να αγαπήσει ο άνθρωπος τη ζωή μέχρι το τέλος, ακόμα κι όταν δεν μπορεί να την ζήσει πραγματικά.
      Καλημέρα Άννα μου!

      Διαγραφή
  5. Μου άρεσε Μαρία μου, η παρουσία της ταινίας που σε συνεπήρε και χαίρομαι που σκέφτηκες να την μοιραστείς μαζί μας, αυτό για μένα έρχεται πρώτο γιατί το μοίρασμα φέρνει χαρά και η χαρά είναι ευτυχία!
    Ζούμε με συν-αισθήματα που γεννά η σκέψη και αγνοούμε τα αληθινά αισθήματα που είναι της καρδιάς.
    Η σοφία έρχεται προς το τέλος της ζωής μας και αυτό πάλι εξαρτάται από πόση πνευματικότητα έχει η ζωή μας!
    Τα δυο μουσικά κομμάτια, μου δημιούργησαν μια γλυκιά γαλήνια αίσθηση και σε ευχαριστώ πολύ γι αυτό!
    ΑΦιλάκια καρδιάς και με όλη μου την αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ σ' ευχαριστώ Στεφανία μου για τις σοφές σκέψεις που μοιράζεσαι μαζί μας.
      Η χαρά είναι ευτυχία, όπως γράφεις, γι' αυτό είναι τόσο πολύτιμη.
      Τα μουσικά κομμάτια είναι απόλυτα συνδεδεμένα με το θέμα της ταινίας που είναι η βαθιά συντροφική αγάπη.
      Καλημέρα Στεφανία μου και πολλά φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  6. Η νιότη και η ωριμότητα. Η γεμάτη ζωή και η ακτινοβολία της ομορφιάς. Το παρελθόν και το παρόν. Όμορφη η επαφή με τη ζωή….η εμπειρία και η ωριμότητα την κάνει ομορφότερη. Ενδιαφέρουσα ταινία και σ’ ευχαριστούμε Μαρία μου που τη μοιράστηκες μαζί μας. Υπέροχη και η μουσική! Να είσαι καλά!
    Καλή σου εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία με απρόσμενο τέλος που την κάνει ακόμα καλύτερη.
      Δεν χάνει κανείς τον χρόνο που αφιερώνει για να την δει.
      Σ' ευχαριστώ Αννίκα μου, κι εσύ να είσαι καλά και να έχεις μια όμορφη εβδομάδα.
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  7. Μου κέντρισε το ενδιαφέρον η παρουσίαση για την υπόθεση της ταινίας. Θα φροντίσω να την δω και θα επανέλθω. Just (After Song of Songs) αυτό το τραγούδι μου άρεσε πολύ είναι εκπληκτικό.
    Καλό βράδυ Μαρία μου σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το τραγούδι που σου άρεσε Βιργινία μου είναι εμπνευσμένο από το Άσμα Ασμάτων της Παλαιάς Διαθήκης που υμνεί την παθιασμένη αγάπη του άντρα για την γυναίκα. Και αυτή η αγάπη φθάνει σε τέτοια κορύφωση που καταλήγει να είναι η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό. Το "After Song of Songs" παραπέμπει ακριβώς στο Άσμα Ασμάτων.
      Καλημέρα Βιργινία μου
      Πολλά φιλιά!

      Διαγραφή
  8. Μαρία μου την έχω δει και γω την ταινία. Δύο πρωταγωνιστές με τεράστιο υποκριτικό ταλέντο, θεωρώ διαφορετικοί μεταξύ τους. Ο καθενας όμως περνάει το μηνύμα του.

    Με κάλυψε πλήρως η ανάλυση και οι σκέψεις σου. Τελικά αυτό που μένει είναι το συναίσθημα;;;
    Ίσως. Ίσως να είναι και μια μίξη νοσταλγίας, ανολοκλήρωτη στιγμών, ή η αίσθηση ότι πλησιάζει το τέλος και όλα δείχνουν σα να συμβαίνουν πρώτη φορά... Περίεργο αυτό το συναίσθημα.

