tag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post3361699513884770940..comments2024-03-20T11:59:20.509+02:00Comments on Φεύγουμε;: Η αφήγηση ενός σκύλουΜαρία Γ.http://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comBlogger23125tag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-29441762858390253632018-07-09T18:51:51.304+03:002018-07-09T18:51:51.304+03:00Σ' ευχαριστώ πολύ Βασίλη που πέρασες και το δι...Σ' ευχαριστώ πολύ Βασίλη που πέρασες και το διάβασες και πολύ περισσότερο που το σχολίασες τόσο θετικά.<br />Και εσύ να είσαι καλά και να περνάς όμορφα τις διακοπές σου.<br />Καλό απόγευμα!Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-62138469487391510492018-07-09T08:43:05.205+03:002018-07-09T08:43:05.205+03:00Μαρία Γ.
Αλήθεια, δεν περίμενα να διαβάσω κάτι τόσ...Μαρία Γ.<br />Αλήθεια, δεν περίμενα να διαβάσω κάτι τόσο δυνατό, πρωί πρωί. Καταπληκτικής έμπνευσης διήγημα, με ένα τρίτο πρόσωπο ( τη σκυλίτσα ), που μέσα από τα μάτια και τις σκέψεις της, εκτυλίσσεται όλη η ιστορία. Ένα δράμα, με πολλές μικρές στιγμές, που περνούν τα περισσότερα ζευγάρια αλλά με μια κορύφωση, την απώλεια του αγαπημένου σου προσώπου. Και τότε συνειδητοποιείς πόσο ανάγκη το έχεις, αυτό το πρόσωπο με το οποίο μοιράζεσαι τη ζωή σου! <br />Νάσαι Καλά! Την Καλημέρα μου!<br />Βασίλειος Διακοβασίληςhttps://www.blogger.com/profile/14212661281590582721noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-43275123431943707522018-07-02T17:39:25.174+03:002018-07-02T17:39:25.174+03:00Κι εγώ απνευστί διάβασα το σχόλιό σου Άννα. Την έζ...Κι εγώ απνευστί διάβασα το σχόλιό σου Άννα. Την έζησες την ιστορία και την ξαναέζησα κι εγώ μέσα από τα λόγια σου. Η γοργόνα μάλλον πείνασε και γύρισε σπίτι της ή πήρε την επιβεβαίωση που ήθελε και έφυγε. Ποιος ξέρει. Η Φρίντα δεν μας είπε. <br />Καμιά φορά οι πειρασμοί είναι δημιουργήματα του μυαλού μας και τρέφονται με τη φαντασία μας.<br />Σ' ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και τις σκέψεις σου. Είναι πολύτιμες για μένα. <br />Να είσαι καλά και να περνάς τέλεια το καλοκαίρι σου. Με πειρασμούς ή χωρίς δεν έχει σημασία.<br />Σε φιλώ! Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-10739501608171897032018-07-02T15:09:02.995+03:002018-07-02T15:09:02.995+03:00Πολύ μου άρεσε...Απνευστί το διάβασα...Και έδωσες ...Πολύ μου άρεσε...Απνευστί το διάβασα...Και έδωσες ένα καθημερινό ζευγάρι τόσο παραστατικά μέσα από τα μάτια ενός σκύλου που εντυπωσιάστηκα. Και η γοργόνα αλήθεια πού πήγε; Και τον άφησε στα κρύα της σπηλιάς; Είδες οι πειρασμοί; Για λίγο προκαλούν τρικυμία αλλά χάσαμε και την Ηρώ. Ωραία που άφησες το τέλος στη δική μας φαντασία. Εγώ δεν το βρήκα θλιβερό το αντίθετο. Ρεαλιστικότατο φυσικά και μέσα από το φόβο του χαμού βγήκαν στην επιφάνεια αισθήματα που η καθημερινότητα τα είχε σκεπάσει. Έτσι γίνεται συνήθως...πρέπει να χάσεις κάτι ή να πιστέψεις ότι έχασες για να το εκτιμήσεις. Χαίρομαι που διάβασα το τέλος σου ως χάπι εντ γιατί μ'αρέσει το ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα σαν παιδί που λατρεύει τα παραμύθια. Αλλά το κυρίως διήγημα είναι τέλειο με αυτό το τέλος, και τόσο καλογραμμένο!!<br />Με συνεπήρες...<br />Ευχαριστώ γι αυτο που διάβασα<br />Σε φιλώANNA FLOhttps://www.blogger.com/profile/06776297907421336203noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-70527077738772509672018-07-01T15:56:30.647+03:002018-07-01T15:56:30.647+03:00Βρες λίγο χρόνο για το γατούλη σου Νικολέτα μου. Ε...Βρες λίγο χρόνο για το γατούλη σου Νικολέτα μου. Είμαι σίγουρα ότι του λείπεις. <br />Η Φρίντα είναι κολλημένη με το αφεντικό της :) Tην αγαπάει και την Ηρώ αλλά το κόλλημα..κόλλημα με το Μίμη χαχα<br />Σ'ευχαριστώ πολύ.<br />Καλό μήνα σου εύχομαι!Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-41533436083755741582018-06-30T18:05:45.459+03:002018-06-30T18:05:45.459+03:00Υπέροχη ιδέα και ακόμα πιο όμορφη αποτύπωση Μαρία ...Υπέροχη ιδέα και ακόμα πιο όμορφη αποτύπωση Μαρία μου!!<br />Αν και νομίζω πως η σκυλίτσα είναι λίγο πανούργα και την αφεντικίνα της τη βλέπει αυστήρα, το απόλαυσα!<br /><br />Πλάκα πλάκα πόσες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να αναρωτιέται αν σκέφτονται και τι.<br />Ειδικά με τον γάτο μου που τον παραμελώ συνεχώς τελευταία, η ψυχή μου πιάνετε.<br />Καλύτερα νομίζω να μην ξέρω :)Νικολέτα Κριαράhttps://www.blogger.com/profile/08173058539377134200noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-45089386268772789972018-06-29T12:41:07.966+03:002018-06-29T12:41:07.966+03:00Εύλογη η απορία σου Κυριακή μου και έχει απάντηση....Εύλογη η απορία σου Κυριακή μου και έχει απάντηση. Η κακοκαιρία ήρθε κλιμακωτά. Μέσα στη σπηλιά έφταναν πολύ αμβλυμμένοι οι ήχοι και η βροχή και η μεγάλη επιδείνωση του καιρού ξέσπασαν αργότερα, αφού είχαν ξεσηκωθεί (ο Μίμης και η Φρίντα) για να αναζητήσουν την Ηρώ. <br />Σ'ευχαριστώ πολύ που πέρασες :)<br />Kαλό σου απόγευμα. Σε φιλώ!Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-27259239235214287052018-06-29T00:11:51.002+03:002018-06-29T00:11:51.002+03:00Καλό βράδυ Μαρία : Διαβάζεται άνετα το διήγημα με ...Καλό βράδυ Μαρία : Διαβάζεται άνετα το διήγημα με τη περιγραφή της αγαπημένης σκυλίτσας της Φρίντας , που έχει θέση στην καρδιά των πρωταγωνιστών της Ηρώς και του Μίμη . Το περίεργο είναι , ότι δεν ξυπνήσαν από τον θόρυβο της βροχής , θάλασσας , του αέρα να βοηθήσουν την Ηρώ . Είναι ένα παιχνίδι της μοίρας , που κανείς δεν καθορίζει το τέλος ; η κάπου εκεί έξω τους περιμένει η Ηρώ να τους παρατηρήσει . Μου αρέσει να διαβάζω καλοκαιρινές ιστορίες και να παίρνω μηνύματα για τις σχέσεις ανθρώπων , αγαπημένων κατοικίδιων . Καλό ξημέρωμα Μαρία :) koulapanhttps://www.blogger.com/profile/00187406129523840428noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-41078026228221047512018-06-26T21:48:03.302+03:002018-06-26T21:48:03.302+03:00Χαίρομαι που συμφωνούμε για το τέλος Γιάννη :)