    Ευχαριστώ πολύ για την οπτική που εδωσες για την ταινία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγαπητέ μου Μάκη, κρατάω με ιδιαίτερη συγκίνηση την πρότασή σου:"Η αίσθηση ότι πλησιάζει το τέλος και όλα δείχνουν σα να συμβαίνουν πρώτη φορά... Περίεργο αυτό το συναίσθημα".
    Την είχα αναγνωρίσει αυτή την αίσθηση ακριβώς όπως το διατυπώνεις στους ηλικιωμένους γονείς μου. Ήταν σαν να τους γνώριζα για πρώτη φορά. Άλλοι άνθρωποι. Θυμάμαι τη μητέρα μου πώς μου περιέγραφε τη μυρωδιά του αγγουριού που ερχόταν απ' την κουζίνα και τον πατέρα μου που άνοιγε το παράθυρο μες τη νύχτα και κοίταζε τα αστέρια με τις ώρες.
    Κάπως έτσι γίνεται και με τα παιδιά όταν γεύονται τη ζωή για πρώτη φορά. Ο πρώτος πόνος, το πρώτο γέλιο, η πρώτη απώλεια, πόσο μεγαλείο κρύβουν! Τους δίνεις κάτι ελάχιστο και το φαντάζονται τεράστιο. Το ίδιο και οι ηλικιωμένοι άνθρωποι. Όσο πιο μοναχικοί τόσο πιο ευαίσθητοι στα ερεθίσματα.
    Χαίρομαι πάρα πολύ που έχεις δει την ταινία. Θα μπορούσα να μιλάω ώρες μαζί σου γι' αυτήν. Ήθελα χρόνια πριν να κάνω μια ανάρτηση αλλά δίσταζα λόγω του δύσκολου θέματός της.
    Κι εγώ σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το σχόλιό σου.
    Καλό ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θα την ψάξω να την δω οπωσδήποτε Μαρία μου.
    Είναι στο Netflix?
    Πολύ μου άρεσε η παρουσίαση της από σένα και από τα σχόλια των φίλων μας, έστω κι αν δεν την είδαν όλοι.
    Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να ζούμε 3 φορές.
    Μια όπως ζούμε, την επόμενη φορά για να διορθώσουμε τα λάθη μας και την τρίτη την καλύτερη, για να ζήσουμε όσα δεν προλάβαμε να ζήσουμε.
    Έτσι δεν θα μελαγχολισουμε με τα γηρατειά μας, αφού θα ξέρουμε ότι έχουμε και συνέχεια.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημέρα Ρένα μου!
    Δεν το γνωρίζω αυτό αλλά είναι πολύ πιθανόν. Εγώ την έχω στο αρχείο μου σε cd.
    Τι ωραία που θα ήταν αυτό που λες. Να ζούμε τρεις ζωές. Το ξέρεις πως αυτό υποστηρίζει και η θεωρία της μετενσάρκωσης; Η ψυχή λέει ενσαρκώνεται ξανά και ξανά μέχρι να τελειωθεί και να αγγίξει το θείο.
    Έχει όμως και μια παγίδα αυτή η θεωρία. Με τη σκέψη πως θα έχουμε κι άλλες ευκαιρίες, να μην προσπαθούμε αρκετά σ' αυτήν που ζούμε τώρα :)
    Φιλάκια πολλά Ρένα μου, σ' ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κάθε πρωί που ξυπνάω, τηλεφωνώ στη μαμά και την παροτρύνω να ντυθεί, να χτενίσει τα μαλλιά της, να βάλει κρέμα ημέρας.. Έτσι, για να έχει η ζωή μιά συνέχεια, κι όσο πάει.. Πολύ ωραία η παρουσίαση Μαράκι μου, για μια ταινία που θέλω να βρω οπωσδήποτε για να τη δω.. Από την πλευρά μου προτείνω την ταινία "Πατέρας" https://www.2020mag.gr/culture/1888-i-tainia-tis-vdomadas-o-pateras-the-father-2020 όπως και το "ταξίδι αναψυχής" https://flix.gr/cinema/leisure-seeker-review.html Πραγματεύονται και οι δυο το Γήρας, από μια άλλη οπτική.. Καλό σ/κ Μαρία μου και πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πολύ τυχερή η μαμά που έχει εσένα κόρη. Κάνεις ακριβώς αυτό που χρειάζονται οι ηλικιωμένες μαμάδες από τα παιδιά τους: Μια διακριτική υπενθύμιση της ζωής. Έμαθαν μια ζωή να βάζουν στην άκρη τον εαυτό τους και να δίνουν στους άλλους. Τι εύκολο που είναι να ξεχάσουν μεγαλώνοντας τη δική τους ζωή! Δύσκολο σε μεγάλες ηλικίες να διατηρεί ο άνθρωπος ακμαίο το πάθος του για τη ζωή. Οι κόρες με ευαισθησίες και ενσυναίσθηση το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό και κάνουν ό,τι χρειάζεται για να το ξαναθυμίζουν στους γονείς τους. Θα μου πεις, καλά, χρειάζεται να περιμένεις απ' το παιδί σου να σου θυμίσει να ζεις; Συνήθως ναι, όταν βρίσκεσαι σε πολύ μεγάλη ηλικία, όλα σου φαντάζουν μάταια.
    Να χαίρεσαι τη μανούλα σου Πέτρα μου και να γίνεσαι μέχρι το τέλος ο ήλιος που μπαίνει απ' το παράθυρό της και της φέρνει φως.