Σ&#...Χαίρομαι που συμφωνούμε για το τέλος Γιάννη :)<br />Σ'ευχαριστώ πολύ που αφιέρωσες χρόνο για να το διαβάσεις και να το σχολιάσεις.<br />Καλό βράδυ!Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-42475934833411099422018-06-26T21:42:56.609+03:002018-06-26T21:42:56.609+03:00Σ'ευχαριστώ πολύ Lysippe!
Χαίρομαι πραγματικά ...Σ'ευχαριστώ πολύ Lysippe!<br />Χαίρομαι πραγματικά που σου άρεσε.<br />Καλό βράδυ!Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-84260504796414823462018-06-26T18:26:31.614+03:002018-06-26T18:26:31.614+03:00Γεια σου Μαρία. Μεστό (πόσα πολλά έχει), και απολα...Γεια σου Μαρία. Μεστό (πόσα πολλά έχει), και απολαυστικότατο! Εύγε.<br /><br />Και να σου πω την αλήθεια μου αρέσει όπως ακριβώς το έχεις, χωρίς δηλαδή να λες τι έγινε τελικά (ώστε η έμφαση να μένει στο . . . όνειρο και στους κινδύνους, ενοχές ή φόβους που, καλώς ή κακώς, το συνοδεύουν καμιά φορά). <br />Yannis Tzitzikashttps://www.blogger.com/profile/08347934793959596405noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-34734278805821062692018-06-26T16:52:01.946+03:002018-06-26T16:52:01.946+03:00Τι έμπνευση ήταν αυτή, βρε Μαρία μου;
Το διάβασα μ...Τι έμπνευση ήταν αυτή, βρε Μαρία μου;<br />Το διάβασα μονορούφι. <br /><br />RESPECT!Lysippehttps://www.blogger.com/profile/11189158461328237592noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-45839468830907818012018-06-25T16:18:39.695+03:002018-06-25T16:18:39.695+03:00Σ'ευχαριστώ πολύ Λυγερή μου. Η δική μου καρδιά...Σ'ευχαριστώ πολύ Λυγερή μου. Η δική μου καρδιά είναι γεμάτη απ' όλα! χαρά,συγκίνηση,ευγνωμοσύνη για την τόσο γενναιόδωρη κριτική σου. Με κολακεύει και με τιμάει πολύ η κριτική σου.Αυτό όμως που κυρίως μου βγάζει ένα ουφφ..ανακούφισης είναι που δεν έχασες το χρόνο σου διαβάζοντάς το.<br />Να είσαι καλά - ελπίζω να έχεις αναρρώσει τώρα.<br />Καλή εβδομάδα<br />Πολλά φιλιά κι από μένα :) Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-27954738972867573722018-06-25T10:35:11.280+03:002018-06-25T10:35:11.280+03:00Μας έχει δώσει πολλές αφορμές να συνειδητοποιήσουμ...Μας έχει δώσει πολλές αφορμές να συνειδητοποιήσουμε την έκταση της λογοτεχνικής γραφής σου και τα γρήγορα γυρίσματα του νου . Αλλά αυτή η "σύλληψη" ξεπερνά και την πιο τολμηρή φαντασία Μαρία μου.<br /><br />Δεν το διάβασα απλώς .Το ρούφηξα κυριολεκτικά λέξη προς λέξη. Και παρ' ότι πολύ νωρίς φαντασιώθηκα και γω το τέλος της "τυπικής" συζύγου Ηρώς, το ενδιαφέρον μου για την κατάληξη χτύπησε κόκκινο. Κι αν πεις για το...συμπληρωματικό σενάριο του έργου ,ε, αυτό ήταν η αποθέωση.<br /><br />Δεν θα προχωρήσω στην επεξεργασία των ρόλων των ηρώων, γιατί δεν έχω να προσθέσω περισσότερα από τον ΕΙΔΙΚΟ της παρέας μας ,φίλο Γιάννη.<br /> Θα υπογραμμίσω μόνο την αντίδραση του συμπαθέστατου, καταπιεσμένου συζύγου Μίμη. Μπροστά στον φόβο της απώλειας της τυραννικής συντρόφου του ,έβγαλε ένα ανθρώπινο πρόσωπο .Αυτό το φαινομενικά αδιάφορο, ψυχρό άτομο ,σπαρακτικά παρακαλούσε την επανεμφάνιση της γυναίκας του στη ζωή.<br /> Εν αντιθέσει με την κ υ ρ ι α που τίποτα δεν την άγγιξε, κανένα μήνυμα δεν έλαβε από την μάχη της με τον θάνατο και τελικά του έδωσε -μαζί με το σκύλο τους-τα παπούτσια στο χέρι<br /> Άδεια γύρισε από τα αφρισμένα κύματα ,όπως άδεια ήταν και στην ζωή της.<br />Δυστυχώς, απ' ότι δείχνει το καταπληκτικό συμπληρωματικό φινάλε σου, εντελώς άδεια θα παραμείνει και στην υπόλοιπη ζωή της.<br /> <br />Ωραιότερος ρόλος για την Φρίντα δεν ξανάγινε. Στα χέρια σου απετέλεσε το μαγικό εργαλείο που υποστήριξε σταθερά και συγκινητικά την χιουμοριστική -ανάλαφρη πλευρά του αφηγήματος . Πράγμα που διατήρησε μέχρι τέλους μια φανταστική ισορροπία συναισθημάτων μεταξύ της τραγικής και της εύθυμης πλευράς του αφηγήματος.<br /> <br /> Η εύθυμη προσέγγιση δε στα συνήθη, φθοροποιά ,άχαρα δεδομένα πολλών ζευγαριών είναι μια εξαιρετική αφορμή για να τα καλοσκεφτεί κανείς απ' την αρχή και να βάλει νερό στο κρασί του, (ιδίως οι γυναίκες) για να γίνει η ζωή μας όσο γίνεται πιο βατή ,πιο απλή, πιο συμπαθητική και ήρεμη όπως η θάλασσα όταν είναι γαληνεμένη.<br /> Γιατί όπως η Θάλασσα έτσι και η ζωή μας ενίοτε σηκώνει μεγάλες φουρτούνες κι όλα κρέμονται σε μια κλωστή…<br /><br />Σε καλημερίζω με την καρδιά μου ανάλαφρη γιομάτη συγκίνηση και ευχαρίστηση<br /><br />Φιλί κανονικό όχι στα πεταχτά.<br />Λυγερή Βασιλείουhttps://www.blogger.com/profile/09880363913394761968noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-91620916840141963662018-06-24T22:57:24.577+03:002018-06-24T22:57:24.577+03:00Μαρίνα μου σ'ευχαριστώ πολύ που είχες την υπομ...Μαρίνα μου σ'ευχαριστώ πολύ που είχες την υπομονή να κάτσεις να το διαβάσεις. Έχει μια έκταση και ο χρόνος του καθενός μας είναι πολύτιμος.<br />Και βέβαια μου δίνεις χαρά που μου γράφεις πως σου άρεσε και δεν έχασες το χρόνο σου διαβάζοντάς το.<br />Η Φρίντα έχει ενσυναίσθηση στο τετράγωνο χαχα μια η δική της και άλλη μια των ανθρώπων. Ξέρουμε πως τα σκυλιά αφομοιώνουν με εκπληκτικό τρόπο την ανθρώπινη ψυχολογία.<br />Να είσαι καλά και να περνάς τέλεια Μαρίνα μου. Σ'ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και το σχόλιό σου.<br />Σε φιλώ!