    Ωωω! Έχω δει και τις δυο ταινίες που προτείνεις και είναι υπέροχες. Βλέπεις, και ο δικός μου ο πατέρας ταλαιπωρήθηκε και έφυγε έτσι. Δεν είχε όμως ποτέ την ευκαιρία για ένα έστω ταξίδι αναψυχής ακόμα κι αν ήταν το τελευταίο. Υπέροχες και οι δυο ταινίες! Σ' ευχαριστώ πολύ Πέτρα μου!
    Πολλά φιλιά, Καλή Κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φαινεται εξαιρετικη.🌸🌸Πέρασα να σου ευχηθώ καλές γιορτές με υγεία και όλα τα καλά στο σπίτι σου🌸🌸

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ SKROYTZAKO, κι εσύ να περάσεις τις γιορτές με υγεία και όλα τα καλά!!

      Διαγραφή
  15. Πως γίνεται και έχω τόσο καιρό να περάσω από εδώ Μαρία μου; μάλλον φταίει που δεν έχω ειδοποιήσεις, όταν βάζεις ανάρτηση αν ξέρεις τον τρόπο πες μου το να κάνω πες μου το πλιζζζ..
    Και τώρα ας μιλήσουμε για την ταινία που μας προτείνεις και που σίγουρα θα ήθελα να την ψάξω να την δω, αφού βρίσκομαι εκεί περίπου με τις ηλικίες που πραγματεύεται η ταινία...και πόσο θα συμφωνήσω με τον τίτλο της ανάρτησης σου!!!
    Στο τέλος μένουν μόνο τα συναισθήματα!!!!! πραγματικά!!
    Υπέροχα τα μουσικά κομμάτια που μας συντρόφευσαν.
    Να περνας όμορφα Μαρία μου ότι και να κάνεις, εύχομαι χαρούμενες γιορτινές μέρες, με υγεία και αγάπη
    παντού!! ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ!!!🎄✨ φιλιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σμαραγδάκι μου, δεν έχω ιδέα γιατί συμβαίνει αυτό. Μου έγραψε και η Ρένα το ίδιο. Το κοίταξα απ' τη δική μου μεριά αλλά δεν βρήκα κάτι που να το δικαιολογεί. Ίσως είναι κάποιο μπλοκάρισμα του συστήματος και διορθωθεί κάποια στιγμή.
      Χαίρομαι που βρίσκεις ενδιαφέρουσα την ταινία. Θα σε ικανοποιήσει πολύ το τέλος της.
      Κι εσύ να περνάς όμορφα Σμαραγδάκι μου και να σε βρουν οι γιορτές με ηρεμία, υγεία και πολλή αγάπη απ' τους γύρω σου.
      Σε φιλώ γλυκά!
      Καλά Χριστούγεννα :)

      Διαγραφή