<br /><br /><br />Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-79647684451085586142018-06-24T22:19:49.108+03:002018-06-24T22:19:49.108+03:00Ουάαααααααααααααααου.......! αυτό είναι φινάλε.......Ουάαααααααααααααααου.......! αυτό είναι φινάλε.....!<br />Η Φρίντα ενώνει....! η Φρίντα δίνει τη λύση με την καταλυτική της δράση. Η Φρίντα γίνεται ο απόλυτος καταλύτης στο διήγημα.<br />Χαίρομαι πάρα πολύ για το φινάλε αυτό Μαρία μου και έπρεπε να το βάλεις σε έστω ένα 2ο μέρος, θα μας κρατούσες και σε αγωνία, θα σκάγαμε μέχρι να έρθεις να μας λυτρώσεις με τα γαβγίσματα της Φρίντα.<br />Καλά έκανες και δημοσίευσες το διήγημα. Και να το κάνεις συχνά. Η Γραφή σου είναι πανέμορφη και έχεις σκεπτικά και θεματολογικά να μας δώσεις πολλά πράγματα Μαρία μου.<br />Μην διστάζεις λοιπόν. Κάντο....!<br />Όσον αφορά τα λοιπά, να σε ευχαριστήσω για την τιμή των λόγων σου. Μου αρέσει να στέκομαι πάνω σε κάθε δουλειά, σε κάθε δημιούργημα, να το φέρνω στη δική μου εικόνα, να το κάνω ...ταινία αν θέλεις (υστερικός παιδί μου).<br />Άλλη μια φορά την ευγνωμοσύνη μου για την ομορφιά του γραπτού σου.<br />Καλό ξημέρωμα.Giannis Pit.https://www.blogger.com/profile/15676138635420393099noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-40828625494042727242018-06-24T22:02:31.342+03:002018-06-24T22:02:31.342+03:00Αντί να σε συγχωρήσω για το μεγάλο σε έκταση σχόλι...Αντί να σε συγχωρήσω για το μεγάλο σε έκταση σχόλιό σου Γιάννη μου, θα κάνω το αντίθετο. Θα σε ευχαριστήσω πολύ γιατί καταρχάς είχες την υπομονή να διαβάσεις όλο την ιστορία και μετά να το αξιολογήσεις με προδιαγραφές σχεδόν επαγγελματία κριτικού. Κάτι που εμένα μου αρέσει πολύ γιατί με βοηθάει να δω από τη σκοπιά του αναγνώστη την ιστορία. Μου είπες πολλά και πολύτιμα πράγματα και η γνώμη σου έχει βαρύτητα γιατί είσαι ένας τύπος που το ψάχνει το πράγμα πολύ και έχει κάτι παραπάνω να προσθέσει.<br />Θέλω επίσης να ξέρεις πως μετά από δική σου προτροπή αποφάσισα να αναρτήσω κάτι δικό μου με έκταση και ολοκληρωμένο. <br />Και για να το ελαφρύνω λίγο θα προσθέσω στη δική σου εκδοχή του τέλους πως ναι, η Ηρώ απηυδησμένη από τη συμπεριφορά του άντρα της και έχοντας γλυτώσει από του χάρου τα δόντια κάνει οτοστόπ γιατί δεν ξέρει να οδηγεί και γυρίζει σπίτι τους. Την βρίσκουν όταν επιστρέφουν και αφού έχουν αναστατώσει αστυνομία, εμακ, εθελοντές διασώστες και νοσοκομεία. Το αποτέλεσμα είναι, μετά από όλα αυτά, να του δώσει τα παπούτσια στο χέρι και να τον διώξει αλλά το Φριντάκι που τους θέλει μαζί κατά βάθος θα κάτσει έξω από το σπίτι και θα γαυγίζει μέχρι να βγει η Ηρώ και να τους ξαναμαζέψει χαχα.<br />Ελπίζω έτσι να σου έφτιαξα την καρδιά και να μην πονάει. <br />Σ'ευχαριστώ μέχρι τον ουρανό για την παρουσία σου και το εποικοδομητικό σου σχόλιο.<br />Πολλά φιλιά Γιάννη μου :)<br /> Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-87231294976166121082018-06-24T21:38:25.948+03:002018-06-24T21:38:25.948+03:00Με άφησες άφωνη. Δεν περίμενα καθόλου κάτι τέτοιο ...Με άφησες άφωνη. Δεν περίμενα καθόλου κάτι τέτοιο όταν ξεκίνησα την ανάγνωση, μα ρούφηξα κάθε λέξη.<br />Πόσα νοήματα περνά η ιστορία σου. Πολύ ωραία η οπτική της Φρίντας, που σε κάποια σημεία την ένιωσα πολύ πιο ώριμη από τα αφεντικά της.<br />Το plot twist στο τέλος, με άφησε με κομμένη την ανάσα.<br />Υπέροχο κείμενο. Μπράβο Μαρία.<br />Καλό ξημέρωμα :)Marina Tsardaklihttps://www.blogger.com/profile/03835842470136029620noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-11867436000447125922018-06-24T19:41:23.517+03:002018-06-24T19:41:23.517+03:00Αχ βρε Μαρία μου.....!
αν σου πω ότι περίμενα αυτό...Αχ βρε Μαρία μου.....!<br />αν σου πω ότι περίμενα αυτό το γύρισμα στο διήγημά σου θα πω περίτρανα ότι διαψεύστηκα. Δεν γίνεται έλεγα, δεν γίνεται, από κάπου θα φανεί η αεικίνητη Ηρώ με την στεντόρεια φωνή και θα επαναφέρει την διαταραχθείσα ισορροπία σε τάξη. Κάπου εκεί θα υπάρχει το happy end γεμάτο χιούμορ.<br />Όμως.... όμως.... να η ανατροπή....! να το τέλος που δεν περίμενε κανείς. Να η απελπισία, το σημείο κρίσης που κάνει τις αποκαλύψεις. Ένας ολάκερος κόσμος βαθιά κλεισμένος στην ψυχοσύνθεση του Μίμη εισβάλλει στο φως. Για να φωνάξει την αλήθεια. Την αλήθεια που πολλές φορές την κρατάμε δίπλα μας αθόρυβη ίσως γκρινιάρα αλλά που έχει τις σταθερές της αναφορές.<br />Και η αλήθεια αυτή ονομάζεται Ηρώ.<br />Η Είσοδος στην σκηνή της Φρίντας, μιας εκπληκτικής σκυλίτσας, είναι όλα τα λεφτά. Σεναριακή επινόηση πολύ δύσκολη, μπαίνεις στον κόσμο της, της δίνει χαρακτηριστικά "τρίτου ανθρώπου" που παίζει καταλυτικό ρόλο στην πλοκή σου.<br />Όσο για τη "γοργόνα", επίσης ουσιαστική αναφορά στους "πειρασμούς" της ζωής.<br />Μαρία, πολύ θα ήθελα το διήγημά σου αυτό να το δω ταινία μικρού μήκους και μάλιστα σύγχρονο animation.<br />Και κάτι τελευταίο.<br />Θα το πω:<br />Κάνω τις αναγωγές με την ταινία του μεγάλου Fritz Lang, στο film noir "ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ" το 1944.<br />Με τους Robinson & Bennet<br />Υπάρχει ένας έρπων συντηρητισμός στην πλοκή και πρόσεξέ με, δεν το λέω επικριτικά. Το λέω ως εξής.<br />Το απροσδόκητο είναι το στιγμιαίο, το όνειρο, ο πόθος, η γοργόνα. Ο Χαρακτήρας σου ζει αυτό το όνειρο, χωρίς πρόθεση, αλλά το κόστος που πληρώνει είναι τεράστιο. <br />Αφήνεις βέβαια παράθυρα ελπίδας, η Ηρώ δεν δηλώνεται αφανισμένη στην πλοκή σου. Απλά η απουσία της, ο πιθανός χαμός της προκαλεί συναισθηματικό σοκ και στους δύο χαρακτήρες. Και στον Μίμη και στη Φρίντα.<br />Χμμμμμ μηνύματα πολλά.<br />Υπάρχει μια υφέρπουσα απαισιόδοξη διάθεση στη γραφή και στην πλοκή και το μεγαλείο είναι ότι το δίνεις βουτηγμένο στο χιούμορ αλλά και στην παρουσία της Φρίντας.<br />Το αγάπησα πάρα πολύ το διήγημα αυτό όση πίκρα και γκρίζο να βγάζει.<br />Μαρία υποκλίνομαι στη γραφή σου κορίτσι μου.<br />Υ.Γ. Συγγνώμη για την έκταση του σχολίου μου αλλά δεν μπορούσα αλλιώς.Giannis Pit.https://www.blogger.com/profile/15676138635420393099noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-11600285108123911312018-06-24T14:18:45.165+03:002018-06-24T14:18:45.165+03:00Μου αρέσει πολύ αυτό που γράφεις Κατερίνα μου, πως...Μου αρέσει πολύ αυτό που γράφεις Κατερίνα μου, πως ο σκύλος, νιώθεις πως ίσως είναι το υποσυνείδητο του αφεντικού του. Μπορεί να είναι κι έτσι αν σκεφτεί κανείς πως τα σκυλιά είναι τα πρώτα ζώα που πλησίασαν τον άνθρωπο, υιοθέτησαν τις συνήθειές του και τον συντρόφεψαν στη μακριά πορεία του στον κόσμο. <br />Σ'ευχαριστώ πολύ για την σκέψη σου και την παρουσία σου εδώ.<br />Καλό απόγευμα<br />Σε φιλώ! Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-77983166383209955672018-06-24T14:09:09.360+03:002018-06-24T14:09:09.360+03:00Είδες; Καμια φορά συμβαίνει αυτό και στην πραγματι...Είδες; Καμια φορά συμβαίνει αυτό και στην πραγματικότητα. Να συμπυκνώνεται η ζωή και να χωράει μέσα σε λίγες ώρες :)<br />Α! Να μην το πάρει χαμπάρι η "Ηρώ" σου διαβάζω. Καλά, εγώ πάντως στο λέω, θα σε μαρτυρήσω.<br />Σ'ευχαριστώ που πέρασες και για το σχόλιό σου :) <br />Πολλά φιλιά κι από μένα Διονύση μου και να περάσεις όμορφα το Κυριακάτικο απόγευμά σου.<br />Μαρία Γ.https://www.blogger.com/profile/09939149646166947060noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-57035358529547941662018-06-24T12:45:57.053+03:002018-06-24T12:45:57.053+03:00Μια ζωή ολόκληρη μέσα από τα μάτια της Αφροδίτης, ...Μια ζωή ολόκληρη μέσα από τα μάτια της Αφροδίτης, που πέρα από σκύλος ένιωσα σαν ίσως να είναι και το υποσυνείδητο του αφεντικού της. Είναι τα πράγματα που δεν ξέρουμε πως ξέρουμε αλλά υπάρχουν μέσα μας για τις σχέσεις μας με τους άλλους και με τον εαυτό μας.<br />Πολύ όμορφο κείμενο, Μαρία μου! Όμορφη Κυριακή να έχεις! :)Fakidahttps://www.blogger.com/profile/17818956094793709730noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4673003823468861690.post-35373762514865371972018-06-24T08:12:15.365+03:002018-06-24T08:12:15.365+03:00Βρε, παιδί μου, πού τα χώρεσες όλα σε μία σκυλίσια...Βρε, παιδί μου, πού τα χώρεσες όλα σε μία σκυλίσια ιστορία; <br />Ήταν ωραίο το κυριακάτικο μπάνιο μας - κι ας μην το κάναμε μερικοί - και, κυρίως, με πολλή περιπέτεια και πολλές εντάσεις! <br />Μάλλον το σημαδέψαμε: Όταν θα περνάω μετά τη Βουλιαγμένη και τα Λαγονήσια από την παραλιακή, θα αναζητώ μια κρυφή σπηλιά που θα περιλαβάνει ..υποσχέσεις - αρκεί να μην το πάρει χαμπάρι η Ηρώ μου! :-) <br /><br />Πολλά φιλιά!Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.com